Beroepingswerk discussie [4]

GZB
Berichten: 89
Lid geworden op: 27 jul 2018, 20:53

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door GZB »

Herman schreef:Je hebt trekvogels en je hebt standvogels.

Bij mensen zal zoiets ook wel meespelen.
Ja, ik denk dat karakter meespeelt.
DDD
Berichten: 28467
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door DDD »

Roeline schreef:
Jantje schreef: Het valt me weer wel op, maar dat hoort misschien in het draadje 'Beroepingswerk discussie', dat sommige dominees voor 100 beroepen bedanken en sommige dominees na enkele keren te zijn beroepen, de roepstem al opvolgen.
Dat is een wat sleetse discussie die evenwel de gedachten bezig kan houden ja. We zullen er geen afdoende bevredigend antwoord op krijgen denk ik.
Karakter en persoonlijkheid zijn daar toch van grote invloed op? Iedereen krijgt ook een taak overeenkomstig zijn talenten. Ik zie daar geen problemen in. Dan kan ik mij net zo goed druk gaan maken om de vraag waarom God de een fietsenmaker en de ander hovenier maakt. Al hoor je daar dan weer niemand over.
Laatst gewijzigd door DDD op 16 jan 2019, 23:09, 1 keer totaal gewijzigd.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door -DIA- »

Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Roeline
Inactief
Berichten: 510
Lid geworden op: 22 jun 2017, 19:39

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door Roeline »

-DIA- schreef:Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
Zeker DIA. Maar zou het zo kunnen zijn dat de één Gods stem eerder/later of anders herkent als Gods stem dan een ander? Er zijn dominees die hun levenlang met 't lampje op de rug lopen in geestelijk opzicht. Wellicht durven zij Gods spreken in het beroepingswerk ook minder snel op zichzelf toe te passen dan een ander.
Dan nóg staat ook dat onder Gods voorzienigheid.
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door Jantje »

Of alle dominees die heel hun ambtsperiode in één gemeente blijven een lampje op hun rug dragen, waag ik ten zeerste te bedrijven. Dat geloof ik niet.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Gebruikersavatar
Roeline
Inactief
Berichten: 510
Lid geworden op: 22 jun 2017, 19:39

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door Roeline »

Jantje schreef:Of alle dominees die heel hun ambtsperiode in één gemeente blijven een lampje op hun rug dragen, waag ik ten zeerste te bedrijven. Dat geloof ik niet.
Nee, dat suggereer ik ook niet.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door Luther »

-DIA- schreef:Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
Helemaal eens, DIA!
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door refo »

-DIA- schreef:Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
Dat is wel waar, maar hoe herken je een 'aanwijzing van boven'?
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10571
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door Ad Anker »

Ditbenik schreef:
Dat is echt pertinente onzin. Je gevoel is niet alleen onjuist maar je staat duidelijk ook erg onwelwillend ten opzichte van mijn postings. Deze meneer is lid van de HHK. Dan behoor je geen beroep in overweging te nemen van buiten de kerk. Dat is waar ik toen op reageerde. Maar zo werkt het dus steeds. Het blijkt voor veel mensen onmogelijk om uitspraken over gedragingen los te koppelen van de personen. Maar goed, ik gun je jouw plezier. Geniet er van.
Het is ook de toon die de muziek maakt. Je zou dus aan jezelf kennen vragen de posting nog een keer te lezen voor je op verstuur drukt. Het is een mooie eigenschap wanneer je je bewust bent hoe je overkomt bij een ander. En bij gebrek aan non-verbale duiding zoals op een forum zeker. Ik heb dat ook moeten leren en het gaat nog wel eens mis. Wijsheid gewenst!
merel
Berichten: 9650
Lid geworden op: 08 jun 2015, 10:58

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door merel »

Luther schreef:
-DIA- schreef:Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
Helemaal eens, DIA!
Zo zou het inderdaad moeten zijn!

Toch heb ik wel eens het vermoeden gehad bij een predikant, waar veel mis ging in de gemeente mede door zijn toedoen, dat hij bewust vaker bij vacante gemeenten ging preken in de hoop op een beroep in plaats van de scherven op te ruimen die hij zelf veroorzaakte. Uiteindelijk is dat beroep gekomen en is hij met gezwinde spoed vertrokken. De gemeente in puinhoop en verval achterlatend.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door -DIA- »

refo schreef:
-DIA- schreef:Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
Dat is wel waar, maar hoe herken je een 'aanwijzing van boven'?
Ik vrees dat een mens die deze vraag stelt het speken Gods niet kent. Want als God spreekt is er geen vraag of het uit God is. Wat anders is, wat we bij Gideon lezen. Hij vroeg een teken, en niet omdat hij God mistrouwde. Iets dergelijks kunnen we ook lezen in het boek "Tot profeet gesteld" over het leven van ds. Van Haaren. Hij wist heel goed dat hij naar Amersfoort moest. Maar hij begeerde toch een bevestigend teken van Boven. Dat kreeg hij ook. Dat geeft verwondering, vernedering, aanbidding. En dat is tot verheerlijking van God.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Roeline
Inactief
Berichten: 510
Lid geworden op: 22 jun 2017, 19:39

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door Roeline »

-DIA- schreef:
refo schreef:
-DIA- schreef:Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
Dat is wel waar, maar hoe herken je een 'aanwijzing van boven'?
Ik vrees dat een mens die deze vraag stelt het speken Gods niet kent. Want als God spreekt is er geen vraag of het uit God is. Wat anders is, wat we bij Gideon lezen. Hij vroeg een teken, en niet omdat hij God mistrouwde. Iets dergelijks kunnen we ook lezen in het boek "Tot profeet gesteld" over het leven van ds. Van Haaren. Hij wist heel goed dat hij naar Amersfoort moest. Maar hij begeerde toch een bevestigend teken van Boven. Dat kreeg hij ook. Dat geeft verwondering, vernedering, aanbidding. En dat is tot verheerlijking van God.
Bij de Emaüsgangers duurde het wel even voor ze beseften dat ze met de Heere Jezus gewandeld en gesproken hebben. Thomas was ongelovig. Helaas sluit Gods spreken onze blindheid en onontvankelijkheid niet uit.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door -DIA- »

Roeline schreef:
-DIA- schreef:
refo schreef:
-DIA- schreef:Kunnen we ons nog voorstellen dat er toch nog dominees zijn die niets durven te doen, noch aannemen, noch bedanken, zonder daar een aanwijzing van Boven te krijgen?
Ik heb dominees (heel nabij) gekend die graag (voor hun vlees) een andere en kleinere gemeente begeerden maar toch voor ieder beroep moesten bedanken omdat er geen licht over het beroep was.
Op de manier zoals boven wordt gesproken gaat telt, zo voelt het tenminste aan, de Goddelijke zending en roeping niet mee. Een dominee mag naar mijn overtuiging nooit uit zichzelf gaan of komen. Hij moet immers op zijn Goddelijke roeping en zending wachten? Net zoals ouderlingen en diakenen moeten weten dat zij door de gemeente mitsdien van God geroepen zijn. Ik weet wel hoe hier ook wel een en anders over te denken valt. Maar ik wil zeggen: Een mens bepaalt niet zijn eigen roeping en zending.
Dat is wel waar, maar hoe herken je een 'aanwijzing van boven'?
Ik vrees dat een mens die deze vraag stelt het speken Gods niet kent. Want als God spreekt is er geen vraag of het uit God is. Wat anders is, wat we bij Gideon lezen. Hij vroeg een teken, en niet omdat hij God mistrouwde. Iets dergelijks kunnen we ook lezen in het boek "Tot profeet gesteld" over het leven van ds. Van Haaren. Hij wist heel goed dat hij naar Amersfoort moest. Maar hij begeerde toch een bevestigend teken van Boven. Dat kreeg hij ook. Dat geeft verwondering, vernedering, aanbidding. En dat is tot verheerlijking van God.
Bij de Emaüsgangers duurde het wel even voor ze beseften dat ze met de Heere Jezus gewandeld en gesproken hebben. Thomas was ongelovig. Helaas sluit Gods spreken onze blindheid en onontvankelijkheid niet uit.
Dat is duidelijk. Toch voelden de Emmaüsganers wel dat hun hart brandende in hen was. Hoe zou dat komen? Ze voelden wel wat aan, maar hun ogen werden gehouden dat zij Hem niet kenden. Zo ook bij de mannen van Sodom. De mensen tastten naar de deur maar vonden die niet.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5643
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door Dodo »

Ik weet van dichtbij dat een beroep iets is waar je mee bezig bent als predikant. Je gaat op bezoek in de beroepende gemeente, je spreekt met de kerkenraad, je denkt er over na en je bidt er over. En dan groeit zo'n beroep soms naar je toe, het wordt langzaamaan duidelijk dat dit de weg is die God wil dat je gaat. Hoewel daar ook wel karakter in meespeelt. Ik heb ook meegemaakt dat een beroepen predikant in de dienst vrij spontaan meldde dat hij het beroep aannam.
En het devies is eigenlijk altijd: bij mist niet uitvaren. Als je niet voor 110% zeker weet dat je een beroep moet aannemen, niet doen. Want het zal later aangevochten worden, er zullen problemen komen, en dan moet je heel zeker weten dat God je op die plaats wilde hebben anders red je het niet.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Beroepingswerk discussie [4]

Bericht door -DIA- »

Dodo schreef:Ik weet van dichtbij dat een beroep iets is waar je mee bezig bent als predikant. Je gaat op bezoek in de beroepende gemeente, je spreekt met de kerkenraad, je denkt er over na en je bidt er over. En dan groeit zo'n beroep soms naar je toe, het wordt langzaamaan duidelijk dat dit de weg is die God wil dat je gaat. Hoewel daar ook wel karakter in meespeelt. Ik heb ook meegemaakt dat een beroepen predikant in de dienst vrij spontaan meldde dat hij het beroep aannam.
En het devies is eigenlijk altijd: bij mist niet uitvaren. Als je niet voor 110% zeker weet dat je een beroep moet aannemen, niet doen. Want het zal later aangevochten worden, er zullen problemen komen, en dan moet je heel zeker weten dat God je op die plaats wilde hebben anders red je het niet.
Was dat niet ds. Goudriaan? Hij wist voor hij naar Rijssen kwam dat hij in Ede op de kansel zou staan. Hij nam evenwel een beroep naar Rijssen aan, terwijl hij al vertrouwelijk aan derden had meegedeeld dat hij wist dat hij in Ede op de kansel zou komen. En toen kwam er een beroep van Ede. Hij moest die week daar juist voorgaan, en eigenlijk onbedoeld kwam het zover dat hij staande de dienst in Ede het beroep aannam, terwijl men in Rijssen nog niets wist. Dat is natuurlijk niet de gewone gang.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gesloten