Mara schreef:THUISLEZER BLIKT TERUG
Ik las in dit artikel:
Een kleine groep is gegrepen door de vrije predikers Dirk Rustige (1889-1963) en Teunis Cabaret (1918-1985) en leest of beluistert op zondag preken van deze voorgangers.
Wat bijzonder dat deze beide voorgangers nog gelezen en beluisterd worden.

Ik vind het fascinerend om te lezen dat er nog steeds zoveel mensen zijn die geen lid zijn van een kerk, omdat de Geest Gods geweken zou zijn en dat zelfs iemand alle predikanten piassen noemt.
Dit artikel plaatst je terug in de tijd, maar het blijkt toch hedendaags te zijn.

Inderdaad fascinerend, en heel erg.

Wandelende schreef:
Ik vond het vooral ontluisterend en bedroevend om te lezen wat de predikantsvrouw schreef.

Kun je eens duiden wat je precies ontluisterend en bedroevend vond?

Ik had het al gelezen, ik heb dit stukje nog eens gelezen, maar deze woorden kwamen niet echt in mij op, dus ik ben daar eigenlijk wel benieuwd naar.

Mara schreef:THUISLEZER BLIKT TERUG
Ik las in dit artikel:
Een kleine groep is gegrepen door de vrije predikers Dirk Rustige (1889-1963) en Teunis Cabaret (1918-1985) en leest of beluistert op zondag preken van deze voorgangers.
Wat bijzonder dat deze beide voorgangers nog gelezen en beluisterd worden.

Ik vind het fascinerend om te lezen dat er nog steeds zoveel mensen zijn die geen lid zijn van een kerk, omdat de Geest Gods geweken zou zijn en dat zelfs iemand alle predikanten piassen noemt.
Dit artikel plaatst je terug in de tijd, maar het blijkt toch hedendaags te zijn.

Deze ds T Cabaret?
Teunis Cabaret, 28 december 1918 te Rotterdam, overleden 17 juni 1985 te Harderwijk.
Oorspronkelijk schilder, daarna koopman. Getrouwd in 1942 en had in zijn huwelijk 8 kinderen. In 1949 toegelaten tot de predikantsopleiding van de GG en werd in 1954 predikant te 's Gravenpolder waar hij door ds. Rijksen bevestigd werd. Hier werd hij geschorst en in oktober 1956 afgezet. Hij was daarna een korte tijd predikant te 's Gravenpolder van de GG in Hersteld Verband. In 1958 woonde hij in Den Haag waar hij een Oud Hervormde Gemeente stichtte, bestaande uit leden die afkomstig waren uit de CGK en de GG. Hier bleef hij tot zijn overlijden in 1985. Verder ging hij nog regelmatig voor in vrije gemeenten te Oud-Beijerland, Rotterdam en Harderwijk.

Zie: Predikanten en Oefenaars, deel 5, blz. 30-31, Den Hertog, Houten, 1999.

Volgens mij waren er rond 2004 een aantal Luitens op dit forum.

TSD schreef:

Wandelende schreef:
Ik vond het vooral ontluisterend en bedroevend om te lezen wat de predikantsvrouw schreef.

Kun je eens duiden wat je precies ontluisterend en bedroevend vond?

1. De inblik die ze geeft over de ontwikkeling van de preken die thuis werden gelezen. Vertwijfeld bleef ze achter. Citaat: "Die wisselingen maakten me onzeker. Wat is nou waar?"

2. Haar vader liet toe dat ze naar een GG gingen, maar eigenlijk was er bij voorbaat al geen zegen op mogelijk. Citaat: "...maar eigenlijk was het onmogelijk dat we er iets goeds hoorden."

3. Het verwrongen beeld dat ze meekreeg, vind ik erg schrijnend. Het uitte zich in een grote focus op negatieve waarheidsvinding, eigenlijk eerder het checken om onjuiste zaken te vinden. Citaat: "Na thuiskomst pakte ik meteen boeken uit de kast om de preek te checken." Nog een citaat: "De eerste jaren had ze wel de neiging om de preken van haar echtgenoot theologisch te checken."

4. Het bedroevende, maar blijkbaar positief noodzakelijke, proces dat ze heeft door moeten maken om onbevangen te kunnen luisteren. Citaat: "Niet in de eerste plaats met mijn verstand maar met mijn hart."

Eens. Het laat zien hoe ontwrichtend een ongereformeerde visie op de kerk en op het Evangelie kan zijn. Ik vond het ook schokkend, hoewel ik wel het een en ander wist, want een vriend van mij is een volgeling van ds. Paauwe.

Het ergste is nog, dat je op een bepaald punt zoals de rechtvaardiging heel rechtzinnig kunt zijn, en daarmee alle andere dingen die van belang zijn, geheel uit het oog kunt verliezen. Maar dat is misschien wel altijd zo bij sekten en sektarische groepen binnen de kerken.

DDD schreef:Eens. Het laat zien hoe ontwrichtend een ongereformeerde visie op de kerk en op het Evangelie kan zijn. Ik vond het ook schokkend, hoewel ik wel het een en ander wist, want een vriend van mij is een volgeling van ds. Paauwe.

Het ergste is nog, dat je op een bepaald punt zoals de rechtvaardiging heel rechtzinnig kunt zijn, en daarmee alle andere dingen die van belang zijn, geheel uit het oog kunt verliezen. Maar dat is misschien wel altijd zo bij sekten en sektarische groepen binnen de kerken.

Bent u zich ervan bewust dat er mensen zijn die juist door een niet-gereformeerde prediking uit nood thuis lezen?
Thuis lezen is een noodmaatregel. Anders geldt het immers: Laat ons onze onderlinge bijeenkomsten niet nalaten. Als de ziel geen voedsel meer krijgt en wegkwijnt moet er toch iets gebeuren?
En nogmaals, ik pleit niet om zomaar licht thuis te lezen, maar ik ben er ook terdege van overtuigd dat het soms niet anders kan.
Was het ook niet zo voor de Afscheiding van 1834?

Ik zou werkelijk geen situatie weten waarin het niet anders kan.

DDD schreef:Ik zou werkelijk geen situatie weten waarin het niet anders kan.

Dat begrijp ik in uw geval.

DDD schreef:Ik zou werkelijk geen situatie weten waarin het niet anders kan.

Als mensen gemoedsbezwaar zijn om op zondag te reizen? Of zegt u dan: verhuis maar ofzo?

Wijk schreef:

DDD schreef:Ik zou werkelijk geen situatie weten waarin het niet anders kan.

Als mensen gemoedsbezwaar zijn om op zondag te reizen? Of zegt u dan: verhuis maar ofzo?

Ik denk inderdaad dat dit soort bezwaren minder zwaar behoren te wegen dan de opdracht de onderlingen bijeenkomsten niet na te laten.
Maar in tegenstelling tot DDD kan ik thuislzers wel (steeds beter) begrijpen.
Natuurlijk heb je genoeg aan je zelf. Maar tegelijkertijd, als we zien wat er in de kerk omgaat. En dan heb ik het niet in de eerste plaats over de leer, hoewel dat van links tot rechts ook in veel gemeenten zorgen geeft( hoeveel reactieprediking is er niet, van Arminiaans tot hypercalvinistisch) , maar vooral machten en krachten die koers bepalen, over kerkpolitiek, elkaar pijn doen, verdachtmakingen en onbegrip. en momenteel zie je dit werkelijk in alle kerkverbanden in diverse gemeenten. Dan is thuislezen wel degelijk een optie die rust geeft.

Wandelende schreef:

TSD schreef:

Wandelende schreef:
Ik vond het vooral ontluisterend en bedroevend om te lezen wat de predikantsvrouw schreef.

Kun je eens duiden wat je precies ontluisterend en bedroevend vond?

1. De inblik die ze geeft over de ontwikkeling van de preken die thuis werden gelezen. Vertwijfeld bleef ze achter. Citaat: "Die wisselingen maakten me onzeker. Wat is nou waar?"

2. Haar vader liet toe dat ze naar een GG gingen, maar eigenlijk was er bij voorbaat al geen zegen op mogelijk. Citaat: "...maar eigenlijk was het onmogelijk dat we er iets goeds hoorden."

3. Het verwrongen beeld dat ze meekreeg, vind ik erg schrijnend. Het uitte zich in een grote focus op negatieve waarheidsvinding, eigenlijk eerder het checken om onjuiste zaken te vinden. Citaat: "Na thuiskomst pakte ik meteen boeken uit de kast om de preek te checken." Nog een citaat: "De eerste jaren had ze wel de neiging om de preken van haar echtgenoot theologisch te checken."

4. Het bedroevende, maar blijkbaar positief noodzakelijke, proces dat ze heeft door moeten maken om onbevangen te kunnen luisteren. Citaat: "Niet in de eerste plaats met mijn verstand maar met mijn hart."

Oké, bedankt voor je reactie. Ik snap wat je zegt, toch denk ik dat de genoemde punten helemaal niet specifiek gelden voor thuislezers maar ook voor heel veel "gewoon" kerkelijke mensen, kerkelijke gezinnen en in kerkelijke omgevingen.

(Ik herken de punten, alhoewel in andere vorm en omstandigheden, eigenlijk bijna allemaal vanuit mijn eigen omgeving waarin ik opgroeide)

Wat dat betreft was ik totaal niet verrast eerlijk gezegd (dat proefde ik een beetje in je woordkeus 'ontluisterend').

TSD schreef: Oké, bedankt voor je reactie. Ik snap wat je zegt, toch denk ik dat de genoemde punten helemaal niet specifiek gelden voor thuislezers maar ook voor heel veel "gewoon" kerkelijke mensen, kerkelijke gezinnen en in kerkelijke omgevingen.

Wellicht wel. Het gaat hier echter over thuislezers en daaruit blijkt dit van meerdere kanten naar voren te komen.

(Ik herken de punten, alhoewel in andere vorm en omstandigheden, eigenlijk bijna allemaal vanuit mijn eigen omgeving waarin ik opgroeide)

Wat dat betreft was ik totaal niet verrast eerlijk gezegd (dat proefde ik een beetje in je woordkeus 'ontluisterend').

Ik ken het gedachtegoed niet uit eigen omgeving. In die zin ontluisterend. Wel weet ik vanuit mijn 'voorgeslacht' dat dit ook een punt was. In die zin weet ik uit overlevering ervan.

Tegelijkertijd vind ik het ontluisterend dat dit voor komt. De goeden niet te na gesproken, maar toch denk ik dat er sneller sektarisch gedachtegoed de kop op kan steken. Het kan dan een nabootsing worden van de werkelijkheid, waarin ieder z'n eigen koninkrijk op aan het bouwen is.

Wandelende schreef: Tegelijkertijd vind ik het ontluisterend dat dit voor komt. De goeden niet te na gesproken, maar toch denk ik dat er sneller sektarisch gedachtegoed de kop op kan steken. Het kan dan een nabootsing worden van de werkelijkheid, waarin ieder z'n eigen koninkrijk op aan het bouwen is.

Dat laatste ben ik wel met je eens inderdaad.

Ik zie hier wat mensen die aan de Schrift toedoen, o.a. DIA en Bezorgd. Er staat niet 'bijeenkomsten' maar 'bijeenkomst'.