Afscheid en intrede [2]

[Ditbenik]

Waar Gods Woord wordt gepreekt, wordt de bevinding gewerkt. Het Woord is bepalend, niet de bevinding. Het gaat daarin niet om de vraag wat Gods volk leert (Dat heeft inderdaad het risico van dwalingen in zich) maar om de vraag wat God aan Zijn volk leert. Dat vind je in de Schrift en dat is de enige bron en norm.

Ik stop ermee er is toch niet nader tot elkaar te komen (dank zij de ervaring!). Leve de vooruitgang! Het oude heeft afgedaan...! Ik zeg het nu met opzet wat cursief.... Maar dan weten we waar we nu aan toe zijn.

Iedereen weet dat ik de laatste zin van harte onderschrijf. "de Schrift en dat is de enige bron en norm." En onze Belijdenis, hoe staat het daarmee? Menselijke geschriften die we beter aan de kant kunnen schuiven?

Weer zo'n flauwe beschuldigende suggestie DIA. Als iemand het niet met je eens is 'heeft het oude afgedaan.' Verder ging het totaal niet over de belijdenisgeschriften. Iedereen die mij kent weet dat ik daar van harte achter sta en zelfs op catechisatie in diverse gemeenten, na de Heidelberger Catechismus, de Dordtse Leefregels heb behandeld. Om de eenvoudige reden dat ze op Gods Woord zijn gegrond. Tegelijk zeg ik dat dit menselijke geschriften zijn en daarom niet boven of naast Gods Woord staan, maar er onder.

[Roos2017]

Dat een predikant bevindelijk preekt is op zich niks mis mee. Maar hij is ook maar een mens. Daarom is mijn mening dat een predikant terughoudend dient te zijn met zijn persoonlijke belevenis. Het sluipt er heel makkelijk in dat daarmee niet de Heere, maar de predikant op de voorgrond komt te staan.

Natuurlijk zal een predikant tijd en wijze moeten weten, en het is wel dat een predikant niet eigen bevinding als maatstaf mag preken. Maar de bevinding moet er wel zijn en mag, nee moet op zijn tijd genoemd worden. De reden noemde ik al: We wordt vreemd met de bevindelijke wegen die God houdt, en daarmee staat de deur naar allerlei on-Bijbelse dwalingen open, want we weten het immers niet (meer)?

DIA, ik denk dat u mijn opmerking niet helemaal goed begrepen hebt. We communiceren via geschreven tekst, en dan kan dat makkelijk verkeerd verstaan worden.

Het is juist goed en noodzakelijk dat een predikant bevindelijk preekt. En dan voornamelijk in algemene bewoordingen. Dat versta ik onder bevinding: schriftuurlijk uitleggen vanuit de Bijbel wat Gods volk beleeft in het hart. Dan worden we niet vreemd met de bevindelijke wegen die God houdt. Maar als een predikant met enige regelmaat over persoonlijke beleving spreekt, en dit als zodanig ook kenbaar maakt, dan heb ik daar wel wat moeite mee, omdat ons hart arglistig is en de eigen eer in plaats dat van de Heere dan zo makkelijk op de loer ligt.

Met persoonlijke bevinding tijdens een intrededienst over de roeping of tijdens de eerste zondag, heb ik beslist geen moeite mee. Daar mag een predikant gerust getuigenis van geven.

[Hendrikus]

Waar Gods Woord wordt gepreekt, wordt de bevinding gewerkt. Het Woord is bepalend, niet de bevinding. Het gaat daarin niet om de vraag wat Gods volk leert (Dat heeft inderdaad het risico van dwalingen in zich) maar om de vraag wat God aan Zijn volk leert. Dat vind je in de Schrift en dat is de enige bron en norm.

Juist! Met "Gods volk leert het anders" heb ik Bijbelse waarheden terzijde horen schuiven. Dáár komen dwalingen van!
We zitten in de week van de reformatieherdenkingen. De aanhangers van de bevinding zouden een vierde sola moeten scheppen, iets van "sola experientia" om hun gedachten te staven. Laten we het maar bij het Woord houden.

[huisman]

Waar Gods Woord wordt gepreekt, wordt de bevinding gewerkt. Het Woord is bepalend, niet de bevinding. Het gaat daarin niet om de vraag wat Gods volk leert (Dat heeft inderdaad het risico van dwalingen in zich) maar om de vraag wat God aan Zijn volk leert. Dat vind je in de Schrift en dat is de enige bron en norm.

Juist! Met "Gods volk leert het anders" heb ik Bijbelse waarheden terzijde horen schuiven. Dáár komen dwalingen van!
We zitten in de week van de reformatieherdenkingen. De aanhangers van de bevinding zouden een vierde sola moeten scheppen, iets van "sola experientia" om hun gedachten te staven. Laten we het maar bij het Woord houden.

Maar het Woord blijft niet buiten de waar gelovige. Daarom Schriftuurlijke bevinding ipv het verstandelijke geloof van deze tijd.

[Ditbenik]

Waar Gods Woord wordt gepreekt, wordt de bevinding gewerkt. Het Woord is bepalend, niet de bevinding. Het gaat daarin niet om de vraag wat Gods volk leert (Dat heeft inderdaad het risico van dwalingen in zich) maar om de vraag wat God aan Zijn volk leert. Dat vind je in de Schrift en dat is de enige bron en norm.

Juist! Met "Gods volk leert het anders" heb ik Bijbelse waarheden terzijde horen schuiven. Dáár komen dwalingen van!
We zitten in de week van de reformatieherdenkingen. De aanhangers van de bevinding zouden een vierde sola moeten scheppen, iets van "sola experientia" om hun gedachten te staven. Laten we het maar bij het Woord houden.

Maar het Woord blijft niet buiten de waar gelovige. Daarom Schriftuurlijke bevinding ipv het verstandelijke geloof van deze tijd.

Daarom schreef ik ook dat bevinding wordt gewerkt, waar Gods wordt gepreekt. Maar dat is iets anders dan bevinding prediken. Ik hoorde van een voorganger die weigerde om iets anders te preken dan Jezus Christus en Die gekruisigd....

[Orchidee]

Waar Gods Woord wordt gepreekt, wordt de bevinding gewerkt. Het Woord is bepalend, niet de bevinding. Het gaat daarin niet om de vraag wat Gods volk leert (Dat heeft inderdaad het risico van dwalingen in zich) maar om de vraag wat God aan Zijn volk leert. Dat vind je in de Schrift en dat is de enige bron en norm.

Juist! Met "Gods volk leert het anders" heb ik Bijbelse waarheden terzijde horen schuiven. Dáár komen dwalingen van!
We zitten in de week van de reformatieherdenkingen. De aanhangers van de bevinding zouden een vierde sola moeten scheppen, iets van "sola experientia" om hun gedachten te staven. Laten we het maar bij het Woord houden.

Maar het Woord blijft niet buiten de waar gelovige. Daarom Schriftuurlijke bevinding ipv het verstandelijke geloof van deze tijd.

Daarom schreef ik ook dat bevinding wordt gewerkt, waar Gods wordt gepreekt. Maar dat is iets anders dan bevinding prediken. Ik hoorde van een voorganger die weigerde om iets anders te preken dan Jezus Christus en Die gekruisigd....

Dat klinkt mij héél bekend in de oren!
Dankbaar dat ik zolang onder zijn prediking mocht verkeren!

Verstuurd vanaf mijn HUAWEI SCL-L21 met Tapatalk

[Jantje]

Het zal blijken uit de vruchten of Ds. Verschuure in Capelle-Middelwatering moet zijn. En dan zijn de vruchten heel eenvoudig: Of er zondaren tot Christus komen!

Wat is dit opnieuw weer een akelige reactie. Zo van: 'Ik geloof het nog niet hoor, wat er in de intredepreek is gezegd.'
Ik ben het ook niet altijd met DIA eens. Maar deze keer volmondend wel.
Er werd inderdaad erg naar en sarcastisch gereageerd toen ds. Verschuure het beroep naar Capelle had aangenomen. En toen vond ik de weg al getuigen van wonderen des HEEREN, gezien de manier waarop het tweetal toen tot stand kwam. Echter, er werd, in bijzonderheid ook door u, heel naar en ongelovig op gereageerd. Zo van: 'Hij past daar niet, dus het is niet Gods weg.' Volgens mij weet u nu wel beter...
Ik vind het diep treurig dat Gods wonderen zo worden afgeschilderd. Ik weet wel, tegenwoordig wil men zulke predikanten niet meer horen.
Besef toch mensen, dat de preek, als we die gehoord hebben, eenmaal tegen ons zal getuigen, en dat om eigen schuld, in bijzonderheid ongeloof naar Gods daden en Zijn voorzienigheid.

Wie Gods knechten aanraakt, raakt Gods oogappel aan!

Als de situatie andersom was geweest, had ik óók zo gereageerd. (Wie vatte kan, die vatte het.)

[eilander]

Het zal blijken uit de vruchten of Ds. Verschuure in Capelle-Middelwatering moet zijn. En dan zijn de vruchten heel eenvoudig: Of er zondaren tot Christus komen!

Wat is dit opnieuw weer een akelige reactie. Zo van: 'Ik geloof het nog niet hoor, wat er in de intredepreek is gezegd.'
Ik ben het ook niet altijd met DIA eens. Maar deze keer volmondend wel.
Er werd inderdaad erg naar en sarcastisch gereageerd toen ds. Verschuure het beroep naar Capelle had aangenomen. En toen vond ik de weg al getuigen van wonderen des HEEREN, gezien de manier waarop het tweetal toen tot stand kwam. Echter, er werd, in bijzonderheid ook door u, heel naar en ongelovig op gereageerd. Zo van: 'Hij past daar niet, dus het is niet Gods weg.' Volgens mij weet u nu wel beter...
Ik vind het diep treurig dat Gods wonderen zo worden afgeschilderd. Ik weet wel, tegenwoordig wil men zulke predikanten niet meer horen.
Besef toch mensen, dat de preek, als we die gehoord hebben, eenmaal tegen ons zal getuigen, en dat om eigen schuld, in bijzonderheid ongeloof naar Gods daden en Zijn voorzienigheid.

Wie Gods knechten aanraakt, raakt Gods oogappel aan!

Als de situatie andersom was geweest, had ik óók zo gereageerd. (Wie vatte kan, die vatte het.)

Ik zou liever wat rustiger reageren, maar inhoudelijk ben ik het met je eens. Wij hebben er helemaal niets mee te maken of een dominee in een gemeente moet zijn: hoe zijn roeping daar naar toe is, is een kwestie tussen de Heere en hemzelf.
Wij hebben te maken met de predikant die ons Gods Woord brengt, en wat we daarmee doen is voor onze rekening.
En de vruchten... dat kunnen we aan God overlaten. Een predikant hoeft slechts te zaaien.

[Luther]

Ik vraag me in goede gemoede af, waarom deze intrededienst zo expliciet en uitgebreid hier besproken (mag) word(t)(en).

In algemene zin zou ik willen zeggen dat een intrededienst (evenals andere diensten) in principe niet bedoeld is voor het weergeven van een verslag van persoonlijk onderwijs. Hoorders zijn vooral geneigd om het bijzondere te verheerlijken, terwijl de Heere doorgaans werkt in een geleidelijke weg, in het suizen van een zachte stilte.
Verder lijkt me Romeinen 14:22 hierin een nuttige aanwijzing: "Hebt gij geloof? Hebt dat bij uzelven voor God."

Je ziet in dit draadje al wat een expliciete vertelling omtrent Gods leidingen al niet teweeg kan brengen. Voor elke predikant geldt (vrij naar Spurgeon in zijn Pastorale Adviezen): Je weet pas werkelijk dat God je geroepen heeft naar een bepaalde plaats, als je tot je verwondering de vruchten van geloof in Jezus Christus als hun Zaligmaker en bekering tot God bij hoorders mag opmerken.

Dat spreken over Veluwe en Randstad begrijp ik als Randstadter natuurlijk helemaal niet. Het lijkt me een bevrijding als ik vanuit Scherpenzeel naar Capelle zou mogen....

[-DIA-]

Juist! Met "Gods volk leert het anders" heb ik Bijbelse waarheden terzijde horen schuiven. Dáár komen dwalingen van!
We zitten in de week van de reformatieherdenkingen. De aanhangers van de bevinding zouden een vierde sola moeten scheppen, iets van "sola experientia" om hun gedachten te staven. Laten we het maar bij het Woord houden.

Ik ben het met u eens, dat men nooit zomaar mag en kan zeggen dat "Gods volk het anders leert". Dan moeten we ook ons Fundament kunnen aanwijzen in dat Woord. Anders vervalt men tot een soort individueel uitleggen van de Schrift. Ik vrees dat dit op grote schaal plaatsvindt. Wijst het aan, fundeert het op de Schrift. Dán heb je pas recht van spreken als je iets wilt weerleggen. We vinden in onze Belijdenisgeschriften ook een "firewall", om niet ter rechter- of ter linkerzijde af te dwalen. Het beleven (of wel de bevinding) van het werk Gods komt daarin zo helder uit.

[eilander]

Voor elke predikant geldt (vrij naar Spurgeon in zijn Pastorale Adviezen): Je weet pas werkelijk dat God je geroepen heeft naar een bepaalde plaats, als je tot je verwondering de vruchten van geloof in Jezus Christus als hun Zaligmaker en bekering tot God bij hoorders mag opmerken.

Ik ben het hiermee niet eens, want dat zou betekenen dat je altijd nog vraagtekens zou hebben als je naar een bepaalde plaats toe gaat. Ik lees in de bijbel in elk geval meer duidelijke roepingen, en zelfs (bv. bij Jeremia) geen of nauwelijks vrucht op de prediking.

[eilander]

Juist! Met "Gods volk leert het anders" heb ik Bijbelse waarheden terzijde horen schuiven. Dáár komen dwalingen van!
We zitten in de week van de reformatieherdenkingen. De aanhangers van de bevinding zouden een vierde sola moeten scheppen, iets van "sola experientia" om hun gedachten te staven. Laten we het maar bij het Woord houden.

"De aanhangers van de bevinding" ... hoe krijg je het verzonnen.

[-DIA-]

Voor elke predikant geldt (vrij naar Spurgeon in zijn Pastorale Adviezen): Je weet pas werkelijk dat God je geroepen heeft naar een bepaalde plaats, als je tot je verwondering de vruchten van geloof in Jezus Christus als hun Zaligmaker en bekering tot God bij hoorders mag opmerken.

Ik ben het hiermee niet eens, want dat zou betekenen dat je altijd nog vraagtekens zou hebben als je naar een bepaalde plaats toe gaat. Ik lees in de bijbel in elk geval meer duidelijke roepingen, en zelfs (bv. bij Jeremia) geen of nauwelijks vrucht op de prediking.

Ds. De Leeuw zei op de vraag of hij vrucht zag op zijn prediking (ik heb er geen letterlijke weergave van, maar kwam hierop neer): Ik weet het niet. Dat zal de eeuwigheid openbaren. Ik ben geroepen met de woorden "Maak het hart dezes volks vet... enz."
Dat is wel een hele zaak, als we zien wat er ten tijde van Jeremia gebeurde.

[Herman]

Voor elke predikant geldt (vrij naar Spurgeon in zijn Pastorale Adviezen): Je weet pas werkelijk dat God je geroepen heeft naar een bepaalde plaats, als je tot je verwondering de vruchten van geloof in Jezus Christus als hun Zaligmaker en bekering tot God bij hoorders mag opmerken.

Ik ben het hiermee niet eens, want dat zou betekenen dat je altijd nog vraagtekens zou hebben als je naar een bepaalde plaats toe gaat. Ik lees in de bijbel in elk geval meer duidelijke roepingen, en zelfs (bv. bij Jeremia) geen of nauwelijks vrucht op de prediking.

Je wordt geroepen om te arbeiden, niet om stil te zitten met je geroepen zijn. Dus Spurgeon heeft wel een punt. Maar beter omschreven zou zijn dat de vrucht de roeping bevestigd.

[Johannes 3:16]

Voor elke predikant geldt (vrij naar Spurgeon in zijn Pastorale Adviezen): Je weet pas werkelijk dat God je geroepen heeft naar een bepaalde plaats, als je tot je verwondering de vruchten van geloof in Jezus Christus als hun Zaligmaker en bekering tot God bij hoorders mag opmerken.

Ik ben het hiermee niet eens, want dat zou betekenen dat je altijd nog vraagtekens zou hebben als je naar een bepaalde plaats toe gaat. Ik lees in de bijbel in elk geval meer duidelijke roepingen, en zelfs (bv. bij Jeremia) geen of nauwelijks vrucht op de prediking.

Ds. De Leeuw zei op de vraag of hij vrucht zag op zijn prediking (ik heb er geen letterlijke weergave van, maar kwam hierop neer): Ik weet het niet. Dat zal de eeuwigheid openbaren. Ik ben geroepen met de woorden "Maak het hart dezes volks vet... enz."
Dat is wel een hele zaak, als we zien wat er ten tijde van Jeremia gebeurde.

Als een dominee niet weet weet of er vrucht op zijn prediking is, is dit wel een hele vreemde zaak. Als je ziet dat er mensen tot geloof komen, mag je dit toch zien als vrucht op de prediking?