Het was toen ook hoognodig dat er ingegrepen werd. Er waren toen meerdere predikantie die via brochures zich openlijk verzette tegen de herleving van de ‘aloude Waarheid’.Herman schreef:Vanaf 1600-1834 heb je twee eeuwen lang een ongedeelde gereformeerde kerk gehad met duizenden predikanten die gewoon netjes hun werk deden. Dat weegt echt niet op tegen de vijf (!) dominees die zijn afgescheiden in 1834.Simon0612 schreef:Dan kijk je voornamelijk naar de laatste paar jaar? Gezien de gehele kerkhistorie zijn er maar weinig dominees die niet zijn losgemaakt of nu niet actief zijn in een kerkverband wat is afgesplitst (en veelal zich eerst hebben losgemaakt).Herman schreef: Dit is natuurlijk gewoon niet waar. Er zijn genoeg mensen en kerkenraadsreden die nuchter zijn, een helder oordeel hebben en kwaadsprekerij weten te onderkennen en er zorgvuldig tegen optreden. Dat bewijzen alle dominees die nooit zijn losgemaakt - om even een fraaie drogreden aan te voeren. En dat zijn er meer dan de paar incidenten.
Kun je eens uitleggen wat je bedoeld met ‘Dat weegt echt niet op tegen de vijf (!) dominees die zijn afgescheiden in 1834.’?
Zelfs in de tijd van Paulus riep men al ik ben van die en ik ben van de ander:
Zie 1 Korinthiërs 3 vs 3 - 7:
“3 Want gij zijt nog vleselijk; want dewijl onder u nijd is, en twist, en tweedracht, zijt gij niet vleselijk, en wandelt gij niet naar den mens?
4 Want als de een zegt: Ik ben van Paulus; en een ander: Ik ben van Apollos; zijt gij niet vleselijk?
5 Wie is dan Paulus, en wie is Apollos, anders dan dienaars, door welken gij geloofd hebt, en dat, gelijk de Heere aan een iegelijk gegeven heeft?
6 Ik heb geplant, Apollos heeft nat gemaakt; maar God heeft den wasdom gegeven.
7 Zo is dan noch hij, die plant, iets, noch hij, die nat maakt, maar God, Die den wasdom geeft.”