Hoe veel vrome woorden zouden niet hebben gediend om af te scheiden en goed te praten wat krom was, en zien we dat niet doorgaan. De enige remedie is onvoorwaardelijk buigen onder de Waarheid, en de een onder de ander, de een de ander uitnemender achtende dan zichzelf? Wie gaat er dan nog vrijuit? Alleen onvoorwaardelijk buigen onder het Woord zal hoop kunnen geven. En niet eerst wijzen op de ander, maar bij onszelf beginnen. Wie kan dan zeggen vrijuit te gaan? Maar mogen we dat excuus gebruiken? Nee toch?Jantje schreef:Ik mag toch hopen dat je de woorden van ds. Hoogerland niet onder 'vrome woorden' beschouwt.Luther schreef:Bovendien hoor ik vooral veel vrome woorden, die erop neerkomen dat we verder nog niets hoeven doen.
En dan nog iets: Zou de gehele inhoud van dit boekje niet geplaatst kunnen worden op de websites van (onder andere) nu bestaande kerkverbanden die zich geheel willen gronden op de oude leer van Dordt? Dan zouden we allen van de inhoud kennis kunnen nemen. Want ik acht ook dit kleine boekje wel een van de belangrijkste die de laatste jaren is verschenen.