Kerkelijke eenheid / Kanselruil

[eilander]

Gelooft u, dan hebt u,
Gelooft u niet, dan hebt u niet.

Een (geschonken) geloof is er of niet. Maar is dat altijd levend? (in oefening?)Is dat boven alle twijfel verheven? Het wezen van het geloof wel, maar is dat de praktijk? Immers neen!?

Dit zegt Maarten Luther.

Hier is een spraakverwarring. Luther bedoelt: wie één keer in het geloof op Christus ziet, is voor eeuwig behouden. Dus die heeft alles.
Maar daarom is wat DIA zegt, nog wel waar. Daar wist Luther ook heus wel wat van. Toch is het goed om zo'n gezegde van Luther ook eens te benadrukken, DIA.

[Ambtenaar]

Eerlijk gezegd begrijp ik niets van wat @DIA zegt. Hoe kun je geloof hebben ontvangen, waar je niks mee doet?

Ik kom dat ook niet tegen in de Bijbel, dat God geloof schenkt en dat de ontvanger er niks mee doet.

[Wandelende]

Het gaat mij niet zo zeer om de Bijbelse uitwerking van e.e.a. maar juist om de grote hoeveelheid termen die zgn. wel of niet geestelijk leven moeten onderscheiden. Daarmee zeg ik niet dat alles onnodig is of dat het nooit een doel dient.
Van waar komt het spreken over "gearriveerde" mensen? Welk doel dient het? Tot welke versterking van het geestelijk leven leidt het?

Het doel is het afbreken van wat geen echt werk van God is. En dus het wakker schudden van degene die zichzelf bedriegt. Alle andere bedoelingen met zo'n aanduiding zijn onnodig.
Nu ben ik wel blij dat dit soort negatief getoonzette termen bij ons niet zo vaak klinken. Het aanzetten tot zelfonderzoek is noodzakelijk, maar kan ook anders gezegd worden. "Waar is Christus in uw leven?"

Meestal zorgen termen die 'verwijtend' over (kunnen) komen alleen maar voor verwijdering. Tenzij de Heilige Geest een toepassing maakt die tot leven brengt.

Terecht benoem je het punt van zelfonderzoek. Blijvend zoeken naar Christus in het persoonlijke leven. Tegelijk wijst Petrus Immens niet alleen op de noodzaak van zelfonderzoek, maar ook op de onmogelijkheid van datzelfde onderzoek. Het is een zoeken naar de Zaligmaker net zolang totdat het woordje "de" overgezet wordt in bezittelijk voornaamwoorden, zoals Luther spreekt.

Dan kunnen wat mij betreft termen als "gearriveerd" overboord worden gezet. Werkt verstikkend. Verwarrend. En dient blijkbaar niets anders dan de naaste een meetlat op te leggen. We hebben aan onszelf neem ik aan al de handen vol.

[eilander]

Eerlijk gezegd begrijp ik niets van wat @DIA zegt. Hoe kun je geloof hebben ontvangen, waar je niks mee doet?

Ik kom dat ook niet tegen in de Bijbel, dat God geloof schenkt en dat de ontvanger er niks mee doet.

Je begrijpt er inderdaad niets van. Zoals jij het zegt, kan het inderdaad niet. Een geschonken geloof zal altijd ook iets uitwerken bij de ontvanger.
Dat is dus niet wat DIA bedoelt. Maar wel dat iemand niet altijd een levend geloof heeft. Daar zijn in de Bijbel vele voorbeelden van. Toen David in zonde viel, was zijn geloof niet levend. En toen Asaf zei 'zou God zijn gena vergeten?' Of Abraham, die niet kon wachten op wat God beloofd had. Enzovoorts, enzovoorts.

[eilander]

Dan kunnen wat mij betreft termen als "gearriveerd" overboord worden gezet. Werkt verstikkend. Verwarrend. En dient blijkbaar niets anders dan de naaste een meetlat op te leggen. We hebben aan onszelf neem ik aan al de handen vol.

Het gaat hier vooral over wat een predikant zegt, die heeft toch wel iets meer te vertellen dan dat hij de handen vol heeft aan zichzelf.

[Herman]

Eerlijk gezegd begrijp ik niets van wat @DIA zegt. Hoe kun je geloof hebben ontvangen, waar je niks mee doet?

Ik kom dat ook niet tegen in de Bijbel, dat God geloof schenkt en dat de ontvanger er niks mee doet.

Denk eens aan Petrus. Lukas 22 vers 60 en 61 laat heel iemand anders zien dan Lukas 9 vers 20.

[Wandelende]

Dan kunnen wat mij betreft termen als "gearriveerd" overboord worden gezet. Werkt verstikkend. Verwarrend. En dient blijkbaar niets anders dan de naaste een meetlat op te leggen. We hebben aan onszelf neem ik aan al de handen vol.

Het gaat hier vooral over wat een predikant zegt, die heeft toch wel iets meer te vertellen dan dat hij de handen vol heeft aan zichzelf.

Dat is waar.
Echter denk ik niet dat @heusden-op predikant is. Op zijn uitspraak kwam mijn vraag.
Het gevaar van dergelijke termen is blijkbaar dat mensen dat van predikanten over gaan nemen en het als maatstaf nemen om anderen te wegen. En dan denk ik dat we onze handen aan onszelf al genoeg hebben. (En ja, het geloof richt zich ook op de naaste als vruchten van het geloof)

[Reforok]

Het is ingewikkeld geworden!!

[-DIA-]

Eerlijk gezegd begrijp ik niets van wat @DIA zegt. Hoe kun je geloof hebben ontvangen, waar je niks mee doet?

Ik kom dat ook niet tegen in de Bijbel, dat God geloof schenkt en dat de ontvanger er niks mee doet.

Je begrijpt er inderdaad niets van. Zoals jij het zegt, kan het inderdaad niet. Een geschonken geloof zal altijd ook iets uitwerken bij de ontvanger.
Dat is dus niet wat DIA bedoelt. Maar wel dat iemand niet altijd een levend geloof heeft. Daar zijn in de Bijbel vele voorbeelden van. Toen David in zonde viel, was zijn geloof niet levend. En toen Asaf zei 'zou God zijn gena vergeten?' Of Abraham, die niet kon wachten op wat God beloofd had. Enzovoorts, enzovoorts.

Nee nog anders. Ik bedoel niet dat iemand niet altijd een levend geloof heeft. Het geloof is een planting van de Heilige Geest. Als het geloof er niet werkzaam is kan het niets, evenwel blijft het geloof als een gave Gods aanwezig, maar dus niet altijd in oefening. Als het niet in oefening is, is dan het hele werk Gods, de gave van het geloof weg? Nee toch?

Zomaar een klein citaatje uit een brief van John Keyt aan mevr. Martin:
Geeft Hij dat het geloof in oefening mag wezen, dan is in de grootste ellende niets te vrezen. David had al meerdere malen in zijn leven ervaren dat God verkwikking had gegeven; hij had bij Ziklag, in dat droevig lot, zich mogen sterken in de HEERE zijn God; de vrome Job, op één dag van alles beroofd, mocht zeggen: De Naam des HEEREN zij geloofd; al was er dan geen rund in de stallingen, dan mocht Habakuk van vreugde opspringen. Dat is een onmogelijke zaak in het leven, als de Heere het niet Zelf komt te geven; het is een zaak die Gods kerk beleven moet: ook de geloofsoefening is een gegeven goed. Maar als het in dadelijke oefening mag wezen, dan is er geen plaats meer voor enige vreze; als God spreekt „Ik ben uw Heil alleen", dan zijn ze zalig gesteld in de tegenheên; dan is alle donker in één ogenblik verdreven, en ervaren ze vertroosting, geest en leven; dan verandert hun toestand plotseling geheel, dan zijn de verkwikkingen Gods hun deel; dan is in dat dal een regen die hen overdekt, die hen verkwikt en hun tot zegen strekt; ja, als „ik in druk schier was gestikt, toen heeft Uw troost mijn ziel verkwikt". Dan kan het water tot aan de lippen komen, toch zullen de golven hen niet overstromen; dan mogen ze, gaande door water of door vuur, ervaren: Verkwikkend ons ter goeder uur. Zo mocht de Heere Zijn gunstvolk gedenken, hun de zaken van deze woorden nog schenken, en hun op Zijn tijd weer verkwikking geven, levendgemaakt in de stand van het leven. Is er een in kleinmoed, dat God beschikke, hem door Zijn rechterhand te verkwikken; dat geschonken in Christus naar Zijn behagen, is wat Datheen elders zegt: vrolijke dagen.

[eilander]

Ik meende dat ik hetzelfde zei, in elk geval bedoel ik dat wel.
Wie is overigens John Keyt?

[-DIA-]

Ik meende dat ik hetzelfde zei, in elk geval bedoel ik dat wel.
Wie is overigens John Keyt?

Dat staat ergens in een nummer van De Wacher Sions. Deze hele brief staat daar trouwens afgedrukt. Ik weet zo de datum niet meer, maar als u in Digibron zoekt op John Keyt zou u er moeten komen.

[-DIA-]

Het is ingewikkeld geworden!!

Dat heeft een reden: Het onderwijs ontbreekt op heel veel plaatsen.

[eilander]

Ik meende dat ik hetzelfde zei, in elk geval bedoel ik dat wel.
Wie is overigens John Keyt?

Dat staat ergens in een nummer van De Wacher Sions. Deze hele brief staat daar trouwens afgedrukt. Ik weet zo de datum niet meer, maar als u in Digibron zoekt op John Keyt zou u er moeten komen.

Precies wat ik al dacht: dit is geen tekst van John Keyt, maar een gedicht van de heer Krijgsman (L.K. te G.). Ik vond het al zo vreemd dat de Londense John Keyt ging citeren uit de berijming van 1773 en Datheen
De kerkelijke eenheid gaat wel erg ver, dacht ik nog, in een poging weer on-topic te geraken.

[-DIA-]

Ik meende dat ik hetzelfde zei, in elk geval bedoel ik dat wel.
Wie is overigens John Keyt?

Dat staat ergens in een nummer van De Wacher Sions. Deze hele brief staat daar trouwens afgedrukt. Ik weet zo de datum niet meer, maar als u in Digibron zoekt op John Keyt zou u er moeten komen.

Precies wat ik al dacht: dit is geen tekst van John Keyt, maar een gedicht van de heer Krijgsman (L.K. te G.). Ik vond het al zo vreemd dat de Londense John Keyt ging citeren uit de berijming van 1773 en Datheen
De kerkelijke eenheid gaat wel erg ver, dacht ik nog, in een poging weer on-topic te geraken.

Ik heb het gekopieerd van Digibron. Dan lijkt wel of het er zo staat.
Ik heb niet in het origineel gekeken. Maar de zaak waarom het gaat is wat ik bedoel,
of dat nu dhr. Krijgsman is of een Engelse Lord, het maakt niet uit. Maar als er kerkelijke
eenheid was, eenheid in de reformatorische leer, wat zeer te wensen was, dan zouden
elkaar ook beter begrijpen. Dan zouden we een van zin zijn. Dus is het niet helemaal off-topic.

[Tuinman]

Een lid van de Gereformeerde Gemeente in Nederland is een opmerkelijk initiatief gestart. Een petitie waarin leden en doopleden opgeroepen tot kerkelijke eenheid: https://1gereformeerdegemeenten.petities.nl/

Wat mij betreft een mooi signaal waarin het verlangen naar eenheid doorklinkt.