Herman schreef:Het feit dat je iets of iemand bespreekt, betekent nog niet dat je het met hem eens bent.
Sterker nog. Ik lees helemaal geen instemmende en hagiografische berichten over Berkhof hierboven. dat kan ook niet, want we bespreken zijn theologie helemaal niet. Bovendien heb ik erop gewezen dat het gewraakte citaat een samenvatting is van de gereformeerde openbaringsleer tegenover de rooms katholieke openbaringsleer. Dat kan je in elk willekeurige dogmatiek nakijken.
En het derde punt is, dat de zuivere leer oplicht daar waar ketterijen zijn. In onze tijd worden ketterijen stilgezwegen, zonder dat ze inhoudelijk getoetst, besproken en veroordeeld worden. Waardoor ze tien jaar later (of eerder) weer levendig de kop opsteken, maar dan onder andere naam of bij een ander persoon. Dat laatste komt m.i. doordat niemand van de rechtzinnige meerderheid de moeite neemt om ze te begrijpen en een grondige discussie wil voeren. Dat laatste heet gereformeerde theologie beoefenen. Een dergelijke discussie kan je niet op negatief kritische wijze voeren. Bij een koffiepraatje op vrijdagavond, of in een opinie-artikel van 100 woorden in de krant, kan je het af doen op de methode die jij voorstaat, maar als je theologie wilt beoefenen dan past een positief kritische benadering. End at begint bij begrijpen. Maar begrijpen is niet hetzelfde als instemmen.
Dat ben ik grotendeels wel met je eens. We zouden allen bij ons zelf, in onze gezinnen, in eigen persoon moeten beginnen. Maar wel scherp wijzen op de punten die klippen kunnen worden waarop het hele schip te pletter vaart.
De gereformeerde theologie bespreken tijdens een koffiepraatje lijkt me ook niet goed. Spreken over de wegen des Heeren is wel goed, maar dan moet het geen prietpraat zijn.
Als de leer ons ter harte gaat is de binnenkamer de juiste plek, denk ik. Met al onze inspanningen zullen we toch overboord moeten, want als het van ons zou afgangen was heel de kerk een verloren zaak. En het is waar, waar de kennis ontbreekt sluipen veel gemakkelijker dwalingen in, zelfs zonder het op te merken. Het moet, dacht ik, altijd tweeledig zijn: Waakt en bidt!
Verder had ik gisteravond eens wat nagelezen omtrent Professor H. Berkhof. De brede verontwaardiging die er toen nog was is veel milder geworden. Ik heb er zomaar een willekeurig aantal artikelen uitgelicht en gelezen wat er in de jaren 60 tot 80 over deze man is geschreven. Ik heb een aantal artikelen gekopieerd, en ik geloof dat het wel de moeite waard is om die nog eens te herlezen, met de kennis van nu. Dan moeten we wel vaststellen dat onze vaders in die tijd niet voor niets verontrust zijn geweest.