Beroepingswerk discussie [2]

[Wandelende]

Zou een rare regel zijn. Stel dat het predikantentekort nog eens flink af zou nemen, dan zijn er geen gemeentes die mogen beroepen als er kandidaten zijn...

Tegen de tijd dat die afname werkelijkheid zou worden is het verstandig om wellicht een beslissing te heroverwegen. Gezien de achterliggende 100 jaar denk ik echter dat een dergelijke heroverweging geen werkelijkheid zal worden. Misschien denken de mensen op refoforum 2.0 er over een eeuw echter anders over.

[Wandelende]

Op deze manier hebben bijvoorbeeld Dordrecht en Middelharnis nog een kans om een predikant te beroepen...

Vroeger heb ik weleens gehoord dat kansrekenen uit de boze was vanwege het gok-element en het tegenspreken van Gods voorzienigheid. Dit terwijl het een lesonderdeel is bij het vak wiskunde op het voortgezet onderwijs. Destijds noemden wij dat spottend: "Reformatorisch raden".
Jouw opmerking plaatst het beroepingswerk voor mij ook in de categorie 'gokje wagen' of 'reformatorisch raden'.

[Maanenschijn]

[/quote]
Of je moet het zo doen - dat voordat je als gemeente kunt beroepen, dan moeten er werkzaamheden zijn aan de troon der genade. Als er geen werkzaamheden zijn, kun je niet beroepen - zie Geldermalsen.[/quote]

Wat is er te zien in Geldermalsen? Bij mijn weten is ds. Mulder daar predikant in de GG?

[eilander]

Wat is er te zien in Geldermalsen? Bij mijn weten is ds. Mulder daar predikant in de GG?

Het gaat over de OGGiN.

[Mannetje]

Op deze manier hebben bijvoorbeeld Dordrecht en Middelharnis nog een kans om een predikant te beroepen...

Vroeger heb ik weleens gehoord dat kansrekenen uit de boze was vanwege het gok-element en het tegenspreken van Gods voorzienigheid. Dit terwijl het een lesonderdeel is bij het vak wiskunde op het voortgezet onderwijs. Destijds noemden wij dat spottend: "Reformatorisch raden".
Jouw opmerking plaatst het beroepingswerk voor mij ook in de categorie 'gokje wagen' of 'reformatorisch raden'.

"Een Christen rekent niet op kans, wel met kans," zo sprak een collega eens. En ik citeer hem met instemming.

[Maanenschijn]

Wat is er te zien in Geldermalsen? Bij mijn weten is ds. Mulder daar predikant in de GG?

Het gaat over de OGGiN.

Dank, dat verheldert. Die gemeente is niet onbekend, maar ik stond even op het verkeerde been.

[GGBeroopingswerk]

Overigens heeft Bruna gewoon gelijk. Deze kandidaten hebben veel te snel besloten. Men kan wel menen dat men naar een bepaalde gemeente moet, maar als de andere beroepen binnen komen kan de weg ook heel anders gaan. Daarom moet je maar niet te grote woorden gebruiken en daarom moeten kandidaten (die nog nooit eerder te maken hebben gehad met beroepingswerk) maar heel voorzichtig zijn in het wel of niet aannemen van een beroep. Denk daar maar even over na. En als je op gronden mag komen tot het besluit, laat het dan nog maar even sudderen. Dat was een terecht punt van Luther, laat het dan maar een weekje 'beproeven', voordat je iets aanneemt!

De kandidaten hebben snel besloten, dat is een feit. "Te" snel is een mening.

Overigens is je redenenering voor Capelle-Middelwatering en Ridderkerk-Slikkeveer niet heel plausibel. Als .. dan .. redeneringen moet je bij wegblijven, dat heeft totaal geen toegevoegde waarde.

Feit is wel dat in andere jaren gemeenten die al beroepen hadden, maar een bedankje kregen, snel weer gingen beroepen, en dan soms toch nog 'geluk' hadden. Dat geldt diverse kandidaten in de GG de afgelopen jaren, maar zelfs in de OGG toen daar eens twee kandidaten gelijk beroepbaar werden gesteld... Is dat beter dan wachten tot een week later alvorens eerst een beroep uit te brengen?

[DDD]

Het gaat hier op het forum om meningen. Bij voorkeur en zo mogelijk onderbouwd.

Ik ben het met Bruna eens. Het verwarren van Gods geopenbaarde wil en verborgen raad in het persoonlijke geloofsleven heeft naar het mij lijkt ook dezelfde misverstanden in het beoordelen van het kerkelijk leven tot gevolg.

@ Jantje: het is 'groter dan' en 'even groot als'. Maar dat terzijde.

[Marion]

Overigens heeft Bruna gewoon gelijk. Deze kandidaten hebben veel te snel besloten. Men kan wel menen dat men naar een bepaalde gemeente moet, maar als de andere beroepen binnen komen kan de weg ook heel anders gaan. Daarom moet je maar niet te grote woorden gebruiken en daarom moeten kandidaten (die nog nooit eerder te maken hebben gehad met beroepingswerk) maar heel voorzichtig zijn in het wel of niet aannemen van een beroep. Denk daar maar even over na. En als je op gronden mag komen tot het besluit, laat het dan nog maar even sudderen. Dat was een terecht punt van Luther, laat het dan maar een weekje 'beproeven', voordat je iets aanneemt!

Je blaast erg hoog van de toren JCRyle! Heb jij meegekeken in hun binnenkamer toen de beslissing tussen God en hun ziel genomen werd? Als het om worstelingen in de binnenkamer gaat, wordt de deur gesloten. Dan dien jij daar buiten te blijven. Geen mens heeft iets te zeggen over de termijn van beslissen. Dat is een zeer persoonlijke zaak tussen God en de beroepen kandidaat.

[JCRyle]

Het gaat mij niet om 'wat' de kandidaten besloten hebben. Daar kan en mag ik niks over zeggen, omdat het iets is tussen God en hun ziel.

Maar mij gaat het om 'hoe' zij het besluit genomen hebben. En daar kunnen we van mening over verschillen; de één vindt het te snel, de ander vindt het fantastisch. Maar persoonlijk heb ik grote moeite met het 'is gelijk teken' tussen het aannemen van een beroep en het in Gods raad en naar Gods wil zijn. Dan maak je het mijn inziens veel té geestelijk, daarmee zeg ik niet dat het menselijk moet zijn. Maar het antropocentrische aspect speelt mijn inziens wel degelijk mee met het nemen van beslissingen. Als je dat gaat uitsluiten worden mensen een soort van afstandbestuurbare robots. Zeker staat God er boven, dat zie je mij niet ontkennen. En de Heere wijst Zijn knechten 'in de weg der middelen' ook de weg. Zie het aangehaalde tekstgedeelte over Paulus. Maar Paulus had op dat moment te maken met één beroep, waarin de de God kennelijk in mee kwam. Dat vind ik persoonlijk nogal een verschil. Daarnaast vind ik het van weinig gezond verstand getuigen dat men geen rekening houdt met het hoe arglistig een mensenhart kan zijn. Want Jantje en 'co' houden totaal geen rekening mee met de mens en wat daarmee aan emoties samenhangt. Nee de keuze is Gods keuze en naar Gods raad. Dat vind ik echt te grote woorden, die je nooit te snel moet uitspreken. Dat zal pas in de 'vrucht' openbaar komen.

En als laatste Jantje: Beproeven en beproevingen zijn twee verschillende zaken. Iets laten beproeven of te maken krijgen met beproevingen is toch wel een verschil.

[JCRyle]

Overigens heeft Bruna gewoon gelijk. Deze kandidaten hebben veel te snel besloten. Men kan wel menen dat men naar een bepaalde gemeente moet, maar als de andere beroepen binnen komen kan de weg ook heel anders gaan. Daarom moet je maar niet te grote woorden gebruiken en daarom moeten kandidaten (die nog nooit eerder te maken hebben gehad met beroepingswerk) maar heel voorzichtig zijn in het wel of niet aannemen van een beroep. Denk daar maar even over na. En als je op gronden mag komen tot het besluit, laat het dan nog maar even sudderen. Dat was een terecht punt van Luther, laat het dan maar een weekje 'beproeven', voordat je iets aanneemt!

Je blaast erg hoog van de toren JCRyle! Heb jij meegekeken in hun binnenkamer toen de beslissing tussen God en hun ziel genomen werd? Als het om worstelingen in de binnenkamer gaat, wordt de deur gesloten. Dan dien jij daar buiten te blijven. Geen mens heeft iets te zeggen over de termijn van beslissen. Dat is een zeer persoonlijke zaak tussen God en de beroepen kandidaat.

Als je goed gelezen had, Marion, dan had je kunnen zien dat ik over het besluit dat ze genomen hebben niks gezegd heb. Waarheen ze gaan, daar heb ik niks over te zeggen en mag ik niks over zeggen. Dat is iets tussen de Heere en hun ziel. Wat ze in de binnenkamer hebben geworsteld met God, daar heb ik ook niks over gezegd. Daar blijf ik buiten, omdat ik daar niks van kan en mag zeggen. Dat is verborgen tussen God en de ziel.

Voor de rest verwijs ik je naar mń andere postig. En dit is het laatste wat ik hier over zeg.

[eilander]

Ik zie het verschil niet zo tussen 'welk besluit is genomen' en 'hoe is het besluit genomen'. Beide zaken zijn heel persoonlijk; het kan ook de ene keer duidelijker liggen dan de andere.
Maar daar hebben wij niets mee te maken. Als er aspecten een rol spelen bij die beslissing die geen rol zouden mógen spelen, dan nog kunnen wij daar niets mee.
Kortom: je hebt gelijk als je zegt dat predikanten/kandidaten ook maar mensen zijn, maar wij moeten handelen alsof het Gods keuze is.

[Jantje]

Ik zie het verschil niet zo tussen 'welk besluit is genomen' en 'hoe is het besluit genomen'. Beide zaken zijn heel persoonlijk; het kan ook de ene keer duidelijker liggen dan de andere.
Maar daar hebben wij niets mee te maken. Als er aspecten een rol spelen bij die beslissing die geen rol zouden mógen spelen, dan nog kunnen wij daar niets mee.
Kortom: je hebt gelijk als je zegt dat predikanten/kandidaten ook maar mensen zijn, maar wij moeten handelen alsof het Gods keuze is.

Precies. En als wij zeggen: "Ze hadden nog maar eens even moeten wachten, of het wérkelijk wel van God was.", dan trekken we daarmee tóch Gods voorzienigheid in twijfel.
Het zijn door God gezonden knechten. En ja, ze zijn mens. Maar we mogen er toch vast op vertrouwen dat het Gods weg is en dat de beroepen zo snel aangenomen werden, ook Zijn leiding was. De dominee bad gisteren dat ze wellicht al voor het beroep wisten waar ze naar toe moesten... Wel nu, dan hóef je niet te wachten...

[Jantje]

Het gaat mij niet om 'wat' de kandidaten besloten hebben. Daar kan en mag ik niks over zeggen, omdat het iets is tussen God en hun ziel.

Maar mij gaat het om 'hoe' zij het besluit genomen hebben. En daar kunnen we van mening over verschillen; de één vindt het te snel, de ander vindt het fantastisch. Maar persoonlijk heb ik grote moeite met het 'is gelijk teken' tussen het aannemen van een beroep en het in Gods raad en naar Gods wil zijn. Dan maak je het mijn inziens veel té geestelijk, daarmee zeg ik niet dat het menselijk moet zijn. Maar het antropocentrische aspect speelt mijn inziens wel degelijk mee met het nemen van beslissingen. Als je dat gaat uitsluiten worden mensen een soort van afstandbestuurbare robots. Zeker staat God er boven, dat zie je mij niet ontkennen. En de Heere wijst Zijn knechten 'in de weg der middelen' ook de weg. Zie het aangehaalde tekstgedeelte over Paulus. Maar Paulus had op dat moment te maken met één beroep, waarin de de God kennelijk in mee kwam. Dat vind ik persoonlijk nogal een verschil. Daarnaast vind ik het van weinig gezond verstand getuigen dat men geen rekening houdt met het hoe arglistig een mensenhart kan zijn. Want Jantje en 'co' houden totaal geen rekening mee met de mens en wat daarmee aan emoties samenhangt. Nee de keuze is Gods keuze en naar Gods raad. Dat vind ik echt te grote woorden, die je nooit te snel moet uitspreken. Dat zal pas in de 'vrucht' openbaar komen.

En als laatste Jantje: Beproeven en beproevingen zijn twee verschillende zaken. Iets laten beproeven of te maken krijgen met beproevingen is toch wel een verschil.

Wat bedoel je hiermee?
Dat je pas kunt zeggen of het Gods wil was dat een predikant naar een (andere) gemeente ging, áls er vrucht is?
Wie zegt dat?
Jij suggereert hiermee dat er predikanten/kandidaten (en dan heb ik het met name over de Ger. Gem.) zijn die zó arglistig zijn/waren dat ze naar een gemeente gingen waar ze niet naar toe moesten... Maar dat weten wij toch niet? Wij kunnen toch niet Gods raad 'zien'?

Ik vind het erg kortzichtig om te zeggen dat een beroep aannemen pas wérkelijk van God is, als er vrucht is. Want er zijn ook predikanten die, tijdens hun bediening in een gemeente, geen vrucht ervaren. Die komt soms pas decennia later openbaar...
Ik vind het van weinig gezond verstand getuigen dat, als de kandidaten het binnen 24 tot 48 uur na het ontvangen aannemen, men gelijk gaat suggereren óf het wel 'echt' is, en óf er niet voor meer dan de helft 'menselijk' is gedacht. Wij weten dat niet. Wij hóeven dat ook niet te weten. Wij weten alléén dat ze naar de gemeente moeten waar ze nu het beroep naar hebben aangenomen. En ik vind, dat je dan óók mág vertrouwen dat God het nooit verkeerd doet en dat het ook echt Zijn wil was dat ze naar die gemeente móeten, en dat dit geldt, tot dat het tegendeel is bewezen (Als de predikant in zonde zou vervallen.). Dán pas zou je kunnen zeggen: "Ja, hij nam het wel snel aan, toen. Misschien was het toch niet van de Heere." En zelfs dán moet je hier nog mee oppassen... Om dit nu automatisch gelijk te gaan suggereren: "Het was zó snel, zou het wel van de Heere zijn?" vind ik niet goed en van weinig inzicht getuigen en óók van weinig vertrouwen in God. Tuurlijk zijn de kandidaten maar mensen..., maar als God hen een arbeidsveld heeft toegewezen (ruim voordat ze beroepbaar waren), waarom zouden ze, áls ze dat zó zeker weten, het moeten beproeven? Je moet het juist gelijk aannemen, zoals wijlen ds. K. de Gier dat zei ("Als je het weet: 'Aannemen!', anders komt de duivel er tussen.")?
En dat beproeven kan ook al gebeurd zijn vóór het krijgen van het beroep hé, dat weten wij ook niet...
JCRyle, u draait om mijn argumentatie heen...

[Wandelende]

"Een Christen rekent niet op kans, wel met kans," zo sprak een collega eens. En ik citeer hem met instemming.

Dat ligt eraan in welke context het wordt bedoeld.
In het verband van de eerdere quote komt het over van "we gokken maar wat". Beroepingswerk hoort geen kansje wagen te zijn.