Huisgemeenten

[Orchidee]

Eerder had ik er persoonlijk niet mee te maken maar nu zijn ook kennissen van ons overgestapt naar een huisgemeente en hebben hun lidmaatschap van de reguliere kerk opgezegd.
Hoe blijf je in de praktijk op een goede en gezonde manier met elkaar omgaan, zij zijn nu toch overtuigd dat wij niet op de juiste weg zitten?!

[ejvl]

Maar vaak is een willekeurig (O)GG(IN) persoon ook van mening dat iemand in de PKN niet op de juiste weg zit.
Het gaat erom elkaar met liefde te blijven behandelen, al mag je zeker wel je principe handhaven dat je van mening bent dat God zijn gemeente, ook in Nederland, nooit zal verlaten, en er nog steeds predikanten tot Gods eer hun werk mogen doen.

[Pimpelmees]

Ik zou het - als ik jou was - open op tafel leggen bij jouw kennissen. "Ik ben bang dat jullie mij stom vinden omdat ik bij de reguliere kerk blijf." Misschien blijken jouw kennissen wel dezelfde angst te hebben, dat jij hen stom vindt omdat ze zich hebben aangesloten bij een huisgemeente. Dit soort angsten openlijk naar elkaar uitspreken kan helpen om elkaar te begrijpen en, zoals ejvl ook zegt, elkaar met liefde te blijven behandelen.

[Mara]

Eerder had ik er persoonlijk niet mee te maken maar nu zijn ook kennissen van ons overgestapt naar een huisgemeente en hebben hun lidmaatschap van de reguliere kerk opgezegd.
Hoe blijf je in de praktijk op een goede en gezonde manier met elkaar omgaan, zij zijn nu toch overtuigd dat wij niet op de juiste weg zitten?!

Hebben ze dat gezegd dan?
Je ben toch wel vaker bevriend met mensen die een andere kerkelijke richting op gaan, dat hoeft geen probleem te zijn.
Tenzij het tamelijk dominante betweters zijn, maar dan is de omgang sowieso moeilijk.
Gewoon jezelf blijven, ook hierin.
Respecteer hun keuze, maar jij blijft bij de jouwe.

[Orchidee]

@Mara, ze zeggen het niet zo "rechtstreeks" maar de "toon" waarop dingen verteld/gezegd worden zegt veel.
Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig.

[Pimpelmees]

@Mara, ze zeggen het niet zo "rechtstreeks" maar de "toon" waarop dingen verteld/gezegd worden zegt veel.
Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig.

Ik zou toch oppassen met het interpreteren van "een half woord". Soms kun je je daarin flink vergissen. Misschien staan ze er genuanceerder in dan je denkt, bv. met betrekking tot de juiste weg voor jou.

[samanthi]

@Orchidee
Wij hebben eenzelfde moeilijkheid met vrienden die ons heel na staan, zij gaan steeds meer de kant op van de eigen keuze, de geloofsdoop, geen uitverkiezing, maar een vooruitziend geloof.

Het geeft steeds spanning, zij komen momenteel niet meer naar onze gemeente, maar zoeken iets anders.
Het is zo jammer dat je elkaar in sommige zaken niet meer verstaat.

We hebben ook kenissen die al evangelisch waren en daar kunnen we elkaar in de waarde laten al komen de verschillen heus wel eens naar voren.
Maar bij onze vrienden was het eerst anders en nu is het moeilijk de juiste houding te vinden en niet te gaan strijden.

Ook proberen we steeds vanuit Gods liefde hen te vertellen hoe we het zelf beleven, zo van ik ben niet zelf gaan geloven, maar niet: je moet het maar afwachten.
Tja het is heel moeilijk ook als er een soort bekeringsdrang aan te pas komt.

[Dipper]

Blijf met elkaar in dialoog. Respecteer elkaar. Als zij jou proberen om te turnen en jij hen, draait het op niks uit, maar blijf in gesprek. Over brede onderwerpen, schrijf elkaar niet af vanwege geloofszaken.