Gereformeerde Gemeenten

[Mistig]

Voor mij lijkt het wel lastig wanneer twee ambtsdragers bij mij op huisbezoek komen die beiden niet deel nemen aan het Avondmaal. Toch zijn zij, zoals iedereen, gerechtigd om mij te vragen hoe het staat op weg en reis naar de eeuwigheid. Het is immers zielenbezoek. Daar ligt wel een haper. Een ambtsdrager heeft de taak om leiding te geven, ook in het geestelijk leven. Alleen, als ze er zelf geen weet van hebben, hoe zou dat kunnen?

De vraag is of dit de enige conclusie is die je kunt trekken als iemand niet aan het Avondmaal deelneemt.
Binnen sommige gemeentes/gemeenteculturen is het heilig Avondmaal zo "bijzonder" geworden, dat mensen die de Heere hartelijk lief hebben toch niet aan durven gaan. Dat is heel erg, maar dan kun je geen is-gelijk-teken meer zetten tussen niet aan het Avondmaal gaan en er zelf geen weet van hebben.

Klopt Mannetje. Goede aanvulling!

Eens, over de staat mogen we niet oordelen. Maar in het pastoraat kun je zo iemand niet serieus nemen rondom deze onderwerpen.
Voor kandidaat stellen is avondmaalsgang een vereiste. En dat gebeurd helaas niet altijd.

Eigenlijk is dat precies wat ik bedoel...

[liz boer]

https://www.rd.nl/kerk-religie/ambtsdra ... -1.1474441

Even googelen en dan zie je bij de HHK/CGK ook iets soortgelijks. Dus niet alleen GG, blijkbaar.

Enne, lees hier ook de tekst eronder even. Wel zo belangrijk.

Ja zeg en kijk eens foto's van de Haamstede conferentie precies dezelfde kleur, ik moet denken aan een mopje van mijn kinderen, wat is het toppunt van domheid: een kleurenfoto van de kerkenraad.

[Ad Anker]

Ik denk dat Ad Anker de tekst onder de foto van de gg bijeenkomst bedoelt

Neen.

[Roeline]

Toch vind ik het ergens ook een zegen wanneer een kerkenraad bestaat uit mannen die in geestelijk opzicht in diverse standen van het genadeleven staan. Daardoor kan de hele gemeente bediend worden, en men als amtsdragers elkaar in een gezond evenwicht houden.

Wat natuurlijk onverlet laat dat ieder de verantwoordelijkheid heeft om zijn roeping en verkiezing vast te maken. En dat het nooit een pré voor het ambt is om geen avondmaalganger te kunnen zijn. Dat is een klip aan de andere zijde: dat (vooral) missen een teken van het ware is.

[Geytenbeekje]

Toch vind ik het ergens ook een zegen wanneer een kerkenraad bestaat uit mannen die in geestelijk opzicht in diverse standen van het genadeleven staan. Daardoor kan de hele gemeente bediend worden, en men als amtsdragers elkaar in een gezond evenwicht houden.

Wat natuurlijk onverlet laat dat ieder de verantwoordelijkheid heeft om zijn roeping en verkiezing vast te maken. En dat het nooit een pré voor het ambt is om geen avondmaalganger te kunnen zijn. Dat is een klip aan de andere zijde: dat (vooral) missen een teken van het ware is.

Standen ?

[Roeline]

Toch vind ik het ergens ook een zegen wanneer een kerkenraad bestaat uit mannen die in geestelijk opzicht in diverse standen van het genadeleven staan. Daardoor kan de hele gemeente bediend worden, en men als amtsdragers elkaar in een gezond evenwicht houden.

Wat natuurlijk onverlet laat dat ieder de verantwoordelijkheid heeft om zijn roeping en verkiezing vast te maken. En dat het nooit een pré voor het ambt is om geen avondmaalganger te kunnen zijn. Dat is een klip aan de andere zijde: dat (vooral) missen een teken van het ware is.

Standen ?

Please, het was niet mijn bedoeling om "standen" in deze casus ook te gaan bespreken/bediscussiëren. Dat wordt in een ander topic al gedaan. Wat ik wilde zeggen is dat het mijns inziens complementerend kan zijn wanneer een kerkenraad, naast eikenbomen der gerechtigheid (zij die vastheid hebben), ook "zuigelingen en jongelingen" bevat. Met andere woorden: zij die die misschien wat minder vastheid hebben maar bijvoorbeeld wel een heel aanklevend leven kennen. Niet als ultieme maatstaf; wel om de gehele kudde te kunnen dienen.

[Erskinees]

Ik heb door de tijd heen behoorlijk wat avondmaalsdiensten meegemaakt in verschillende gemeenten. En ik durf toch wel te zeggen dat in heel de GG zij, ook zuigelingen en jongelingen met minder vastheid, ook zeer welkom zijn aan het avondmaal.

[Bezorgd]

Toch vind ik het ergens ook een zegen wanneer een kerkenraad bestaat uit mannen die in geestelijk opzicht in diverse standen van het genadeleven staan. Daardoor kan de hele gemeente bediend worden, en men als amtsdragers elkaar in een gezond evenwicht houden.

Wat natuurlijk onverlet laat dat ieder de verantwoordelijkheid heeft om zijn roeping en verkiezing vast te maken. En dat het nooit een pré voor het ambt is om geen avondmaalganger te kunnen zijn. Dat is een klip aan de andere zijde: dat (vooral) missen een teken van het ware is.

Standen ?

Please, het was niet mijn bedoeling om "standen" in deze casus ook te gaan bespreken/bediscussiëren. Dat wordt in een ander topic al gedaan. Wat ik wilde zeggen is dat het mijns inziens complementerend kan zijn wanneer een kerkenraad, naast eikenbomen der gerechtigheid (zij die vastheid hebben), ook "zuigelingen en jongelingen" bevat. Met andere woorden: zij die die misschien wat minder vastheid hebben maar bijvoorbeeld wel een heel aanklevend leven kennen. Niet als ultieme maatstaf; wel om de gehele kudde te kunnen dienen.

Het lijkt me beter om maar aan Gods Woord en het formulier vast te houden daarin kom je die onderscheidingen niet tegen.

[Ad Anker]

Ik heb door de tijd heen behoorlijk wat avondmaalsdiensten meegemaakt in verschillende gemeenten. En ik durf toch wel te zeggen dat in heel de GG zij, ook zuigelingen en jongelingen met minder vastheid, ook zeer welkom zijn aan het avondmaal.

+1. Eens. Ook met Roeline. En Bezorgd moet nodig eens gaan lezen. In de Bijbel zie je wel 'standen' of hoe je het maar noemen wil. Inderdaad is er in de bevindelijke hoek verschil van mening. Maar dat overal roeptoeteren wijst m.i. op een gebrek aan onderscheidend vermogen.

[pierre27]

Toch vind ik het ergens ook een zegen wanneer een kerkenraad bestaat uit mannen die in geestelijk opzicht in diverse standen van het genadeleven staan. Daardoor kan de hele gemeente bediend worden, en men als amtsdragers elkaar in een gezond evenwicht houden.

Wat natuurlijk onverlet laat dat ieder de verantwoordelijkheid heeft om zijn roeping en verkiezing vast te maken. En dat het nooit een pré voor het ambt is om geen avondmaalganger te kunnen zijn. Dat is een klip aan de andere zijde: dat (vooral) missen een teken van het ware is.

Standen ?

Please, het was niet mijn bedoeling om "standen" in deze casus ook te gaan bespreken/bediscussiëren. Dat wordt in een ander topic al gedaan. Wat ik wilde zeggen is dat het mijns inziens complementerend kan zijn wanneer een kerkenraad, naast eikenbomen der gerechtigheid (zij die vastheid hebben), ook "zuigelingen en jongelingen" bevat. Met andere woorden: zij die die misschien wat minder vastheid hebben maar bijvoorbeeld wel een heel aanklevend leven kennen. Niet als ultieme maatstaf; wel om de gehele kudde te kunnen dienen.

Mooie posting Roeline waar ik me van harte bij aansluit. En met de aanvulling van Ad kan ik ook goed uit de voeten.

[Augustienus]

Toch vind ik het ergens ook een zegen wanneer een kerkenraad bestaat uit mannen die in geestelijk opzicht in diverse standen van het genadeleven staan. Daardoor kan de hele gemeente bediend worden, en men als amtsdragers elkaar in een gezond evenwicht houden.

Wat natuurlijk onverlet laat dat ieder de verantwoordelijkheid heeft om zijn roeping en verkiezing vast te maken. En dat het nooit een pré voor het ambt is om geen avondmaalganger te kunnen zijn. Dat is een klip aan de andere zijde: dat (vooral) missen een teken van het ware is.

Standen ?

Please, het was niet mijn bedoeling om "standen" in deze casus ook te gaan bespreken/bediscussiëren. Dat wordt in een ander topic al gedaan. Wat ik wilde zeggen is dat het mijns inziens complementerend kan zijn wanneer een kerkenraad, naast eikenbomen der gerechtigheid (zij die vastheid hebben), ook "zuigelingen en jongelingen" bevat. Met andere woorden: zij die die misschien wat minder vastheid hebben maar bijvoorbeeld wel een heel aanklevend leven kennen. Niet als ultieme maatstaf; wel om de gehele kudde te kunnen dienen.

Het kan fijn zijn als een ambtsdrager herkenning heeft mbt twijfels en aanvechting. Maar ook zij met een vast geloof zullen deze aanvechting kennen. En 1 Timotheus 3 heeft als eis aan een opziener dat hij geen pasbekeerde mag zijn (geen zuigeling of jongeling in het geloof concludeer ik hieruit) en elders dat het mannen vol van de Heilige Geest moeten zijn. De Geest van de aanneming tot kinderen. Dus in die zin wel een verzekerd geloof hebben. Ze moeten ook geestelijk leiding geven vanuit de Schrift. Dan volstaat herkenning niet alleen. Met als aanvulling: die ambtsdragers moeten wel pastoraal bewogen zijn met zij die zwak staan in hun geloof en mee kunnen voelen.

[Bezorgd]

Ik heb door de tijd heen behoorlijk wat avondmaalsdiensten meegemaakt in verschillende gemeenten. En ik durf toch wel te zeggen dat in heel de GG zij, ook zuigelingen en jongelingen met minder vastheid, ook zeer welkom zijn aan het avondmaal.

+1. Eens. Ook met Roeline. En Bezorgd moet nodig eens gaan lezen. In de Bijbel zie je wel 'standen' of hoe je het maar noemen wil. Inderdaad is er in de bevindelijke hoek verschil van mening. Maar dat overal roeptoeteren wijst m.i. op een gebrek aan onderscheidend vermogen.

Ik bedoel dat er helemaal nergens een relatie wordt gelegd tussen de verschillen in vastheid van het geloof die er kunnen zijn tussen gelovigen en de samenstelling van de kerkenraad. Dat wilde ik te zeggen.
Er moet omgekeken worden naar mannen vol des Geestes.

[Marion]

Toch vind ik het ergens ook een zegen wanneer een kerkenraad bestaat uit mannen die in geestelijk opzicht in diverse standen van het genadeleven staan. Daardoor kan de hele gemeente bediend worden, en men als amtsdragers elkaar in een gezond evenwicht houden.

Wat natuurlijk onverlet laat dat ieder de verantwoordelijkheid heeft om zijn roeping en verkiezing vast te maken. En dat het nooit een pré voor het ambt is om geen avondmaalganger te kunnen zijn. Dat is een klip aan de andere zijde: dat (vooral) missen een teken van het ware is.

Standen ?

Please, het was niet mijn bedoeling om "standen" in deze casus ook te gaan bespreken/bediscussiëren. Dat wordt in een ander topic al gedaan. Wat ik wilde zeggen is dat het mijns inziens complementerend kan zijn wanneer een kerkenraad, naast eikenbomen der gerechtigheid (zij die vastheid hebben), ook "zuigelingen en jongelingen" bevat. Met andere woorden: zij die die misschien wat minder vastheid hebben maar bijvoorbeeld wel een heel aanklevend leven kennen. Niet als ultieme maatstaf; wel om de gehele kudde te kunnen dienen.

Het lijkt me beter om maar aan Gods Woord en het formulier vast te houden daarin kom je die onderscheidingen niet tegen.

Keurig hoor Roeline. Helemaal met je eens. Het is een zegen als een kerkenraad lammeren en schappen kent, zuigelingen, jongelingen en vaders, gekrookte rieten en eikenbomen der gerechtigheid. Gezegende gemeenten waar deze soorten rijk vertegenwoordigd zijn!!

[Jantje]

Inderdaad. Een heel gezegende gemeente, die dát kent. Maar ondanks dat vind ik het wel een 'vereiste' (ik kan even geen beter woord verzinnen), dat de gehele kerkenraad deelneemt aan het Heilig Avondmaal. Anders gaan we 'de jongelingen in de genade' tot norm verheffen en is er als gevolg daarvan minder de aandrang tot groei in het geloof en wordt men argwanend als iemand in woord en daad belijdt een 'eikenboom der gerechtigheid' te zijn. Ik ben het dus met @Roeline eens, maar wel met deze kanttekening erbij.

[Bezorgd]

En toch, het klinkt mooi. Maar dan wel wat vragen.
Waarom zou het positief zijn dat die verschillenden 'standen' in een kerkenraad zitten?
In het pastoraat wordt een gemeente verdeeld in wijken en de daaraan gekoppelde wijkouderlingen, er wordt dan geen onderscheid gemaakt in de verschillende standen van de broeders en de bezoeken die ze doen.
En hoe zien jullie dan de rol van de predikant? Zeker hij heeft geestelijk leiding te geven, en kent ook maar een bepaalde 'stand' waarin hij leeft.
Of zie ik iets over het hoofd?