Ik voel bij deze zin ook vervreemding. Want Kinga is over haar lijden heen, maar de achterblijvende familie en vrienden zijn in rouw gedompeld, vanwege het gemis.Mannetje schreef:En dan voel ik vervreemding, ik kan er niets aan doen.merel schreef:(…)
'de stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren. Dan klinkt mijn naam, mijn nieuwe naam. Ik ben opnieuw geboren
Ik wordt toch verdrietig als ik deze reactie lees...Mara schreef:Ik voel bij deze zin ook vervreemding. Want Kinga is over haar lijden heen, maar de achterblijvende familie en vrienden zijn in rouw gedompeld, vanwege het gemis.Mannetje schreef:En dan voel ik vervreemding, ik kan er niets aan doen.merel schreef:(…)
'de stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren. Dan klinkt mijn naam, mijn nieuwe naam. Ik ben opnieuw geboren
En daar past m.i. geen bruisen en feest bij.
In de hemel is dat feest.Mara schreef:Ik voel bij deze zin ook vervreemding. Want Kinga is over haar lijden heen, maar de achterblijvende familie en vrienden zijn in rouw gedompeld, vanwege het gemis.Mannetje schreef:En dan voel ik vervreemding, ik kan er niets aan doen.merel schreef:(…)
'de stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren. Dan klinkt mijn naam, mijn nieuwe naam. Ik ben opnieuw geboren
En daar past m.i. geen bruisen en feest bij.
Voor mij ook Carrie! Ook ik vond het heel bijzonder dat er geen klacht over haar lippen kwam.Carrie schreef: Voor mij was Kinga en voorbeeld.
Juist in de meeste pijn en moeilijkste strijd mocht ze groot blijven spreken van haar God!
Ik citeer weer even mijn eerste bericht. Dan is meteen duidelijk dat ik over Kinga zelf niets zeg.Mannetje schreef:En dan voel ik vervreemding, ik kan er niets aan doen.merel schreef:(…)
'de stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren. Dan klinkt mijn naam, mijn nieuwe naam. Ik ben opnieuw geboren
Waarmee ik absoluut niets over deze zangeres persoonlijk wil zeggen!
Het lijkt sterk op 'Maar 't vrome volk in u verheugd / zal huppelen van zielevreugd / daar zij hun wens verkrijgen'. Dat heb ik ook wel eens op rouwaankondigingen gezien.Mannetje schreef:Ik citeer weer even mijn eerste bericht. Dan is meteen duidelijk dat ik over Kinga zelf niets zeg.Mannetje schreef:En dan voel ik vervreemding, ik kan er niets aan doen.merel schreef:(…)
'de stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren. Dan klinkt mijn naam, mijn nieuwe naam. Ik ben opnieuw geboren
Waarmee ik absoluut niets over deze zangeres persoonlijk wil zeggen!
Maar de tekst, de verwoording, die geeft mij een gevoel van vervreemding.
Als ik het onder woorden moet brengen, valt het nog niet mee. Ik mis een vorm van verhevenheid in het spreken over de hemelse heerlijkheid. "De stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren" klinkt zo aards, haast plat.
Maar goed, gevoelens laten zich beter voelen dan verwoorden.
Deels kan ik meekomen in je post.Mara schreef:Voor mij ook Carrie! Ook ik vond het heel bijzonder dat er geen klacht over haar lippen kwam.Carrie schreef: Voor mij was Kinga en voorbeeld.
Juist in de meeste pijn en moeilijkste strijd mocht ze groot blijven spreken van haar God!
Mannetje bedoelde denk ik te zeggen,(anders corrigeert hij me maar) dat de dood een straf op de zonde is.
De dood wordt in onze dagen niet meer als angstaanjagend beleefd door zovelen.
Het gaat dus zeker niet over Kinga! Laat dat wat mij betreft duidelijk zijn.
Maar ik heb grote moeite met een bruisende stad. Die zie ik ook als Feijenoord de cup gewonnen heeft.
Als een Koningskind sterft, is de rouw anders, maar er zijn wel tranen om het gemis.
Haar kindertjes staan nu wel om de groeve waar het lichaam van hun moeder inligt.
Een ieder die op jonge leeftijd een moeder verloren heeft, weet hoe dat voelt.
Nou.. Precies!freek schreef:Het lijkt sterk op 'Maar 't vrome volk in u verheugd / zal huppelen van zielevreugd / daar zij hun wens verkrijgen'. Dat heb ik ook wel eens op rouwaankondigingen gezien.Mannetje schreef:Ik citeer weer even mijn eerste bericht. Dan is meteen duidelijk dat ik over Kinga zelf niets zeg.Mannetje schreef:En dan voel ik vervreemding, ik kan er niets aan doen.merel schreef:(…)
'de stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren. Dan klinkt mijn naam, mijn nieuwe naam. Ik ben opnieuw geboren
Waarmee ik absoluut niets over deze zangeres persoonlijk wil zeggen!
Maar de tekst, de verwoording, die geeft mij een gevoel van vervreemding.
Als ik het onder woorden moet brengen, valt het nog niet mee. Ik mis een vorm van verhevenheid in het spreken over de hemelse heerlijkheid. "De stad bruist, de mensen zingen. Een feest als nooit tevoren" klinkt zo aards, haast plat.
Maar goed, gevoelens laten zich beter voelen dan verwoorden.
https://nos.nl/artikel/2283514-christel ... leden.htmlDodo schreef:Het overlijden van Kinga werd vanmiddag ook nog op radio 1 genoemd, en ze lieten een stukje van haar zingen horen.