Eens!huisman schreef:Als de begrafenis vanuit de kerk is is het de kerkenraad die beslist. Mijn voorkeur gaat uit om de kist voor in de kerk te plaatsen. Als de predikant dan maar niet tegen de overledenen gaat spreken. Dat heb ik helaas ook wel eens meegemaakt.
-DIA- schreef:In mijn familie is alleen de 'Hervormde tak' begraven, met de kist voor de preekstoel.
Ik geloof dat er van de kist wel een prediking kan uitgaan.Maar het woord zal natuurlijk nooit tot de doden komen, wel tot de geestelijk doden.
Ik heb er verder nooit zo bij stilgestaan of er bezwaren zouden zijn om de kist
in de kerk te plaatsen. Alleen het bezwaar wat volgens mij nog niet echt in onze
kerken is doorgedrongen, het spreken tot de doden, of ze het horen konden
kan dan wel een stapje dichterbij komen, en daarom zou ik ook denken: Niet aan
beginnen.
26 En Jozef stierf, honderd en tien jaren oud zijnde; en zij balsemden hem, en men leide hem in een kist in Egypte.
51) kist in Egypte.
Waarin zijn dood lichaam is bewaard geweest, om te zijner tijd naar het land Kanaän vervoerd te mogen worden, hetwelk honderd vijf en vijftig jaren daarna geschied is, toen de kinderen Israëls uit Egypte togen.
Maar waarom en waartoe zou een dode gezegend moeten worden? Met zegeningen van het toekomende leven dat hij maar de ziel al is ingegaan? Graag een nadere verklaring...Lourens schreef:De kist voor in de kerk kan ook een prediking op zich zijn.
In veel kerken gebeurd het ook dat na de dienst de zegen wordt opgelegd.
Het is mijn wens dat dit ook bij mijn rouwdienst zal gebeuren.
Juist dan hebben de nabestaanden die zegen nodig.
Mijn wens is ook om vanuit de kerk begraven te worden en niet vanuit een rouwzaal van het kerkhof.
Ik ben in de kerk gedoopt, heb er belijdenis gedaan. Ben in de kerk getrouwd en heb mijn kinderen er te doop mogen brengen.
Ik hoop dan ook uit de kerk uitgedragen te worden.
Maar vooral dat het Evangelie verkondigd mag worden van de levende Christus!
Goed lezen, DIA, dat staat er namelijk niet!-DIA- schreef:Maar waarom en waartoe zou een dode gezegend moeten worden? Met zegeningen van het toekomende leven dat hij maar de ziel al is ingegaan? Graag een nadere verklaring...Lourens schreef:De kist voor in de kerk kan ook een prediking op zich zijn.
In veel kerken gebeurd het ook dat na de dienst de zegen wordt opgelegd.
Het is mijn wens dat dit ook bij mijn rouwdienst zal gebeuren.
Juist dan hebben de nabestaanden die zegen nodig.
Mijn wens is ook om vanuit de kerk begraven te worden en niet vanuit een rouwzaal van het kerkhof.
Ik ben in de kerk gedoopt, heb er belijdenis gedaan. Ben in de kerk getrouwd en heb mijn kinderen er te doop mogen brengen.
Ik hoop dan ook uit de kerk uitgedragen te worden.
Maar vooral dat het Evangelie verkondigd mag worden van de levende Christus!
Beste Dia,-DIA- schreef:Maar waarom en waartoe zou een dode gezegend moeten worden? Met zegeningen van het toekomende leven dat hij maar de ziel al is ingegaan? Graag een nadere verklaring...Lourens schreef:De kist voor in de kerk kan ook een prediking op zich zijn.
In veel kerken gebeurd het ook dat na de dienst de zegen wordt opgelegd.
Het is mijn wens dat dit ook bij mijn rouwdienst zal gebeuren.
Juist dan hebben de nabestaanden die zegen nodig.
Mijn wens is ook om vanuit de kerk begraven te worden en niet vanuit een rouwzaal van het kerkhof.
Ik ben in de kerk gedoopt, heb er belijdenis gedaan. Ben in de kerk getrouwd en heb mijn kinderen er te doop mogen brengen.
Ik hoop dan ook uit de kerk uitgedragen te worden.
Maar vooral dat het Evangelie verkondigd mag worden van de levende Christus!
Heel mooi, Lourens, dat is ook mijn wens voor mijn begrafenis. En mijn wens is ook dat indien mogelijk na de dienst 1 gezang word gezongen, namenlijk "Alle roem is uitgesloten".Lourens schreef:Maar vooral dat het Evangelie verkondigd mag worden van de levende Christus!
Ik denk dat je een vergissing maakt. In een kerkdienst kan alleen de Zegen worden opgelegd door een daartoe aangestelde predikant. Een kerkdienst kan alleen gehouden worden als de gemeente samenkomt om het Woord van God te horen. Een rouwsamenkomst vindt plaats op verzoek van de familie. En bij die rouwsamenkomst kan de predikant van de gemeente waartoe de gestorvene behoort een woord spreken. Dit mogen nooit en te nimmer lijkpredikatien zijn. Aangezien de gemeente niet samenkomt kan dus ook niet votum en groet en de zegen worden uitgesproken.Lourens schreef:Beste Dia,-DIA- schreef:Maar waarom en waartoe zou een dode gezegend moeten worden? Met zegeningen van het toekomende leven dat hij maar de ziel al is ingegaan? Graag een nadere verklaring...Lourens schreef:De kist voor in de kerk kan ook een prediking op zich zijn.
In veel kerken gebeurd het ook dat na de dienst de zegen wordt opgelegd.
Het is mijn wens dat dit ook bij mijn rouwdienst zal gebeuren.
Juist dan hebben de nabestaanden die zegen nodig.
Mijn wens is ook om vanuit de kerk begraven te worden en niet vanuit een rouwzaal van het kerkhof.
Ik ben in de kerk gedoopt, heb er belijdenis gedaan. Ben in de kerk getrouwd en heb mijn kinderen er te doop mogen brengen.
Ik hoop dan ook uit de kerk uitgedragen te worden.
Maar vooral dat het Evangelie verkondigd mag worden van de levende Christus!
Natuurlijk niet voor de overledene, net zomin dat hij toegesproken moet worden of voor gebeden.
Maar wel de aanwezigen. Ik denk dan ook aan niet-kerkelijken die misschien aanwezig zijn. Zij moeten ook van Christus horen en ze mogen horen wie Christus voor mij was en wat ik hun gun.
Cees schreef:Ik denk dat je een vergissing maakt. In een kerkdienst kan alleen de Zegen worden opgelegd door een daartoe aangestelde predikant. Een kerkdienst kan alleen gehouden worden als de gemeente samenkomt om het Woord van God te horen. Een rouwsamenkomst vindt plaats op verzoek van de familie. En bij die rouwsamenkomst kan de predikant van de gemeente waartoe de gestorvene behoort een woord spreken. Dit mogen nooit en te nimmer lijkpredikatien zijn. Aangezien de gemeente niet samenkomt kan dus ook niet votum en groet en de zegen worden uitgesproken.
Daarom vond vroeger ook meer in besloten kring de begrafenis plaats en werd de zondag er op in de kerkdienst van de gemeente in het gebed de rouwdragende familie opgedragen.
Kerkrechtelijk mag de predikant de zegen opleggen na een rouwdienst, daar is niets op tegen.JolandaOudshoorn schreef: Volgens mij kan een zegen op ieder moment door iedereen worden uitgesproken. De richtlijnen die Cees geeft, gelden volgens mij alleen voor de hogepriesterlijke zegen. Maar dan nog zijn het richtlijnen.
In 1937 was heel het gebruik van een rouwdienst in de kerk nog nergens een gewoonte. Het was altijd een korte plechtigheid aan huis, voordat de gang naar de begraafplaats gemaakt werd. Ik vind het dan ook kort door de bocht om het standpunt van ds. Kersten onverkort toe te passen in een veranderde context. Thans wil men graag het leven van begin tot eind verbinden met gang naar de kerk: doop, zondagse kerkgang, belijdenis, huwelijk, en dus ook sterven en begraven. En naar mijn mening is dat een goede en gezonde zaak.claus schreef:In 1937 schreef ds. G. H. Kersten in het kerkelijk orgaan 'De Saambinder' dat hij verblijd was dat in alle toenmalige Gereformeerde Gemeenten er nergens eentje was waar men bij begrafenissen de kist voorin de kerk plaatste bij de uitvaartdiensten. Dat was volgens hem een puur roomse gewoonte, waarin de mens centraal kwam te staan en niet (alleen) het Woord, de Schrift. Onlangs schreef drs. J. M. D. de Heer van Middelburg-Centrum erover in het RD in dezelfde lijn. Zijn er nu al wel Ger.Gem.-kerken waar dit verschijnsel zich wel voordoet, dat men de kist onder de kansel plaatst? Dat is mijn vraag.
