Kerkelijke verdeeldheid

[freek]

Ook tijd- en wondergeloof is Schriftuurlijk en bevindelijk. Dus ik zou maar oppassen.

[Jongere]

Het gegeven dat 9% zich niet schaamt, wat zegt dat?
Leggen ze zich erbij neer, interesseert het hen niet, hebben ze er geen verdriet over?

Er zijn toch wel wat meer mogelijkheden te bedenken?
Misschien zijn er mensen die het terecht vinden dat niet iedereen bij elkaar in de kerk zit. Ik zou er moeite mee hebben als een predikant als ds. Hendrikse in mijn kerkverband voor zou mogen gaan. Waarom zou ik me dan over zulke kerkelijke verdeeldheid schamen?

Ik begrijp het. Tegelijkertijd geeft het wel verdriet als je weet dat in hetzelfde kerkverband als ds. Hendrikse ook een volledig Schriftuurlijke prediking voorkomt. Tenminste mij wel.

Mee eens. Ik plaatste mijn reactie omdat het leek alsof Mara in die 9% alleen ongeïnteresseerden wilde zien. Maar we moeten natuurlijk niet alle kerkelijke verdeeldheid over één kam scheren. Zoals de nationale synode nog wel eens wil doen.

Ik vind verdriet persoonlijk een woord wat veel beter bij de discussie rond kerkelijke verdeeldheid past dan schaamte. Schaamte heeft iets in zich van: wat zijn we toch eigenlijk achterhaald en dom bezig dat we niet bij elkaar in de kerk zitten. En ook dat gevoel wordt bij mij versterkt doordat dit een onderzoek is vanuit de nationale synode.
Terwijl verdriet wel verlangt naar de eenheid (daarin verschilt het van onverschilligheid), maar tegelijk ook legitieme redenen ziet voor verdeeldheid. Het is de gebrokenheid van het leven en van de kerk.

[jan34willem]

Het is makkelijk om een dominee met uiterst vrijzinnige opvattingen als voorbeeld te nemen en dan te zeggen dat er legitieme redenen kunnen zijn voor kerkelijke verdeeldheid; daar zullen de meesten het hier wel mee eens zijn. Maar neem nou eens onze eigen orthodoxe rechterflank. Wie kan er een legitieme reden noemen voor onze verdeeldheid? En met "legitieme reden" bedoel ik: een reden waarmee ik me voor God kan verantwoorden. Ik kan tal van redenen opnoemen voor onze verdeeldheid, maar ik denk dat geen daarvan volgens de Bijbel zal kunnen bestaan in Gods ogen. De kerkelijke verdeeldheid in onze hoek verdriet mij zeer en ik schaam mij er ook diep voor dat de kerk zo vreselijk haar doel mist wat eenheid betreft.

[Peregrina]

Dat komt door de achtergrond van de vraag (zie de post van Mara van maandagmorgen).
Maar je hebt wel een punt.
Persoonlijk hecht ik niet zo aan georganiseerde eenheid, maar vooral aan geestelijke eenheid en saamhorigheid.
Wat wordt er ontzettend veel kapot gemaakt door wantrouwen en verachting van elkaars opvattingen en geestelijke staat.

[Jongere]

Het is makkelijk om een dominee met uiterst vrijzinnige opvattingen als voorbeeld te nemen en dan te zeggen dat er legitieme redenen kunnen zijn voor kerkelijke verdeeldheid; daar zullen de meesten het hier wel mee eens zijn. Maar neem nou eens onze eigen orthodoxe rechterflank. Wie kan er een legitieme reden noemen voor onze verdeeldheid? En met "legitieme reden" bedoel ik: een reden waarmee ik me voor God kan verantwoorden. Ik kan tal van redenen opnoemen voor onze verdeeldheid, maar ik denk dat geen daarvan volgens de Bijbel zal kunnen bestaan in Gods ogen. De kerkelijke verdeeldheid in onze hoek verdriet mij zeer en ik schaam mij er ook diep voor dat de kerk zo vreselijk haar doel mist wat eenheid betreft.

Het onderzoek waaraan werd gerefereerd betrof niet onze orthodoxe rechterflank, dat ging veel breder. Vandaar mijn voorbeeld.

Wat de inhoud van je post betreft, kan ik daar opzich wel mee instemmen. Het eerste wat we zouden moeten leren is om met verschillen te leren leven. Of om het met ds. van Vlastuin te zeggen (citaat noemde ik wel eens eerder op refoforum):

Zijn we bereid om elkaar de broederhand te geven als we onderlinge overeenkomsten ontdekken?

Ik wil de broederhand niet alleen geven bij overeenstemming, maar ook als er ingrijpende verschillen zijn, omdat ik niet weet hoeveel dwalingen een christen kan hebben.

Maar ik ben het met Peregrina eens dat we ons niet moeten blindstaren op organisatorische eenheid. Ik denk niet dat er direct de plicht is om met iedereen in één kerkverband te zitten. In die zin zou je als legitieme reden kunnen noemen als juist dóór de organisatorische eenheid moeite zou komen (denk wellicht aan verschillende doopvormen in één kerkverband).

[-DIA-]

Wat is er dan mis met een Schriftuurlijke prediking die niet uit de bevinding opkomt?

Men kan niet uit de Schrift opkomen zonder bevinding, want dan gaat het altijd hier
of daar fout. want ons verstand verstaat niet de dingen die des Geestes Gods zijn.
Hoe zou de Schrift verstaan kunnen worden zonder deze bevinding? Dan komt men tot
een uitleg die op zich wel kan kloppen, maar waarin het gevoel, het leven, de ervaring/
bevinding ontbreekt. Dan moet men preken met het verstand. Natuurlijk kunnen we en
mogen we het verstand niet terzijde schuiven. Maar in een enkel verstandelijke rede
ontbreekt toch iets wezenlijks. Ik meen dat we dat allen wel kunnen weten.
Bewogenheid, teerheid, liefde, ernst, dat zijn zaken die ook gaven des Geestes zijn.

Maar ik voel wel aan, dat ik hier niet te ver op in moet gaan. We begrijpen, zoals ik
meerder malen heb gemerkt, meestal wel meer als we vaak doen voorkomen.

Idd DIA, als de Schrift bepreekt wordt, komt de bevinding daaruit.
Maar dat is wat anders dan wat wij voelen en ervaren.
Dan gaan we de preek beoordelen met ons gevoel. Laten we de Schrift zelf maar gebruiken om de Waarheid te toetsen.

Ik zeg alleen dat we nooit ons gevoel als grond kunnen gronden. We zijn onszelf niet
toebetrouwd, en gevoel kan zeer bedrieglijk zijn. Lees de vaderen maar na uit onze
Gereformeerde Gemeenten (Ik meen dat u daar ook lid bent)
Verder ga ik er niet op in, het kan allemaal genoegzaam bekend zijn.

[eilander]

Ik begrijp het. Tegelijkertijd geeft het wel verdriet als je weet dat in hetzelfde kerkverband als ds. Hendrikse ook een volledig Schriftuurlijke prediking voorkomt. Tenminste mij wel.

Ik twijfel of het wijs is om dit te posten, want niet iedereen verstaat dit...
Een Schriftuurlijke prediking, al is er geen natte vinger op te leggen, komt nog niet altijd
op uit de ware bevinding. Meestal lopen deze 'Schriftuurlijke predikers' niet zo hard weg met
een eerlijke bevindelijke prediking. Maar ja hiermee valt of staat wel de geestelijke herkenning
en vereniging. Bij deze geestelijke vereniging smelten harten ineen. Kunstwerk doet dat niet.
Dat blijft vaak zakelijk en rationeel. Daarbij komt dat men van deze rationele kant de bevinding
nogal eens als iets 'mystieks' omschrijft, dan wel laat blijken dan men dit in feite wel denkt.
Het ware geloof verenigd ook over kerkmuren heen.

Ik moest toch nog denken aan wat ds. R.M. MacCheyne schreef aan zijn collega ds. W.C. Burns: lees de Bijbel in de eerste plaats tot uw eigen opbouwing, daarna voor uw gemeente. Verklaar veel; het is door de waarheid dat de zielen geheiligd worden, niet door verhandelingen over de waarheid.

[jan34willem]

Wat de inhoud van je post betreft, kan ik daar opzich wel mee instemmen. Het eerste wat we zouden moeten leren is om met verschillen te leren leven. Of om het met ds. van Vlastuin te zeggen (citaat noemde ik wel eens eerder op refoforum):

Zijn we bereid om elkaar de broederhand te geven als we onderlinge overeenkomsten ontdekken?

Ik wil de broederhand niet alleen geven bij overeenstemming, maar ook als er ingrijpende verschillen zijn, omdat ik niet weet hoeveel dwalingen een christen kan hebben.

Maar ik ben het met Peregrina eens dat we ons niet moeten blindstaren op organisatorische eenheid. Ik denk niet dat er direct de plicht is om met iedereen in één kerkverband te zitten. In die zin zou je als legitieme reden kunnen noemen als juist dóór de organisatorische eenheid moeite zou komen (denk wellicht aan verschillende doopvormen in één kerkverband).

Ik ben het met jou helemaal eens met ds. Van Vlastuin -- en juist om wat hij zegt is er geen enkele goede reden waarom mensen met bijvoorbeeld een verschillende visie op de doop niet in hetzelfde kerkverband zouden kunnen zitten!

"Moeite" vind ik geen legitieme reden voor kerkelijke verdeeldheid.

[albion]

Wat de inhoud van je post betreft, kan ik daar opzich wel mee instemmen. Het eerste wat we zouden moeten leren is om met verschillen te leren leven. Of om het met ds. van Vlastuin te zeggen (citaat noemde ik wel eens eerder op refoforum):

Zijn we bereid om elkaar de broederhand te geven als we onderlinge overeenkomsten ontdekken?

Ik wil de broederhand niet alleen geven bij overeenstemming, maar ook als er ingrijpende verschillen zijn, omdat ik niet weet hoeveel dwalingen een christen kan hebben.

Maar ik ben het met Peregrina eens dat we ons niet moeten blindstaren op organisatorische eenheid. Ik denk niet dat er direct de plicht is om met iedereen in één kerkverband te zitten. In die zin zou je als legitieme reden kunnen noemen als juist dóór de organisatorische eenheid moeite zou komen (denk wellicht aan verschillende doopvormen in één kerkverband).

Ik ben het met jou helemaal eens met ds. Van Vlastuin -- en juist om wat hij zegt is er geen enkele goede reden waarom mensen met bijvoorbeeld een verschillende visie op de doop niet in hetzelfde kerkverband zouden kunnen zitten!

"Moeite" vind ik geen legitieme reden voor kerkelijke verdeeldheid.

Dat is toch altijd al zo geweest b.v. tussen de Farizeeën en Sadduceeën? Die konden toch ook niet samengaan omdat ze o.a. een verschillende visie over de opstanding hadden? Er zal altijd verdeeldheid zijn hier op aarde of er moet water bij de wijn geschonken worden en dan slaat wat er gezegd werd over de Laodicensen ook op ons:


En schrijf aan den engel van de Gemeente der Laodicensen. Dit zegt de Amen, de trouwe, en waarachtige Getuige, het Begin der schepping Gods:
15 Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet; och, of gij 41 koud waart, of heet!
16 Zo dan, omdat gij lauw zijt, en noch koud noch heet, Ik zal u uit Mijn mond spuwen.
17 Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt
18 Ik raad u dat gij van Mij koopt goud, beproefd komende uit het vuur, opdat gij rijk moogt worden; en witte klederen, opdat gij moogt bekleed worden, en de schande uwer naaktheid niet geopenbaard worde; en zalf uw ogen met ogenzalf, opdat gij zien moogt.

41: Dat is, noch ijverig zijt in de aangenomen waarheid, noch vreemd daarvan, als die wel de waarheid hebt aangenomen, doch zoekt in uw leven of uitwendigen godsdienst u te schikken naar de wereld, om ondank en vervolgingen te ontgaan, welke mensen erger zijn en moeilijker terecht te brengen, dan degenen die nog vreemd zijn van de waarheid, gelijk Christus van de Farizeën spreekt; Joh. 9:41; Elia van de Israelieten; 1 Kon. 18:21.

[jan34willem]

Paulus roept ons in zijn brieven op om eenheid na te streven. De lijdzame houding die jij, Albion, schijnt aan te hangen -- ach, er zal altijd wel verdeeldheid zijn, dus laten we er ons niet druk over maken -- is daarom volgens mij niet Bijbels. De credotekst van Nationale Synode 2013 slaat de spijker op z'n kop:

De vreugde van dit evangelie bindt ons samen,
wij horen bij elkaar en zijn aan elkaar gegeven
in het ene lichaam van Christus, zijn kerk.
Het doet ons pijn dat die eenheid in Christus
onder ons zo gebroken is, onzichtbaar haast.
Daar kunnen we niet in berusten,
want de goede Herder heeft één kudde.

Zou je kunnen uitleggen wat je met het stukje over de Laodicensen bedoelt? Volgens mij kun je dat niet aanhalen als excuus voor de verdeeldheid in onze eigen hoek.

[Luther]

Ik denk dat we geen energie moeten steken in institutionele eenheid. Dat is verloren moeite. We kunnen het beste elkaar laten merken op bepaalde momenten dat we schouder aan schouder staan. Misschien kan er in een deel van de gereformeerde gezindte kanselopenstelling plaats vinden, bijvoorbeeld te beginnen doordeweeks tussen OGGN-GGiN-GG-HHK-CGK als afgescheiden broeders onder elkaar.

[Jongere]

Ik ben het met jou helemaal eens met ds. Van Vlastuin -- en juist om wat hij zegt is er geen enkele goede reden waarom mensen met bijvoorbeeld een verschillende visie op de doop niet in hetzelfde kerkverband zouden kunnen zitten!

"Moeite" vind ik geen legitieme reden voor kerkelijke verdeeldheid.

Legitiem... Ik weet het niet. Begrijp me goed: ik ben een hartelijk voorstander van eenheid. Maar de oproep zoals we die bijv. in Joh. 17 zien, wil ik niet direct doorverbinden aan hetzelfde kerkverband waar we persé in zouden moeten zitten.
Ik geloof niet dat het goed is dat er verschillende kerkverbanden bestaan - dat kan ook niet. Tegelijk: het enige verband waar de Bijbel zich duidelijk over uitspreekt is het ene lichaam van Christus. En misschien - als uitvloeisel daarvan - de plaatselijke gemeente. Daarin verlang ik naar eenheid; en ook veel meer dan die nu bestaat. Verder eens met Luther.

[Wilhelm]

Mooi!:

Kerkenraadsleden gereformeerde gemeente Bodegraven vergaderen met hervormden

25-10-2013 21:32 | Redactie kerk
De kerkenraden van de gereformeerde gemeente en de hervormde wijkgemeenten 1 en 2 in Bodegraven hebben onlangs samen vergaderd.
Dat meldde de kerkbode van de gereformeerde gemeente deze week. „De bedoeling was een ontmoeting te hebben met die kerkelijke gemeente in ons dorp die het dichtst bij ons staat.”
De hervormde predikant dr. P. F. Bouter sprak over: ”Wat kunnen wij als gereformeerde gezindte leren van de Vroege Kerk?” Verder was er ruimte voor gesprek.

[DDD]

Heel goed inderdaad, maar toch wel treurig dat dat nieuws is.

[Ditbenik]

Ik ben het met jou helemaal eens met ds. Van Vlastuin -- en juist om wat hij zegt is er geen enkele goede reden waarom mensen met bijvoorbeeld een verschillende visie op de doop niet in hetzelfde kerkverband zouden kunnen zitten!

"Moeite" vind ik geen legitieme reden voor kerkelijke verdeeldheid.

Legitiem... Ik weet het niet. Begrijp me goed: ik ben een hartelijk voorstander van eenheid. Maar de oproep zoals we die bijv. in Joh. 17 zien, wil ik niet direct doorverbinden aan hetzelfde kerkverband waar we persé in zouden moeten zitten.
Ik geloof niet dat het goed is dat er verschillende kerkverbanden bestaan - dat kan ook niet. Tegelijk: het enige verband waar de Bijbel zich duidelijk over uitspreekt is het ene lichaam van Christus. En misschien - als uitvloeisel daarvan - de plaatselijke gemeente. Daarin verlang ik naar eenheid; en ook veel meer dan die nu bestaat. Verder eens met Luther.

Ach, alleen het feit dat vanuit de kerkverbanden alleen gesproken wordt over kerkverbanden en de kerkgenootschappen buiten beschouwing worden gelaten, laat zien hoe ingewikkeld het is. Buiten Christus zal er nooit eenheid zijn en in Christus vallen de kerkmuren weg.