Gereformeerde Gemeenten

[Ambtenaar]

En zo hebben we de zorgen van anderen kaltgestellt.

Het probleem lost zich uiteindelijk vanzelf op.

[Susanna]

Ga je nu echt een Kerstboom als voorbeeld geven dat de GG zijn weggegroeid van de zuivere leer?

Wat moeten al die christenen wereldwijd dan wel niet waar zulke randzaken nooit een punt van discussie zijn geweest?
En waarom schrijf je dit opeens zo vanuit het niets?

Ik ben gewoon bezorgd over alle ontwikkelingen die er de laatste jaren plaatsvinden. De kerstboom is maar 1 ding, omdat ik daar toevallig wat over las. Ik had beter de term 'wereldgelijkvormigheid' kunnen noemen. Ik maak me daar erg zorgen over.
En het wil niet zeggen dat de 'wereldwijde christen' met zijn kerstboom gewoon op een dwaalspoor zit. Het heeft niks met Kerst te maken, net als idd al eerder aangehaald, een luxe diner ook niet. Als Kerst waarde gaat krijgen voor de ziel zit je liever in Gods Woord te lezen.

Ik denk dat elke generatie zijn eigen 'problemen' heeft.
Zelf ben ik nog behoorlijk jong en zie dat in heel veel gevallen de generatie voor mij heel gesloten was over het geloof.
Ook bij mij thuis werd er wel gepraat over dominees en andere godsdienstige algemeenheden maar eigenlijk niet over God of over het persoonlijke geloof.
Nu is er een jonge generatie die opgroeit in een hele open samenleving waardoor ze ook volop beïnvloed worden door internet, social media, youtube, etc.
Deze generatie is niet gewend om op basis van gezag principes over te nemen maar willen zelf keuzes maken. En als ze in hun opvoeding ook nog eens geen goede basis gehad hebben kan dat makkelijk mis gaan.
En vaak zie je ook tegenovergestelde bewegingen: was de vorige generatie heel gesloten en voorzichtig met geloven, dan zie je bij een volgende generatie soms dat het doorslaat naar de andere kant.

Ik denk dat het wel belangrijk is dat je niet hoofdzakelijk kijkt wat er tegenwoordig bij de andere mensen allemaal mis is. Maar dat je vooral en ook ten eerste bij jezelf naar binnen kijkt en naar je relatie met God.
Dan mag je je nog steeds wel zorgen maken over ontwikkelingen maar dan wijs je toch op een andere manier naar anderen.

Ik denk dat je gelijk hebt dat elke generatie zijn eigen uitdagingen kent. Mooi dat je zegt dat we ook naar binnen moeten kijken, naar onze relatie met God. Zijn we in Christus gezet? Of niet?

Romeinen 12. Leven als een offer voor God.
1 Petrus 2: 5. Levende stenen.

Wanneer de Heilige Geest liefde uitstort in ons hart, ga je met andere ogen naar een "wie dan ook" kijken. Dan ga je ook anders kijken naar iemand die principiële voorkeuren heeft. Of principiële bezwaren tegen bepaalde dingen. Heel moeilijk soms. Maar met Hem is alles mogelijk.

Een dominee zei ooit: "Zullen we niet vergeten, dat het zoeken naar eenheid onder elkander en het openstaan voor de nederigen en de kleinen een heel belangrijk facet is van het verdedigen en verbreiden van de waarheid?"

[Rh1990]

Ga je nu echt een Kerstboom als voorbeeld geven dat de GG zijn weggegroeid van de zuivere leer?

Wat moeten al die christenen wereldwijd dan wel niet waar zulke randzaken nooit een punt van discussie zijn geweest?
En waarom schrijf je dit opeens zo vanuit het niets?

Ik ben gewoon bezorgd over alle ontwikkelingen die er de laatste jaren plaatsvinden. De kerstboom is maar 1 ding, omdat ik daar toevallig wat over las. Ik had beter de term 'wereldgelijkvormigheid' kunnen noemen. Ik maak me daar erg zorgen over.
En het wil niet zeggen dat de 'wereldwijde christen' met zijn kerstboom gewoon op een dwaalspoor zit. Het heeft niks met Kerst te maken, net als idd al eerder aangehaald, een luxe diner ook niet. Als Kerst waarde gaat krijgen voor de ziel zit je liever in Gods Woord te lezen.

Ik denk dat elke generatie zijn eigen 'problemen' heeft.
Zelf ben ik nog behoorlijk jong en zie dat in heel veel gevallen de generatie voor mij heel gesloten was over het geloof.
Ook bij mij thuis werd er wel gepraat over dominees en andere godsdienstige algemeenheden maar eigenlijk niet over God of over het persoonlijke geloof.
Nu is er een jonge generatie die opgroeit in een hele open samenleving waardoor ze ook volop beïnvloed worden door internet, social media, youtube, etc.
Deze generatie is niet gewend om op basis van gezag principes over te nemen maar willen zelf keuzes maken. En als ze in hun opvoeding ook nog eens geen goede basis gehad hebben kan dat makkelijk mis gaan.
En vaak zie je ook tegenovergestelde bewegingen: was de vorige generatie heel gesloten en voorzichtig met geloven, dan zie je bij een volgende generatie soms dat het doorslaat naar de andere kant.

Ik denk dat het wel belangrijk is dat je niet hoofdzakelijk kijkt wat er tegenwoordig bij de andere mensen allemaal mis is. Maar dat je vooral en ook ten eerste bij jezelf naar binnen kijkt en naar je relatie met God.
Dan mag je je nog steeds wel zorgen maken over ontwikkelingen maar dan wijs je toch op een andere manier naar anderen.

Ik denk dat je gelijk hebt dat elke generatie zijn eigen uitdagingen kent. Mooi dat je zegt dat we ook naar binnen moeten kijken, naar onze relatie met God. Zijn we in Christus gezet? Of niet?

Romeinen 12. Leven als een offer voor God.
1 Petrus 2: 5. Levende stenen.

Wanneer de Heilige Geest liefde uitstort in ons hart, ga je met andere ogen naar een "wie dan ook" kijken. Dan ga je ook anders kijken naar iemand die principiële voorkeuren heeft. Of principiële bezwaren tegen bepaalde dingen. Heel moeilijk soms. Maar met Hem is alles mogelijk.

Een dominee zei ooit: "Zullen we niet vergeten, dat het zoeken naar eenheid onder elkander en het openstaan voor de nederigen en de kleinen een heel belangrijk facet is van het verdedigen en verbreiden van de waarheid?"

Geheel eens allemaal, maar het komt alles ook voort uit de bezorgdheid over de zielen. Wereldgelijkvormigheid is vaak ook een vrucht door de predeking. Als zonde geen zonde meer wordt genoemd glij je steeds meer de wereld in en in dat 'geloof' kan het er wel mooi mee samen. Je schrijft ook als de liefde in het hart wordt uitgestort dat je met andere ogen maar je medemensen gaat kijken, ja dat klopt, maar dan zie je ook gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen, dat was ten diepste ook de reden waarom ik m'n eerste bericht had geplaatst. 'Randzaken' zijn wel vruchten van iemands geloof. Ik ben zelf ook nog relatief jong, tuurlijk zie ik ook dat de oudere generatie geslotener is, maar als ik zo de afgelopen jaren het oude volk van God heb mogen horen spreken, gaat daar werkelijk wat van uit, die hebben het ook niet over die randzaken want die willen heel die 'rand' niet opzoeken. Je zou iedereen wel eens mee willen nemen naar de mensen, niet om zo'n mens, maar om de grote werken Gods te mogen horen. Nu krijg je soms het idee dat we dat weg moeten doen want ze spreken 'tale Kanaäns' en ze zijn zo ouderwets over de predeking. Maar dan geloof ik toch dat de Heere Zijn volk niet anders bekeerd.

[Richard W]

Ik denk dat elke generatie zijn eigen 'problemen' heeft.
Zelf ben ik nog behoorlijk jong en zie dat in heel veel gevallen de generatie voor mij heel gesloten was over het geloof.
Ook bij mij thuis werd er wel gepraat over dominees en andere godsdienstige algemeenheden maar eigenlijk niet over God of over het persoonlijke geloof.
Nu is er een jonge generatie die opgroeit in een hele open samenleving waardoor ze ook volop beïnvloed worden door internet, social media, youtube, etc.
Deze generatie is niet gewend om op basis van gezag principes over te nemen maar willen zelf keuzes maken. En als ze in hun opvoeding ook nog eens geen goede basis gehad hebben kan dat makkelijk mis gaan.
En vaak zie je ook tegenovergestelde bewegingen: was de vorige generatie heel gesloten en voorzichtig met geloven, dan zie je bij een volgende generatie soms dat het doorslaat naar de andere kant.

Ik denk dat het wel belangrijk is dat je niet hoofdzakelijk kijkt wat er tegenwoordig bij de andere mensen allemaal mis is. Maar dat je vooral en ook ten eerste bij jezelf naar binnen kijkt en naar je relatie met God.
Dan mag je je nog steeds wel zorgen maken over ontwikkelingen maar dan wijs je toch op een andere manier naar anderen.

Ik denk dat je gelijk hebt dat elke generatie zijn eigen uitdagingen kent. Mooi dat je zegt dat we ook naar binnen moeten kijken, naar onze relatie met God. Zijn we in Christus gezet? Of niet?

Romeinen 12. Leven als een offer voor God.
1 Petrus 2: 5. Levende stenen.

Wanneer de Heilige Geest liefde uitstort in ons hart, ga je met andere ogen naar een "wie dan ook" kijken. Dan ga je ook anders kijken naar iemand die principiële voorkeuren heeft. Of principiële bezwaren tegen bepaalde dingen. Heel moeilijk soms. Maar met Hem is alles mogelijk.

Een dominee zei ooit: "Zullen we niet vergeten, dat het zoeken naar eenheid onder elkander en het openstaan voor de nederigen en de kleinen een heel belangrijk facet is van het verdedigen en verbreiden van de waarheid?"

Geheel eens allemaal, maar het komt alles ook voort uit de bezorgdheid over de zielen. Wereldgelijkvormigheid is vaak ook een vrucht door de predeking. Als zonde geen zonde meer wordt genoemd glij je steeds meer de wereld in en in dat 'geloof' kan het er wel mooi mee samen. Je schrijft ook als de liefde in het hart wordt uitgestort dat je met andere ogen maar je medemensen gaat kijken, ja dat klopt, maar dan zie je ook gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen, dat was ten diepste ook de reden waarom ik m'n eerste bericht had geplaatst. 'Randzaken' zijn wel vruchten van iemands geloof. Ik ben zelf ook nog relatief jong, tuurlijk zie ik ook dat de oudere generatie geslotener is, maar als ik zo de afgelopen jaren het oude volk van God heb mogen horen spreken, gaat daar werkelijk wat van uit, die hebben het ook niet over die randzaken want die willen heel die 'rand' niet opzoeken. Je zou iedereen wel eens mee willen nemen naar de mensen, niet om zo'n mens, maar om de grote werken Gods te mogen horen. Nu krijg je soms het idee dat we dat weg moeten doen want ze spreken 'tale Kanaäns' en ze zijn zo ouderwets over de predeking. Maar dan geloof ik toch dat de Heere Zijn volk niet anders bekeerd.

Ik vraag me af waar jij meer van schrikt: "mensen die met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen" of "mensen die met een ingebeelde hel daadwerkelijk naar de hel afreizen". Helaas is die laatste groep misschien nog wel groter binnen de reformatorische kring en wat aangrijpend! En vooral hoe aangrijpend dat deze "mensen" volledig geaccepteerd zijn. Mensen die misschien aan alle (uiterlijke) regeltjes voldoen, iedere zondag 2 keer onder een reformatorische preek zitten, maar waarvoor Christus nog nooit betekenis heeft gekregen. Ik maak mij om deze groep eigenlijk nog meer zorgen! Gisteren was er een stukje in het dagboek dat mij aansprak. Misschien niet in "tale Kanaäns" maar wel duidelijk:

Veel christenen leven als dat jongetje met koptelefoon in de tram. Aan alles was te zien dat hij naar opwindende muziek zat te luisteren. Maar toen iemand vroeg of hij mocht meegenieten, bleek het apparaat stuk. Er was al die tijd geen geluid te horen geweest.
Het is te vrezen dat veel christenen zó hun geloof beleven. Alle gebruikelijke rituelen, maar de verbinding met Boven is allang verbroken. Of misschien is het contact met God er wel nooit geweest. Wel religie, maar geen relatie.
Gods bedoeling met jou is persoonlijk geloof, en geen playbackshow. De brug daartussen heet wedergeboorte. En de bruggenbouwer is de Heilige Geest. Hoe dat gaat, is nauwelijks te zeggen. Misschien had je vijftien jaar in de kerk gezeten. Toen ineens sloeg het in. Het volle licht van Jezus viel op het netvlies van je hart. Je zag Hem zoals je Hem nog nooit eerder gezien had. Het sleept je mee en maakt je nieuw, met een vreugde die alle verstand te boven gaat!

[Susanna]

Ik denk dat je gelijk hebt dat elke generatie zijn eigen uitdagingen kent. Mooi dat je zegt dat we ook naar binnen moeten kijken, naar onze relatie met God. Zijn we in Christus gezet? Of niet?

Romeinen 12. Leven als een offer voor God.
1 Petrus 2: 5. Levende stenen.

Wanneer de Heilige Geest liefde uitstort in ons hart, ga je met andere ogen naar een "wie dan ook" kijken. Dan ga je ook anders kijken naar iemand die principiële voorkeuren heeft. Of principiële bezwaren tegen bepaalde dingen. Heel moeilijk soms. Maar met Hem is alles mogelijk.

Een dominee zei ooit: "Zullen we niet vergeten, dat het zoeken naar eenheid onder elkander en het openstaan voor de nederigen en de kleinen een heel belangrijk facet is van het verdedigen en verbreiden van de waarheid?"

Geheel eens allemaal, maar het komt alles ook voort uit de bezorgdheid over de zielen. Wereldgelijkvormigheid is vaak ook een vrucht door de predeking. Als zonde geen zonde meer wordt genoemd glij je steeds meer de wereld in en in dat 'geloof' kan het er wel mooi mee samen. Je schrijft ook als de liefde in het hart wordt uitgestort dat je met andere ogen maar je medemensen gaat kijken, ja dat klopt, maar dan zie je ook gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen, dat was ten diepste ook de reden waarom ik m'n eerste bericht had geplaatst. 'Randzaken' zijn wel vruchten van iemands geloof. Ik ben zelf ook nog relatief jong, tuurlijk zie ik ook dat de oudere generatie geslotener is, maar als ik zo de afgelopen jaren het oude volk van God heb mogen horen spreken, gaat daar werkelijk wat van uit, die hebben het ook niet over die randzaken want die willen heel die 'rand' niet opzoeken. Je zou iedereen wel eens mee willen nemen naar de mensen, niet om zo'n mens, maar om de grote werken Gods te mogen horen. Nu krijg je soms het idee dat we dat weg moeten doen want ze spreken 'tale Kanaäns' en ze zijn zo ouderwets over de predeking. Maar dan geloof ik toch dat de Heere Zijn volk niet anders bekeerd.

Mooi stukje, goede reactie.

Wereldgelijkvormigheid is zeker een vrucht van een eenzijdige prediking. Als het Woord niet helder gepreekt worden zullen er mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen. Als het Woord eenzijdig gepreekt wordt zullen er mensen zijn, die zeggen: ik leef zoals ik wil want als ik niet uitverkoren ben kom ik er toch niet. Daarnaast zullen Gods kinderen dwergboompjes blijven als er nooit over de heiligmaking gesproken wordt. Een zuivere bediening is onontbeerlijk voor een gezond christelijk leven.

Randzaken heb ik in de loop van de jaren erg zien veranderen. Ik ben ouder, en heb geen ( levende ) generatie meer boven me. Ja, ik zag echt veel veranderen. Wat nu een schibboleth is kan over een paar jaar zomaar een sibbolet zijn voor iemand. Daarom: Gods Woord is de enige maatstaf. Alleen dat heeft zeggingskracht. Wat is er veel fijngevoeligheid vereist om in liefde een ander te bevragen of zij daadwerkelijk geloof, liefde en matigheid beoefenen.

Er is maar één manier van bekering. Echte bekering kan niet plaats vinden zonder de wedergeboorte. Het is een beslissende breuk met oude patronen van zonde en de wereld, en het omarmen van nieuw leven in Christus door geloof in Hem. De hele persoon - geest, genegenheid en wil - is radicaal en volledig veranderd in bekering. Dat is het grote wonder. Dat God dat vroeger deed. Maar ook nu nog.

[alepha]

@Rh1990 Ik waardeer je bezorgdheid. Ik denk echter dat je voorzichtig moet zijn, zoals jij het zegt: ik zie het gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen. Als het het oordeel der liefde fungeert, ga je hier voorzichtig om denk ik. Boston zegt hierover: „Het is beter om tien schijngelovigen als oprechte gelovigen te beschouwen (want dat is onze roeping), dan één oprechte gelovige voor schijngelovige uit te maken.”
Ik ken ze ook, het oude volk, en zeker hoorde je uit hen mond de grote werken Gods vertellen. Daar kon je echt jaloers op worden. Ik ken echter ook genoeg mede broeders en zusters, die heel dicht bij de Heere leven, maar die niet bij een reformatorische kerk horen. Qua vorm en uiterlijk anders, maar ook daar kan ik jaloers op worden. Daar kan ik echt blij van worden, als mensen goed van de Heere spreken en dicht bij Hem leven!

[Ditbenik]

Ik ben gewoon bezorgd over alle ontwikkelingen die er de laatste jaren plaatsvinden. De kerstboom is maar 1 ding, omdat ik daar toevallig wat over las. Ik had beter de term 'wereldgelijkvormigheid' kunnen noemen. Ik maak me daar erg zorgen over.
En het wil niet zeggen dat de 'wereldwijde christen' met zijn kerstboom gewoon op een dwaalspoor zit. Het heeft niks met Kerst te maken, net als idd al eerder aangehaald, een luxe diner ook niet. Als Kerst waarde gaat krijgen voor de ziel zit je liever in Gods Woord te lezen.

Ik denk dat elke generatie zijn eigen 'problemen' heeft.
Zelf ben ik nog behoorlijk jong en zie dat in heel veel gevallen de generatie voor mij heel gesloten was over het geloof.
Ook bij mij thuis werd er wel gepraat over dominees en andere godsdienstige algemeenheden maar eigenlijk niet over God of over het persoonlijke geloof.
Nu is er een jonge generatie die opgroeit in een hele open samenleving waardoor ze ook volop beïnvloed worden door internet, social media, youtube, etc.
Deze generatie is niet gewend om op basis van gezag principes over te nemen maar willen zelf keuzes maken. En als ze in hun opvoeding ook nog eens geen goede basis gehad hebben kan dat makkelijk mis gaan.
En vaak zie je ook tegenovergestelde bewegingen: was de vorige generatie heel gesloten en voorzichtig met geloven, dan zie je bij een volgende generatie soms dat het doorslaat naar de andere kant.

Ik denk dat het wel belangrijk is dat je niet hoofdzakelijk kijkt wat er tegenwoordig bij de andere mensen allemaal mis is. Maar dat je vooral en ook ten eerste bij jezelf naar binnen kijkt en naar je relatie met God.
Dan mag je je nog steeds wel zorgen maken over ontwikkelingen maar dan wijs je toch op een andere manier naar anderen.

Ik denk dat je gelijk hebt dat elke generatie zijn eigen uitdagingen kent. Mooi dat je zegt dat we ook naar binnen moeten kijken, naar onze relatie met God. Zijn we in Christus gezet? Of niet?

Romeinen 12. Leven als een offer voor God.
1 Petrus 2: 5. Levende stenen.

Wanneer de Heilige Geest liefde uitstort in ons hart, ga je met andere ogen naar een "wie dan ook" kijken. Dan ga je ook anders kijken naar iemand die principiële voorkeuren heeft. Of principiële bezwaren tegen bepaalde dingen. Heel moeilijk soms. Maar met Hem is alles mogelijk.

Een dominee zei ooit: "Zullen we niet vergeten, dat het zoeken naar eenheid onder elkander en het openstaan voor de nederigen en de kleinen een heel belangrijk facet is van het verdedigen en verbreiden van de waarheid?"

Geheel eens allemaal, maar het komt alles ook voort uit de bezorgdheid over de zielen. Wereldgelijkvormigheid is vaak ook een vrucht door de predeking. Als zonde geen zonde meer wordt genoemd glij je steeds meer de wereld in en in dat 'geloof' kan het er wel mooi mee samen. Je schrijft ook als de liefde in het hart wordt uitgestort dat je met andere ogen maar je medemensen gaat kijken, ja dat klopt, maar dan zie je ook gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen, dat was ten diepste ook de reden waarom ik m'n eerste bericht had geplaatst. 'Randzaken' zijn wel vruchten van iemands geloof. Ik ben zelf ook nog relatief jong, tuurlijk zie ik ook dat de oudere generatie geslotener is, maar als ik zo de afgelopen jaren het oude volk van God heb mogen horen spreken, gaat daar werkelijk wat van uit, die hebben het ook niet over die randzaken want die willen heel die 'rand' niet opzoeken. Je zou iedereen wel eens mee willen nemen naar de mensen, niet om zo'n mens, maar om de grote werken Gods te mogen horen. Nu krijg je soms het idee dat we dat weg moeten doen want ze spreken 'tale Kanaäns' en ze zijn zo ouderwets over de predeking. Maar dan geloof ik toch dat de Heere Zijn volk niet anders bekeerd.

Er zitten een paar zaken in je reactie die ik niet begrijp. Je spreekt over wereldgelijkvormigheid als vrucht van de prediking. In mijn onwetendheid ging ik er vanuit dat wereldgelijkvormigheid een gevolg is van ons zondige hart, wat naar de wereld en de zonde trekt. Paulus leert dat we beheerst worden door de zonde. Na de wedergeboorte worden beheerst door de Geest. Ik begrijp daarom je stelling iet dat het een vrucht is van de prediking.
Vervolgens stel je dat je steeds meer de wereld in glijdt als zonde geen zonde meer wordt genoemd. Denk je dat het wel anders wordt wanneer het wel wordt benoemd? Of komt er dan een vroom sausje over? Ligt het probleem niet veel dieper? Er zijn maar twee opties: in Christus of buiten Christus.
Je schrijft dat er in dat 'geloof' mooi mee samen kan. Je zet het al tussen aanhalingstekens, maar we moeten er voor oppassen religie en geloof niet te vermengen.
Je schrijft dat je ziet gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen. Dat lijkt me heel aangrijpend voor je en ik vraag me af hoe je daar dan mee omgaat?
Verder ben ik benieuwd wat jij onder randzaken verstaat. Je noemt het vruchten van iemands geloof. Wat versta je daaronder? Zowel je invulling van het woord 'randzaken' als van 'iemands geloof' zijn me niet duidelijk.
Het oude volk van God zou het iet over randzaken hebben want ze willen de rand niet opzoeken. Ik snap echt niet wat je dan bedoelt. Er zijn hoofdzaken en bijzaken. Maar of je die nu wel of niet opzoekt, je hebt er gewoon mee te maken. Ik zal een voorbeeld geven. Het wel of niet dragen van een stropdas is een randzaak. Om de eenvoudige reden dat het daar in de Bijbel niet overgaat en je daarom vrij bent om dat wel of niet voor te kiezen. Maar dat is niet iets wat je moet opzoeken. Je zult 's morgens zelf moeten besluiten of je wel of geen stropdas om doet. Daarom begrijp ik je opmerkingen echt niet.
Je hebt het over het spreken van de grote werken van God. Maar vervolgens zet je dat tegenover de 'tale Kanaäns' en 'ouderwets over de predking'. Dat kan inderdaad het geval zijn. Maar dat wil niet zeggen dat ze dat weg moeten doen. Je moet je alleen wel realiseren dat het voor buitenstaanders onbegrijpelijk is. Als je vanuit de wereld in de kerk komt, is een preek in gewoon hedendaags Nederlands al moeilijk genoeg. Maar wanneer het in oud-Nederlands moet zijn, is het helemaal niet meer te begrijpen.
Met de manier waarop de Heere bekeert, heeft dit trouwens niets te maken.

Ik ben benieuwd naar je antwoorden in de hoop dat ik het dan ook kan begrijpen.

[Adagio]

De psalmist van Psalm 107 had ook behoefte aan wijsheid, dus dat is niet verkeerd (Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandiglijk letten op de goedertierenheden des HEEREN).

Paulus geeft onderwijs aan de gemeente van Korinthe: “Want nademaal in de wijsheid Gods de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking zalig te maken die geloven. Overmits de Joden een teken begeren, en de Grieken wijsheid zoeken; doch wij prediken Christus den Gekruisigde, den Joden wel een ergernis, en den Grieken een dwaasheid, maar hun die geroepen zijn, beide Joden en Grieken, prediken wij Christus, de Kracht Gods en de Wijsheid Gods.”

De kanttekenaren schrijven bij “die geroepen zijn”: “Namelijk niet alleen uitwendiglijk door het Woord, want alzo zijn ook de voorgaanden, die verloren gaan, geroepen; maar ook inwendiglijk en krachtiglijk door den Geest Gods en naar Zijn voornemen, zie 1 Kor. 1: 26, 27 en Rom. 8:28, 30.”

[Rh1990]

Ik denk dat je gelijk hebt dat elke generatie zijn eigen uitdagingen kent. Mooi dat je zegt dat we ook naar binnen moeten kijken, naar onze relatie met God. Zijn we in Christus gezet? Of niet?

Romeinen 12. Leven als een offer voor God.
1 Petrus 2: 5. Levende stenen.

Wanneer de Heilige Geest liefde uitstort in ons hart, ga je met andere ogen naar een "wie dan ook" kijken. Dan ga je ook anders kijken naar iemand die principiële voorkeuren heeft. Of principiële bezwaren tegen bepaalde dingen. Heel moeilijk soms. Maar met Hem is alles mogelijk.

Een dominee zei ooit: "Zullen we niet vergeten, dat het zoeken naar eenheid onder elkander en het openstaan voor de nederigen en de kleinen een heel belangrijk facet is van het verdedigen en verbreiden van de waarheid?"

Geheel eens allemaal, maar het komt alles ook voort uit de bezorgdheid over de zielen. Wereldgelijkvormigheid is vaak ook een vrucht door de predeking. Als zonde geen zonde meer wordt genoemd glij je steeds meer de wereld in en in dat 'geloof' kan het er wel mooi mee samen. Je schrijft ook als de liefde in het hart wordt uitgestort dat je met andere ogen maar je medemensen gaat kijken, ja dat klopt, maar dan zie je ook gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen, dat was ten diepste ook de reden waarom ik m'n eerste bericht had geplaatst. 'Randzaken' zijn wel vruchten van iemands geloof. Ik ben zelf ook nog relatief jong, tuurlijk zie ik ook dat de oudere generatie geslotener is, maar als ik zo de afgelopen jaren het oude volk van God heb mogen horen spreken, gaat daar werkelijk wat van uit, die hebben het ook niet over die randzaken want die willen heel die 'rand' niet opzoeken. Je zou iedereen wel eens mee willen nemen naar de mensen, niet om zo'n mens, maar om de grote werken Gods te mogen horen. Nu krijg je soms het idee dat we dat weg moeten doen want ze spreken 'tale Kanaäns' en ze zijn zo ouderwets over de predeking. Maar dan geloof ik toch dat de Heere Zijn volk niet anders bekeerd.

Mooi stukje, goede reactie.

Wereldgelijkvormigheid is zeker een vrucht van een eenzijdige prediking. Als het Woord niet helder gepreekt worden zullen er mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen. Als het Woord eenzijdig gepreekt wordt zullen er mensen zijn, die zeggen: ik leef zoals ik wil want als ik niet uitverkoren ben kom ik er toch niet. Daarnaast zullen Gods kinderen dwergboompjes blijven als er nooit over de heiligmaking gesproken wordt. Een zuivere bediening is onontbeerlijk voor een gezond christelijk leven.

Randzaken heb ik in de loop van de jaren erg zien veranderen. Ik ben ouder, en heb geen ( levende ) generatie meer boven me. Ja, ik zag echt veel veranderen. Wat nu een schibboleth is kan over een paar jaar zomaar een sibbolet zijn voor iemand. Daarom: Gods Woord is de enige maatstaf. Alleen dat heeft zeggingskracht. Wat is er veel fijngevoeligheid vereist om in liefde een ander te bevragen of zij daadwerkelijk geloof, liefde en matigheid beoefenen.

Er is maar één manier van bekering. Echte bekering kan niet plaats vinden zonder de wedergeboorte. Het is een beslissende breuk met oude patronen van zonde en de wereld, en het omarmen van nieuw leven in Christus door geloof in Hem. De hele persoon - geest, genegenheid en wil - is radicaal en volledig veranderd in bekering. Dat is het grote wonder. Dat God dat vroeger deed. Maar ook nu nog.

Geheel eens, al vind ik wel dat we scherp moeten blijven en zonde die werkelijk zonde zijn goedpraten omdat de tijd is veranderd. Zeker eens met je laatste, het gaat om de ware bekeringen. Daar gaat het denk ook om wat ik bedoel, ze zijn zelf gaan geloven en bekering wordt nooit genoemd. Het wonder wordt dan gemist.

[Rh1990]

@Rh1990 Ik waardeer je bezorgdheid. Ik denk echter dat je voorzichtig moet zijn, zoals jij het zegt: ik zie het gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen. Als het het oordeel der liefde fungeert, ga je hier voorzichtig om denk ik. Boston zegt hierover: „Het is beter om tien schijngelovigen als oprechte gelovigen te beschouwen (want dat is onze roeping), dan één oprechte gelovige voor schijngelovige uit te maken.”
Ik ken ze ook, het oude volk, en zeker hoorde je uit hen mond de grote werken Gods vertellen. Daar kon je echt jaloers op worden. Ik ken echter ook genoeg mede broeders en zusters, die heel dicht bij de Heere leven, maar die niet bij een reformatorische kerk horen. Qua vorm en uiterlijk anders, maar ook daar kan ik jaloers op worden. Daar kan ik echt blij van worden, als mensen goed van de Heere spreken en dicht bij Hem leven!

Geloof je gelijk als het om Boston gaat, maar ik zou graag willen weten hoe hij er nu over zou denken, toen was het denk heel anders.
Ik kan je niet volgen als het gaat om het laatste er zit voor mijn beleving, als wij tenminste dezelfde mensen gesproken hebben een intens groot gat tussen die twee groepen, hoe kan jij dat dan combineren met elkaar?

[Charles]

Ik blijf het soms echt schokkend vinden hoe ver (een aardig gedeelte) van de GG af gegroeid is van haar wortels. Bijna alles is tegenwoordig een zogenaamde 'randzaak' en mag je elkaar in loslaten. Als je dan op RW leest dat je bijvoorbeeld elkaar moet vrijlaten dat je met Kerst een kerstboom neemt, dan val ik toch van m'n stoel. Als ds. Kersten, Lamain, Pieneman enz. eens 1 dag konden zien hoe hun kerkverband er nu uitzag, zouden ze denk die gehele dag wenen. Geloven is iets wat men zelf kan, beetje verstandszelfkennis is voldoende en je kan naar Jezus vluchten, dat is niet de ware Jezus Christus van Gods oude volk. Ik schrik er steeds meer van hoe ver het weg glijdt. Laatst een zeer oude geoefende vrouw ontmoet, zij zei het ook in deze woorden: we zien een zeer grote aardverschuiving plaatsvinden, in predeking, geloof en leven. Het volk van gezelschappen waar zij zoveel kwam wordt de mond gesnoerd en de godsdienst gaat heersen. Wilde dit toch eens delen al ben ik bang dat ik niet veel instemming kan verwachten, maar op dit forum mag je gelukkig je gedachten en mening uiten.

kSnap je punt maar in de tijd van Pieneman was het ook al wat:
In zijn Rotterdamse jaren had ds. Pieneman het niet altijd even gemakkelijk. Een diaken die in een spiritualiënhandel werkte, slingerde beschonken achter zijn handkar door de stad. Hij was een wandelende waarschuwing waar drankmisbruik toe kon leiden. De diaken die in zijn plaats werd gekozen, was al net zo en dreef later zelfs een café. En zo waren er nog enkele schrijnende voorbeelden.

Volgens mn pa was in de jaren 50/60 schaatsen in broek voor de dames geen enkel punt van discussie in de GG op de Veluwe. Pas met de komst van de Refoscholen werd dit een punt.

[Rh1990]

Er zitten een paar zaken in je reactie die ik niet begrijp. Je spreekt over wereldgelijkvormigheid als vrucht van de prediking. In mijn onwetendheid ging ik er vanuit dat wereldgelijkvormigheid een gevolg is van ons zondige hart, wat naar de wereld en de zonde trekt. Paulus leert dat we beheerst worden door de zonde. Na de wedergeboorte worden beheerst door de Geest. Ik begrijp daarom je stelling iet dat het een vrucht is van de prediking.
Vervolgens stel je dat je steeds meer de wereld in glijdt als zonde geen zonde meer wordt genoemd. Denk je dat het wel anders wordt wanneer het wel wordt benoemd? Of komt er dan een vroom sausje over? Ligt het probleem niet veel dieper? Er zijn maar twee opties: in Christus of buiten Christus.
Je schrijft dat er in dat 'geloof' mooi mee samen kan. Je zet het al tussen aanhalingstekens, maar we moeten er voor oppassen religie en geloof niet te vermengen.
Je schrijft dat je ziet gebeuren dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel afreizen. Dat lijkt me heel aangrijpend voor je en ik vraag me af hoe je daar dan mee omgaat?
Verder ben ik benieuwd wat jij onder randzaken verstaat. Je noemt het vruchten van iemands geloof. Wat versta je daaronder? Zowel je invulling van het woord 'randzaken' als van 'iemands geloof' zijn me niet duidelijk.
Het oude volk van God zou het iet over randzaken hebben want ze willen de rand niet opzoeken. Ik snap echt niet wat je dan bedoelt. Er zijn hoofdzaken en bijzaken. Maar of je die nu wel of niet opzoekt, je hebt er gewoon mee te maken. Ik zal een voorbeeld geven. Het wel of niet dragen van een stropdas is een randzaak. Om de eenvoudige reden dat het daar in de Bijbel niet overgaat en je daarom vrij bent om dat wel of niet voor te kiezen. Maar dat is niet iets wat je moet opzoeken. Je zult 's morgens zelf moeten besluiten of je wel of geen stropdas om doet. Daarom begrijp ik je opmerkingen echt niet.
Je hebt het over het spreken van de grote werken van God. Maar vervolgens zet je dat tegenover de 'tale Kanaäns' en 'ouderwets over de predking'. Dat kan inderdaad het geval zijn. Maar dat wil niet zeggen dat ze dat weg moeten doen. Je moet je alleen wel realiseren dat het voor buitenstaanders onbegrijpelijk is. Als je vanuit de wereld in de kerk komt, is een preek in gewoon hedendaags Nederlands al moeilijk genoeg. Maar wanneer het in oud-Nederlands moet zijn, is het helemaal niet meer te begrijpen.
Met de manier waarop de Heere bekeert, heeft dit trouwens niets te maken.

Ik ben benieuwd naar je antwoorden in de hoop dat ik het dan ook kan begrijpen.

Dank voor je bericht. Helemaal eens dat ons hart zo is zoals je beschrijft, maar als je dat dus niet meer benoemd en benoemd wie en hoe de mens is, de verlorenheid en zondigheid enz. dan is de vrucht van de prediking dat zonde dus geen zonde meer is. Zeker ligt het ook dieper in Christus of buiten Christus, maar de mensen die ik ontmoet zeggen in Christus te zijn maar leven zoals de wereld leeft en dan kom je bij het volgende punt wat daarmee bedoelt wordt, denk aan popmuziek, netflix, taalgebruik (bastaardvloek geen probleem).
Dat kan volgens hen allemaal samen met het dienen van Christus. Ik geloof toch niet dat de ware kinderen van God dat doen.
En wat je zegt over 'buitenstaanders' klopt naar mijn mening echt niet. Zelf zit ik nog maar een paar jaar in de kerk en heb vrijwel nooit last gehad van de 'oude taal', maar ja ik ben misschien niet doorsnee.

[Rh1990]

Ik blijf het soms echt schokkend vinden hoe ver (een aardig gedeelte) van de GG af gegroeid is van haar wortels. Bijna alles is tegenwoordig een zogenaamde 'randzaak' en mag je elkaar in loslaten. Als je dan op RW leest dat je bijvoorbeeld elkaar moet vrijlaten dat je met Kerst een kerstboom neemt, dan val ik toch van m'n stoel. Als ds. Kersten, Lamain, Pieneman enz. eens 1 dag konden zien hoe hun kerkverband er nu uitzag, zouden ze denk die gehele dag wenen. Geloven is iets wat men zelf kan, beetje verstandszelfkennis is voldoende en je kan naar Jezus vluchten, dat is niet de ware Jezus Christus van Gods oude volk. Ik schrik er steeds meer van hoe ver het weg glijdt. Laatst een zeer oude geoefende vrouw ontmoet, zij zei het ook in deze woorden: we zien een zeer grote aardverschuiving plaatsvinden, in predeking, geloof en leven. Het volk van gezelschappen waar zij zoveel kwam wordt de mond gesnoerd en de godsdienst gaat heersen. Wilde dit toch eens delen al ben ik bang dat ik niet veel instemming kan verwachten, maar op dit forum mag je gelukkig je gedachten en mening uiten.

kSnap je punt maar in de tijd van Pieneman was het ook al wat:
In zijn Rotterdamse jaren had ds. Pieneman het niet altijd even gemakkelijk. Een diaken die in een spiritualiënhandel werkte, slingerde beschonken achter zijn handkar door de stad. Hij was een wandelende waarschuwing waar drankmisbruik toe kon leiden. De diaken die in zijn plaats werd gekozen, was al net zo en dreef later zelfs een café. En zo waren er nog enkele schrijnende voorbeelden.

Volgens mn pa was in de jaren 50/60 schaatsen in broek voor de dames geen enkel punt van discussie in de GG op de Veluwe. Pas met de komst van de Refoscholen werd dit een punt.

Zeker, dat heb ik ook bij ds. Lamain gelezen. Dat van dat schaatsen wist ik niet.

[merel]

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/28 ... n-4-slot-/

Een prachtig genuanceerd antwoord van de betreffende ouderling over bij- en hoofdzaken

[Rh1990]

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/28 ... n-4-slot-/

Een prachtig genuanceerd antwoord van de betreffende ouderling over bij- en hoofdzaken

Waarom moet alles zo genuanceerd zijn?