Gereformeerde Gemeenten

[Zeeuw]

Ik las een bericht waar ik -in al mijn naïviteit- blij van werd. Een evenwichtige, nuchtere predikant voor een gemeente waar het zwaar heeft gestormd de afgelopen jaren. Fijn. Hopelijk komt er naast rust en stabiliteit ook een gezegende tijd voor de gemeente.

Vervolgens open ik Refoforum -moet je ook niet doen, zou een weldenkend mens zeggen- en daar presteren ze het om zo'n bericht binnen no-time weer van zo'n hoop zurigheid te voorzien dat je er scheel van kijkt.
- Spelen er "menselijke elementen" mee bij een beroep? Natuurlijk, het verbaast me nog altijd dat dit gevraagd wordt. God roept toch mensen? En zouden er dan geen menselijke elementen meespelen?
- Het verwijt dat beroepingswerk iets "mystieks" heeft. Dat heeft voor mij iets weg van het zelf scheppen van een karikatuur om die vervolgens te gaan bestrijden. Ik heb vrijwel nooit een predikant ontmoet, die op 'mystieke' wijze met het beroepingswerk omgaat. Hoe wel? In nuchterheid, alle overwegingen op een rij zettend, die aan de Heere voorleggend. En ja, met het diepe besef dat daarbij uiteindelijk beslissend is welke weg de Heere Zelf aanwijst door Zijn Woord. Soms ligt dat laatste aspect meer op de achtergrond (bijv. als uit de omstandigheden duidelijk blijkt dat wel/niet aangenomen moet worden; ook op die wijze spreekt de Heere namelijk!); soms ligt het heel duidelijk op de voorgrond (bijv. als een predikant onwillig is om te gaan, maar door de Heere wordt ingewonnen om toch een beroep aan te nemen). Het is heel gevaarlijk als we dat laatste als mystiek gaan bestempelen. We lijken dan niet meer te beseffen dat & hoe de Heere nog altijd concreet spreekt in mensenlevens.
- Een beroep in een drukke kerstperiode "kan niet geestelijk zijn". Wat is dat nu toch voor redenatie...? Alsof we, als we het druk hebben, niet meer geestelijk met dingen kunnen omgaan? Ik dacht dat van Luther de uitspraak was 'ik heb het te druk om niet te bidden'. Met andere woorden: hoe meer verantwoordelijkheden, hoe noodzakelijker om daarin de Heere te kennen. De grote beroepenstroom en de hyperige omgang daarmee toont met name een schrijnend tekort aan predikanten aan. Maar laten we over de (on)geestelijkheid van het omgaan met de uitgebrachte en ontvangen beroepen niet lichtvaardig oordelen, maar dat laten liggen bij de mensen die het betreft.

Mee eens. Ik zou gewoon stoppen met al die redeneringen hier en het laten waar het hoort. Bij de ds. Bij de betreffende gemeenten. En vooral bij de Heere. Dit is zo niet opbouwend allemaal.

[Bezorgd]

Ik las een bericht waar ik -in al mijn naïviteit- blij van werd. Een evenwichtige, nuchtere predikant voor een gemeente waar het zwaar heeft gestormd de afgelopen jaren. Fijn. Hopelijk komt er naast rust en stabiliteit ook een gezegende tijd voor de gemeente.

Vervolgens open ik Refoforum -moet je ook niet doen, zou een weldenkend mens zeggen- en daar presteren ze het om zo'n bericht binnen no-time weer van zo'n hoop zurigheid te voorzien dat je er scheel van kijkt.
- Spelen er "menselijke elementen" mee bij een beroep? Natuurlijk, het verbaast me nog altijd dat dit gevraagd wordt. God roept toch mensen? En zouden er dan geen menselijke elementen meespelen?
- Het verwijt dat beroepingswerk iets "mystieks" heeft. Dat heeft voor mij iets weg van het zelf scheppen van een karikatuur om die vervolgens te gaan bestrijden. Ik heb vrijwel nooit een predikant ontmoet, die op 'mystieke' wijze met het beroepingswerk omgaat. Hoe wel? In nuchterheid, alle overwegingen op een rij zettend, die aan de Heere voorleggend. En ja, met het diepe besef dat daarbij uiteindelijk beslissend is welke weg de Heere Zelf aanwijst door Zijn Woord. Soms ligt dat laatste aspect meer op de achtergrond (bijv. als uit de omstandigheden duidelijk blijkt dat wel/niet aangenomen moet worden; ook op die wijze spreekt de Heere namelijk!); soms ligt het heel duidelijk op de voorgrond (bijv. als een predikant onwillig is om te gaan, maar door de Heere wordt ingewonnen om toch een beroep aan te nemen). Het is heel gevaarlijk als we dat laatste als mystiek gaan bestempelen. We lijken dan niet meer te beseffen dat & hoe de Heere nog altijd concreet spreekt in mensenlevens.
- Een beroep in een drukke kerstperiode "kan niet geestelijk zijn". Wat is dat nu toch voor redenatie...? Alsof we, als we het druk hebben, niet meer geestelijk met dingen kunnen omgaan? Ik dacht dat van Luther de uitspraak was 'ik heb het te druk om niet te bidden'. Met andere woorden: hoe meer verantwoordelijkheden, hoe noodzakelijker om daarin de Heere te kennen. De grote beroepenstroom en de hyperige omgang daarmee toont met name een schrijnend tekort aan predikanten aan. Maar laten we over de (on)geestelijkheid van het omgaan met de uitgebrachte en ontvangen beroepen niet lichtvaardig oordelen, maar dat laten liggen bij de mensen die het betreft.

Klopt en eens.
Maar nu even de andere kant. Er worden soms best grote woorden gesproken bij het aannemen van een beroep en zeker in een intrededienst.
En laat duidelijk zijn, dat het Gods weg is , staat buiten alle discussie.
Maar als er dan zijn, die het beroepingswerk van nabij volgen en heel regelmatig bij een beroep aangeven dat deze weleens aangenomen zou kunnen worden, of zelfs bij kandidaten vooraf komen met 3 a 4 gemeenten per kandidaat waar hij weleens heen zou kunnen gaan, en dat klopt vaak ook nog. Dan vraag ik me af wat er dan speelt. Voorspellende gaven? Of zit er iets in het beroepingswerk dat gewoon heel nuchter bezien wordt en waar, uiteraard onder Gods voorzienigheid, veel menselijke afwegingen een rol spelen.
Die vraag mag toch gesteld worden?

Overigens hoor ik zelfs van predikanten die op deze manier spreken over beroepen van medebroeders.

[Nasrani]

ik verbaas me ook, zeker als ik zie dat er nog zoveel beroepen zijn in de drukste periode van het jaar voor predikanten. Dan kan het nooit geestelijk zijn.
Als ik zie en hoor hoe onze dominee worsteld met ieder beroep, dan ben ik voor hem ontzettend blij dat die hele heisa zoals er in de GG is aan de HHK voorbij gaat.

Nou inderdaad. Nu ik het wat meer van een afstandje bekijk doet heb best wel bizar aan.
Ik kreeg gisteravond ook van iemand een appje dat ds Mulder het beroep had aangenomen. En dat gebeurt wel vaker.
Terwijl dat in de HHK eigenlijk niet voorkomt. Wel dat onze dominee altijd dankt in zijn gebed als er in de omgeving weer een beroep is aangenomen of bid als er een beroep van een classisgemeente loopt.

Ik heb HHK vrienden. En toen wij eens een weekendje weg waren en er een HHK predikant die vrijdagavond een beroep aannam is er daarover dat weekend ook veel gesproken. Eens dat het in de GG veel lijkt te leven, maar dat zal ongetwijfeld ook komen door het predikantentekort.

Aan de andere kant is er hier de afgelopen weken bijvoorbeeld ook heel veel gesproken over het vertrekken van een Rotterdamse hervormde PKN predikant.

Ik bedoel dat ik het in de HHK niet herken of tegenkom. Het zal daar zeker ook gebeuren.

[OutOfTheBox]

Wat ontzettend wonderlijk en bijzonder. De beproefde gemeente van Ridderkerk weer een predikant! Wonderlijk zijn de wegen Des Heeren!

Ik ken de gemeente van Ridderkerk niet, wat is daar gebeurd? Waarom is de gemeente zo beproefd geweest?

[Jantje]

Wat ontzettend wonderlijk en bijzonder. De beproefde gemeente van Ridderkerk weer een predikant! Wonderlijk zijn de wegen Des Heeren!

Ik ken de gemeente van Ridderkerk niet, wat is daar gebeurd? Waarom is de gemeente zo beproefd geweest?

Dit is niet de plaats om die discussie over te doen.

Verder zeer eens met @Jongere.

[Nathanaël]

Wat ontzettend wonderlijk en bijzonder. De beproefde gemeente van Ridderkerk weer een predikant! Wonderlijk zijn de wegen Des Heeren!

Ik ken de gemeente van Ridderkerk niet, wat is daar gebeurd? Waarom is de gemeente zo beproefd geweest?

Dit is niet de plaats om die discussie over te doen.

Verder zeer eens met @Jongere.

Dat kan toch ook zonder discussie?
De feiten zijn dat de vorige predikant is losgemaakt van de gemeente en dat heeft, wat de reden ook mag zijn, altijd impact in een gemeente.

[pierre27]

Wat ontzettend wonderlijk en bijzonder. De beproefde gemeente van Ridderkerk weer een predikant! Wonderlijk zijn de wegen Des Heeren!

Hoe bedoel je dit? Zover ik ook weet zijn beide vorige predikanten ook beproefd in die gemeente. Neemt niet weg dat ik het fijn vind dat ze weer een predikant krijgen. Zondag was hij bij ons en ik vind het ook een fijne man om naar te luisteren.

[Delftenaar]

Maar als er dan zijn, die het beroepingswerk van nabij volgen en heel regelmatig bij een beroep aangeven dat deze weleens aangenomen zou kunnen worden, of zelfs bij kandidaten vooraf komen met 3 a 4 gemeenten per kandidaat waar hij weleens heen zou kunnen gaan, en dat klopt vaak ook nog. Dan vraag ik me af wat er dan speelt. Voorspellende gaven? Of zit er iets in het beroepingswerk dat gewoon heel nuchter bezien wordt en waar, uiteraard onder Gods voorzienigheid, veel menselijke afwegingen een rol spelen.
Die vraag mag toch gesteld worden?

Overigens hoor ik zelfs van predikanten die op deze manier spreken over beroepen van medebroeders.

Natuurlijk spelen menselijke factoren een rol in het beroepingswerk. Dus argumenten als dat ds. de gemeente in een leuke plaats of streek vind liggen, zijn vrouw nog haar eigen ding kan doen of het voor de kinderen nog te doen. Of simpelweg omdat ze er zin in hebben. Daarin hoeven we niet mystiek te doen. Tegelijk vallen daardoor sommige uitkomsten te voorspellen.

Is dat erg? Nee
Speelt God geen rol? Nee

God werkt door de dingen en gevoelens heen. In het beroepingswerk komt dat tot uiting in zaken als dat een predikant bij een beroep heel menselijk denkt "van dat kerkgebouw of die gemeente heb ik altijd al predikant willen zijn". En het daarom aanneemt.
De diepere laag onder deze oppervlakte is dat God, bevindelijk gezegd, het hart van de mens neigt naar het welbehagen Gods.
Dus Gods leiding wordt zichtbaar in al die menselijke factoren waardoor een predikant een beroep aanneemt, of juist bedankt.
Er is dus geen spagaat tussen Gods leiding en die menselijke factoren. Gods leiding in een beroep werkt vaak juist door dat soort argumenten.

[johannes123]

Wat ontzettend wonderlijk en bijzonder. De beproefde gemeente van Ridderkerk weer een predikant! Wonderlijk zijn de wegen Des Heeren!

Hoe bedoel je dit? Zover ik ook weet zijn beide vorige predikanten ook beproefd in die gemeente. Neemt niet weg dat ik het fijn vind dat ze weer een predikant krijgen. Zondag was hij bij ons en ik vind het ook een fijne man om naar te luisteren.

Ik heb geen zin om hier een heel feitenrelaas te gaan houden. Maar ds. De Leeuw heeft een goede tijd in Ridderkerk gehad. Ds. Pater laten we maar rusten (die doet het overigens goed in Ouddorp)

[refo]

Wat ontzettend wonderlijk en bijzonder. De beproefde gemeente van Ridderkerk weer een predikant! Wonderlijk zijn de wegen Des Heeren!

Hoe bedoel je dit? Zover ik ook weet zijn beide vorige predikanten ook beproefd in die gemeente. Neemt niet weg dat ik het fijn vind dat ze weer een predikant krijgen. Zondag was hij bij ons en ik vind het ook een fijne man om naar te luisteren.

Ik heb geen zin om hier een heel feitenrelaas te gaan houden. Maar ds. De Leeuw heeft een goede tijd in Ridderkerk gehad. Ds. Pater laten we maar rusten (die doet het overigens goed in Ouddorp)

Ooit stond een artikel in de Terdege over het beroepingswerk. Een predikant gaf in dat artikel een mooie weergave van hoe het gaat.
"Hij heeft het aangenomen! En dan zo'n dominee!". Na de intrede gaat het een paar jaar goed. Na een jaar of wat: "Wanneer gaat hij weer? Hij is duidelijk uitgepreekt."

[Jantje]

Dat is raak gezegd!

[Panny]

Er zijn ook genoeg voorbeelden van gemeentes en dominees die lange tijd in alle liefde met elkaar verbonden zijn.

[refo]

Er zijn ook genoeg voorbeelden van gemeentes en dominees die lange tijd in alle liefde met elkaar verbonden zijn.

Een predikant die ergens 40 jaar gestaan had , preekte afscheid met Psalm 95:10.

[Jantje]

Er zijn ook genoeg voorbeelden van gemeentes en dominees die lange tijd in alle liefde met elkaar verbonden zijn.

Een predikant die ergens 40 jaar gestaan had , preekte afscheid met Psalm 95:10.

Serieus?

Ik weet ook van een predikant die zei dat hij zélf ruim 40 jaar onwaardig was geweest voor zijn gemeente, terwijl zijn gemeente zo goed voor hem was...

[Panny]

Ik begrijp niet waarom we zo graag altijd het negatieve onthouden en rond vertellen. Hele forums worden erover volgeschreven.

Terwijl ik in mijn omgeving veel meer mensen kent die juist heel blij zijn met hun predikant.
Er zullen vast ook wel veel meer afscheidspreken gehouden zijn waarin dominee en gemeente toch ook met verdriet afscheid namen.