Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Op huisbezoek krijg ik weleens het gevoel dat je gevoel niets met het geloof te maken heeft, maar dat je alleen een ziel hebt.
Zie je wat je schrijft Lizzy?
Je zegt dat je een gevoel krijgt en je vertelt vervolgens wat je denkt (een gedachte). Onderscheid maken tussen gedachte en gevoel is wel belangrijk als we het hebben over geloof en gevoel.
Met alles wat je meemaakt kun je ziel en lichaam niet scheiden in dit leven. Je kan op je gevoel alleen niet leven, dat niet maar beleving is toch ook gevoel en daar hoor je Gods kinderen vaak over.
Ik begrijp dit laatste stukje niet zo goed, kun je het ook anders zeggen?
Het eerste zinnetje is misschien wat krom geformuleerd, maar ik bedoel dat ze je teveel op geestelijk gebied benaderen, alsof het er verder niet toe doet.
Over dat andere is misschien niet te begrijpen omdat je niet weet dat ik door lichamelijke handicaps veel meegemaakt heb. Dat beïnvloed zeker je gevoel en je belevingswereld. Ook in het geloof. Vragen en raadsels.
Snap je het nu een beetje?
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.
Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Op huisbezoek krijg ik weleens het gevoel dat je gevoel niets met het geloof te maken heeft, maar dat je alleen een ziel hebt.
Zie je wat je schrijft Lizzy?
Je zegt dat je een gevoel krijgt en je vertelt vervolgens wat je denkt (een gedachte). Onderscheid maken tussen gedachte en gevoel is wel belangrijk als we het hebben over geloof en gevoel.
Met alles wat je meemaakt kun je ziel en lichaam niet scheiden in dit leven. Je kan op je gevoel alleen niet leven, dat niet maar beleving is toch ook gevoel en daar hoor je Gods kinderen vaak over.
Ik begrijp dit laatste stukje niet zo goed, kun je het ook anders zeggen?
Het eerste zinnetje is misschien wat krom geformuleerd, maar ik bedoel dat ze je teveel op geestelijk gebied benaderen, alsof het er verder niet toe doet.
Over dat andere is misschien niet te begrijpen omdat je niet weet dat ik door lichamelijke handicaps veel meegemaakt heb. Dat beïnvloed zeker je gevoel en je belevingswereld. Ook in het geloof. Vragen en raadsels.
Snap je het nu een beetje?
Ik ben met je eens dat juits bevinding of ervaring een belangrijk onderdeel is van de ziel of mens.
Vergeet alleen dat treintje niet waarbij gevoel door de locomotief ,het geloof, moet worden getrokken
Oorspronkelijk gepost door anemoon
maar gerrie bedoelt het wel goed
want ze wil duidelijk maken dat het zonder geloof onmogelijk is om God te behagen
en nergens staat dat het zonder gevoel onmogelijk is God te behagen
we moeten idd leren leven door het geloof
en niet door het gevoel
en hoe meer een mens daarvan mag leren, des te meer zal ook juist leren wat geloven is zonder enig gevoel!
er staat bv ook: die wil.... die kome
nergens staat: die voelt... die kome
Je ziet één ding over het hoofd, nl. dat gevoel één van de eigenschappen van geloof is. Je kan geloof niet scheiden van gevoel. Als je gelooft, héb je gevoel. Net zoals het onmogelijk is om lief te hebben zonder gevoel...
Ik zal de topic even tevoorschijn halen waar het over gaat:
Oorspronkelijk gepost door Pim
Wat is jullie mening/ervaring over de relatie tussen geloof en gevoel?
Hebben die iets met elkaar te maken?
Zo ja, hoe? En hoe onderscheid je geestelijke gevoelens van niet-geestelijke gevoelens?
Zo nee, waarom hebben geloof en gevoel niets met elkaar te maken?
Het wordt allemaal wel een beetje ingewikkeld nu. Er wordt duidelijk ook om ervaringen en meningen gevraagd. Dit is wel een moeilijk onderwerp, maar wel iets waar ik juist mee zit.
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.
Er is geen geloof zonder gevoel, maar wél gevoel zonder geloof.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Als ik schrijf er is geen geloof zonder gevoel, maar wel gevoel zonder geloof, dan is het zeker niet mijn bedoeling om dat laatste zo weer te geven 'het gevoel is altijd zonder geloof'.
Eerst nog een lezenswaardig stukje van de Erskines:
In deel III van ‘Al de werken van R. en E. Erskine’ lezen we op blz. 296, waar hij ook handelt over de verzekering des geloofs en die van het gevoel, het volgende: "Deze daad van Christus aan te nemen is derhalve een geloofsdaad, een gelovige overreding., welke door sommigen genoemd wordt een verzekerd geloof. Ik weet dat een voorname oorzaak van misvatting en dwaling In dit stuk hierin gelegen is, dat men de ver-zekering des geloofs, met de verzekering der blijkbaarheid met elkander verward en vermengt. De eerste is:
1. ene verzekering die tot het wezen des geloofs behoort, en in deszelfs natuur ligt opgesloten; de laatste is ene verzekering des gevoels en een vrucht des geloofs, en is dus eigenlijk geen geloof, maar gevoel.
2. Zij zijn ook onderscheiden in hunne daden: door het verzekerde geloof nemen wij Christus als de onze aan, maar door de verzekering des gevoels, weten wij dat Hij de onze Is; de eerste heeft elke gelovige, als hij het geloof oefent, de laatste missen vele gelovigen, zelfs dan wanneer zij gelovig werkzaam zijn; omdat, ofschoon zij bewustheid hebben van de daad des geloofs die zij oefenen, zij nochtans onkundig kunnen zijn van derzelver natuur en hoedanigheid, en of dezelve zaligmakend is of niet.
3. Gelijk zij in hunne daden onderscheiden zijn, zo ook ten opzichte van derzelver orde; wij geloven eerst met een verzekerd vertrouwen, en dan worden wij bevestigd door een gevoelige blijkbaarheid; het ene is de oorzaak, de andere is de vrucht; de verzekering die er in het geloof is, is als de hitte in het vuur; de verzekering die er na het geloof is, is als een vuur hetwelk in de kamer brandt, en door de hitte van het eerste is aangestoken.
4. Zij verschillen in hun voorwerp; het voorwerp van het verzekerde geloof is buiten de mens en ziet op de beloften Gods en op de gerechtigheid van Christus, maar het voorwerp en de grondslag van deze verzekering der blijkbaarheid is binnen de mens, en heeft het oog op al die genaden, genietingen en bevindingen, welke de Heere in hem heeft gewrocht.
5. Zij zijn onderscheiden ten aanzien van hun vruchten ; de vrucht van het verzekerd vertrouwen is de rechtvaardigmaking; de vrucht van verzekerde blijkbaarheid is vertroosting; de zondaar wordt niet gerechtvaardig door zijne kennis van blijkbaarheid, of door te weten dat Christus de zijne is, maar hij wordt gerechtvaardig door zijn vertrouwende kennis, of door zijn aannemen van en rusten op Christus tot zaligheid, zo als Hij in het evangelie wordt aangeboden: door zijn kennis, zal mijn Knecht de Rechtvaardige, velen rechtvaardig maken. Het geloof is een met verzekering betrouwende daad.
Waarom schreef ik het in de voorgaande posting zo op? Omdat het een gegeven is dat er zoveel gevoel kan zijn, wat geen geloof is. Ervaringen al dan niet mystiek lijken zoveel op het geloof. Met dit laatste wordt alles gesubjectiveerd. Het geloof richt zich op het heil buiten ons. De zaligheid is in Christus Jezus verworven. Daar moet het oog van het geloof zich op richten. Alleen door het geloof te oefenen in dat Voorwerp van het geloof wordt het geloof ervaren.
Ook is er zoveel verwarring als het gaat om het gevoel als fundament. Als ik dit of dat voel, dan zal ik wel [gaan] geloven. Mis! Het geloof richt zich nochtans op de beloften Gods. Het naakte geloof klampt zich vast aan de beloften Gods, want het is Zijn Woord. In dat vastklampen wordt Hij ervaren.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Er is geen geloof zonder gevoel, maar wél gevoel zonder geloof.
ja, er zijn veel zorgen binnen onze kringen over het fenomeen: gevoel zonder geloof
daar is men o zo bang van
maar ik wil juist eens pleiten voor geloof zonder al te veel gevoel
ten eerste weet ik niet zo snel een duidelijke bijbeltekst waaruit zou blijken dat geloof altijd gepaard zou moeten gaan met gevoel
en ten tweede wil ik aandacht vragen voor de verschillende karakterstrukturen
wanneer ik alleen maar naar mezelf zou kijken, ja, dan is het niet zo moeilijk
want ik ben door en door een gevoelsmens
maar waarom zou mijn intense gevoelsleven norm moeten zijn?
ik weet dat er ook mensen zijn met een zeer vlak gevoelsleven
het lijkt wel alsof ze alleen maar zakelijk zijn, alsof ze amper of geen gevoel hebben of kennen
ik zou niet graag met ze ruilen, maar daar gaat het nu even niet om
het is goed, dat ook voor deze karakters gewoon de ruimte blijft om zichzelf te kunnen zijn
en om te kunnen geloven zonder daarbij al te veel te voelen
de bijbel vraagt van ons geloof
maar nergens vraagt de bijbel van ons gevoel
of weet jij een duidelijke bijbeltekst donsje?
Het is zelf zo dat in 'onze kringen' geloof wordt gewantrouwd en gevoel wordt gepromoot ten koste van het geloof.
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Er is geen geloof zonder gevoel, maar wél gevoel zonder geloof.
ja, er zijn veel zorgen binnen onze kringen over het fenomeen: gevoel zonder geloof
daar is men o zo bang van
maar ik wil juist eens pleiten voor geloof zonder al te veel gevoel
ten eerste weet ik niet zo snel een duidelijke bijbeltekst waaruit zou blijken dat geloof altijd gepaard zou moeten gaan met gevoel
en ten tweede wil ik aandacht vragen voor de verschillende karakterstrukturen
wanneer ik alleen maar naar mezelf zou kijken, ja, dan is het niet zo moeilijk
want ik ben door en door een gevoelsmens
maar waarom zou mijn intense gevoelsleven norm moeten zijn?
ik weet dat er ook mensen zijn met een zeer vlak gevoelsleven
het lijkt wel alsof ze alleen maar zakelijk zijn, alsof ze amper of geen gevoel hebben of kennen
ik zou niet graag met ze ruilen, maar daar gaat het nu even niet om
het is goed, dat ook voor deze karakters gewoon de ruimte blijft om zichzelf te kunnen zijn
en om te kunnen geloven zonder daarbij al te veel te voelen
de bijbel vraagt van ons geloof
maar nergens vraagt de bijbel van ons gevoel
of weet jij een duidelijke bijbeltekst donsje?
Anemoon,
Het zal je toch wel duidelijk zijn dat ik niet wil pleiten voor een geloof met gevoel alsof dat de bijbelse voorwaarde is. Wel is het zo dat het geloof altijd ervaren wordt. Hoe dat ervaren dan in zijn werk gaat? Dat is bij ieder mens verschillend.
Waar het mij vooral om gaat is dat we ontzettend op moeten passen om ons gevoel tot norm te verheffen, dan is wat 'ik heb ervaren / gevoeld' de norm. Met dit laatste passeren we zomaar een schriftuurlijke grens.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
