Hoi Robert, voordat ik verder ga bij NBV eerst even deze discussie afronden. Ik zie uit naar je reactie.
Ja, ik begin achter te lopen.
Goed dat je me eraan herinnert.
Ik wil graag Schrift met Schrift vergelijken en wat meer over de achtergronden vinden van deze zonde tegen de Heilige Geest. We zijn het er over eens dat er maar een zonde tot de dood is, een zonde is die niet vergeven kan worden.
amen.
Dat betekent dat er in Hebreeen 10:26 ook gesproken wordt over de zonde tegen de Heilige Geest. Immers, na het bedrijven van deze zonde, zegt vs. 26, blijft er geen slachtoffer meer over voor de zonde. Bedankt dat je me aanvult met vers 29.
Het gebruikte woord voor 'zondigen' is 'hamartanonton', een praesensvorm. Het is dus niet het éénmaal begaan van een zonde, maar het blijven begaan van een zonde.
In dit geval gaat het om iemand die de kennis heeft van het evangelie. (Kennis: epignosis duidt op diepe kennis, erkenning.) maar die ondanks die kennis het bloed van Christus onrein acht (zie vers 29)
Dus: het gaat hier om iemand die het offer van Christus verwerpt. Voor zo iemand is er geen slachtoffer dat zijn zonden dekt. Want het enige mogelijke slachtoffer dat er is, nml het offer van Christus heeft hij verworpen.
Dat is dus iets dat voor iedereen geldt!
Iedereen die het offer van Christus verwerpt zal niet meer vergeven kunnen worden. Er is nml geen vergeving buiten Christus om. Je kunt niet Hem verwerpen en tegelijkertijd via een (ander) slachtoffer alsnog rechtvaardig worden.
Daarom dat 'blijven zondigen', het gaat hier niet om een eenmalige zonde (zoals in Mat 12) maar om het blijven in de zonde. Wie blijft in de zonde, en dus in de zonde sterft, zal veroordeeld worden zonder dat er vergeving mogelijk is.
Dat staat er m.i. in Hebreen 10.
In vers 29 zien we namelijk een tweede bewijs dat dit gedeelte over de zonde tegen de Heilige Geest gaat, het gaat namelijk over "De Geest smaadheid aandoen". Dat is hetzelfde als de Heilige Geest lasteren.
De Geest smaadheid aandoen is hier in dit verband in plaats van afhankelijk te zijn van de Geest juist arrogant Hem niet nodig denken te hebben.
Dat is niet hetzelfde als lasteren. Feitelijk is dit iets dat de mens uit nature doet: de Geest uit de arrogantie van het 'niet nodig hebben' behandelen.
Het woord 'blasphemia' uit Mat 12 is ook een ander woord dan 'en-ubrisas' uit hebr 10:29.
Deze smaadheid wordt inderdaad altijd in combinatie gezien met het Evangelie van Christus verachten en negeren, zoals ook bij de Farizeeen het geval was.
Toch zegt Jezus dat de zonde (die de farizeers kennelijk maken) tegen de Zoon des Mensen wel vergeven kan worden.
Feitelijk kan alleen het blijven zondigen tegen de Zoon des mensen niet vergeven worden. Daar is ook in Hebr 10 sprake van. Het blijven in de zonde.
Dit in tegenstelling tot het éénmaal zondigen tegen de Heilige Geest.
Mat 12:
- (één) zonde tegen Jezus kan vergeven worden
- (één) zonde tegen de Geest kan niet vergeven worden
Hebr 10:
- Wie blijft in de zonde tegen Jezus zal niet vergeven worden
Zeker, dit staat ook in dit gedeelte. We kunnen uit dit gedeelte dus halen dat de zonde tegen de Heilige Geest gepaard gaat met het bloed des testaments onrein achten en het Evangelie verachten, de Zoon vertreden.
Dat zou betekenen dat Paulus de zonde tegen de Heilige Geest gedaan heeft, omdat Hij het bloed van Christus eerst onrein achtte. Maar Paulus werd weldegelijk bekeerd, en werd daarna alsnog gereinigd door het bloed dat hij eerst verachtte.
Dat is juist het grote verschil. Paulus bleef niet zondigen tegen het verbond, en hij bleef het bloed niet onrein achtten.
Hij bekeerde zich ervan.
En dat is ook wat Hebr 10 wil bewerkstelligen: bekeer je van het 'blijven in de zonden'. De boodschap van Hebr 10 is een oproep tot bekering van zonden.
Dat is anders dan de boodschap van Jezus, Hij waarschuwt vooral die ene zonde niet te gaan doen.
2. Bewijs maar dat de aard van de zonde anders is. Mij dunkt dat Mattheus 12 de concrete uitwerking is van Hebr. 10. Hebr. 10 geeft juist uitleg over de achtergrond van deze zonde.
Dan zou Hebr uitleg geven over een zonde die ze verder niet benoemt....
Dat is een uitleg die uiteindelijk meer verwarring brengt (zie deze discussie)
Kortom, de aard van de zonde tegen de Geest is m.i. dat het werk van de Geest als satanswerk wordt bestempeld (zoals het werk van Christus als satanswerk wordt bestempeld in Mat 12, en Jezus dat de zonde tegen de Zoon des mensen noemt.)
Hebr 12 gaat over het afwijzen (onrein achten) van het bloed van Christus, en daarin blijven. Wie in de zonde blijft zal veroordeeld worden.
groeten,
Robert
Ps. je had ook weer gereageerd in het al bijna antieke 'wet' topic. Daar zal ik ook tzt op reageren.