Oorspronkelijk gepost door Quazzy
Het onderwerp God aan tijd linken, dat moet je niet doen. Daar krijg je alleen maar hoofdpijn van :-)
Wanneer God buiten de tijd geplaatst wordt, hoe verklaar je dan dat God verschillende keren van besluit veranderde? Dat kan alleen bij een dynamische interactie, geen statische zoals jij voorstelt.
Ik geloof namelijk net als jij dat God buiten de tijd staat. Dat God tegen ons aankijkt als ware het een tijdbalk, dus met een volstrekt overzicht van wat er gaat gebeuren en wat er gebeurt is. Alleen kom ik dan wel met wat dilemma's. Bovenstaande, en bijvoorbeeld de volgende: als God buiten de tijd staat, is Hij dan ook materieloos? Dat moet wel, als Hij alles heeft gemaakt. Maar hoe zijn wij dan naar Zijn beeld gemaakt, als hij materieloos is?
Quazzy,
In 1 samuel 15:11 staat het volgende:
Het berouwt Mij, dat Ik Saul tot koning gemaakt heb, dewijl hij zich van achter Mij afgekeerd heeft, en
Mijn woorden niet bevestigd heeft. Toen ontstak Samuel, en hij riep tot den HEERE den gansen nacht.
Hier lijkt het dus dat God berouw heeft dat Hij Saul koning heeft gemaakt.
Maar even verder op in 1 Samuel 15:29 staat:
En ook liegt Hij, Die de Overwinning van Israel is, niet, en het berouwt Hem niet; want Hij is geen mens,
dat Hem [iets] berouwen zou.
Dat lijkt met elkaar in tegenspraak te zijn, maar ik denk dat juist dit mooi aangeeft dat God boven de tijd uitstijgt. Juist en alleen daarom omdat God niet aan de tijd onderhevig is kan Hij berouw hebben, maar toch geen berouw hebben. Dat lijkt nergens op te slaan, maar als je bedenkt dat God Zijn plan ontwierp voor alle eeuwen en de daden van Saul en wie dan ook een onderdeel van dat plan waren, dan waren ook de gedachten van God onderdeel van dat plan. Ook het berouw hebben van God. En dat berouw hebben is dan op eens geen berouw hebben meer als een verandering van gedachten, omdat het allemaal deel van het plan is dat al 'af was' of beter gezegd dat tot stand kwam door de daden van Saul, van mij, van jou, en Gods soevereine handelen / denken / ontwerpen daarin. Moeilijk uit te leggen wat ik bedoel, maar ik hoop dat je begrijpt hoe ik zo ongeveer hier over denk.
Wat betreft God die geen materia is. Ik geloof inderdaad dat God geen materie is. De bijbel leert ons dat God Geest is. Dat wij naar Zijn gelijkenis zijn gemaakt heeft betrekking op onze geest, niet op ons lichaam. God kan zich wel manifesteren aan de mens door middel van een lichaam (Engel des Heeren, God die aan Abraham en Mozes verscheen, Jezus Christus).
Wat ik wel een lastig punt vind is of wij zelf in de hemel ook buiten de tijd zullen zijn (d.i. niet onderhevig aan). Als dat zo is dan vraag ik me af hoe er muziek / lofprijzing zal zijn.
Maar dan kom je terecht bij het punt van statisch zijn. Ik geloof niet in een statische God. Want ik denk dat het begrip statisch en dynamisch bij God wegvalt. Zoals C.S. Lewis het omschreef. Als de tijd een lijn is, is de eeuwigheid het vel papier waarop die lijn getekend is. M.a.w. het buiten de tijd staan betekent niet iets minder / beperkter dan IN de tijd, maar juist iets MEER, OMVATTENDER. Dat geldt dan dus ook voor muziek (zonder tijd geen muziek, maar met een dimensie die veel breder is dan de tijd is muziek veel meer omvattender.
Maar goed, in principe is dit allemaal doorgeredeneer wat misschien nergens goed voor is. Mij heeft het zo denken over God en tijd enorm geholpen bij het 'begrijpen' / berusten in het vraagstuk van de uitverkiezing vs. verantwoordelijkheid van de mens.
Uiteindelijk komt het vooral neer op de mooie spreuk die je onder je naam hebt staan.
gr. Mauricio
