Ds. I. Kievit schreef:
'vergeestelijken kunnen we bij ons lampelicht, maar 'geestelijke lessen' trekken, daarvoor hebben we Geesteslicht nodig'.
Is dít de grens?
Dus eerst naar de letterlijke bedoeling van de tekst kijken en pas daarna 'geestelijke lessen' trekken?
Bv. de tekst in Ezechiël over dat God een vlesen hart geeft. Deze tekst staat in de context van de terugkeer van het volk Israël.
De Bijbel is een geestelijk boek....
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
-
visje
Ben het helemaal met Anemoon eens.
We moeten niet proberen in de Bijbel van alles te lezen wat er niet staat.
Was dat wel de bedoeling geweest, dan had God dat er (met eerbied gesproken )wel bij gezegd.
Juist door de Bijbel letterlijk te nemen zoals hij is, krijg je een heel andere kijk op de dingen.
We moeten niet proberen in de Bijbel van alles te lezen wat er niet staat.
Was dat wel de bedoeling geweest, dan had God dat er (met eerbied gesproken )wel bij gezegd.
Juist door de Bijbel letterlijk te nemen zoals hij is, krijg je een heel andere kijk op de dingen.
Inderdaad, de Bijbel is alREEDS geestelijk. Jezus zei: Mijn Woorden zijn geest en leven. Dat moeten we niet vergeestelijken, dat is Geestelijk. We moeten oppassen dat we het niet beter weten dan de Heilige Geest door er een andere betekenis aan te geven dan Hij Zelf heeft laten optekenen. Ik denk dat we met het vergeestelijken van de bijbel vooral te maken hebben bij het OT.
Ik denk persoonlijk dat het hele OT een schaduw is van het NT. Alles wijst heen naar dat wat komen gaat en ook wat gekomen is. Zo lees ik heel veel personen uit het OT als typen van Christus, Israël, heidenen, de Anthichrist, de Heilige Geest, de Gemeente, etc.
Ik denk dat Niek heel duidelijk verwoord wat mi heel belangrijk is: in eerste instantie letterlijk en daarna LIJNEN TREKKEN. Dat is wat anders dan VERGEESTELIJKEN.
Ik zelf ben voorzichtig om bijna iedere geschiedenis in het OT en NT toe te passen op het geestelijk leven van individuele christenen of heidenen. Nog specifieker: op de (on)bekering van de mens.
mvrgr, Grace
Ik denk persoonlijk dat het hele OT een schaduw is van het NT. Alles wijst heen naar dat wat komen gaat en ook wat gekomen is. Zo lees ik heel veel personen uit het OT als typen van Christus, Israël, heidenen, de Anthichrist, de Heilige Geest, de Gemeente, etc.
Ik denk dat Niek heel duidelijk verwoord wat mi heel belangrijk is: in eerste instantie letterlijk en daarna LIJNEN TREKKEN. Dat is wat anders dan VERGEESTELIJKEN.
Ik zelf ben voorzichtig om bijna iedere geschiedenis in het OT en NT toe te passen op het geestelijk leven van individuele christenen of heidenen. Nog specifieker: op de (on)bekering van de mens.
mvrgr, Grace
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)
-
de Paus
Complete onzin. De hele bijbel kwalificeren als zijnde een geestelijk boek doet geen recht aan de diversiteit van de Bijbel.Oorspronkelijk gepost door OSW Moderator
...
De Bijbel is een geestelijk boek, we moeten daarom de teksten vergeestelijken!
Gravo
Gravo schreef dit, maar hoe denken jullie daarover?
Het vergeestelijken van de woorden van de Bijbel heeft oude papieren. Origenes had 4 categorieen waarin volgens hem de betekenis van de Bijbelwoorden kon worden gevonden.
De eerste was de letterlijke lezing, de laatste de geestelijke (allegorische) lezing.
Er is natuurlijk ook een figuurlijke lezing bij sommige teksten mogelijk en wenselijk.
Bijvoorbeeld: het is duidelijk dat poezie zoals in Psalmen en Hooglied symbolen gebruiken, die we niet letterlijk, maar figuurlijk moeten verstaan.
De geestelijke lezing is denk ik die lezing, warbij de woorden van de Bijbel ons aanspreken, veranderen en overtuigen van de werkelijkheid, waar de Bijbel over spreekt.
Niet die de woorden hoort en ze (re)citeert, niet die de woorden hoort en ze letterlijk overschrijft, nazegt of voorleest, zelfs niet die in veel woorden van de Bijbel een beeld van zichzelf of van Christus ziet (dat kan ook een exegetische gewoonte worden), maar die de woorden hoort en ze doet, die beantwoordt aan de wil van God.
Met deze stap van horen naar navolgen en doen wordt de eigenlijke bedoeling en lezing van de Bijbel voltrokken.
Om een ander beeld (figuurlijk taalgebruik) te gebruiken:
Leesbare brieven van Christus zijn.
De geestelijke lezing van de Bijbel is de gehoorzaamheid aan de Bijbel. Lezen is eigenlijk 'rapen'. (aren lezen). Wanneer we de aren rapen en weer precies zo neerleggen als we ze hebben gevonden, lezen we de Bijbel alleen letterlijk. Dat kunnen we keer op keer doen, zonder aan de bedoeling van het lezen toe te komen.
De geestelijke lezing is het bewaren en doen van wat we gelezen hebben.
In het beeld: de aren plukken en de honger die we hebben stillen.
De eerste was de letterlijke lezing, de laatste de geestelijke (allegorische) lezing.
Er is natuurlijk ook een figuurlijke lezing bij sommige teksten mogelijk en wenselijk.
Bijvoorbeeld: het is duidelijk dat poezie zoals in Psalmen en Hooglied symbolen gebruiken, die we niet letterlijk, maar figuurlijk moeten verstaan.
De geestelijke lezing is denk ik die lezing, warbij de woorden van de Bijbel ons aanspreken, veranderen en overtuigen van de werkelijkheid, waar de Bijbel over spreekt.
Niet die de woorden hoort en ze (re)citeert, niet die de woorden hoort en ze letterlijk overschrijft, nazegt of voorleest, zelfs niet die in veel woorden van de Bijbel een beeld van zichzelf of van Christus ziet (dat kan ook een exegetische gewoonte worden), maar die de woorden hoort en ze doet, die beantwoordt aan de wil van God.
Met deze stap van horen naar navolgen en doen wordt de eigenlijke bedoeling en lezing van de Bijbel voltrokken.
Om een ander beeld (figuurlijk taalgebruik) te gebruiken:
Leesbare brieven van Christus zijn.
De geestelijke lezing van de Bijbel is de gehoorzaamheid aan de Bijbel. Lezen is eigenlijk 'rapen'. (aren lezen). Wanneer we de aren rapen en weer precies zo neerleggen als we ze hebben gevonden, lezen we de Bijbel alleen letterlijk. Dat kunnen we keer op keer doen, zonder aan de bedoeling van het lezen toe te komen.
De geestelijke lezing is het bewaren en doen van wat we gelezen hebben.
In het beeld: de aren plukken en de honger die we hebben stillen.
Niek, ik ben het met je eens. Zelf probeer ik altijd een 3 deling te maken:
1. Context (wat betekende de tekst voor de mensen voor wie het oorspronkelijk is bedoelt)
2. Praktische toepassing (wat zegt de tekst wat we moeten doen, of juist laten)
3. Geestelijke toepassing (wat zegt de tekst over hoe God wil handelen met Zijn volk
1. Context (wat betekende de tekst voor de mensen voor wie het oorspronkelijk is bedoelt)
2. Praktische toepassing (wat zegt de tekst wat we moeten doen, of juist laten)
3. Geestelijke toepassing (wat zegt de tekst over hoe God wil handelen met Zijn volk
-
Gerrie
Dit is echt iets om over na te denken.Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
Dan de stelling van ds. Kievit. Dat is niet de tegenstelling tussen letterlijke uitleg en een andere uitleg. Ook de suggestie van letterlijk nemen en dan lijnen trekken, want dat doet de Bijbel heel erg veel tekort.
Het is de tegenstelling tussen zelf uitleggen of uitgelegd krijgen.
Die stelling zegt namelijk het volgende;
- het verduisterd verstand maakt de Schrift los van haar oorsprong en geeft geen nut,
- lessen uit de schrift zijn alleen te verwachten wanneer de Auteur ons het licht schenkt.
Dit zegt dus alles over de wijze waarop ik met de Schrift omga, maar niets over de te volgen weg van uitleg. Dat is ook niet nodig, want waar de Geest getuigt, daar is het einde van de tegenspraak.
Kunnen wij door teveel te willen redeneren de Geest ook in de weg staan?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer: