Bevinding, bevindelijk (prediking)

Christina

Bericht door Christina »

Als het werkverbond dateert van voor de val, heb je inderdaad de situatie waarin je zou kunnen zeggen "zalige val". Maar het werkverbond, dat overtroffen wordt door het Nieuwe Verbond, dateert niet van voor de val maar van de Uittocht, bij de Sinai. Lees het verband maar in Hebreen.
Gebruikersavatar
ndonselaar
Berichten: 3105
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
Contacteer:

Bericht door ndonselaar »

Ik denk dat Christina daar wel gelijk heeft. Toen ik de woorden tegenkwam in Hebreën zie je eigenlijk dat Paulus ook over 2 verbonden spreekt, alleen wel over het verbond van de Sinai en het nieuwe verbond uit het NT. Zo kan je wél spreken van een beter verbond.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Refojongere

Bericht door Refojongere »

Een citaat:
"De bevindelijke prediking schijnt er de voorkeur aan te geven, de zielen op te houden voor de poort. Hier zou men het woord van den profeet willen toepassen, "de kinderen zijn gekomen tot aan de geboorte, en er is geen kracht om te baren." Het is alsof de macht en genade van den H. Geest uitsluitend verheerlijkt kan worden in jammerklachten, bij barens-weeen geuit; en niet veelmeer in de lofzangen van Zion, en in het wandelen van het volk des Heeren in het geloof.
Maar neen, hieraan komt de onderwerpelijke prediking schier nimmer toe. Zij blijft hangen aan de vraag: hebt gij nu wel recht, u onder Gods kinderen te rekenen, weet gij nu wel zeker, dat Christus uw deel is? Zij zoekt vooral haar kracht in de beangstiging, zij waarschuwt, zich niet te bedriegen voor de eeuwigheid, en zich vooral af te vragen, of men werkelijk bekeerd is. En wie zou durven onteknnen, dat dit alles van het hoogste gewicht is?
Maar waar het op aankomt, is dit: op welke wijze deze vragen worden gesteld, en de weg gewezen, om het antwoord te vinden. Zou dat kunnen geschieden, door den ontrusten, bekommerden zondaar te bepalen almaar bij zichzelven? door hem te wijzen op en bezig te houden met zijn eigen gevoelens? Ach, menige arme ziel wordt als vergruizeld onder de molensteenen van dat gedurig zelf-onderzoek. Zij wordt gekweld en verontrust, de weg ten leven wordt afgezet door allerie staketsels, die vormen, welke voor bekeerd doorgaan, aan weerszijden gelieven te plaatsen; een' bekommerden zondaar wordt voorgehouden: als gij niet door deze en die ervaringen heen-gaat, en niet gewagen kunt van dezelfde gewaarwordingen als deze of gene bekeerde mensch, beeld u dan niet in, dat gij u onder Gods volk moogt rekenen. Zoo houdt de onderwerpelijke prediking zich gaarne bezig met allerlei bevindingen, die aan het vrome volk worden voorgehoude, opgedrongen soms, gesuggereerd vaak. En wie daarvan dan maar kan medespreken, die gaat door voor bekeerd, en wordt aangezien voor iemand, die kennis van de waarheid heeft.
Het zijn bevindingen van een zeer bepaalde soort, en die op een eng begrensd gebied liggen, waarmede de onderwerpelijke prediing veeltijds zich bezighoudt. Zij schijnt niet anders te kennen dan den slagboom, dien zij opstelt aan het begin van den weg des levens; wat voor ervaringen een kind van God maakt, wiens hart is levendgemaakt, wiens ziel is gegrepen ten leven, wiens voeten gekeerd zijn naar Gods getuigenissen, daarvan weet zij, in haar gebruikelijken vorm, niet af, althans daarvan spreekt zij niet. Het is, alsof het te gewaagd is, te denken, te vertrouwen, dat Gods Geest werkt in en door het Woord, en dat Hij voortgaat zich de gemeente te vergaderen, die ten eeuwigen leven verkoren is.

Auteur hield dit Referaat op de 13 jaarvergadering van de Gereformeerde Bond
Plaats reactie