Armen van geest

Plaats reactie
Gerrie

Armen van geest

Bericht door Gerrie »

Wie zijn de 'armen van geest' uit Matth. 5: 3?

En wat betekent het dat ze zalig zijn?

Matth 5:3
Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen
takkie

Bericht door takkie »

Armen van Geest: De Heere Jezus spreekt hier alle armen van geest zalig. En dan bedoelt Hij niet de armen in maatschappelijk, maar in geestelijk opzicht. Armen van geest zijn degene die nederig en klein van zichzelf denken, de geestelijke bedelaars die van genade leven en God bidden en danken voor alle geestelijk en natuurlijke dingen.
Droefheid hebben over de zonde, zachtmoedigheid, en begeerte om naar Gods wet te leven.

wat betekent het dat ze zalig zijn?:
want hunner is het Koninkrijk der hemelen, zij bezitten het Koninkrijk der hemelen in de belofte van het Evangelie. De beloofde nieuwe hemel en aarde
Gerrie

Bericht door Gerrie »

Oorspronkelijk gepost door takkie
En dan bedoelt Hij niet de armen in maatschappelijk, maar in geestelijk opzicht. Armen van geest zijn degene die nederig en klein van zichzelf denken....
Hoe weet je dat?
Graag duidelijk maken aan de hand van bijbelteksten (evt. simpele dogmatiek).
Gebruikersavatar
ndonselaar
Berichten: 3105
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
Contacteer:

Bericht door ndonselaar »

Misschien een verband Gerrie, met Psalm 51: 'De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten'

Wat is zalig? Het zalig ziet dat niet op het heden en de toekomst? Zalig, omdat het Koninkrijk van de hemel van hun is. Zalig, omdat zij vertroost zullen worden. etc.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Gebruikersavatar
memento
Berichten: 11339
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:42

Bericht door memento »

Ik kan het niet beter zeggen dan Arthur Pink. Hieronder een stukje vertaald uit zijn van harte aanbevolen boekje over de zaligsprekingen:

[...]Arm van geest zijn is het realiseren dat ik niets heb en niets ben, en niets kan doen, en dat ik alle dingen gebrek heb. Arm zijn van geest is als iemand in het stof voor God gebracht word, onder besef van zijn uiterste hulpeloosheid. Het is het eerste bevindelijke kenmerk van het Goddelijke werk van genade in de ziel[...]

Dat zij zalig verklaard worden wil zeggen dat zij zalig zijn. Het Woord wat eens hemel en aarde schiep verklaard hier mensen zalig, gelukkig! Zalig zijn, dat is de paradijselijke vrede terug krijgen. De vrede tussen God en je ziel. Een liefdesband hersteld. Hier op aarde slechts ten dele, strax volmaakt. Maar weet, dat als God je zalig verklaard, dat je dan écht gelukkig bent! Zalig zijn, dat is eindelijk weer beantwoorden aan het doel waartoe we geschapen zijn!


-------------------
It is indeed blessed to mark how this sermon opens. Christ began not by pronouncing maledictions on the wicked, but by pronouncing benedictions on His people. How like Him was this, to whom judgment is a strange work (Isa. 28:21, 22; cf. John 1:17). But how strange is the next word: "blessed" or "happy" are the poor—"the poor in spirit." Who, previously, had ever regarded them as the blessed ones of earth? And who, outside believers, does so today? And how these opening words strike the keynote of all Christ’s subsequent teaching: it is not what a man does but what he is that is most important.

"Blessed are the poor in spirit." What is poverty of spirit? It is the opposite of that haughty, self-assertive, and self-sufficient disposition that the world so much admires and praises. It is the very reverse of that independent and defiant attitude that refuses to bow to God, that determines to brave things out, and that says with Pharaoh, "Who is the Lord, that I should obey His voice?" (Ex. 5:2). To be poor in spirit is to realize that I have nothing, am nothing, and can do nothing, and have need of all things. Poverty of spirit is evident in a person when he is brought into the dust before God to acknowledge his utter helplessness. It is the first experiential evidence of a Divine work of grace within the soul, and corresponds to the initial awakening of the prodigal in the far country when he "began to be in want" (Luke 15:14).

Bron

[Aangepast op 18/6/2004 door memento]
takkie

Bericht door takkie »

Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Bedankt voor jullie reacties.

In mattheus 5:4 staat er:
"Zalig zijn die treuren, want zij zullen vertroost worden.

Dat 'zullen' staat er in vers 3 niet bij.

Zijn de armen van geest dan altijd zalig?
Of alleen zolang ze arm zijn.

Op het moment dat ze vertroost worden door deze bijbletekst en denken: 'nu ben ik gelukkig', op dat moment zijn ze niet meer arm van geest en niet meer zalig.

Wie kan dit uitleggen?
Denk eens aan Job, hij was arm van geest, toen hij zowel God loofde in Zijn wegnemen als in Zijn geven.

In de Matthew Henry verklaring heb ik het ook even nagekeken, hier staat:
"arm van geest zijn, is gering denken over onszelf, over hetgeen wij zijn, hebben en doen. Het is als kleine kinderen zijn in onze mening over onszelf. Paulus was rijk in geestelijk goed,de meesten overtreffend in gaven en genade, maar toch was hij arm van geest, de minste der apostelen, minder dan de minste van alle heiligen en niets in zijn eigen schatting. Het is: gewillig zijn om ons klein en gering te maken, teneinde goed te doen en allen alles te worden. Het is: erkennen dat God groot is en wij gering. Dat Hij heilig is en wij zondig. Dat Hij alles is en wij niets."

Hieruit trek ik de conclusie dat je wel arm van geest kunt zijn en ook "gelukkig"omdat je in je 'arm van geest'zijn, God aanroept en begeerte krijgt om naar Zijn Wet te leven,en op deze 'armen van geest' ziet God genadig neer. En als je dit ervaart in je leven dan voel je dat je een zondaar bent in Gods ogen, maar dan is er ook blijdschap omdat Hij nog naar je om wilde zien.

[Aangepast op 19/6/04 door takkie]
Plaats reactie