De suggestie dat mijn stelling wel heel erg RK lijkt is een beetje flauw. Het gezag van het dogma ligt in mijn posting in het dogma zelf. In de RK ligt dat gezag niet in het dogma, maar in de kerk.
Uit jouw posting maak ik op dat het gezag van de dogma ligt in het feit dat de kerk vind dat het een bijbelse waarheid is, en daarom onfeilbaar is. Dát is precies ook wat de RK leert
Jouw opmerking dat ik dan slechts één kerk toelaat is tendensieus. Maar zou dat op zich vreemd zijn? Daar waar de Christelijke dogma gedolven behoren te zijn uit Gods woord, zouden alle dogma’s gelijk moeten zijn. Dan houd je toch maar één kerk over? Daarmee is dus niks mis.
Daarmee stel je dus 2 dingen:
1) Er is maar één juiste (dogmatische) uitleg van de bijbel
2) Een dogma ís de waarheid, ipv dat dogmatiek een model is waarin de bijbelse werkelijkheid zo goed mogelijk word weergeven
Als ik door de bril van een exacte wetenschapper gaat kijken naar de bijbel dan kom ik tot de conclusie dat het onmogelijk is om daar een objectief systeem (dogmatiek) uit te halen. En waarom? Wel, het gaat in de Schrift ook om niet exacte dingen, om gevoel, om geloven, etc. En de beschrijving van veel waarheden zijn schijnbaar tegenstrijdig, zijn geschreven vanuit de persoon ipv uit de feiten (de bijbel is tenslotte geen feitenboekje).
Wat ik wil bestrijden is dat de bijbel geschreven is om dogma's aan te leveren. De bijbel is geschreven voor gewone mensen, niet voor theologen. Een eerlijke beschouwing van bv het arminianisme zou laten zien dat hun uitleg (binnen hun uitleg van de rest van de Schrift) heel verantwoord en onderbouwd is. Net zoals er in de natuurkunde meerdere modellen kunnen zijn die werkbaar zijn, kan dat ook binnen de theologie. En ook net als in de natuurkunde is meestal 1 model het meest geschikt, en in geval van dogmatiek zie ik calvinisme als meest nauwkeurigste model. Maar het blijft een model, slechts een beschrijving van de waarheid zoals verwoord in de Schrift. Een dogma kan falen, Gods woord nooit!
Daarom begrijp ik jouw volgende waarschuwing niet: Daarbij wil ik erg waarschuwen tegen het zien van dogma's als onfeilbaar. Dan was er nooit een hervorming geweest nl. Het komt op mij over als niet voldoende in samenhang doordacht.
Zo te horen was die waarschuwing dus wel op zn plaats. Maar ik zal de link wat duidelijker proberen te maken:
1) Dogma's zijn onfeilbaar binnen een kerkgenootschap
2) Dogma's an sich zijn niet onfeilbaar
Wat ik dus wou aangeven is dat, ondanks dat we, omwille van de eenheid binnen een kerkverband, bepaalde dogma's houden als onfeilbaar en ontegenspreekbaar, wil dat niet zeggen dat die dogma's écht, daadwerkelijk, onfeilbaar zijn.
Bovendien breng je vervolgens het gemeentelid in een onmogelijke positie door te stellen dat hij in het contact met andersdenkenden zijn dogma’s maar thuis moet laten. Op zich stelt hij zich dan vrijwillig bloot aan de kerkelijke tucht. Bovendien wat zou dat zijn als die ander een keer mee kwam naar de kerk en daar zou uitroepen: nou, die dogma’s hoeven niet hoor. Ik heb allang begrepen dat je prima zonder kunt.
Dat is natuurlijk zoiezo een moeilijk punt. Ik stel niet dat een gemeentelid in gesprek met een andersdenkende zijn dogma's onverboord moet zetten, enkel en alleen dat het beter is te zoeken naar eenheid dan naar verscheidenheid. Oftewel, richt je op de Schrift, waar je het beiden mee eens bent, en op het bevindelijke geloof, gebaseerd op die Schrift. Vanuit die eenheid kan je eventueel praten over de (dogmatische) verschillen. Deze aanpak dwingt ons tevens onze dogma's bijbels te onderbouwen, omdat je de Schrift in een gesprek als uitgangspunt neemt.
Maar ik blijf erg huiverig voor het stellen van dogma's bóven de Schrift, of als vervanging van de Schrift, zoals in de praktijk vaak gebeurd. Vandaar mijn nadruk op dat dogma's niet onfeilbaar zijn.
