Voor een groot deel denk ik dat we veel te moeilijk doen. Veel vragen die gesteld worden zijn inderdaad niet zo relevant. Laat iedereen eerst even de voeten wassen, dan zijn we al een heel eind.
Maar goed het gaat om de vraag hoe we de Bijbel naar deze tijd vertalen. God's Woord komt inderdaad in eerste instantie tot mensen in de tijd waarin het geschreven is. Dit zou bijvoorbeeld betrekking kunnen hebben op de vrouw in het ambt, al zou ik niet weten waarom er in die tijd wel bezwaar tegen was en in onze tijd niet meer. Deze zelfde vraag stel ik trouwens over het bidden met opheffing van heilige/reine handen wat in 1 Timotheus 2 staat beschreven.
Laten we niet te vlug iets afschrijven omdat we het niet begrijpen. We moeten hele goede redenen hebben om bepaalde zaken uit de Bijbel anders te interpreteren.
Vaya con Dios,
parsifal
Hoe vertaal je de Bijbel naar deze tijd?
Goedenmiddag,
Ik vind het eerlijk gezegd ook licht merkwaardig dat uit een hoofdstuk als 1 Timotheüs 2, twee zaken aan de orde komen, waar de een wel en de ander niet meer in deze tijd worden gebruikt.
Er is volgens mij een onderscheid te maken tussen die twee zaken. Vers 8 spreekt namelijk specifiek over dat de mannen moeten bidden, en de gewone uiting van die tijd was door middel van de handen op te heffen, waar wij ze tegenwoordig vouwen.
Het gebod betreft dus niet het opheffen van de handen, maar om te bidden, en wel heilig te bidden.
Dit opheffen van de handen staat dus op een ander niveau. Het betreft het bidden.
In de volgende verzen zie ik geen aanleiding om dit situatie gebonden te zien. Je kunt hoofdstk 5 er wel leuk in gaan lezen, ik vind Paulus bewoordingen hier een te algemeen karakter hebben, om te stellen dat hij het tegen een select groepje weduwvrouwen heeft, zie vers 15. Ik groet u.
Ik vind het eerlijk gezegd ook licht merkwaardig dat uit een hoofdstuk als 1 Timotheüs 2, twee zaken aan de orde komen, waar de een wel en de ander niet meer in deze tijd worden gebruikt.
Er is volgens mij een onderscheid te maken tussen die twee zaken. Vers 8 spreekt namelijk specifiek over dat de mannen moeten bidden, en de gewone uiting van die tijd was door middel van de handen op te heffen, waar wij ze tegenwoordig vouwen.
Het gebod betreft dus niet het opheffen van de handen, maar om te bidden, en wel heilig te bidden.
Dit opheffen van de handen staat dus op een ander niveau. Het betreft het bidden.
In de volgende verzen zie ik geen aanleiding om dit situatie gebonden te zien. Je kunt hoofdstk 5 er wel leuk in gaan lezen, ik vind Paulus bewoordingen hier een te algemeen karakter hebben, om te stellen dat hij het tegen een select groepje weduwvrouwen heeft, zie vers 15. Ik groet u.
-
Gerrie
Het volgende vond ik op de website: http://www.solcon.nl/apgeelhoed (stellingen van Chicago).
Misschien dat de Paus hiermee wat kan. Het is voor mij een beetje vaag.
INTERPRETATIE EN VERSTAAN VAN DE HEILIGE SCHRIFT
Vijf en Twintig Stellingen over Biblical Hermeneutics, vastgesteld tijdens het Tweede Internationale Congres on Biblical Inerrancy, gehouden te Chicago in November 1982.
Artikel 12
WIJ BEVESTIGEN dat in de taak van de Bijbelvertaling en het onderrichten hiervan in de context van elke cultuur, alleen die culturele equivalenten mogen worden gebruikt die recht doen aan de inhoud van wat de Bijbel leert .
WIJ ONTKENNEN de wettigheid van methodes welke: of ongevoelig zijn voor de eisen van cross-culturele communicatie, of in dit proces de bijbelse bedoeling verdraaien.
Misschien dat de Paus hiermee wat kan. Het is voor mij een beetje vaag.
INTERPRETATIE EN VERSTAAN VAN DE HEILIGE SCHRIFT
Vijf en Twintig Stellingen over Biblical Hermeneutics, vastgesteld tijdens het Tweede Internationale Congres on Biblical Inerrancy, gehouden te Chicago in November 1982.
Artikel 12
WIJ BEVESTIGEN dat in de taak van de Bijbelvertaling en het onderrichten hiervan in de context van elke cultuur, alleen die culturele equivalenten mogen worden gebruikt die recht doen aan de inhoud van wat de Bijbel leert .
WIJ ONTKENNEN de wettigheid van methodes welke: of ongevoelig zijn voor de eisen van cross-culturele communicatie, of in dit proces de bijbelse bedoeling verdraaien.
-
de Paus
-
lejo
Paus,
Dan raad ik je ook aan: "Het onfeilbare woord" (P. de Vries) ISBN 90-6140-331-6
In deze studie komt globaal aan de orde, getuigenis vd Schrift,omvang inspiratie, gezag vd Schrift en de aanvaarding, getuigenis van de Kerk ahv diverse 17e, 19e en 20e eeuwse theologen.
Op heldere wijze worden begrippen als accomodatie, harmonisatie, verschil statische en equivalente vertaalmethode, enz besproken.
Dan raad ik je ook aan: "Het onfeilbare woord" (P. de Vries) ISBN 90-6140-331-6
In deze studie komt globaal aan de orde, getuigenis vd Schrift,omvang inspiratie, gezag vd Schrift en de aanvaarding, getuigenis van de Kerk ahv diverse 17e, 19e en 20e eeuwse theologen.
Op heldere wijze worden begrippen als accomodatie, harmonisatie, verschil statische en equivalente vertaalmethode, enz besproken.
-
Gerrie
Voorbijganger,Dat artikel heeft alleen enige status op het moment dat iedereen hetzelfde denkt over: de inhoud die de bijbel leert.En volgens mij denkt niet iedereeen daar hetzelfde over. daarmee is de kracht van het artikel verdwenen.
Een groep mensen (theologen??) hebben deze artikelen opgesteld. Je weet dan dat je niet alleen staat.
Kun je deze verklaringen vergelijken met de Dordtse Leerregels? Misschien een kleinere groep aanhangers, maar verder?
-
Gerrie
-
lejo
Gerrie, het antwoord (of zo je wilt: overtuiging) op die laatste vraag van jou kun je juist nooit geven! Daar wringt de schoen. Er moet een gemeenschappelijk vertrekpunt zijn.
Het kennen van de cultuur waarbinnen de openbaringsgeschiedenis tot stand kwam is idd heel belangrijk, en ik stem in met de idee dat het belangrijker is dan het zoeken naar cultuurgebonden equivalenten in de "doeltaal". Maar dat is sterk te relateren aan mijn overtuiging, hoe ga je dan om met mensen die de andere overtuiging hebben? Want die komen tot heel andere vertalingen. En daaruit volgend (soms) een andere exegese. Kijk, en daar gaan dan ineens de wegen toch uit elkaar, terwijl dezelfde brontekst gebruikt wordt.
Het kennen van de cultuur waarbinnen de openbaringsgeschiedenis tot stand kwam is idd heel belangrijk, en ik stem in met de idee dat het belangrijker is dan het zoeken naar cultuurgebonden equivalenten in de "doeltaal". Maar dat is sterk te relateren aan mijn overtuiging, hoe ga je dan om met mensen die de andere overtuiging hebben? Want die komen tot heel andere vertalingen. En daaruit volgend (soms) een andere exegese. Kijk, en daar gaan dan ineens de wegen toch uit elkaar, terwijl dezelfde brontekst gebruikt wordt.
-
The Critical Brother