Gevoel of Verstand?

[Wiloo]

Waarin wordt de wedergeboorte gekenmerkt? Daar wordt toch het ware geloof geplant?

En het werk van de Heilige Geest?

[sochrio]

Zoeker, je hebt niet begrepen wat ik wilde zeggen. Misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest.
Ik ben van mening dat geloof zowel verstandelijk als gevoelsmatig is.
Met dat verstandelijk bedoel ik dat het geloof niet slechts berust op je gevoel. Zoals ik al zei: Je weet dat je zondig bent en een verlosser nodig hebt. Dat weet je met je verstand. Maar het blijft daar niet bij! Geloof is iets wat in je hele wezen openbaar komt.

Ik heb trouwens duidelijk gezegd dat geloof ook met je hart te maken heeft. Lees dus eerst duidelijk voor je wat zegt AUB.

[Zoeker]

Origineel geplaatst door Wiloo
Zoeker,

Heb je wel eens ervaren dat je het vanuit de liefde wel zou willen geloven , je weet immers de eis tot geloof, maar je voelde toch; ik kan het niet! Misschien wel eens geprobeerd…
Maar je komt er eindelijk achter; ik wil het niet, want dat kwade dat wil ik; de zonde! En ik wil eigenlijk helemaal niet afhankelijk en kinderlijk zijn, ik wil het begrijpen, beredeneren en voelen. Of je waagde het er soms op, voelde dan tijdelijk een zekere rust, maar even later knaagde de onrust weer in je geweten. Totdat de hele boel weer uitbreekt in totale afkeer van ….Christus!
Want ik wil best geloven en bekeert zijn, dat is rustgevend en aangenaam, vooral als je er met iemand over kan spreken en hier anoniem te belijden. Maar om het als een onwaardig en onwillig kind uit de hand van Vader te ontvangen kan ons nooit aangenaam zijn, dat wil ik niet, nu niet en nooit niet. Totdat Hij me gewillig en bereid maakt. Dan is het geen moeten meer maar wordt het ontvangen vanuit een kant die ik nooit had verwacht waarvan je duidelijk weet: dit werk is door Gods alvermogen, door ’s Heeren hand alleen geschied.
Niet een keer, maar elke keer opnieuw. Vertrouwende op de voortdurende invloeing van Zijn Geest die alles telkens levend maakt van binnen en levend moet houden, anders blijft er een pure vijand over van deze vrije genade. Dan is alle roem uitgesloten en blijft er op zijn best een bedelaar over (arm en ellendig => Paulus) die dagelijks wordt begenadigd en met manna Hemels Brood (Christus) verzadigd.

Ja, dat herken ik. Je blijft net zo lang alles proberen en denken dat je het zelf kunt doen totdat God je het uit de handen slaat. Je wilt je nooit overgeven aan Christus, totdat de Heere je gewillig maakt.

Sochrio: dan zijn we het gelukkig toch eens!

[roseline]

'Hoor Israël, de Here, onze God, de Here is één, en gij zult de Here, uw God, liefhebben uit geheel uw hart en uit geheel uw ziel en uit geheel uw verstand en uit geheel uw kracht.' Het eerste gebod, Mc. 12:30.

Kun je Iemand liefhebben zonder dat je zeker weet dat Hij bestaat?

Groetjes, Rose.

[england]

ik denk dat balans inderdaad wel belangrijk is! Maardoor mijn ervaringen ben ik wel vrij huiverig geworden voor gevoelens (met het gevolg dat ik van wat hollanders te horen heb gekregen het allemaal nog maar eens na te kijken...:# )

Heel lang twijfelde ik nadat ik toch wist wat de Heere gewerkt had in mijn leven, en hoe anti ik geweest was etc. Maar toch viel Satan mij aan door mijn eigen gedachten: voel ik mijn zonden omdat ik weet dat ik mijn zonden moet voelen of voel ik ze omdat ik ze echt voel...Het idee dat ook gegeven werd door Wiloo, dacht ik, over de gezelschappen.

Met ervaringen is het denk ik belangrijk om altijd in de gaten te houden of de ervaringen wel Bijbels zijn, en het dan niet tot in het absurde door trekken door elke text in het OT te vergeestelijken. Zoals donselaar al aangaf, met bethel en Pniel...

[Wiloo]

1 Johannes 4:

8 Die niet liefheeft, die heeft God niet gekend; want God is liefde.
9 Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem.
10 Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening voor onze zonden.