de olijfboom en het verbond met Abraham

Ereunao · Bericht door **Ereunao** » 29 mei 2002, 12:34

De olijfboom en het verbond met Abraham
Rom.11:
16 En indien de eerstelingen heilig zijn, zo is ook het deeg heilig, en indien de wortel heilig is, zo zijn ook de takken heilig.
17 En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden,
Ik ben hier nooit helemaal uitgekomen. Als wij hier onder de olijfboom IsraÃ«l moeten verstaan dan is het alleen omdat Christus uit IsraÃ«l geboren is; zowel de zaligheid als de Zaligmaker is uit de joden Joh.4:22. De eerstelingen en de wortel zijn dan de patriarchen Abraham, Izak en Jakob. Maar als het over het ingeÃ«nt zijn gaat kan dat niet op IsraÃ«l zien, maar op Christus en op het verbond der genade, want er is geschreven: Gal.3:
27 Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan.
28 Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus.
En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.

Om dat de Messias uit het zaad van Abraham geboren moest worden heeft het verbond der genade eeuwenlang zijn bedding in het verbond met Abraham gehad, en hebben ook vele beloften met elkaar gemeen, maar is dat een bewijs dat ook de beloften die exclusief IsraÃ«l gelden vergeestelijkt en op de kerk overgebracht moeten worden? Als de Gelovigen uit de heidenen medeÃ«rfgenamen van de beloften van het verbond met Abraham zijn, dan erven zij ook de beloften op het beloofde land, Jeruzalem en de troon van David etc. De kerk is dus heilshistorisch op IsraÃ«l geÃ«nt omdat zowel de zaligheid als de Zaligmaker uit IsraÃ«l is, maar dat neemt niet weg dat zij met Christus verbonden is in Zijn opstanding en dat is een nieuwe schepping. Hier ligt dan ook ondanks alles wat zij met elkander gemeen hebben( dezelfde Verlosser hetzelfde bloed der verzoening, dezelfde strijd en hetzelfde geloof) het identiteitsverschil tussen IsraÃ«l en de kerk. Want de kerk heeft een hemelse roepig en erfenis Efeze 3:9,10; 1 Ptr.1:4, IsraÃ«l een aardse. Want de Heere heeft IsraÃ«l geroepen om Zijn Naam bekend te maken aan alle volken op de ganse aarde zie Psalm 67; 102:16,17; Zef.3:20; Zach.8:20-23. Van de roeping der gemeente lezen wij in Efeze 3:9,10:
En allen te verlichten, dat zij mogen verstaan, welke de gemeenschap der verborgenheid zij, die van alle eeuwen verborgen is geweest in God, Welke alle dingen geschapen heeft door Jezus Christus;
Opdat nu, door de Gemeente, bekend gemaakt worde aan de overheden en de machten in den hemel de veelvuldige wijsheid Gods; en in Efeze 2:6:
In de Schrift zijn IsraÃ«l en de gemeente van Christus twee verschillende heilsorganen met een eigen identiteit, roeping en positie in het koninkrijk Gods. Wat exclusief voor de gemeente geldt mag daarom nooit op IsraÃ«l worden toegepast en omgekeerd. Maar hier ligt nu juist de oorzaak van alle misverstanden op dit punt: IsraÃ«l heeft in de gereformeerde theologie nooit een eigen identiteit gehad. Het feit dat zowel in het hele O.T als in de Openbaring overal voor IsraÃ«l de kerk ingelezen wordt bewijst dit duidelijk. In het O.T. kon er nog geen sprake zijn van een gemeente omdat Christus nog niet was opgestaan en de H.Geest nog niet was uitgestort zie 1 Kor.12:13. Het is puur anachronisme en een omkering van de bijbelse heilsorde om in het O.T. de kerk in te lezen. En ligt in dit in elkaar schuiven van twee structureel verschillende heilsorganen ook niet de oorzaak dat vele christenen de landbelofte nog wel kunnen meemaken, ofschoon dit net zo min bij de kerk past, maar de beloften over de herbouw van stad en tempel,( hoewel net zo letterlijk en concreet zie Ezech.40-44; Jer.33:14-22) niet? Wat voor meerwaarde heeft Jeruzalem eigenlijk boven Rome of Athene als het niet is om Â´s Heeren huis in haar gebouwd? Dit zijn zo maar enkele gedachten die bij mij opkomen als ik lees en hoor als er over IsraÃ«l als de olijfboom gesproken en geschreven wordt

Christina · Bericht door **Christina** » 31 mei 2002, 14:44

Als ik het voorbeeld van de olijfboom in al zijn details ga doortrekken, los van enige dogmatische overwegingen, dan moet ik conluderen dat individuen takken zijn: mensen uit Israel tamme takken die krachtens het verbond erbij zouden moeten horen maar door ongeloof afgebroken worden en uit de heidenen wilde takken die krachtens het verbond er niet bij hoorde maar door het geloof ingeent zijn. Abraham, Izak en Jakob zijn dus ook takken, eerstelingen, onder aan de boom, maar niet de boom of de wortel zelf. Dat is m.i. vlgs. vers 22 de goedertierenheid van God.
Toch is het met beelden, net als met gelijkenissen verstandig om niet alle details uit te pluizen, maar Ã©Ã©n enkele lering eruit te trekken, en dat is hier duidelijk: Wat Israel verworpen heeft (zie ook aanhaling uit Ps. 69- Christus dus) hebben wij als gelovige heidenen gekregen, niet om tegenover Israel te roemen, want Hij hoorde in de eerste plaats bij hen, maar uit genade, totdat er een wending komt en Israel er ook weer bij gaat horen.

Ereunao · Bericht door **Ereunao** » 01 jun 2002, 17:45

Christina: je bent een verstandige vrouw (of meisje?) en kennelijk van de Heere geleerd. Dat is mij al meer opgevallen als ik je posters las. Je weet telkens mijn gedachten treffend te verwoorden in de discussie in het goede, bijbelse spoor te leiden. Het beeld van de olijfboom is erg zwaar om te verstaan. Vele theologen van naam hebben hier al mee geworsteld En het is zo als je zegt, net als met de gelijkenissen niet alle details moeten vertaald worden, dat was ook mijn gedachte bij mijn bestudering van Rom.11. Maar in dit beeld kan ik toch de aartsvaders niet als takken zien, want dan lopen wij over de hier gebruikte tegenstelling en verschil in benaming heen. Een wortel is geen tak en de eerstelingen zijn het deeg niet. Het gaat hier over het natuurlijke IsraÃ«l, dat als een boom gegroeid is op de wortel Abraham, Izak en Jakob.Jes.51:1,2. Maar God heeft dit volk verkoren om de Messias voort te brengen, daarom is Hij de eigenlijke wortel en de vettigheid van deze olijfboom, zoals Hij ook de wortel en het geslacht van David is Openb. 22:16.Want Hij zegt niet en den zaden als van velen; maar als van Ã©Ã©n: En uw zade; hetwelk is Christus. Gal. 3:16. Ereunao

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 01 jun 2002, 19:19

. Het gaat hier over het natuurlijke IsraÃ«l, dat als een boom gegroeid is op de wortel Abraham, Izak en Jakob. Jes.51:1,2. Maar God heeft dit volk verkoren om de Messias voort te brengen, daarom is Hij de eigenlijke wortel en de vettigheid van deze olijfboom, zoals Hij ook de wortel en het geslacht van David is Openb. 22:16.Want Hij zegt niet en den zaden als van velen; maar als van Ã©Ã©n: En uw zade; hetwelk is Christus. Gal. 3:16. Ereunao

Nu verwonder je me Ereunao. Eerst geef je, in mijn visie dat erken ik, heel correct aan dat het natuurlijk IsraÃ«l is dat als een boom gegroeid is op de Abraham, Izak en Jakob. Liever was me geweest als je geschreven had op het verbond gesloten met Abraham.

Vervolgens zeg je dat het volk uitverkoren is om de Messias voort te brengen. Dat is zeker zo, want er zal een rijsje voortkomen uit de afgehouwen tronk van IsaÃ¯. Toch zal je moeten belijden Ereunao dat God naar Zijn verkiezend welbehagen bijna alleen werkte onder het volk IsraÃ«l. Ik verkeer in goed gezelschap als ik zeg dat met het sap of de vettigheid bedoeld wordt het verbond en zijn beloften gesloten met Abraham. Daarom kregen we 'slechts' deel aan de zegeningen IsraÃ«ls. (Slechts is niet minachtend bedoeld, maar om aan te geven hoe groot Gods liefde was om krachtens de profetie van Jesaja naar ons heidenen om te zien en Zijn verbond uit te breiden)

Ereunao · Bericht door **Ereunao** » 03 jun 2002, 16:27

Ndonselaar, ik begrijp dat je liever gehad had dat ik verbonds- in plaats van de genetische lijn gevolgd had Ik heb dat echter bewust niet gedaan omdat het hier net als in Lukas 3 om het geslachtsregister van Jezus Christus gaat en niet om het verbond met Abraham. Want Hij is het hoofd van het genadeverbond en niet Abraham. Ik belijd graag met je dat dit verbond eeuwenlang zijn bedding gehad heeft in het verbond met Abraham, maar het zijn de zegeningen van het genadeverbond en niet van het verbond met Abraham die nu ook tot de heidenen gekomen zijn, al teken ik hier graag bij aan dat het verbond met Abraham heilshistorisch wel een onmisbare genetische schakel geweest is tussen belofte en de vervulling zie Rom.9:5; Maar dan wel met nadruk op zoveel het vlees aangaat. Ook geloof ik van harte dat de rol van IsraÃ«l niet is uitgespeeld met de geboorte van de Messias, want het gaat uiteindelijk om Zijn koningschap en dat zijn beloften die aan Zijn wederkomst verbonden zijn. Ereunao

Kena · Bericht door **Kena** » 04 jun 2002, 12:06

[font=Georgia]Wat zegt Paulus in Efeze 3:6? dit geheimenis, dat de heidenen mede-erfgenamen zijn, medeleden en medegenoten van de belofte in Christus Jezus door het evangelie. Mede-erfgenamen van wie??? IsraÃ«l, GÂ´ds uitverkoren volk. In Romeinen 11: 16-18 spreekt Paulus Christenen toe dat we vooral niet hoogmoedig moeten raken t.o.v. de Joden. Romeinen 11:25-27: Zijn de eerstelingen heilig, dan ook het deeg, en is de wortel heilig, dan ook de takken. Indien nu enkele van de takken weggebroken zijn en gij als wilde loot daartussen geÃ«nt zijt en aan de saprijke wortel van de olijf deel hebt gekregen, beroem u dan niet tegen de takken! Indien gij u ertegen beroemt; niet gij draagt de wortel, maar de wortel u.
De eerstelingen zijn de Messiaanse Joden van PaulusÂ´ en onze tijd. Zij zijn heilig. De Wortel is Yeshua. Hij is heilig. De takken is heel IsraÃ«l, IsraÃ«l is dus heilig. Wij zijn de wilde tak (wilde loot) die tussen de takken (IsraÃ«l) zijn geÃ«nt. Laten we blij en tevreden zijn met het deel die GÂ´d Ã³ns gegeven heeft als wilde tak en laten we niet iemand anders positie gaan bekleden of stelen. Dat zal afgestraft worden: Want als GÂ´d de echte takken niet gespaard heeft, zal Hij u ook niet sparen. Romeinen 11:21.

De Heer kondigt aan: `De tijd komt, dat Ik in IsraÃ«l en Juda weer mensen en dieren laat wonen. Zoals Ik hen eerst wegrukte, ze brak, vernietigde door rampen, zo zal Ik het land weer opbouwen, het volk een eigen plaats geven...De Heer kondigt aan: `De tijd komt, dat Ik een nieuw verbond zal sluiten met IsraÃ«l en Juda. Geen verbond zoals Ik vroeger gesloten heb, toen Ik Mijn volk uit Egypte haalde. Zij hebben dat verbond verbroken, ook al was Ik hun Heer en Meester. Dit is het nieuwe verbond dat Ik met IsraÃ«l ga sluiten: Ik zal Mijn Wet in hun hart schrijven. Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn....Zolang als Ik het heelal in stand houd, zolang ook zal IsraÃ«l Mijn volk zijn.

Jeremia 31:27 e.v.

Geen 1 woord over de Goyim... Baruch ata Adonai!!!
[/font]

Ereunao · Bericht door **Ereunao** » 05 jun 2002, 13:54

Aanh. . Wij zijn de wilde tak (wilde loot) die tussen de takken (IsraÃ«l) zijn geÃ«nt

Kena: Als ik dit lees vraag ik mij af: Ben jij nu een Jood of ben je het niet?

: . Vandaar dat ik die Rom.9-11 helemaal aan het uitpluizen ben om dit voor eens en altijd te niet te doen Maak je wat dat betreft maar geen illusies; honderden mannen met een formidabele Schriftkennis zijn ons hierin voor gegaan en het heeft niets geholpen. Wij kunnen slechts getuigen, overtuigen kan alleen de Geest van God.
Mede-erfgenamen van wie??? IsraÃ«l, GÂ´ds uitverkoren volk

In de hele Efezebrief wordt IsraÃ«l niet Ã©Ã©n keer genoemd, hier zijn de heidenen medeÃ«rfgenamen van de beloften van het Evangelie en van hetzelfde lichaam en niet van IsraÃ«l.

De eerstelingen zijn de Messiaanse Joden van PaulusÂ´ en onze tijd. Zij zijn heilig. De Wortel is Yeshua. Hij is heilig. De takken is heel IsraÃ«l, IsraÃ«l is dus heilig

Paulus gebruikt hier een paralel, een dubbelspraak om aan te tonen dat alles wat leeft en groeit van dezelfde aard is als de wortel, zoals dat zo vaak in de Schrift voorkomt Luk. 6:44: Want ieder boom wordt uit zijn eigen vrucht gekend; want men leest geen vijgen van doornen, en men snijdt geen druif van bramen. Jak3: 12 Kan ook, mijn broeders, een vijgeboom olijven voortbrengen, of een wijnstok vijgen? Vijgeboom en wijnstok hebben in dit voorbeeld dezelfde betekenis Daarom doen wij geen recht aan de bedoeling van Paulus als wij in eerste beeld voor de eerstelingen de Messiaanse joden in PaulusÂ´ tijd en voor de wortel Yeshua te lezen. Want het gaat hier over het natuurlijke IsraÃ«l en dan zijn de wortel en de eerstelingen de aartsvaders, de boom IsraÃ«l en de takken de al of niet gelovige Joden. Het is wel waar dat Christus de geestelijke wortel van IsraÃ«l is, want Hij getuigt: â€œEer Abraham was ben Ikâ€

Kena · Bericht door **Kena** » 05 jun 2002, 22:49

Origineel geplaatst door EreunaoKena: Als ik dit lees vraag ik mij af: Ben jij nu een Jood of ben je het niet?

[font=Georgia]Dit is een vraag die ik vaak gesteld krijg en vaak, nadat ik geantwoord heb moet herhalen. :in

Als ik pietje precies moet zijn, schijn ik een Hebreeuwse Christen te zijn (dus geen Messiaanse Jodin). Maar voor mijn eigen gevoel ben ik gewoon een Christen. Ik heb grootouders als Duits en Nederlandse Joden die net als mijn moeder (dus haar ouders) en ik in een christelijk nest zijn geboren. Toch neemt dat niet weg dat we Joden zijn en het gevoel van Joods zijn wel kennen. Ik leer het te kennen en te ontdekken.

Waar ik later terecht kom, wacht ik af. Hoe het verder ontwikkeld eens gelijks. Echter ik begin steeds meer naar het Joods-zijn te schuiven; het bloed kruipt waar het niet gaan kan :in

Ik mail je zodra ik het verslag af heb
[/font]

[Veranderd op 5/6/02 door Kena]

Ereunao · Bericht door **Ereunao** » 15 jun 2002, 19:35

Romeinen 9-11.
Vs 1-5: Van het begin af is het duidelijk dat Paulus in deze hoofdstukken over het nationale, ethnische IsraÃ«l spreekt. In deze verzen vinden wij:
1. Zijn grote droefheid door de Geest van Christus, Die weende over Jeruzalem. Luk.19:41-44.
Een opsomming van de voorrechten van IsraÃ«l, let hier op het meervoud, verbonden, en op het grootste voorrecht in vers 5:
4 Welke IsraÃ«lieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de heerlijkheid, en de verbonden, en de wetgeving, en de dienst van God, en de beloftenissen;
5 Welker zijn de vaders, en uit welke Christus is, zoveel het vlees aangaat, Dewelke is God boven allen te prijzen in der eeuwigheid. Amen.
God heeft er 40 eeuwen aan gewerkt om de komst van Zijn Zoon in het vlees op aarde voor te bereiden, daarom wordt de tijd van Zijn geboorte uit het zaad van Abraham de volheid des tijds genoemd Gods verbond met Abraham was (en is) een zaadverbond dat nooit op een ander volk is overgegaan.

Vers 6-18:Dit is een van de moeilijkste gedeelten van de Schrift; hier leert Paulus dat het wel een groot voorrecht is Abrahams zaad te zijn,(Rom. 3:1,2) maar dat de eerste en de laatste dingen van Gods verkiezende genade afhangen, want Hij is de Eerste en de Laatste Jes.41:4, en dat het niet op de besnijdenis van de voorhuid, maar op de besnijdenis van het hart aankomt. Vanaf vs 9 valt dan ook de volle nadruk op de Roepende tegenover het eerstgeboorterecht, want Ezau was de eerstgeborene. Toch moet dit hoofdstuk wel in de context gelezen worden, want anders wordt de eeuwige verkiezing een lot en de verwerping (als je die hier al uit af mag lezen) een noodlot. Maar de verkiezing mag nooit losgemaakt worden van het geloof in Christus, want het is een verkiezing in Christus Efeze 1:4 en de verwerping niet van de zonde Hebr.12:16. De verwerping is nooit op gelijke wijze de oorzaak van het verderf van de zondaar als de verkiezing van de zaligheid want de zonde is in de mens zelf, maar de oorzaak van de verkiezing is alleen in Gods liefde. Efeze 2:4,5. Paulus spreekt in vers 22 van de vaten des toorns en die toorn geldt niet de mens als schepsel, maar als zondaar. In vs 24 e.v.v. gaat Paulus van de Roepende over naar de geroepenen. Deze roeping komt tot en geldt alle mensen die het woord horen, in dit geval tot het volk IsraÃ«l, de onderscheiding tussen de in- en uitwendige roeping is een dogmatische en doet hier niets aan af. Maar God realiseert Zijn bijzondere verkiezing in de weg van het geloof. Hier zien wij weer het onderscheid ondanks alle overeenkomsten met de personele roeping van de heidenen. Want IsraÃ«l is collectief, gelovigen en ongelovigen, als verbondsvolk aangenomen Hos.11:1. De Jood is van nature een kind van het verbond met Abraham en zijn zaad Hand.3:25. Als God een Jood bekeert en overzet in het genadeverbond doet Hij dat krachtens Zijn verbond met Abraham Luk.19:9. Maar bij de heidenen ligt de volgorde precies andersom; zij worden door het geloof in de Messias van IsraÃ«l overgezet in het verbond der genade, niet in het verbond met Abraham, dat alleen Abraham en zijn zaad betreft. Het Abrahamitische verbond rustte wel op hetzelfde offer Gen.15, maar de belofte betrof zijn zaad en het land KanaÃ¤n. In vers 24 en 25 vinden wij een voorbeeld van toepassing in een ander geval zonder dat daarmee de primaire betekenis vervalt. Want in Hosea gaat het niet over heidenen, maar over de wederaanneming van IsraÃ«l (Lo-Ammi). Deze bijzondere toepassingen komen vaak voor in de brieven van de apostelen en worden in de exegese vaak misbruikt als bewijs dat de kerk nu in de plaats van IsraÃ«l gekomen is. Maar in beide gevallen gaat het altijd weer om het gelovig overblijfsel; daarom vermaant Petrus in zijn brieven om onze roeping en verkiezing vast te maken. 2 Petr.1:10.
Vers 30-33: Hier komen wij op een punt dat van groot belang is voor het rechte begrip voor het huidige Jodendom. In de chr. kerk worden wet en genade altijd tegenover elkaar gesteld. Maar het gaat hier niet over de wet, maar over de werken der wet als grond voor de zaligheid en niet over de wet als zodanig. Wij lezen in Hand.15 dat de heidenen niet met de wet en de besnijdenis belast mochten worden omdat zij niet tot het verbond met Abraham behoorden, maar dat geldt natuurlijk niet voor de Joden. De apostelen hebben allen als Joden geleefd, waren gedurig in de tempel te vinden en zijn ook als Joden gestorven zie Hand.21:20-26. Hier lag dan ook niet de ergernis van het evangelie voor de Joden, maar daarin dat zij op een lijn gesteld werden met de heidenen en op gelijke wijze als zondaars gedoopt moesten worden. Wij moeten niet vergeten dat de Jood op een heel andere wijze aan de wet verbonden is dan de gelovigen uit de heidenen. Het is zijn identiteit, zijn â€œway of liveâ€