Het heeft geen nut voor kinderen om naar de kerk te gaan (ge
-
secret boy
- Berichten: 179
- Lid geworden op: 30 mar 2002, 19:43
Om ff terug te komen op het begin van deze topic. Sorry hoor maar dat vind ik echt de grootst mogelijke onzin. Er is altijd wel iets dat ze kunnen begrijpen. Neem kinderen mee vanaf de leeftijd dat ze iets snappen. (6 jaar ofzo) En vraag het dan ook na. Als je altijd navraagt dan wennen ze het zich misschien sneller aan om te luisteren.
-
de Paus
Beste forummers,
Zelf kan ik een klein beetje uit ervaring spreken. Ik zit in een kerk waar ontzettend veel jeugd is. En daar vallen ook kinderen onder die nog op de basisschool of kleuterschool zitten. Die gaan gewoon mee naar de kerk. De allerkleinsten naar de kinderoppas, en de wat groteren mee naar de kerk. Het geeft wel wat onroerigheid in de kerk, omdat ze wat vaker dan gewone mensen naar de wc moeten, maar dat is ook het enige.
Gister zat ik naast m'n kleine achternichtje in de kerk, en de dominee had het er zo over dat mensen vinden dat de preken te lang zijn. Wat zegt de kleine meid: ik ben het met de dominee eens hoor!!! Nou, wat voor bewijs wil je nog meer?
We moeten allemaal zo ons opstellen tegen over de kleinsten dat het voor hen een plezier is om naar de kerk te gaan. Geef ze aandacht, een extra snoepje, een knipoog, trek ze af en toe aan de oren als ze dat leuk vinden.....
Dat werkt en ze komen echt met plezier naar de kerk toe. Bij mij staan zelfs kinderen die ik af en toe wat aandacht geef, te springen om naar de kerk te gaan, zodat ze mij weer zien.... en ik maak alleen af en toe een grapje met ze en geef ze een snoepje.....
Echt waar: een klein beetje aandacht en moeite doet wonderen. Juist bij kinderen!!!
Zelf kan ik een klein beetje uit ervaring spreken. Ik zit in een kerk waar ontzettend veel jeugd is. En daar vallen ook kinderen onder die nog op de basisschool of kleuterschool zitten. Die gaan gewoon mee naar de kerk. De allerkleinsten naar de kinderoppas, en de wat groteren mee naar de kerk. Het geeft wel wat onroerigheid in de kerk, omdat ze wat vaker dan gewone mensen naar de wc moeten, maar dat is ook het enige.
Gister zat ik naast m'n kleine achternichtje in de kerk, en de dominee had het er zo over dat mensen vinden dat de preken te lang zijn. Wat zegt de kleine meid: ik ben het met de dominee eens hoor!!! Nou, wat voor bewijs wil je nog meer?
We moeten allemaal zo ons opstellen tegen over de kleinsten dat het voor hen een plezier is om naar de kerk te gaan. Geef ze aandacht, een extra snoepje, een knipoog, trek ze af en toe aan de oren als ze dat leuk vinden.....
Dat werkt en ze komen echt met plezier naar de kerk toe. Bij mij staan zelfs kinderen die ik af en toe wat aandacht geef, te springen om naar de kerk te gaan, zodat ze mij weer zien.... en ik maak alleen af en toe een grapje met ze en geef ze een snoepje..... Echt waar: een klein beetje aandacht en moeite doet wonderen. Juist bij kinderen!!!
-
PeterB
"laat de kinderen tot Mij komen" dat staat er toch?
God is niet aan leeftijd, verstand etc gebonden. Een geestelijk gehandicapte kan de rijkdom van Christus ook kennen. Een kind die het allemaal nog niet kan begrijpen en verstaan kan dat ook.
Los vandaar is het ook goed om kinderen aan de dientst te laten wennen.
God is niet aan leeftijd, verstand etc gebonden. Een geestelijk gehandicapte kan de rijkdom van Christus ook kennen. Een kind die het allemaal nog niet kan begrijpen en verstaan kan dat ook.
Los vandaar is het ook goed om kinderen aan de dientst te laten wennen.
-
korstiaan
Mijn mening is dat een dominee moet preken op het niveau van een 14 jarige, zo kan iedereen de preek begrijpen. En op gezette tijden een voorbeeld ofzo voor de kinders. Dat doet echt wonderen!
Misschien kunnen de dominees een stukje voorlezen/vertellen uit een kinderbijbel....? Kan geen kwaad denk ik....
Misschien kunnen de dominees een stukje voorlezen/vertellen uit een kinderbijbel....? Kan geen kwaad denk ik....
-
de Paus
Ik weet niet of het zin heeft een kinderbijbel te gebruiken. Dat kan natuurlijk ook op de zondagschoo, of evt. kindernevendienst. Wel is van belang dat kinderen op gezette tijden aandacht krijgen in de preek. Ook zij behoren bij de Gemeente en ook voor hen is er een woord in de Bijbel.Mijn mening is dat een dominee moet preken op het niveau van een 14 jarige, zo kan iedereen de preek begrijpen. En op gezette tijden een voorbeeld ofzo voor de kinders. Dat doet echt wonderen!
Misschien kunnen de dominees een stukje voorlezen/vertellen uit een kinderbijbel....? Kan geen kwaad denk ik....
Momenteel ben ik het boekje 'anderen aangeprezen' van J. Kwantes (1922-1986) aan het lezen. Kwantes was evangelist van de GerGem. In dit boekje staan allerlei korte verhalen van dingen die hij tijdens zijn werk op straat heeft meegemaakt.
Ik wil uit twee verhalen wat citeren. In het eerst loopt Kwantes een café binnen waar bouwvakkers zitten te kaarten. Hij spreekt daar een half uurtje (radio wordt uitgedaan, kaarten worden neergelegd) en aan het einde word Kwantes apart genomen door een bouwvakker.
"Wat u allemaal zei", begon ome Jan, "zo sprak mijn moeder ook.... Ik ben 62 jaar, de oudste van de ploeg. Ik was zes jaar toen mijn moeder stierf. `k Had nog twee broers. Moeder leerde ons bidden. Vertelde ons uit de Bijbel. Moeder zei dat we een nieuw hart van de Heere moesten ontvangen, zou het goed met ons zijn..... Vader deed nergen aans. Was onverschillig. Dronk stug een borrel. Was nooit thuis. Kort na moeders dood hertroude hij met een vrouw die nergens aan deed. Vader moest geen vrome vrouw meer. U begrijpt hoe het verder met ons ging. Er werd bij ons over God nooit meer gesproken. De kerk keek ook niet naar ons om. En zo ben ik geworden wat ik nu ben. Maar tijdens uw spreken werd alles uit mijn jeugd weer levend. Ik dacht dat ik alles vergeten was... Maar nu hoorde ik moeder weer spreken."
Tranen biggeldden bij ome Jan over z`n wangen.
Kwantes was van deur tot deur aan het gaan toen hij ook bij een sexshop kwam. Eerst wilde hij deze overslaan. Toch maar niet gedaan. Hij raakte in gesprek met de eigenaar. Deze kwam vervolgens naar de diensten van Kwantus en bleef komen. Na een tijdje maakte hij van zijn sexshop een net boekenzaakje. Toen Kwantes vroeg hoe dit allemaal kwam kreeg hij het volgende te horen:
En toen kwam het verhaal van deze vriend. Hij was opgevoed door een godsdienstige moeder. Maar zoals zovelen had hij moeders raad in de wind geslagen en was zijn eigen weg gegaan. Hij had het leven genomen zoals het tot hem kwam. Maar toch heel diep in zijn hart was hij nooit losgekomen van de ernstige woorden die moeder zo vaak tot hem gesproken had. Over sterven en dat daarna het oordeel komt. "Toen u mij voor het eerst aansprak", zei hij met bewogen stem, "was dit bekende taal voor mij. Maar ik hield me opzettelijk van de domme. Ik wilde me niet blootgeven. Ook heb ik me diep geschaamd. `k Weet nu ook dat God u gestuurd heeft. Als moeder dit nog eens wist."
Verder kwam onze vriend niet. Hij liep even weg en ik hoorde nog net een snik.
Deze verhalen (en zo staan er meer) troffen mij echt heel diep. Het heeft dan volgens mij ook wel degelijk zin voor kinderen om naar de kerk te gaan. Al was het alleen maar dat als ze er mee breken er later toch vatbaarder voor zijn en indrukken hebben van de eeuwigheid.
Dus moeders en vaders op dit forum hoe ......... (vul maar in).
Sluit misschien allemaal niet naadloos aan bij deze discussie maar ik wilde het toch even kwijt.
Ik wil uit twee verhalen wat citeren. In het eerst loopt Kwantes een café binnen waar bouwvakkers zitten te kaarten. Hij spreekt daar een half uurtje (radio wordt uitgedaan, kaarten worden neergelegd) en aan het einde word Kwantes apart genomen door een bouwvakker.
"Wat u allemaal zei", begon ome Jan, "zo sprak mijn moeder ook.... Ik ben 62 jaar, de oudste van de ploeg. Ik was zes jaar toen mijn moeder stierf. `k Had nog twee broers. Moeder leerde ons bidden. Vertelde ons uit de Bijbel. Moeder zei dat we een nieuw hart van de Heere moesten ontvangen, zou het goed met ons zijn..... Vader deed nergen aans. Was onverschillig. Dronk stug een borrel. Was nooit thuis. Kort na moeders dood hertroude hij met een vrouw die nergens aan deed. Vader moest geen vrome vrouw meer. U begrijpt hoe het verder met ons ging. Er werd bij ons over God nooit meer gesproken. De kerk keek ook niet naar ons om. En zo ben ik geworden wat ik nu ben. Maar tijdens uw spreken werd alles uit mijn jeugd weer levend. Ik dacht dat ik alles vergeten was... Maar nu hoorde ik moeder weer spreken."
Tranen biggeldden bij ome Jan over z`n wangen.
Kwantes was van deur tot deur aan het gaan toen hij ook bij een sexshop kwam. Eerst wilde hij deze overslaan. Toch maar niet gedaan. Hij raakte in gesprek met de eigenaar. Deze kwam vervolgens naar de diensten van Kwantus en bleef komen. Na een tijdje maakte hij van zijn sexshop een net boekenzaakje. Toen Kwantes vroeg hoe dit allemaal kwam kreeg hij het volgende te horen:
En toen kwam het verhaal van deze vriend. Hij was opgevoed door een godsdienstige moeder. Maar zoals zovelen had hij moeders raad in de wind geslagen en was zijn eigen weg gegaan. Hij had het leven genomen zoals het tot hem kwam. Maar toch heel diep in zijn hart was hij nooit losgekomen van de ernstige woorden die moeder zo vaak tot hem gesproken had. Over sterven en dat daarna het oordeel komt. "Toen u mij voor het eerst aansprak", zei hij met bewogen stem, "was dit bekende taal voor mij. Maar ik hield me opzettelijk van de domme. Ik wilde me niet blootgeven. Ook heb ik me diep geschaamd. `k Weet nu ook dat God u gestuurd heeft. Als moeder dit nog eens wist."
Verder kwam onze vriend niet. Hij liep even weg en ik hoorde nog net een snik.
Deze verhalen (en zo staan er meer) troffen mij echt heel diep. Het heeft dan volgens mij ook wel degelijk zin voor kinderen om naar de kerk te gaan. Al was het alleen maar dat als ze er mee breken er later toch vatbaarder voor zijn en indrukken hebben van de eeuwigheid.
Dus moeders en vaders op dit forum hoe ......... (vul maar in).
Sluit misschien allemaal niet naadloos aan bij deze discussie maar ik wilde het toch even kwijt.
-
Jelle
Een dergelijk voorbeeld is ook het intervieuw van Henk Binnendijk (van de E.O) met Lee Towers (de zanger).
Lee was in zijn jeugd opgegroeid (zo vertelde hij zelf) in een zwaar gereformeerd gezin. op zondag twee maal naar de kerk en door de weeks nog eens. Na zijn jeugd is heeft hij met het geloof geen rekening meer gehouden en heeft hij en leeft volgens mij nog zonder God of gebod.
Maar wel kwam in dit intervieuw ineens zijn jeugd weer naar voren.
Tegen het einde van het gesprek zei Lee tegen Henk Binnendijk.: Henk weet je waar jij nu al die tijd mee bezig bent in dit intervieuw?` En Henk zei nee!! `Henk zei Lee jij bent de hele tijd al bezig te proberen mij hier te bekeren.` En toen kwam alles uit de jeugd van lee naar boven toen hij tot Henk van Binnendijk zei: Om mij te bekeren Henk daar is meer voor nodig dan een Henk Binnendijk, dat kan alleen God.`
Kijk en zo was het Gods besef en de dingen uit zijn jonge jeugd niet weg hij had er nog weet van.
En nu zeg ik niet dat dat nu Lee Towers zal behouden, want dat is het werk van God en dat weet God alleen. Maar het blijkt wel dat het goed is dat kinderen al heel vroeg de Heere Jezus leren kennen.
Lee was in zijn jeugd opgegroeid (zo vertelde hij zelf) in een zwaar gereformeerd gezin. op zondag twee maal naar de kerk en door de weeks nog eens. Na zijn jeugd is heeft hij met het geloof geen rekening meer gehouden en heeft hij en leeft volgens mij nog zonder God of gebod.
Maar wel kwam in dit intervieuw ineens zijn jeugd weer naar voren.
Tegen het einde van het gesprek zei Lee tegen Henk Binnendijk.: Henk weet je waar jij nu al die tijd mee bezig bent in dit intervieuw?` En Henk zei nee!! `Henk zei Lee jij bent de hele tijd al bezig te proberen mij hier te bekeren.` En toen kwam alles uit de jeugd van lee naar boven toen hij tot Henk van Binnendijk zei: Om mij te bekeren Henk daar is meer voor nodig dan een Henk Binnendijk, dat kan alleen God.`
Kijk en zo was het Gods besef en de dingen uit zijn jonge jeugd niet weg hij had er nog weet van.
En nu zeg ik niet dat dat nu Lee Towers zal behouden, want dat is het werk van God en dat weet God alleen. Maar het blijkt wel dat het goed is dat kinderen al heel vroeg de Heere Jezus leren kennen.