waarom is niet iedereen christen?

Adje

Bericht door Adje »

Ha die Frost,

Ik had nog 1 vraagje aan jou. Jou oorspronkelijke vraag was: waarom is niet iedereen christen. Mag ik jou, als ex-christen, vragen wat voor jou nu de belangrijkste reden was om ermee te stoppen.

Ik ben nu bezig in: 'Waarom ik geen christen ben' van Bertrand Russell. Je kent het vast wel. Hij legt hierin verantwoording af van zijn keus voor het atheisme. De inhoud van het christelijk geloof moet op waarheid kunnen getoetst, en aangezien dat niet gaat, ziet Russell van het christendom af.

Is dat ook jou keus zo?
Frost

Bericht door Frost »

Hoi Adje,
de belangrijkste reden is voor mij eigenlijk het gebrek aan redenen om wel te geloven. Wat we om ons heen zien komt overeen met hetgeen je zou verwachten te zien als er geen God is, maar is in strijd met hetgeen je zou verwachten te zien als er wel een God is. Dat geldt ook voor de argumenten die gebruikt worden om het geloof te ondersteunen. En voor wat betreft de dingen die we niet kunnen zien sluit ik me aan bij Russell (ik ken hem niet, maar ik ken eigenlijk nog niemand uit die hoek). Het startpunt is 'ik weet het niet', en dat blijft zo zolang er geen overtuigende aanwijzingen komen.

Verder noem ik een opvatting liever een conclusie dan een keuze. Voor een conclusie kun je niet kiezen. Ik heb daarom ook zo mijn twijfels over de vraag of de wil van mensen wel vrij is, al staat de gedachte van een niet-vrije 'wil' me niet erg aan.
Refojongere

Bericht door Refojongere »

Beste Frost,

Waarom er maar weinig echt christen zijn is omdat jij en vele ongelovigen met je een natuurlijke kennis van God hebben. Om God echt te kennen, moet je een geestelijke kennis hebben. Ds. J.D. Barth verwoordde het eens zo:

“Dat we toch de ware kennis des geloofs niet gering achten en anderzijds een goede onderscheiding maken, om ze niet vermengen met louter natuurlijke verstandskennis. Ze is ook geen vrucht van veel lezen, overdenken, vergelijken en geheugen gepaard gaande. O neen. Het ware geloof en daarom ook geloofskennis is niet aan te leren ook niet door de schranderste der mensen.

Wat is alle natuurlijke kennis, hoe hoog zij ook stijgen mag? Aangaande de grote verborgenheid der zaligheid is zij niet meer dan een gissende kennis. Dat is: zij mist de zekerheid der dingen, die zij kent, omdat deze dingen geestelijk onderscheiden worden. Natuurlijke kennis gist, maakt gevolgtrekkingen en besluiten, maar blijft afhankelijk van de personen, omstandigheden en levenswijze waarin men verkeert. Zulk een mens is eenvoudig nog blind en weet niet van God en Goddelijke zaken, gelijk men behoort te kennen.
Natuurlijke kennis is bespiegelende kennis, vloeit niet uit ware bevinding, is daarom een onvruchtbare kennis, maakt opgeblazen (hoogmoedig), is met zichzelf voldaan.

Maar de geestelijke kennis is in natuur en eigenschappen dan ook geheel van natuurlijke kennis onderscheiden. Zij is een zekere kennis. Zij gaat niet af op iemands zeggen, maar van hetgeen zij kent, draagt zij de volkomen zekerheid in zich om. Geestelijke kennis kent alle zaken, geschiedenis, staatkunde enz. op een geestelijke wijze, want zij ziet alles in betrekking tot God. (…) Ware kennis heeft bijzonder haar opzicht op de dingen die des Geestes Gods zijn. Zij heeft onderwijzing in het Woord, gepaard met bevinding. Kennis van onze dood- en ellendestaat voor God, vervreemding van God en het leven Gods, van de schuld der zonde, van die grote verborgenheid in Christus, als die grote Hogepriester over het huis Gods, Die door Zijn voldoenend lijden en sterven de schuld van Zijn volk heeft betaald en een eeuwige gerechtigheid heeft aangebracht.â€
Frost

Bericht door Frost »

Hoi Refojongere,
geeft Barth ook aan hoe natuurlijke en geestelijke kennis onderscheiden kunnen worden? Dus als je iets weet, hoe je dan kunt weten of dat natuurlijke of geestelijke kennis is? Hij zegt weliswaar "Zij gaat niet af op iemands zeggen, maar van hetgeen zij kent, draagt zij de volkomen zekerheid in zich om", ofwel kennis die gewoon 'is', en niet ergens van afgeleid of ergens op gebaseerd is (als ik hem goed begrijp). Maar mensen kunnen soms tot de raarste opvattingen (in de vorm van natuurlijke kennis) komen, en vergeten of er geen rekening mee houden hoe ze tot die opvatting gekomen zijn en vervolgens concluderen dat ze geestelijke kennis hebben. Hoe kan die valkuil volgens Barth vermeden worden?

Ik denk dat er alleen natuurlijke kennis bestaat, en dat alle (vermeende) geestelijke kennis te herleiden valt tot natuurlijke kennis. Maar als dat niet zo is, wordt bovenstaande vraag van belang, en daarnaast de vraag hoe geestelijke kennis te verkrijgen is.
Plaats reactie