Ambtsdrager

[Grace]

Wat vinden jullie van de volgende uitspraak. Het is een uitspraak van een voorganger uit Colombia.

"Wie niet opnieuw geboren is, is een vijand van de Heere Jezus en is ongeschikt om ambtsdrager te zijn binnen Zijn gemeente"

Om maar een voorbeeld te noemen:
In onze kringen gaan zelfs ouderlingen, diakenen, etc niet eens aan het avondmaal. Kan dat wel? Kunnen die de Gemeente van de Heere Jezus Christus wel leiden?

Hoe zit dat? Wie helpt?

[Grace]

Wat vinden jullie van de volgende uitspraak. Het is een uitspraak van een voorganger uit Colombia.

"Wie niet opnieuw geboren is, is een vijand van de Heere Jezus en is ongeschikt om ambtsdrager te zijn binnen Zijn gemeente"

Om maar een voorbeeld te noemen:
In onze kringen gaan zelfs ouderlingen, diakenen, etc niet eens aan het avondmaal. Kan dat wel? Kunnen die de Gemeente van de Heere Jezus Christus wel leiden?

Hoe zit dat? Wie helpt?

[Rinie]

Geheel terechte stelling. Hoe kunnen we op de juiste wijze pastoraal bewogen zijn met de zoekende medemens, als we er zelf niets van kennen? Christus' Kerk kan toch niet gebouwd worden door Zijn vijanden? (al kan de Heere hen wel gebruiken). En wie niet door Hem gekend wordt is Zijn vijand. Er is geen tussenweg mogelijk.
Gelukkig mag het bij ons in de gemeente anders zijn, mogen de ambtsdragers bij ons er wel van getuigen de Heere persoonlijk te kennen. Ik heb medeleiden met hen, die geleid worden door blinde leidslieden.

[Adje]

Ik kan ook helemaal instemmen met deze Colombiaan. Ik begrijp ook Rinies reactie. Ik vraag me echter af, of je zo direct af kan keuren dat die ouderlingen niet aan het avondmaal gaan. Mensen die veel dichter bij de Heere leven dan veel anderen (die van zichzelf zeggen bekeerd te zijn), maar voor zichzelf nog niet tot zekerheid zijn gekomen. Ze zijn dan wel bekeerd, maar uit vrees gaan ze niet aan het avondmaal. Is dat fout?? Ik weet het nog zo net niet.

[Grace]

Als iemand geen zekerheid heeft is dat natuurlijk mogelijk. Ik begrijp alleen niet dat je daar mee verder kan leven. Je hebt je nergens anders druk om te maken in leven dan dat je weet of je verlost bent van de eeuwige vloek, hel en verdoemenis. Stel dat je niet verlost bent: je hangt aan een rotte draad boven de hel. In deze staat ga je jezelf bezig houden met andere mensen?!?!?!?!?! Hoe is het mogelijk? Hoe kan je nu leiding geven aan een gemeente als je zelf niet eens zeker van je zaak bent. En is het vervolgens normaal dat je heel je leven geen zekerheid hebt? Ik denk dat twijfel meer incidenteel(ik bedoel:geen kwestie van jaren en mensenlevens) is(uitzonderingen daargelaten). Maar ik kan me echt niet voorstellen dat het een vrucht van genade is: heel je leven twijfelen. Jongens, begrijpen jullie een beetje wat ik bedoel?

Gr.Grace.

[onderzoeker]

Ik ben het helemeel met deze voorganger eens, en ik bid dat er in Holland ook wat meer van dit soort mensen mogen opstaan. Dit is pas heldere taal, ik bedoel Bijbelse taal.

Adje, over dat avondmaal. Dat mensen bang zijn of schroom hebben is jammmer, je ziet wel vaak dat deze mensen wel heel veel vrijmoedigheid hebben om hun kindje te laten dopen. Raar eigenlijk, want het is precies hetzelfde. :$

[montarsolo]

edit

[Adje]

Hoe kan je nu leiding geven aan een gemeente als je zelf niet eens zeker van je zaak bent. En is het vervolgens normaal dat je heel je leven geen zekerheid hebt?

In sommige kerken is het inderdaad normaal. Waarmee ik nog niet wil zeggen dat het goed is. Maar het is wel 'normaal'. En als het eenmaal normaal is, is het ook logisch dat 'onzekere' mensen leiding geven. Er zijn eenvoudigweg geen anderen!

[Grace]

Ja het is wel de praktijk, maar we gaan het bijna zien als vrucht. En dat gaat te ver natuurlijk.

[Adje]

Ok, blijven leven met onzekerheid is fout. Maar is het niet veel erger om te leven met een verkeerde/zelfingenomen zekerheid. Een zekerheid die fout gegrond is. Dat is iets, wat ik tegenwoordig steeds meer zie. En volgens mij kan je dan beter heel je leven onzeker blijven, en er na je dood achter komen dat je door God gekend bent, dan andersom!

[Grace]

Dit vind ik een gevaarlijke uitdrukking Ad. Je kweekt hier een sfeer mee van: het maakt niet uit hoe je er geestelijk voor staat(zeker of onzeker) als je jezelf maar niet bedriegt. Maar aan God is niets onzeker. God kan niet liegen. In Christus zijn alle beloften ja en amen. Al de beloften(die waar en zeker zullen zijn)zijn gekleurd in het bloed van het Lam(Christus)Onzekerheid is zonde t.o. de Heere God.

[SolaGratia]

Juist Jo!

Nee Ad, nu ga je echt te ver, teminste kan jij dat voor mij even opzoeken in het Woord!

Gr. Erk

[Adje]

Ik wil jullie best beantwoorden, als jullie eerst antwoord geven op mijn vraag:

is het niet nauw te leven, in volkomen afhankelijkheid van God, maar onzeker (waarbij de onzekerheid wordt veroorzaakt door de sfeer in eigen kring), dan in volledige (schijn)zekerheid te leven, terwijl je eigenlijk in weinig dingen verschilt van de wereld (waarbij de zekerheid ook veroorzaakt wordt door de sfeer in die kring)!

[Adje]

ik bedoelde natuurlijk: ik het niet BETER

(sorry Gerrie)

[SolaGratia]

Beste Adje,

Oke ik weet dat er mensen zijn die zeggen dat ze een kind van God zijn, maar bij God niet gekend zijn. Daar is de Bijbel duidelijk in! Maar ik kan daar niet over oordelen, dat mag ik ook niet!!!!!!!!!!!

Maar twijfel is de grootste zonde!! Daar is Gods woord ook heel duidelijk in. En hoe kan een blinde een blinde geleide, (ambtsdragers)

Gr. Erk