Ambtsdrager

[parsifal]

Weer eens een reactie van een oud-refotrefpunter.

Ik wil wat kanttekeningen maken bij deze discussie.
Ten eerste moeten we denk ik goed zien dat ieder lid van de Kerk een ambt heeft. In de tijd van de reformatie werd gesproken over het ambt van alle gelovigen. Het is in die zin niet erger dat een ouderling of zelfs een predikant niet aangaat dan dat een gemeentelid niet aangaat. Allebei is het zich onttrekken aan Gods bevel. En zonde is geen excuus om niet aan het avondmaal te gaan. Je moet de zonde wegdoen en aangaan, niet de zonde aan het handje houden en niet aangaan.

Ten tweede: Als je door twijfel niet van jezelf durft te zeggen dat je gelooft, dan ben je nog steeds geroepen een hulp voor anderen te zijn. Het zijn voornamelijk ex-refotrefpunters hier, de meesten zullen zich Leah nog wel herinneren. Ik durf te beweren dat ik van niemand op het refotrefpunt zoveel geleerd heb als van Leah. Juist iemand die op zoek is en zeker niet van zichzelf zegt dat ze echt gelooft. Kijk niet alleen naar je eigen heil. Als ik verloren zou gaan (Godzijdank is Christus er), dan zou dat verdiend zijn en heb ik niet te klagen. Maar dan nog wil ik alleen zijn in de hel, laat er niemand anders zijn. In ieder geval niet de mensen waar ik zo bij betrokken ben als sommige mensen die nu als twijfelaars rondlopen. Alsjeblieft ook als je denkt dat Gods heil voor iederen behalve voor jou is, getuig dan van wat God heeft gedaan in deze wereld.

Trouwens laten we twijfel en ongeloof niet verwarren. Twijfel is niet de grootste zonde. twijfel is vaak een verkeerd zicht op wat God gedaan heeft en op Zijn liefde voor de zondaar die jezelf bent. Ongeloof is het ontkennen van de macht van God of zelfs het bestaan van God. Twijfel richt zich vaak op een ander punt dan het ongeloof. Twijfel is zonde, maar het komt vaak voort uit klein-geloof en zien op jezelf in plaats van ongeloof (Zie de geschiedenis van Petrus die op het water wandelde.)

Over waar het in het onderwerp vooral omgaat. Ouderlingen en predikanten moeten vanwege hun taak in de kerk een goed zicht hebben op Christus' werk en dat kan alleen door wedergeboorte. Na deze wedergeboorte moet er bovendien ook zekerheid zijn, want als er geen zekerheid is, is er geen goed beeld van Christus' werk. Maar goed omdat hier nogal wat misverstanden over bestaan, zou ik dat liever vervangen door geloof. Als je zelf de wedergeboorte ziet als een bijzondere gebeurtenis in je leven, die eenmalig met veel emotie heeft plaatsgevonden, dan mogen van mij ook de onwedergeboren gelovigen het ouderlingenambt bekleden. Maar die mensen mogen, nee moeten ook deelnemen aan de maaltijd van de Heere.

Vaya con Dios,

parsifal

[refo]

Gelijkenis:

Een koning bereidt zijn zoon een feestmaal. De genodigden komen niet. Wat voor smoes ze ook hebben, het is voor een koning een belediging om niet te komen. Zo moet je het Avondmaal ook zien. Wat voor mooie woorden er ook bij gebruikt worden, de Koning richt een maaltijd aan en de genodigden komen niet.

Overigens is het m.i. wel nodig om eens een herbezinning te beginnen op het Avondmaal. Wanneer is men eigenlijk begonnen te zeggen dat alleen Gods volk mag aangaan?

Oude Testament: besnijdenis en Pascha voor alle mensen. Er stond strenge straf op het niet houden ervan.
Nieuwe testament: doop en avondmaal. Doop voor ieder geboortelid en avondmaal alleen voor ??

[Adje]

Volgens mij is heb beter niet te komen, hoewel je wel uitgenodigd ben, dan wel te komen, terwijl je niet uitgenodigd ben.

[SolaGratia]

He adje,

Iedereen wordt toch uitgenodigd?

Parsifal,
Je hebt gelijk! Ongeloof is de grootste zonde, en niet de twijfel! Nu is twijfel toch ook wel zonde, denk ik!

[Rinie]

Beste Adje,
Laten we hierover een nieuw onderwerp starten. Hier gaan we dan verder over de ambtsdragers.
Mijn visie daarop blijft toch: Hoe kan een twijfelaar nu (menselijk gesproken) een zoeker aan zekerheid helpen?

[Adje]

Oei, wat heb ik allemaal gezegd... Maar goed, laten we verder gaan mij Avondmaalsgang.

[refo]

Boek hierover:
Ambt en avondmaalsmijding van B. Wallet.

Meneer Wallet vond het ook niet goed dat binnen de GerGem ambtsdragers niet aan het avondmaal gingen. Hij documenteerde z'n bezwaren goed, volgde de kerkelijke weg, maar kreeg toch geen gelijk.

[ndonselaar]

Oude Testament: besnijdenis en Pascha voor alle mensen. Er stond strenge straf op het niet houden ervan.
Nieuwe testament: doop en avondmaal. Doop voor ieder geboortelid en avondmaal alleen voor ??

Beste Refo, overigens een terechte opmerking, maar je maakt toch nog een kleine fout. De Doop was alleen bedoeld voor ouders van ware gelovigen! Dat was mi ook de achtergrond van de gedachte dat ze voor alle jonge gedoopte kinderen goede hoop hadden. Let wel! Ik wil hier absoluut geen discussie over de kinder/volwassendoop, maar meer insteken op wat Refo aanvoert. Dit argument gebruikte ook Ereunao in zijn betoog betreft de vervangingstheologie. Onder de Oudtestamentische bedeling werd iedereen besneden en was iedereen verplicht deel te nemen aan het Pesach. Onder de nieuwtestamentische bedeling is de doop alleen voor gelovigen en de kinderen van die gelovigen. Het Avondmaal is alleen voor de ware gelovigen. Deze visie geeft sterk de indruk alsof de vroegchristelijke Kerk toch aaan vervangingstheologie deed. (de Kerk is in de plaats van het bondsvolk Israël gekomen). Als je deze visie deelt dan kan je, nee moet je gaan werken met een tweeërlei soort beloften. Enerzijds de verbondsbeloften voor het volk Israël en anderzijds beloften voor de Kerk.

Toch blijft voor mij de bijbelse opdracht voluit staan uit 1 Kortinthe 11: "Zo dan, wie onwaardiglijk dit brood eet, of den
drinkbeker des Heeren drinkt, die zal schuldig zijn aan het lichaam en bloed des Heeren."

Dit betekent natuurlijk niet dat we zomaar van het Avondmaal mogen afblijven. Nee als het is zoals onze kanttekenaren zeggen 'Dat is, onderzoeke zijn gemoed en conscientie, of hij ook in zijn hart gevoelt een recht leedwezen en droefheid over zijne zonden, alsook een vast geloof en vertrouwen op de verdiensten van Jezus Christus, en daarenboven een ongeveinsd voornemen om de zonden meer en meer af te sterven, en in een nieuw godzalig leven voor God te wandelen', dan moeten we aangaan. Anders zijn we net als Petrus die zei: Ik ken de Mens niet.




[Edited on 1/9/02 by ndonselaar]

[bloob]

Volgens mij is heb beter niet te komen, hoewel je wel uitgenodigd ben, dan wel te komen, terwijl je niet uitgenodigd ben.

Moeilijk hoor, dit.
Ik denk dat je om aan het avondmaal te gaan inderdaad een Goddelijk recht moet krijgen. Daarover staat ook iets in het avondmaal formulier.
Aan de andere kant heeft ook niemand het recht om af te blijven. Als Hij je nodigt, moet je komen. Niet komen zo een regelrechte belediging zijn. Net zo goed heeft niemand ook maar het minste recht om onbekeerd verder te leven, maar we doen het allemaal wel gewoon.
Er komt dus een dilemma een strijd...
Het wel moeten en niet kunnen/willen. Hopelijk brengt het je in de strijd. Hopelijk wordt er een roepen en zuchten tot God uit geboren... "Heere, ik mag niet aangaan want ik ken U niet. Maar U beveelt dat ik wel aanga. Leer mij dan U kennen!" Of zoals iemand zei: "Heere, geef wat U beveelt en beveel dan wat Gij geeft."

[bloob]

Maar dit heb ik bij het verkeerde item geplaatst, ben ik bang.
Heel veel excuses.
Beetje dom...