Als je bevriend bent met enkele mensen van 20, 25 jaar jonger, dan lijkt me dat inderdaad goed. En ook met mensen van 20 jaar ouder. Dat heeft weer andere voordelen. In sommige gevallen brengt het in ieder geval levenswijsheid mee, al is het geen garantie.Jantje schreef:O ja wel. Maar daar ben ik het ook helemaal mee eens. Het punt is wel dat, als jij 55 wordt, dat je dan ook weer vriendschappen zou moeten aanknopen met jonge mensen van rond de 20. Want anders ben je op je 81ste net zo goed eenzaam.
Verdeeldheid in het gezin en familie
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
nog een berichtDDD schreef:Als je bevriend bent met enkele mensen van 20, 25 jaar jonger, dan lijkt me dat inderdaad goed. En ook met mensen van 20 jaar ouder. Dat heeft weer andere voordelen. In sommige gevallen brengt het in ieder geval levenswijsheid mee, al is het geen garantie.Jantje schreef:O ja wel. Maar daar ben ik het ook helemaal mee eens. Het punt is wel dat, als jij 55 wordt, dat je dan ook weer vriendschappen zou moeten aanknopen met jonge mensen van rond de 20. Want anders ben je op je 81ste net zo goed eenzaam.
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Toch vind ik dat wel heel gemakkelijk geredeneerd. Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen om nieuwe vrienden te maken. Het kost mij moeite genoeg om mijn huidige contacten ( familie en vrienden) door het hele land te onderhouden. De vrienden die wij hebben zijn van onze eigen generatie.
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Ik ben alleenstaand, dus dat is inderdaad anders. Op het moment dat vrienden kinderen krijgen, ontstaat er ruimte voor nieuwe vriendschappen. Hoewel kinderverjaardagen ook wel tijd kosten in mijn geval. Maar zoiets is ook een kwestie van prioriteiten. Tegen de tijd dat je kinderen groter zijn, is er misschien meer mogelijk.
Ik blijf erbij dat het niet goed is als ouders hun kinderen belasten met de gehele verantwoordelijkheid voor sociale contacten in de ouderdom. De verhouding met kinderen is toch anders dan met vrienden. Je kunt niet zomaar alles met kinderen of ouders bespreken.
Ik blijf erbij dat het niet goed is als ouders hun kinderen belasten met de gehele verantwoordelijkheid voor sociale contacten in de ouderdom. De verhouding met kinderen is toch anders dan met vrienden. Je kunt niet zomaar alles met kinderen of ouders bespreken.
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Dat is mogelijk, er zijn nu eenmaal mensen die geen wacht voor hun lippen hebben en dan tegen hun volwassen kinderen teveel of te nare dingen zeggen.DDD schreef:In mijn omgeving hebben mensen met conflicten dat toch ook wel vaak op zijn minst gedeeltelijk aan zichzelf te wijten.
Als het goed is, weten kinderen dit toch van hun ouders?DDD schreef:En wat betreft de lange broek: dat is ook maar net hoe je het vraagt. Maar als je duidelijk maakt dat je kinderen alleen op jouw manier welkom zijn, vind ik niet dat je moet zeuren als ze hun bezoekjes tot een minimum beperken.
Dat komt niet uit de lucht vallen.
Minimum beperken is ook nog iets anders dan meteen helemaal wegblijven!
Niet alleen dat, maar soms kunnen ze niet meer bij elkaar op bezoek gaan, vanwege lichamelijke gebreken.gallio schreef:Bij veel bejaarden vallen de sociale contacten snel weg door het overlijden van broers, zussen, vrienden enz.
Nou makkie toch, zoals jij dat zegt.DDD schreef:Als je geen vrienden hebt in alle leeftijden, dan is het goed om daar snel aan te werken.
Hoe komt het dan dat er zoveel eenzamen in dit land zin? En dat zijn echt niet allemaal oude vrouwtjes achter vitrages.
En vrienden kunnen je ook laten vallen. Vest op prinsen geen betrouwen.
Ik heb heel wat goede en warme vriendschappen zien stranden.
Maar terug naar de openingsvraag:
Want de zoon veracht den vader, de dochter staat op tegen haar moeder, de schoondochter tegen haar schoonmoeder; eens mans vijanden zijn zijn huisgenoten. in Micha 7
Hoe moeten wij dit zien? Heeft dit met karakters te maken of met geestelijke verdeeldheid, of beide?
De Bijbel voorzegt dat de kinderen zullen opstaan tegen de ouders.
Waar voorheen ouders met een zeker respect werden behandeld, je geen onbeschoft gedrag vertoonde en met hun gebreken rekening houden, zal dus in de laatste dagen de liefde verkillen. Ook in gezinnen!
Ik had een gesprek met een transitieverpleegkundige.
Zij raakte volledig opgebrand en gedemotiveerd vanwege de reacties die sommige kinderen gaven, als ze hen belde dat hun moeder of vader naar huis zou komen.
De kille afstandelijke houding had op haar persoonlijk een diepe impact en ook zorgde dat ervoor dat zij haar werk niet meer naar behoren kon doen.
Van haar hoorde ik dat dit toeneemt. Moeder zwak en hulpeloos, maar dochter zegt: ik hoef mijn moeder niet meer te zien, dus stop haar maar in een verpleeghuis of zo. Mij boeit het niet.
Dit is nog één van de minst erge reacties die zij kreeg!
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Vrienden kunnen je ook laten vallen. Dat klopt. Ik ben ook vriendschappen kwijtgeraakt. Dat hoeft niet altijd erg te zijn.
Maar in dit opzicht geldt toch ook dat wie goed doet, goed ontmoet. Mijn bezwaar tegen jouw houding is dat deze wat passief lijkt. Ik benadruk meer de menselijke verantwoordelijkheid.
Maar in dit opzicht geldt toch ook dat wie goed doet, goed ontmoet. Mijn bezwaar tegen jouw houding is dat deze wat passief lijkt. Ik benadruk meer de menselijke verantwoordelijkheid.
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Ha, dat dacht ik nu vroeger ook.DDD schreef: Maar in dit opzicht geldt toch ook dat wie goed doet, goed ontmoet.
Dat het zo simpel zou zijn.
Maar helaas, zo werkt het niet altijd.
Lijkt. Want zo bedoel ik het i.i.g. niet.DDD schreef:Mijn bezwaar tegen jouw houding is dat deze wat passief lijkt.
Als een schoondochter in conflict komt met haar schoonmoeder, zit de zoon er tussen.
Dan kan het verschillende gevolgen hebben. Hij kiest voor zijn vrouw, verliest daardoor zijn moeder en moeder haar beide kinderen.
Hij blijft aan de kant van zijn vrouw, maar houdt achter de rug om van zijn echtgenote, toch contact met zijn moeder.
En dan zul jij misschien gaan zeggen: in gesprek blijven, uitpraten. Conflict oplossen.
Maar dan had Bert van Leeuwen geen programma meer.
Familieconflicten zijn heel ingewikkeld. Het gaat in eerste instantie over het feit dat iemand niet op een verjaardag is uitgenodigd, of iemand vergat te bellen, maar gaandeweg ligt er een rijstebrijberg van opgekropte frustraties en als het broers/zussen betreft, wordt de jeugd er ook nog bijgesleept.
Ik heb mijn ouders keer op keer de minste zien zijn bij hun schoondochter. Ze bleven liefdevol en hartelijk, maar zij bleef het conflict opzoeken. En niemand die hier iets aan kon veranderen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Ik ben het met je eens. Het ligt wel altijd aan een van beide partijen, maar niet altijd aan beide.
- Delftenaar
- Berichten: 1457
- Lid geworden op: 07 jul 2017, 21:20
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
De beleving van beide partijen omtrent het punt van kritiek is vaak totaal verschillend. Dat maakt het soms lastig om elkaar te begrijpen, met alle gevolgen van dien.
- Dodo
- Berichten: 5643
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Ik weet alleen niet of het nu echt zichtbaar is in de maatschappij dat de liefde van velen zal verkillen. Is dat nu echt anders dan vroeger? Ik geloof dat nog niet zo erg.
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Er is wel steeds meer individualisme, al dan niet versterkt door het gebruik van smartphones e.d.
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Vroeger was je in je sociale kring meer op elkaar aangewezen. Familieleden woonden in de buurt en sprongen bij. Dat kan postitief zijn, maar ook negatief ( sociale controle, conformeren aan de norm) Wij wonen een paar uur rijden bij onze ouders vandaan. Dat is in het geval dat zij ouder worden best lastig, je kan moeilijker bijspringen. Aan de andere kant kan je wel meer je eigen leven leiden. Ik merk nu wel dat ik voorheen toen ik nog meer thuiskwam, keuzes heb gemaakt die sociaal wenselijk waren in die omgeving. Dat zou ik nu zeker anders doen. Dat kan je zien is individualisme.Dodo schreef:Ik weet alleen niet of het nu echt zichtbaar is in de maatschappij dat de liefde van velen zal verkillen. Is dat nu echt anders dan vroeger? Ik geloof dat nog niet zo erg.
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
10000DDD schreef:Ik ben alleenstaand, dus dat is inderdaad anders. Op het moment dat vrienden kinderen krijgen, ontstaat er ruimte voor nieuwe vriendschappen. Hoewel kinderverjaardagen ook wel tijd kosten in mijn geval. Maar zoiets is ook een kwestie van prioriteiten. Tegen de tijd dat je kinderen groter zijn, is er misschien meer mogelijk.
Ik blijf erbij dat het niet goed is als ouders hun kinderen belasten met de gehele verantwoordelijkheid voor sociale contacten in de ouderdom. De verhouding met kinderen is toch anders dan met vrienden. Je kunt niet zomaar alles met kinderen of ouders bespreken.
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Jezus zegt in Mattheüs 24:12: ‘En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen.’ Wetteloosheid en liefdeloosheid horen bij elkaar.
Losbandigheid en kilheid. Het lijkt soms of er haast geen natuurlijke liefde meer is. Ik wil niet generaliseren, maar hebben we niet steeds minder geduld met elkaar? En weten we nog wel met elkaars zwakheden en gebreken om te gaan?
Meer dan eens wordt een huwelijk op lichtvaardige gronden gebroken.
Ouders en kinderen, broers en zussen leven langs elkaar heen en kijken elkaar met de rug aan. Ook binnen de gemeente van Christus is er allerlei verwijdering en verscheurdheid. Hete hoofden en koude harten. En we vinden het nog normaal ook.
Bron: Eindtijdsignalen - Gereformeerde Bond
Losbandigheid en kilheid. Het lijkt soms of er haast geen natuurlijke liefde meer is. Ik wil niet generaliseren, maar hebben we niet steeds minder geduld met elkaar? En weten we nog wel met elkaars zwakheden en gebreken om te gaan?
Meer dan eens wordt een huwelijk op lichtvaardige gronden gebroken.
Ouders en kinderen, broers en zussen leven langs elkaar heen en kijken elkaar met de rug aan. Ook binnen de gemeente van Christus is er allerlei verwijdering en verscheurdheid. Hete hoofden en koude harten. En we vinden het nog normaal ook.
Bron: Eindtijdsignalen - Gereformeerde Bond
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Verdeeldheid in het gezin en familie
Toen ds. G.H. Kersten eens thuiskwam, het was een van de laatste synodes die hij bijwoonde, zakte hij moedeloos in een stoel, en zei tegen zijn vrouw: "Er is geen liefde meer".Mara schreef:Jezus zegt in Mattheüs 24:12: ‘En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen.’ Wetteloosheid en liefdeloosheid horen bij elkaar.
Losbandigheid en kilheid. Het lijkt soms of er haast geen natuurlijke liefde meer is. Ik wil niet generaliseren, maar hebben we niet steeds minder geduld met elkaar? En weten we nog wel met elkaars zwakheden en gebreken om te gaan?
Meer dan eens wordt een huwelijk op lichtvaardige gronden gebroken.
Ouders en kinderen, broers en zussen leven langs elkaar heen en kijken elkaar met de rug aan. Ook binnen de gemeente van Christus is er allerlei verwijdering en verscheurdheid. Hete hoofden en koude harten. En we vinden het nog normaal ook.
Bron: Eindtijdsignalen - Gereformeerde Bond
We weten dat deze man de scheuring zag aankomen. Geen liefde meer. Geen verdraagzaamheid en geen heilige onverdraagzaamheid t.o.v. de leugen die de
waarheid geweld aan doet.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??