Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Lilian1975 »

Jongere schreef:Volgens mij is het belangrijker om éérst de tekst uit de Openbaring als uitgangspunt te nemen, en daarna pas wat wij denken te moeten zeggen over de hemel (zoals: "daar is geen leed"). We belijden toch dat de Schrift in alles het laatste woord heeft?
De tekst is inderdaad niet onduidelijk. Er is voor Gods troon onder de verloste zielen (zij die 'ontbonden zijn en met Christus') een besef van het voortdurende onrecht op de aarde. Zij verlangen naar recht, én naar de volle openbaring van Gods heerlijkheid, én naar de aanneming tot kinderen, dat is de verlossing van hun lichaam (Rom. 8). Daarmee draagt hun bestaan dus nog een onvolmaaktheid in zich.
Volgens mij heeft de predikant dat vervolgens helder genoeg uitgelegd: die onvolmaaktheid hoeft niet in spanning te staan met de heerlijkheid van de hemel. Deze zielen vinden hun volkomen vervulling in God. Sterker nog, zij delen (als ik het zo mag uitdrukken) met Hem ditzelfde verlangen naar recht.
Anders gezegd: zelfs de Heere weet van deze spanning. Enerzijds is er Zijn belofte van een spoedige komst, anderzijds vertraagt Hij die uit lankmoedigheid, omdat Hij niet wil dat er enigen verloren zullen gaan, maar dat zij allen tot bekering komen (schrijft Petrus). Ook Christus kent een onvervuld verlangen in de heerlijkheid van de hemel in Zijn verhoging: "Vader, Ik wil dat die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt."

Je moet ervoor waken één dogma als uitgangspunt te nemen ("In de hemel is geen onvolmaaktheid"), waarvoor vervolgens alle Schriftwoorden (en uitleg daarvan) moet buigen. Het moet andersom. De Bijbel is het uitgangspunt, laten we daardoor onze beelden over de hemel en de eeuwigheid maar corrigeren.

Dit zegt het Woord. Let er overigens op dat deze biddende gezaligden rust wordt geschonken - ondanks (en te midden van) hun nog onvervulde verlangen.
9 En toen Het het vijfde zegel geopend had, zag ik onder het altaar de zielen dergenen, die gedood waren om het Woord Gods, en om de getuigenis, die zij hadden.
10 En zij riepen met grote stem, zeggende: Hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet van degenen, die op de aarde wonen?
11 En aan een iegelijk werden lange witte klederen gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een kleinen tijd rusten zouden, totdat ook hun mededienstknechten en hun broeders zouden vervuld zijn, die gedood zouden worden, gelijk als zij.
Dank je @jongere. Door openbaringen 21 dacht ik dat er geen tranen meer zouden zijn. Ik benaderde het inderdaad van de verkeerde kant. De uitleg bij openbaringen 6 vond ik ook niet vreemd. Maar toen ik er langer ver nadacht kwam ik dus met openbaringen 21 in de knoei... en wilde eigenlijk weten of het niet botste. Juist ook omdat van Kooten in de verklaring van de openbaringen hier geen aandacht aan geeft. Terwijl hij behoorlijk uitgebreid is. Dus werd mkjn nieuwsgierigheid gewekt. Op de een of andere manier zat er het beeld in mijn hoofd dat zij die nu sterven en Gods kind zijn, direct in de eeuwige volzalige heerlijkheid waren. Dat zijn ze ook. Maar nog niet ten volle. Ben het dus met je eens.
DDD
Berichten: 28479
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door DDD »

Let ook op openbaring 21, 1. Vanaf dan gaat het over een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

Maar toch heb ik ook wel gehoord dat er in de hemel geen verdriet meer zal zijn. Geen idee waar dat vandaan komt, eigenlijk.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door huisman »

Jongere schreef:Volgens mij is het belangrijker om éérst de tekst uit de Openbaring als uitgangspunt te nemen, en daarna pas wat wij denken te moeten zeggen over de hemel (zoals: "daar is geen leed"). We belijden toch dat de Schrift in alles het laatste woord heeft?
De tekst is inderdaad niet onduidelijk. Er is voor Gods troon onder de verloste zielen (zij die 'ontbonden zijn en met Christus') een besef van het voortdurende onrecht op de aarde. Zij verlangen naar recht, én naar de volle openbaring van Gods heerlijkheid, én naar de aanneming tot kinderen, dat is de verlossing van hun lichaam (Rom. 8). Daarmee draagt hun bestaan dus nog een onvolmaaktheid in zich.
Volgens mij heeft de predikant dat vervolgens helder genoeg uitgelegd: die onvolmaaktheid hoeft niet in spanning te staan met de heerlijkheid van de hemel. Deze zielen vinden hun volkomen vervulling in God. Sterker nog, zij delen (als ik het zo mag uitdrukken) met Hem ditzelfde verlangen naar recht.
Anders gezegd: zelfs de Heere weet van deze spanning. Enerzijds is er Zijn belofte van een spoedige komst, anderzijds vertraagt Hij die uit lankmoedigheid, omdat Hij niet wil dat er enigen verloren zullen gaan, maar dat zij allen tot bekering komen (schrijft Petrus). Ook Christus kent een onvervuld verlangen in de heerlijkheid van de hemel in Zijn verhoging: "Vader, Ik wil dat die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt."

Je moet ervoor waken één dogma als uitgangspunt te nemen ("In de hemel is geen onvolmaaktheid"), waarvoor vervolgens alle Schriftwoorden (en uitleg daarvan) moet buigen. Het moet andersom. De Bijbel is het uitgangspunt, laten we daardoor onze beelden over de hemel en de eeuwigheid maar corrigeren.

Dit zegt het Woord. Let er overigens op dat deze biddende gezaligden rust wordt geschonken - ondanks (en te midden van) hun nog onvervulde verlangen.
9 En toen Het het vijfde zegel geopend had, zag ik onder het altaar de zielen dergenen, die gedood waren om het Woord Gods, en om de getuigenis, die zij hadden.
10 En zij riepen met grote stem, zeggende: Hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet van degenen, die op de aarde wonen?
11 En aan een iegelijk werden lange witte klederen gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een kleinen tijd rusten zouden, totdat ook hun mededienstknechten en hun broeders zouden vervuld zijn, die gedood zouden worden, gelijk als zij.
Dank voor deze uitleg. Was zelf iets aan het schrijven maar jouw post is gewoon beter.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Lilian1975 »

huisman schreef:
Jongere schreef:Volgens mij is het belangrijker om éérst de tekst uit de Openbaring als uitgangspunt te nemen, en daarna pas wat wij denken te moeten zeggen over de hemel (zoals: "daar is geen leed"). We belijden toch dat de Schrift in alles het laatste woord heeft?
De tekst is inderdaad niet onduidelijk. Er is voor Gods troon onder de verloste zielen (zij die 'ontbonden zijn en met Christus') een besef van het voortdurende onrecht op de aarde. Zij verlangen naar recht, én naar de volle openbaring van Gods heerlijkheid, én naar de aanneming tot kinderen, dat is de verlossing van hun lichaam (Rom. 8). Daarmee draagt hun bestaan dus nog een onvolmaaktheid in zich.
Volgens mij heeft de predikant dat vervolgens helder genoeg uitgelegd: die onvolmaaktheid hoeft niet in spanning te staan met de heerlijkheid van de hemel. Deze zielen vinden hun volkomen vervulling in God. Sterker nog, zij delen (als ik het zo mag uitdrukken) met Hem ditzelfde verlangen naar recht.
Anders gezegd: zelfs de Heere weet van deze spanning. Enerzijds is er Zijn belofte van een spoedige komst, anderzijds vertraagt Hij die uit lankmoedigheid, omdat Hij niet wil dat er enigen verloren zullen gaan, maar dat zij allen tot bekering komen (schrijft Petrus). Ook Christus kent een onvervuld verlangen in de heerlijkheid van de hemel in Zijn verhoging: "Vader, Ik wil dat die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt."

Je moet ervoor waken één dogma als uitgangspunt te nemen ("In de hemel is geen onvolmaaktheid"), waarvoor vervolgens alle Schriftwoorden (en uitleg daarvan) moet buigen. Het moet andersom. De Bijbel is het uitgangspunt, laten we daardoor onze beelden over de hemel en de eeuwigheid maar corrigeren.

Dit zegt het Woord. Let er overigens op dat deze biddende gezaligden rust wordt geschonken - ondanks (en te midden van) hun nog onvervulde verlangen.
9 En toen Het het vijfde zegel geopend had, zag ik onder het altaar de zielen dergenen, die gedood waren om het Woord Gods, en om de getuigenis, die zij hadden.
10 En zij riepen met grote stem, zeggende: Hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet van degenen, die op de aarde wonen?
11 En aan een iegelijk werden lange witte klederen gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een kleinen tijd rusten zouden, totdat ook hun mededienstknechten en hun broeders zouden vervuld zijn, die gedood zouden worden, gelijk als zij.
Dank voor deze uitleg. Was zelf iets aan het schrijven maar jouw post is gewoon beter.
@Huisman en Jongere,
Maar hadden jullie deze uitleg dan wel eerder gehoord? En zo ja, waar kan ik hem dan vinden?
Gebruikersavatar
Nasrani
Berichten: 1853
Lid geworden op: 21 dec 2016, 21:36

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Nasrani »

Jongere schreef:Volgens mij is het belangrijker om éérst de tekst uit de Openbaring als uitgangspunt te nemen, en daarna pas wat wij denken te moeten zeggen over de hemel (zoals: "daar is geen leed"). We belijden toch dat de Schrift in alles het laatste woord heeft?
De tekst is inderdaad niet onduidelijk. Er is voor Gods troon onder de verloste zielen (zij die 'ontbonden zijn en met Christus') een besef van het voortdurende onrecht op de aarde. Zij verlangen naar recht, én naar de volle openbaring van Gods heerlijkheid, én naar de aanneming tot kinderen, dat is de verlossing van hun lichaam (Rom. 8). Daarmee draagt hun bestaan dus nog een onvolmaaktheid in zich.
Volgens mij heeft de predikant dat vervolgens helder genoeg uitgelegd: die onvolmaaktheid hoeft niet in spanning te staan met de heerlijkheid van de hemel. Deze zielen vinden hun volkomen vervulling in God. Sterker nog, zij delen (als ik het zo mag uitdrukken) met Hem ditzelfde verlangen naar recht.
Anders gezegd: zelfs de Heere weet van deze spanning. Enerzijds is er Zijn belofte van een spoedige komst, anderzijds vertraagt Hij die uit lankmoedigheid, omdat Hij niet wil dat er enigen verloren zullen gaan, maar dat zij allen tot bekering komen (schrijft Petrus). Ook Christus kent een onvervuld verlangen in de heerlijkheid van de hemel in Zijn verhoging: "Vader, Ik wil dat die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt."

Je moet ervoor waken één dogma als uitgangspunt te nemen ("In de hemel is geen onvolmaaktheid"), waarvoor vervolgens alle Schriftwoorden (en uitleg daarvan) moet buigen. Het moet andersom. De Bijbel is het uitgangspunt, laten we daardoor onze beelden over de hemel en de eeuwigheid maar corrigeren.

Dit zegt het Woord. Let er overigens op dat deze biddende gezaligden rust wordt geschonken - ondanks (en te midden van) hun nog onvervulde verlangen.
9 En toen Het het vijfde zegel geopend had, zag ik onder het altaar de zielen dergenen, die gedood waren om het Woord Gods, en om de getuigenis, die zij hadden.
10 En zij riepen met grote stem, zeggende: Hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet van degenen, die op de aarde wonen?
11 En aan een iegelijk werden lange witte klederen gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een kleinen tijd rusten zouden, totdat ook hun mededienstknechten en hun broeders zouden vervuld zijn, die gedood zouden worden, gelijk als zij.
Dus eigenlijk een soort tussenvorm of stand (sorry voor de omschrijving) waar gestorvenen in terecht komen voor het laatste oordeel? Openbaring 20:11-15.
Ook de Heere Jezus zegt tegen de moordenaar: heden zult gij met Mij in het paradijs zijn. Paradijs en niet Hemel.
Wij leven in een wereld waarin bijna alles ons afleidt van God.
Daarom zullen we keuzes moeten maken als we een vertrouwelijke omgang met God willen.
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Lilian1975 »

Nasrani schreef:
Jongere schreef:Volgens mij is het belangrijker om éérst de tekst uit de Openbaring als uitgangspunt te nemen, en daarna pas wat wij denken te moeten zeggen over de hemel (zoals: "daar is geen leed"). We belijden toch dat de Schrift in alles het laatste woord heeft?
De tekst is inderdaad niet onduidelijk. Er is voor Gods troon onder de verloste zielen (zij die 'ontbonden zijn en met Christus') een besef van het voortdurende onrecht op de aarde. Zij verlangen naar recht, én naar de volle openbaring van Gods heerlijkheid, én naar de aanneming tot kinderen, dat is de verlossing van hun lichaam (Rom. 8). Daarmee draagt hun bestaan dus nog een onvolmaaktheid in zich.
Volgens mij heeft de predikant dat vervolgens helder genoeg uitgelegd: die onvolmaaktheid hoeft niet in spanning te staan met de heerlijkheid van de hemel. Deze zielen vinden hun volkomen vervulling in God. Sterker nog, zij delen (als ik het zo mag uitdrukken) met Hem ditzelfde verlangen naar recht.
Anders gezegd: zelfs de Heere weet van deze spanning. Enerzijds is er Zijn belofte van een spoedige komst, anderzijds vertraagt Hij die uit lankmoedigheid, omdat Hij niet wil dat er enigen verloren zullen gaan, maar dat zij allen tot bekering komen (schrijft Petrus). Ook Christus kent een onvervuld verlangen in de heerlijkheid van de hemel in Zijn verhoging: "Vader, Ik wil dat die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt."

Je moet ervoor waken één dogma als uitgangspunt te nemen ("In de hemel is geen onvolmaaktheid"), waarvoor vervolgens alle Schriftwoorden (en uitleg daarvan) moet buigen. Het moet andersom. De Bijbel is het uitgangspunt, laten we daardoor onze beelden over de hemel en de eeuwigheid maar corrigeren.

Dit zegt het Woord. Let er overigens op dat deze biddende gezaligden rust wordt geschonken - ondanks (en te midden van) hun nog onvervulde verlangen.
9 En toen Het het vijfde zegel geopend had, zag ik onder het altaar de zielen dergenen, die gedood waren om het Woord Gods, en om de getuigenis, die zij hadden.
10 En zij riepen met grote stem, zeggende: Hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet van degenen, die op de aarde wonen?
11 En aan een iegelijk werden lange witte klederen gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een kleinen tijd rusten zouden, totdat ook hun mededienstknechten en hun broeders zouden vervuld zijn, die gedood zouden worden, gelijk als zij.
Dus eigenlijk een soort tussenvorm of stand (sorry voor de omschrijving) waar gestorvenen in terecht komen voor het laatste oordeel? Openbaring 20:11-15.
Ook de Heere Jezus zegt tegen de moordenaar: heden zult gij met Mij in het paradijs zijn. Paradijs en niet Hemel.
Gezaligd. En bij de wederkomst een verheerlijkt lichaam. Dus geen tussenstand zoals de rk kerk leert. Maar dat zal je niet bedoelen. Dus met een gezaligd lichaam bij de Heere. Om een verheerlijkt lichaam te ontvangen bij de wederkomst. Als er de nieuwe Hemel en Aarde zal zijn.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door eilander »

Een gezaligd lichaam? Dat klopt toch niet?
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Lilian1975 »

eilander schreef:Een gezaligd lichaam? Dat klopt toch niet?
Ik bedoelde deze zielen zijn gezaligd. Ik zat zo met de woorden verheerlijkt lichaam in mijn hoofd. Excuses.
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Jongere »

Wat is een gezaligd lichaam? Ik kan me dat niet zo goed voorstellen. Ik zou zeggen: zonder lichaam bij de Heere. Paulus noemt dat "ontbonden en met Christus". Letterlijk losgemaakt van zijn lichaam. Dat rust in de aarde tot op de dag van Jezus Christus.
Juist het feit dat de gezaligden zonder lichaam zijn, maakt hun zaligheid nog onvolkomen. Ze zijn immers gekocht naar ziel én lichaam? Het schepsel zucht met de eerstelingen des geestes naar de aanneming tot kinderen, schrijft Rom. 8. Die aanneming zal publiek plaatsvinden op de jongste dag.
Overigens hoeven we wat mij betreft niet vreemd op te kijken van het idee van 'graden' in de heerlijkheid. Blijkbaar kan dat. Adam is in volmaakt geluk geweest toen hij geschapen werd, en toch werd zijn geluk groter toen hij Eva kreeg. Christus was altijd in volmaakt geluk voor het aangezicht van Zijn Vader, en toch heeft Hij grotere eer nu Hij verhoogd is en een Naam boven alle namen heeft gekregen. Gods gestorven kinderen zijn in geluk bij Hem, maar verlangen mee naar recht, naar de vereniging met hun lichaam, naar een nieuwe schepping. Dan zal hun geluk nog groter zijn, als al het oude zal zijn voorbijgegaan.

Voor de duidelijkheid: ik geloof dat alle mensen direct na hun sterven naar hun eeuwige bestemming gaan. Er is niet zoiets als een onbewuste zieleslaap tot de opstanding. Tegelijk denk ik dat we het dichtst bij de Bijbel blijven, als we in het spreken over het oordeel vooral spreken over de jongste dag, als de doden zullen opstaan en de Heere de boeken zal openen. Dán zal Hij publiek rechtvaardigen en veroordelen. Dan zal Hij ook publiek het gebed verhoren van de roepende martelaren in de hemel.

Er werd gevraagd naar bronnen. Herman Bavinck heeft in zijn dogmatiek een paragraaf geschreven over wat hij de "tussentoestand" noemt. Heel lezenswaardig en m.i. Bijbels.
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Jongere »

Laat de eerste zin van mijn reactie maar rusten, die overlapte. De rest is een reactie op de vraag van Nasrani. :)
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Lilian1975 »

Jongere schreef:Wat is een gezaligd lichaam? Ik kan me dat niet zo goed voorstellen. Ik zou zeggen: zonder lichaam bij de Heere. Paulus noemt dat "ontbonden en met Christus". Letterlijk losgemaakt van zijn lichaam. Dat rust in de aarde tot op de dag van Jezus Christus.
Juist het feit dat de gezaligden zonder lichaam zijn, maakt hun zaligheid nog onvolkomen. Ze zijn immers gekocht naar ziel én lichaam? Het schepsel zucht met de eerstelingen des geestes naar de aanneming tot kinderen, schrijft Rom. 8. Die aanneming zal publiek plaatsvinden op de jongste dag.
Overigens hoeven we wat mij betreft niet vreemd op te kijken van het idee van 'graden' in de heerlijkheid. Blijkbaar kan dat. Adam is in volmaakt geluk geweest toen hij geschapen werd, en toch werd zijn geluk groter toen hij Eva kreeg. Christus was altijd in volmaakt geluk voor het aangezicht van Zijn Vader, en toch heeft Hij grotere eer nu Hij verhoogd is en een Naam boven alle namen heeft gekregen. Gods gestorven kinderen zijn in geluk bij Hem, maar verlangen mee naar recht, naar de vereniging met hun lichaam, naar een nieuwe schepping. Dan zal hun geluk nog groter zijn, als al het oude zal zijn voorbijgegaan.

Voor de duidelijkheid: ik geloof dat alle mensen direct na hun sterven naar hun eeuwige bestemming gaan. Er is niet zoiets als een onbewuste zieleslaap tot de opstanding. Tegelijk denk ik dat we het dichtst bij de Bijbel blijven, als we in het spreken over het oordeel vooral spreken over de jongste dag, als de doden zullen opstaan en de Heere de boeken zal openen. Dán zal Hij publiek rechtvaardigen en veroordelen. Dan zal Hij ook publiek het gebed verhoren van de roepende martelaren in de hemel.

Er werd gevraagd naar bronnen. Herman Bavinck heeft in zijn dogmatiek een paragraaf geschreven over wat hij de "tussentoestand" noemt. Heel lezenswaardig en m.i. Bijbels.


Dank je @Jongere.

@DDD Het verdriet in de hemel ligt in het diepe verlangen van de martelaren dat Gods rechvaardig oordeel geopenbaard wordt. Het is op Zijn recht gericht. Dat is hun grote verlangen. Het verdriet waar wij vaak over spreken is een verdriet op onszelf gericht. Maar dit verdriet is een heilig verlangen. Of zoals de betreffende ds zei, een heilig ongeduld.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door -DIA- »

Ik dacht: laat ik eens wat gedachten opschrijven.
We leven (dat mag duidelijk zijn als we op de tekenen der tijden letten, en er oog voor hebben) in het laatst der dagen. Nu weten we ook wel dat deze term in feite slaat op te tijd tussen Christus' hemelvaart en Zijn wedekomst ten oordeel.

Toch laat Gods Woord ons niet geheel in het ongewisse wat betreft de tijd van de wederkomst. We kunnen tekenen noemen waarop gewezen wordt: Het verval in de kerken. Na de wereldoorlog, na 1945 zien we het verval in steeds groter mate toenemen en dringt nu ook in de reformatorische kerken door. Deze val is ook voorzien door velen van Gods volk die voor WO II een gezicht kregen op de toestand van kerk en staat, land en volk. Er zijn toen zaken gezegd door de christenen van die tijd die profetisch zijn gebleken. En Gods Woord laat ons niet in het ongewisse over een ware en een valse profetie.

Het verval in de kerken is voorzien, maar misschien niet in zo'n mate als we het nu voor ogen zien. We denken aan uitspraken van wijlen ds. Lamain, ds. Mallan, en bekende kinderen Gods als L. Potappel, Mientje Ter Haar-Vrijdag, enz. We kunnen lezen hoe laatstgenoemde in de jaren voor de oorlog de grote verschrikkingen die aanstaande waren heeft aanschouwd voor ze er waren. Ze heeft op een nacht het oorlogsgedruis gehoord, de hongerwinter is haar bekend gemaakt. En deze zaken zijn waar geworden. Was het niet uit God dan zouden we moeten spreken als van een geest die Bilieam bezat. Dat zal niemand durven zeggen of denken. Hier zien we wat God Zijn kinderen wel eens bekend wil maken.

Wat dat betreft is het ook een benauwende tijd. Een geslacht dat Jozef veelal niet meer gekend heeft is opgestaan en veracht de oude waarden. De woorden der waarheid zijn: Let op de tekenen der tijden. Dan zien we de dwalingen die grote vormen aannemen, sektes en groeperingen die roepen: Hier is de Christus. We zien ook tekenen in de natuur: Herinneren we ons nog de grote droogte? Het zijn zaken die we ter harte dienen te nemen. Als we ook letten wat er wereldwijd gaande is op de Noord- en Zuidpool, dan zien me nog meer opmerkelijke tekenen, die we nooit eerder hebben gezien.
We kunnen het ook zien als een oordeel Gods over het Godvergetende Europa en de wereld. Let op hoe er gespot wordt: De dagen van Lot en Noach. De hoorders geloofden het niet. Hetzelfde kan ook nu gezegd worden.

Dan hebben we te letten op ziektes: denk aan AIDS, ebola, enz. Het zijn soms ziekten die we in verband kunnen zien met een zondige levenswijze. Denk ook aan de verwording van Gods instellingen als het huwelijk en de zonden die hiermee samenhangen als andere samenlevingsvormen, waarbij we pas lazen dat zeer veel kinderen in Nederland opgroeien buiten het door God ingestelde gezin. Dat moet ons wel iets te overdenken geven.

Dan kunnen we verder wijzen op verwoestende aardbevingen waarvan we horen, vulkaanuitbarstingen, grote stormen en overstromingen.
Denk ook aan de opkomst van de Islam in Europa. We zien waar vroeger God Zijn Kerk heeft gehad, dat deze gebieden thans overheerst worden door de Islam. Zal het in Europa anders gaan? We vrezen wel eens dat de kandelaar van het Woord verplaatst wordt, ziende op onze hardnekkige afwijkingen en het weigeren om weder te keren tot de vreze des Heeren. We zoeken nu nieuwe vormen van religie, nieuwe liturgieën, uitwendige zaken die de kern missen.
Tegelijk zien we een toenemende haat (al of niet uitgesproken) ontstaan tegen een klein overblijfsel dat niet met het nieuwe meekan. Niet uit koud conservatisme of verstarring, maar die het te doen is om de Waarheid zoals die ons door de Voorzienigheid door de vaderen is overgeleverd.
Wat dat betreft mogen we wel vrezen. De oude dichter zei: Uw oordeel HEERE, kan niet dan vreselijk wezen.

En wat nemen we waar? Gerustheid. Doorgaan. Verder afwijken. Een meer en meer verlaten en daarmee gelijk opgaande een haten van de Waarheid die de leugen ontmaskerd.

We zouden ook nog kunnen wijzen op de komst van de antichrist, waar we zeker ook wel voor worden gewaarschuwd. Als we ons niet vergissen leven in een tijd waarin de volle openbaring van de antichrist wordt voorbereidt. We zien de toenemende wetteloosheid, wat wordt gezien als de bedding waarin de antichrist zich zal openbaren. De wederhouder, de wet, wordt meer en meer weggenomen.

Laten we acht nemen op de tekenen der tijden. Wij weten niet de dag noch de ure van de wederkomst, maar het is ons wel geboden om te letten op de tekenen en deze te onderzoeken.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Delftenaar
Berichten: 1457
Lid geworden op: 07 jul 2017, 21:20

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door Delftenaar »

Er zijn veel dingen die op de tekenen der tijden wijzen, dat ben ik met je eens. Een oud-predikant zei daarbij altijd: let op de vrucht (Israel) en de andere vruchten.

Laten we daarom ons temeer benaarstigen om onze naaste tot Christus te brengen: "en hij leidde Hem tot Jezus."
Het is immers nog steeds genadetijd.
CvdW
Berichten: 2928
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door CvdW »

-DIA- schreef:Ik dacht: laat ik eens wat gedachten opschrijven.
We leven (dat mag duidelijk zijn als we op de tekenen der tijden letten, en er oog voor hebben) in het laatst der dagen. Nu weten we ook wel dat deze term in feite slaat op te tijd tussen Christus' hemelvaart en Zijn wedekomst ten oordeel.

Toch laat Gods Woord ons niet geheel in het ongewisse wat betreft de tijd van de wederkomst. We kunnen tekenen noemen waarop gewezen wordt: Het verval in de kerken. Na de wereldoorlog, na 1945 zien we het verval in steeds groter mate toenemen en dringt nu ook in de reformatorische kerken door. Deze val is ook voorzien door velen van Gods volk die voor WO II een gezicht kregen op de toestand van kerk en staat, land en volk. Er zijn toen zaken gezegd door de christenen van die tijd die profetisch zijn gebleken. En Gods Woord laat ons niet in het ongewisse over een ware en een valse profetie.

Het verval in de kerken is voorzien, maar misschien niet in zo'n mate als we het nu voor ogen zien. We denken aan uitspraken van wijlen ds. Lamain, ds. Mallan, en bekende kinderen Gods als L. Potappel, Mientje Ter Haar-Vrijdag, enz. We kunnen lezen hoe laatstgenoemde in de jaren voor de oorlog de grote verschrikkingen die aanstaande waren heeft aanschouwd voor ze er waren. Ze heeft op een nacht het oorlogsgedruis gehoord, de hongerwinter is haar bekend gemaakt. En deze zaken zijn waar geworden. Was het niet uit God dan zouden we moeten spreken als van een geest die Bilieam bezat. Dat zal niemand durven zeggen of denken. Hier zien we wat God Zijn kinderen wel eens bekend wil maken.

Wat dat betreft is het ook een benauwende tijd. Een geslacht dat Jozef veelal niet meer gekend heeft is opgestaan en veracht de oude waarden. De woorden der waarheid zijn: Let op de tekenen der tijden. Dan zien we de dwalingen die grote vormen aannemen, sektes en groeperingen die roepen: Hier is de Christus. We zien ook tekenen in de natuur: Herinneren we ons nog de grote droogte? Het zijn zaken die we ter harte dienen te nemen. Als we ook letten wat er wereldwijd gaande is op de Noord- en Zuidpool, dan zien me nog meer opmerkelijke tekenen, die we nooit eerder hebben gezien.
We kunnen het ook zien als een oordeel Gods over het Godvergetende Europa en de wereld. Let op hoe er gespot wordt: De dagen van Lot en Noach. De hoorders geloofden het niet. Hetzelfde kan ook nu gezegd worden.

Dan hebben we te letten op ziektes: denk aan AIDS, ebola, enz. Het zijn soms ziekten die we in verband kunnen zien met een zondige levenswijze. Denk ook aan de verwording van Gods instellingen als het huwelijk en de zonden die hiermee samenhangen als andere samenlevingsvormen, waarbij we pas lazen dat zeer veel kinderen in Nederland opgroeien buiten het door God ingestelde gezin. Dat moet ons wel iets te overdenken geven.

Dan kunnen we verder wijzen op verwoestende aardbevingen waarvan we horen, vulkaanuitbarstingen, grote stormen en overstromingen.
Denk ook aan de opkomst van de Islam in Europa. We zien waar vroeger God Zijn Kerk heeft gehad, dat deze gebieden thans overheerst worden door de Islam. Zal het in Europa anders gaan? We vrezen wel eens dat de kandelaar van het Woord verplaatst wordt, ziende op onze hardnekkige afwijkingen en het weigeren om weder te keren tot de vreze des Heeren. We zoeken nu nieuwe vormen van religie, nieuwe liturgieën, uitwendige zaken die de kern missen.
Tegelijk zien we een toenemende haat (al of niet uitgesproken) ontstaan tegen een klein overblijfsel dat niet met het nieuwe meekan. Niet uit koud conservatisme of verstarring, maar die het te doen is om de Waarheid zoals die ons door de Voorzienigheid door de vaderen is overgeleverd.
Wat dat betreft mogen we wel vrezen. De oude dichter zei: Uw oordeel HEERE, kan niet dan vreselijk wezen.

En wat nemen we waar? Gerustheid. Doorgaan. Verder afwijken. Een meer en meer verlaten en daarmee gelijk opgaande een haten van de Waarheid die de leugen ontmaskerd.

We zouden ook nog kunnen wijzen op de komst van de antichrist, waar we zeker ook wel voor worden gewaarschuwd. Als we ons niet vergissen leven in een tijd waarin de volle openbaring van de antichrist wordt voorbereidt. We zien de toenemende wetteloosheid, wat wordt gezien als de bedding waarin de antichrist zich zal openbaren. De wederhouder, de wet, wordt meer en meer weggenomen.

Laten we acht nemen op de tekenen der tijden. Wij weten niet de dag noch de ure van de wederkomst, maar het is ons wel geboden om te letten op de tekenen en deze te onderzoeken.
Veel herkenning en toch ....
We lezen in de Bijbel "en hij leidde hem tot Jezus". Worden door deze bijdragen tot Jezus gebracht?
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Vraag. Hemel wederkomst en oordeel

Bericht door -DIA- »

CvdW schreef:
-DIA- schreef:Ik dacht: laat ik eens wat gedachten opschrijven.
We leven (dat mag duidelijk zijn als we op de tekenen der tijden letten, en er oog voor hebben) in het laatst der dagen. Nu weten we ook wel dat deze term in feite slaat op te tijd tussen Christus' hemelvaart en Zijn wedekomst ten oordeel.

Toch laat Gods Woord ons niet geheel in het ongewisse wat betreft de tijd van de wederkomst. We kunnen tekenen noemen waarop gewezen wordt: Het verval in de kerken. Na de wereldoorlog, na 1945 zien we het verval in steeds groter mate toenemen en dringt nu ook in de reformatorische kerken door. Deze val is ook voorzien door velen van Gods volk die voor WO II een gezicht kregen op de toestand van kerk en staat, land en volk. Er zijn toen zaken gezegd door de christenen van die tijd die profetisch zijn gebleken. En Gods Woord laat ons niet in het ongewisse over een ware en een valse profetie.

Het verval in de kerken is voorzien, maar misschien niet in zo'n mate als we het nu voor ogen zien. We denken aan uitspraken van wijlen ds. Lamain, ds. Mallan, en bekende kinderen Gods als L. Potappel, Mientje Ter Haar-Vrijdag, enz. We kunnen lezen hoe laatstgenoemde in de jaren voor de oorlog de grote verschrikkingen die aanstaande waren heeft aanschouwd voor ze er waren. Ze heeft op een nacht het oorlogsgedruis gehoord, de hongerwinter is haar bekend gemaakt. En deze zaken zijn waar geworden. Was het niet uit God dan zouden we moeten spreken als van een geest die Bilieam bezat. Dat zal niemand durven zeggen of denken. Hier zien we wat God Zijn kinderen wel eens bekend wil maken.

Wat dat betreft is het ook een benauwende tijd. Een geslacht dat Jozef veelal niet meer gekend heeft is opgestaan en veracht de oude waarden. De woorden der waarheid zijn: Let op de tekenen der tijden. Dan zien we de dwalingen die grote vormen aannemen, sektes en groeperingen die roepen: Hier is de Christus. We zien ook tekenen in de natuur: Herinneren we ons nog de grote droogte? Het zijn zaken die we ter harte dienen te nemen. Als we ook letten wat er wereldwijd gaande is op de Noord- en Zuidpool, dan zien me nog meer opmerkelijke tekenen, die we nooit eerder hebben gezien.
We kunnen het ook zien als een oordeel Gods over het Godvergetende Europa en de wereld. Let op hoe er gespot wordt: De dagen van Lot en Noach. De hoorders geloofden het niet. Hetzelfde kan ook nu gezegd worden.

Dan hebben we te letten op ziektes: denk aan AIDS, ebola, enz. Het zijn soms ziekten die we in verband kunnen zien met een zondige levenswijze. Denk ook aan de verwording van Gods instellingen als het huwelijk en de zonden die hiermee samenhangen als andere samenlevingsvormen, waarbij we pas lazen dat zeer veel kinderen in Nederland opgroeien buiten het door God ingestelde gezin. Dat moet ons wel iets te overdenken geven.

Dan kunnen we verder wijzen op verwoestende aardbevingen waarvan we horen, vulkaanuitbarstingen, grote stormen en overstromingen.
Denk ook aan de opkomst van de Islam in Europa. We zien waar vroeger God Zijn Kerk heeft gehad, dat deze gebieden thans overheerst worden door de Islam. Zal het in Europa anders gaan? We vrezen wel eens dat de kandelaar van het Woord verplaatst wordt, ziende op onze hardnekkige afwijkingen en het weigeren om weder te keren tot de vreze des Heeren. We zoeken nu nieuwe vormen van religie, nieuwe liturgieën, uitwendige zaken die de kern missen.
Tegelijk zien we een toenemende haat (al of niet uitgesproken) ontstaan tegen een klein overblijfsel dat niet met het nieuwe meekan. Niet uit koud conservatisme of verstarring, maar die het te doen is om de Waarheid zoals die ons door de Voorzienigheid door de vaderen is overgeleverd.
Wat dat betreft mogen we wel vrezen. De oude dichter zei: Uw oordeel HEERE, kan niet dan vreselijk wezen.

En wat nemen we waar? Gerustheid. Doorgaan. Verder afwijken. Een meer en meer verlaten en daarmee gelijk opgaande een haten van de Waarheid die de leugen ontmaskerd.

We zouden ook nog kunnen wijzen op de komst van de antichrist, waar we zeker ook wel voor worden gewaarschuwd. Als we ons niet vergissen leven in een tijd waarin de volle openbaring van de antichrist wordt voorbereidt. We zien de toenemende wetteloosheid, wat wordt gezien als de bedding waarin de antichrist zich zal openbaren. De wederhouder, de wet, wordt meer en meer weggenomen.

Laten we acht nemen op de tekenen der tijden. Wij weten niet de dag noch de ure van de wederkomst, maar het is ons wel geboden om te letten op de tekenen en deze te onderzoeken.
Veel herkenning en toch ....
We lezen in de Bijbel "en hij leidde hem tot Jezus". Worden door deze bijdragen tot Jezus gebracht?
Als we iets van kritiek willen hebben (kenmerkend voor deze tijd) is er altijd wel iets te zeggen.
Laat ik maar niets meer zeggen.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Plaats reactie