Refoforum zomercolumn

Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door Mara »

De zomer van 2020 brachten we grotendeels door achter gesloten gordijnen en ramen. Alles om de immense hitte, die ons land dagenlang teisterde, trachten buiten te houden.
De andere vijand, het COVID-19 virus, moesten we van ons lichaam weren.
We hadden eerst nog de hoop dat de hoge temperaturen het kwaadaardige virus zou doden, maar die hoop bleek ijdel.
De vertrekhallen van de luchthavens bleven vrijwel leeg. De lucht werd schoner.
Alle problemen die er waren, verdwenen naar de achtergrond.
Niemand sprak nog over het stikstofprobleem. De hoeveelheid daalde, zonder dat daar opdracht voor werd gegeven van hogerhand.
Automobilisten bleven thuis. Files waren er niet meer.
De straten werden leger, evenals de winkels.
En de kerken..... bleven dicht.
Dat wil zeggen, de koster opende de deur voor de predikant, enkele kerkenraadsleden en de organist.
De gemeenteleden zaten thuis op de bank, te luisteren of te kijken.

En steeds hoorde je weer de uitspraak: "het zijn gekke tijden, het zijn wonderlijke tijden".
Angst en verwarring maakten stilaan plaats voor inventieve oplossingen.
De mens blijkt vaak toch flexibel te zijn en in staat zich zo goed mogelijk aan de omstandigheden aan te kunnen passen en er het beste van te maken.
Knuffelaars moesten afzien. Evenals de zoenliefhebbers.
Een arm om iemand heen, een troostende hand, een omhelzing, en zelfs een ontmoeting, was een zeldzaamheid geworden.

De een noemde het een een Oordeel. De ander zag er de slaande hand van de Heere in.
Maar het valt niet te ontkennen dat er toch een sprake van uitgaat.
De vraag is, wat verandert er nu eigenlijk?
Zoeken de christenen elkaar op, streven ze naar de eenheid met elkaar?

Wat wordt het "nieuwe normaal", ook in de kerken?
Worden hoofdzaken nu bijzaken?

De tijd zal het uitwijzen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door samanthi »

Mara schreef:De zomer van 2020 brachten we grotendeels door achter gesloten gordijnen en ramen. Alles om de immense hitte, die ons land dagenlang teisterde, trachten buiten te houden.
De andere vijand, het COVID-19 virus, moesten we van ons lichaam weren.
We hadden eerst nog de hoop dat de hoge temperaturen het kwaadaardige virus zou doden, maar die hoop bleek ijdel.
De vertrekhallen van de luchthavens bleven vrijwel leeg. De lucht werd schoner.
Alle problemen die er waren, verdwenen naar de achtergrond.
Niemand sprak nog over het stikstofprobleem. De hoeveelheid daalde, zonder dat daar opdracht voor werd gegeven van hogerhand.
Automobilisten bleven thuis. Files waren er niet meer.
De straten werden leger, evenals de winkels.
En de kerken..... bleven dicht.
Dat wil zeggen, de koster opende de deur voor de predikant, enkele kerkenraadsleden en de organist.
De gemeenteleden zaten thuis op de bank, te luisteren of te kijken.

En steeds hoorde je weer de uitspraak: "het zijn gekke tijden, het zijn wonderlijke tijden".
Angst en verwarring maakten stilaan plaats voor inventieve oplossingen.
De mens blijkt vaak toch flexibel te zijn en in staat zich zo goed mogelijk aan de omstandigheden aan te kunnen passen en er het beste van te maken.
Knuffelaars moesten afzien. Evenals de zoenliefhebbers.
Een arm om iemand heen, een troostende hand, een omhelzing, en zelfs een ontmoeting, was een zeldzaamheid geworden.

De een noemde het een een Oordeel. De ander zag er de slaande hand van de Heere in.
Maar het valt niet te ontkennen dat er toch een sprake van uitgaat.
De vraag is, wat verandert er nu eigenlijk?
Zoeken de christenen elkaar op, streven ze naar de eenheid met elkaar?

Wat wordt het "nieuwe normaal", ook in de kerken?
Worden hoofdzaken nu bijzaken?

De tijd zal het uitwijzen.
Mooi...
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Susanna
Berichten: 1061
Lid geworden op: 21 jul 2020, 21:01

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door Susanna »

Orchidee schreef:Geweldig! @Dodo, ik herken het (bijna) allemaal! :super
Erg leuk! Schrijverstalent @Dodo
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door -DIA- »

HersteldHervormd schreef:
-DIA- schreef:Er was en man in een dorpje die elke keer weer opnieuw weer gewezen werd op een zeer ernstige kwaal. Maar de man in kwestie voelde daar echter niet zoveel van. Dus, ja wat deed hij? Niets! Helemaal niets! En toch werd hij steeds weer aan zijn ernstige kwaal herinnerd. Zo zelfs dat het bij hem wel eens ergernis ging verwekken.
Hij werd boos als die mannen en vrouwen hem over zijn ernstige toestand aanspraken. Vooral die éne, die man die elke week in de kerk op de kansel stond in een zwart gewaad. Hij ging die zwarte mannen haten! Die wisten toch niet anders dan over ernstige zaken te praten. Daar wordt een mens echt vrolijk van! Hij ging dan ook alle ernstige zware praat mijden! Ook uiterlijk liet hij zijn boosheid merken. Wie wat opmerkzaam was zag de man steeds meer in opzichtige fel gekleurde kleren over straat gaan. Het was een uiting van wat in hem zat: Die man met die zwarte jas! Die háátte hij! Het was een en al ellende wat die man te vertellen had!

Maar de man met de zwarte jas (en ook anderen met een hart vol medelijden) probeerden de man te overreden van de ernst van zijn toestand. Maar hij wuifde alles lachend weg. Hij was immer kerngezond en het leven lachte hem toe. Vaak zei hij tegen zijn vele vrienden: Je moet meer op de zonzijde van alles letten, anders wordt je compleet vergald en kom je in het Psychiatrisch Centrum terecht! En dan ga je zelf nog geloven dat het een ernstige zaak is met je! Zijn vrienden waren het dan roerend met hem eens. Nee man, je moet je niks laten aanpraten, en ga nou maar niet meer naar die zwarte man want die maakt je compleet in de war! En... zijn hart werd overreed door zijn vrienden.

Een paar jaar was hij nu niet meer bij die man met de zwarte jas geweest. Maar hij zag hem nog wel eens als hij soms op de mooie zomerse dagen door het dorp liep. Het was ergens toch een enge kwelling dat die man er nog was en dat hij hem ook nog telkens zijn pas kruiste! En als hij hem niet zag werden zijn zonnige gedachten toch soms zomaar weer gekweld door wat die man hem allemaal had gezegd. Maar hij wierp die gedachten dan zo snel mogelijk weer ver van zich weg.

Een van zijn vrienden merkte dat de man bij tijd en wijle niet zo vrolijk was. "Man, zei de vriend, heb je wat te piekeren?" "Nuehhh…" zei de man dan. Maar zo overtuigend klonk dat ook weer niet. Deze vriend zelf had plannen om te emigreren naar Spanje. Naar Lloret de Mar. Een mooie zonnige plaats aan de Spaanse Costa. Hij had er een baan gevonden in de horeca en hij wist dat men daar om meer personeel verlegen was. Voorzichtig zei de man tot zijn wat piekerende vriend: "Je weet wel dat ik binnenkort ga verhuizen naar Spanje?" Ja dat wist hij wel! "Nou", ging hij verder, "zou dat ook niet wat voor jouw zijn?" De man schrok, en krabde eens achter zijn oren. De vraag overviel hem compleet! Maar het leek hem best mooi! "Ik denk er nog wel over", was zijn besluit. "Moet je ook doen! Dan zie je de mensen ook niet meer die je soms onrustig maken!"
"Wat? Ik onrustig? Wat denk jij wel! Ik ben helemaal niet onrustig! Hoe kom je toch bij die onzin!" "Sorry, effe dimmen vriend! Ik merk alleen dat je je soms wat in de war raakt als die man met die zwarte jas voorbij loopt. En dan die vrienden van die man hebben ook geen goede invloed op je gezondheid! Toe, wees wijs! En je gaat gewoon met me naar Spanje! Daar heb je altijd plezier! En die mannen met zwarte jassen en zo die heb je daar niet eens!"

Na een weekje van hier tot ginder geslingerd te zijn trok de man de stoute schoenen aan. Hij zou zijn vrouw zeggen dat hij wegging! En, zo zou hij erbij zeggen: "Dan kom ik nooit meer terug!"
Na zijn plannen aan zijn vrouw te hebben verteld barstte ze in hevig snikken uit. Van verdriet werd ze mager en ziek. De man merkte dat ook wel maar hij wilde doorzetten: Een scheiding werd aangevraagd...

***

Het is nu een jaar later. De man is gescheiden van zijn liefhebbende vrouw. De plannen voor vertrek naar Lloret de Mar zijn in een vergevorderd stadium. Elke dag komt zijn vriend over de Spaanse toekomstdromen praten. Toch merkt de vriend iets op: "Man, je voelt je toch wel goed?" "Ooh joaa hooor". Maar zo heel overtuigend klonk dat ook weet niet.

Na een weekje zo wat te hebben getobd was het zijn vriend duidelijk. "Man, je moet een s naar de dokter gaan! Straks wordt je nog ziek als we in Spanje zijn en dan kunnen we fluiten naar ons plezier daar!" Na lang praten werd de man toch overtuigd om eens naar een dokter te stappen.
Toen de dokter hem onderzocht had keek hij wel zorgelijk, maar zei nog niets. Tenslotte zei hij: "Ik zal je doorverwijzen naar een hele knappe dokter in het Stadsziekenhuis! Ik maak meteen een afspraak voor je."
De dokter belde: "Ja, dokter van Dam.. "o ja", "Oké, kan het maandag al?" "Ja goed!" "Even meneer vragen"
"Kun je maandag in het ziekenhuis bij dokter van Dam komen?" De man schrok! "Ik naar het ziekenhuis? Nee! Echt niet!"
"Ja man, nu moet je wel beslissen. Er is misschien een goede kans om beter te worden als je ze snel mogelijk onder de handen van die kundige dokter stelt." De man was verward. Hij merkte dat het ernst was! "Nou…" zei hij zacht een aarzelend: "Ik zal dan wel moeten hè?" "Dat is wijs", zei de dokter.

Het was intussen een week geleden dat de man die arts in het ziekenhuis had bezocht. Hij had hem goed onderzocht, en kwam met een ontstellend bericht: "Man, heb je een vrouw? of familie?" "Nee?" "Oké, dan zal ik je toch wat moeten zeggen." De man schrok! De dokter ging verder: "We moeten zeggen dat we heel weinig meer voor je kunnen doen". De man in de witte jas keek de man ernstig in de ogen. "Maar… dat kunt u toch niet menen? Ik ben kerngezond! Echt waar!"
"Ja", zei de man in de witte jas, "zo voel je je, maar de werkelijkheid is anders." Toen werd het de man te veel… Het werd allemaal zwart voor zijn ogen! En hij viel in zwijm…

Toen hij bij bewustheid kwam zag hij een man naast hem staan. Het was de man met de zwarte jas. Hij zag hem meteen! De man die hij had willen ontvluchten! En nu… Hij zat naast hem! Machteloos voelde hij zich!

De week ging voorbij. Een veelbewogen week. De man die de man in de zwarte jas zo had gehaat had hij steeds weer gebeld. Hij was onrustig over de woorden van de man in de witte jas geworden. Hij voelde wel dat die man in de witte jas toch wel gelijk had. En… dat de man in de zwarte jas toch het beste voor hem zocht… Dat merkte hij nu ook!

Zijn ex-vrouw kwam hem ook bezoeken, en…
Ach we hoeven niet in alles in details te treden. Nu is de man, die op de vlucht wilde slaan naar Llorett de Mar, dominee in een klein dorpje! Wonderlijk zijn ’s levens slingerpaden soms!
Mooi verhaal! Is het echt gebeurd of zelf verzonnen?
Misschien een wat laat antwoord.
Het hoofdthema heb ik meerdere malen vanaf de kansels gehoord:
De man in de zwarte jas die ons aanzegt hoe onze staat is voor de eeuwigheid geloven we niet,
anders ligt dat als een man in een witte jas ons een boodschap aanzegt dat we moeten sterven.
Het verhaal eromheen heb ik wel zelf bedacht.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
HersteldHervormd
Berichten: 5986
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door HersteldHervormd »

Vind ik wel mooi, dat zou je meer moeten doen als je het mij vraagt.
Dankbaarheid is de moeder van alle deugden.
mail: broederhh@gmail.com
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5643
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door Dodo »

De man aan het hoofd van de tafel schraapte zijn keel. “Eh, beste mensen, goedenavond allemaal”. Het geroezemoes verstomde langzaam.
“Nogmaals goedenavond. Kan iedereen me verstaan?”
Links en rechts werd geknikt. De man had een stem als een posthoorn.
“Welkom iedereen op de vergadering van de bewonersvereniging van Residence De Eenheid. We hebben een volle agenda dus laten we snel beginnen.”
De eerste agendapunten werden snel afgehandeld. De notulen waren in orde, alleen verzocht meneer Huisman zijn voorletters correct weer te geven: BJD.
Daarna kwam het financiële verslag. De vereniging zat goed in de slappe was. Meneer Zeeuw van nummer 12 stak zijn hand op. “Zouden we wat geld kunnen steken in het aanleggen van een moestuin? Ik weet zeker dat we daar wel vrijwilligers voor kunnen vinden.” De voorzitter keek naar buiten, waar een eenzame merel in een treurige boom zat. “Waar zou u dat dan willen realiseren?” vroeg hij. “Aan de zuidkant.” zei meneer Zeeuw hoopvol. “Ik heb een keer een dia gezien van een ware lusthof naast een appartementencomplex. Fruit, bomen, er bloeide zelfs een wilde orchidee.”
“Maakt u eens een goed plan, met wat het moet gaan kosten” zei de penningmeester “dan komen we daar de volgende keer op terug.”
“Die grond is zo dor als een woestijn” zei het mannetje van nummer 16, “het zou me verbazen als je daar zelfs een margriet kunt laten groeien! Ik heb hier nog nooit één vlinder gezien.”
De voorzitter kapte het gesprek af en ging over naar het volgende onderwerp. Er was een schrijven gekomen van een ambtenaar die melding maakte van het naast de containers zetten van afval. “Weet iemand waar dat over gaat?” informeerde de voorzitter. “Ditbenik” zei de mevrouw van nummer 3 zenuwachtig “Ik wilde de afvalzak in de container doen maar ik was mijn pasje vergeten en toen ik thuis kwam ging de telefoon en toen ben ik het helemaal vergeten”.
“Ik zou me er niet te bezorgd om maken” zei meneer Eilander van nummer 6. “Het is nog maar een waarschuwing”. “Het zal je job toch wezen, “ tetterde de jongere van nummer 2, “altijd maar op andere mensen letten”.
De voorzitter ging snel door met het volgende onderwerp. Het gezellige avondje. Wat zouden we eens gaan doen? Er kwam een voorstel om de orgeldraaier Hendrikus uit te nodigen, en mevrouw Claus van nummer 8 stelde voor om een concert van André Rieu met elkaar te bekijken. De refo op nummer 7 wilde graag een lezing over J.C. Philpot horen. Al deze ideeën werden afgewezen door de meerderheid. Uiteindelijk werd besloten dat Freek van nummer 1 een pubquiz in elkaar zou zetten. “Wat kun je winnen?” wilde de zonderling van nummer 11 weten. “Een auto” zei Freek. “Maar ik zeg niet hoe groot”.
De voorzitter greep weer in. “Ik wil me er niet met een jantje van Leiden afmaken” zei hij, “maar we moeten nu wel doorgaan naar de rondvraag.”
Gelukkig was er niet veel. Alleen mevrouw Delftenaar zei dat ze niet kon slapen vanwege het windorgel van de buurman, en het was toch verboden om dingen op de balkons op te hangen? De voorzitter bevestigde dat en de buurman beloofde na enig tegensputteren het ding weg te halen. “Ik heb die gekregen van mijn ouderling,” zei hij “dus het is een soort memento”. Het mocht niet baten.
De voorzitter sloot de vergadering af en langzaam liep de zaal leeg.
De voorzitter van bewonersvereniging Residence De Eenheid was de laatste die wegging. Hij had hoofdpijn.
Mannetje
Berichten: 7692
Lid geworden op: 23 mei 2014, 09:54
Locatie: Tholen

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door Mannetje »

:D leuk!
-
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10571
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door Ad Anker »

:super Dodo!
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18661
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door helma »

helma voelt zich Afgewezen
Bertiel
Berichten: 4556
Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49
Locatie: bertiel1306@gmail.com

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door Bertiel »

Geweldig!
We want more
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
GerefGemeente-lid
Berichten: 6575
Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
Locatie: Zeeland

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door GerefGemeente-lid »

Geweldig!

Het is een eer om er ook in voor te mogen komen.
Het kromme kan niet recht gemaakt worden, en hetgeen dat ontbreekt, kan niet geteld worden. (Prediker 1: 14 en 15)
Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. (...) een tijd om te zwijgen (...). (Prediker 3: 1 en 7m)
Erik1960
Verbannen
Berichten: 1633
Lid geworden op: 06 jan 2022, 17:03

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door Erik1960 »

:)
’Wie uitziet en hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput’.
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door refo »

Een lezing over Philpot?? Die zou ik echt niet zo snel op de agenda willen.
Gebruikersavatar
J.C. Philpot
Berichten: 8916
Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door J.C. Philpot »

refo schreef:Een lezing over Philpot?? Die zou ik echt niet zo snel op de agenda willen.
:cry
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.

George Whitefield
TSD
Berichten: 2091
Lid geworden op: 31 aug 2011, 11:34

Re: Refoforum zomercolumn

Bericht door TSD »

Prachtig :D
Plaats reactie