Mag een preek in mineur eindigen?

-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Mag een preek in mineur eindigen?

Bericht door -DIA- »

DDD schreef:Precies. En daar had ik het ook over, hetgeen kennelijk niet duidelijk was.
Misschien spreken we wel een andere taal? Dat kan toch? De Statenvertaling is ook niet altijd meer te volgen (volgens sommige mensen dan, die dit beweren).
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: Mag een preek in mineur eindigen?

Bericht door refo »

Jongere schreef:
Mannetje schreef:Inhoudelijk helemaal mee eens, met één opmerking: Psalm 89 eindigt niet in mineur.
Daar ben ik het dan weer niet mee eens...
Ik ga er vanuit dat je het laatste vers (53) van de psalm bedoelt, "Geloofd zij de Heere in eeuwigheid! Amen, ja, amen." Dit vers hoort echter niet bij psalm 89, maar is hier toegevoegd als afsluiting van één van de vijf boeken in de psalmen. Al deze boeken eindigen met een vergelijkbare formule (in drie gevallen met het "amen, ja, amen"). Je vindt die formules ook in de psalmen 41:14, 72:19-20, hier in 89:53, 106:48 en 150:6.

Dat betekent in psalm 89 dat de inhoud van de psalm eindigt met een smeekgebed aan God, en dus niet met lofprijzing:
50 HEERE! waar zijn Uw vorige goedertierenheden, die Gij David gezworen hebt bij Uw trouw?
51 Gedenk, HEERE! aan den smaad Uwer knechten, dien ik in mijn boezem draag, van alle grote volken.
52 Waarmede, o HEERE! Uw vijanden smaden, waarmede zij de voetstappen Uws gezalfden smaden.
53 Geloofd zij de HEERE in eeuwigheid! Amen, ja, amen.

De psalmist besluit de zware klacht, met een vertrouwen van verlossing uit dit zware kruis, zich verblijdende in het midden zijner ellenden.
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: Mag een preek in mineur eindigen?

Bericht door Jongere »

refo schreef:
Jongere schreef:
Mannetje schreef:Inhoudelijk helemaal mee eens, met één opmerking: Psalm 89 eindigt niet in mineur.
Daar ben ik het dan weer niet mee eens...
Ik ga er vanuit dat je het laatste vers (53) van de psalm bedoelt, "Geloofd zij de Heere in eeuwigheid! Amen, ja, amen." Dit vers hoort echter niet bij psalm 89, maar is hier toegevoegd als afsluiting van één van de vijf boeken in de psalmen. Al deze boeken eindigen met een vergelijkbare formule (in drie gevallen met het "amen, ja, amen"). Je vindt die formules ook in de psalmen 41:14, 72:19-20, hier in 89:53, 106:48 en 150:6.

Dat betekent in psalm 89 dat de inhoud van de psalm eindigt met een smeekgebed aan God, en dus niet met lofprijzing:
50 HEERE! waar zijn Uw vorige goedertierenheden, die Gij David gezworen hebt bij Uw trouw?
51 Gedenk, HEERE! aan den smaad Uwer knechten, dien ik in mijn boezem draag, van alle grote volken.
52 Waarmede, o HEERE! Uw vijanden smaden, waarmede zij de voetstappen Uws gezalfden smaden.
53 Geloofd zij de HEERE in eeuwigheid! Amen, ja, amen.

De psalmist besluit de zware klacht, met een vertrouwen van verlossing uit dit zware kruis, zich verblijdende in het midden zijner ellenden.
Dat is een mooie kanttekening, die ik in dit verband niet volg zoals je uit mijn post inmiddels wel duidelijk zal zijn geworden...
DDD
Berichten: 28479
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Mag een preek in mineur eindigen?

Bericht door DDD »

-DIA- schreef:
DDD schreef:Precies. En daar had ik het ook over, hetgeen kennelijk niet duidelijk was.
Misschien spreken we wel een andere taal? Dat kan toch? De Statenvertaling is ook niet altijd meer te volgen (volgens sommige mensen dan, die dit beweren).
Wij spreken zeker een andere taal. Maar ik vrees dat deze uitspraak het misverstand alleen maar groter maakt. Ik doe in ieder geval mijn best om normaal Nederlands te spreken.
Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10418
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

Re: Mag een preek in mineur eindigen?

Bericht door Zita »

Ontopic, aub
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Mag een preek in mineur eindigen?

Bericht door -DIA- »

refo schreef:
Jongere schreef:
Mannetje schreef:Inhoudelijk helemaal mee eens, met één opmerking: Psalm 89 eindigt niet in mineur.
Daar ben ik het dan weer niet mee eens...
Ik ga er vanuit dat je het laatste vers (53) van de psalm bedoelt, "Geloofd zij de Heere in eeuwigheid! Amen, ja, amen." Dit vers hoort echter niet bij psalm 89, maar is hier toegevoegd als afsluiting van één van de vijf boeken in de psalmen. Al deze boeken eindigen met een vergelijkbare formule (in drie gevallen met het "amen, ja, amen"). Je vindt die formules ook in de psalmen 41:14, 72:19-20, hier in 89:53, 106:48 en 150:6.

Dat betekent in psalm 89 dat de inhoud van de psalm eindigt met een smeekgebed aan God, en dus niet met lofprijzing:
50 HEERE! waar zijn Uw vorige goedertierenheden, die Gij David gezworen hebt bij Uw trouw?
51 Gedenk, HEERE! aan den smaad Uwer knechten, dien ik in mijn boezem draag, van alle grote volken.
52 Waarmede, o HEERE! Uw vijanden smaden, waarmede zij de voetstappen Uws gezalfden smaden.
53 Geloofd zij de HEERE in eeuwigheid! Amen, ja, amen.

De psalmist besluit de zware klacht, met een vertrouwen van verlossing uit dit zware kruis, zich verblijdende in het midden zijner ellenden.
De psalmen bestonden in het OT en de tijde van Jezus' omwandeling op aarde uit vijf delen, die allen eindigen met Amen.
De gebeden van David, den zoon van Isai, hebbende een einde. (voorbeeld)

Onderstaande heb ik van een site van Stichting Het Morgenrood
Een stichting die Evangelisch van aard is, maar deze omschrijving vind ik wel duidelijk.

De vijf verschillende boeken:

Boek 1 - Psalm 1–41
Dit gaat over de ‘wording’ (Genesis) en het betreft de mens. Het gaat over Gods raadsbesluit over die mens. Alle zegeningen waren verbonden met gehoorzaamheid aan Gods gebod, zoals vermeld in Genesis 2:16. Ongehoorzaamheid brengt chaos die alleen door de Zoon des mensen kan worden hersteld.
Vergelijk de zondeval van Genesis 3 met Psalm 2. Christus is het aangekondigde ‘zaad der vrouw’ (Gen. 3:15, zie ook Ps. 8). Dit eerste boek wordt afgesloten met een aanbidding en daarna een dubbel ‘amen’.

Boek 2 - Psalm 42–72
Dit deel komt globaal overeen met het boek Exodus, betreffende Israël als volk. Het gaat over Gods raadsbesluit betreffende Israëls ondergang, de Verlosser en Israëls verlossing (Exod. 14:30-31 en 15:2). Vergelijk Psalm 68:4 met Exodus 15:3. Ook dit tweede boek eindigt met een aanbidding en een dubbel ‘amen’.

Boek 3 - Psalm 73–89
De inhoud komt overeen met het boek Leviticus en betreft het Heiligdom. Het gaat over Gods raadbesluit m.b.t. het Heiligdom in relatie tot de mens en in relatie tot God. Veel voorkomende woorden zijn: Het Heiligdom, gemeente, vergadering, Sion. Ook dit derde boek besluit met een aanbidding, gevolgd door een dubbel ‘amen’.

Boek 4 - Psalm 90–106
Dit boek komt overeen met Numeri, betreffende Israël en de andere volken. Het vierde boek der psalmen gaat over de mensheid die buiten God geen enkele hoop heeft. Het begint met het gebed van Mozes in Psalm 90 en sluit af met Psalm 106, waarin Gods trouw wordt bezongen en al Gods uitreddingen van het volk Israël.
Typerend voor dit vierde boek is Psalm 96:11 “Laat de hemel zich verblijden en de aarde zich verheugen, laat de zee bulderen met al wat zij bevat. Laat het veld van vreugde opspringen met al wat erin is; dan zullen alle bomen van het woud vrolijk zingen”. Dit boek wordt besloten met een aanbidding en een ‘Amen. Halleluja!’.

Boek 5 - Psalm 107–150
Dit laatste deel komt overeen met het boek Deuteronomium, betreffende God en Zijn Woord en wat Hij daarmee bedoelt. Het is eigenlijk de tweede wetgeving. Het vijfde boek omvat eigenlijk hetgeen in de eerste vier deels aan de orde kwam, omtrent de zegeningen voor de mensheid en voor Israël, voor de aarde en de volken.
In Deuteronomium 8:3 zegt Mozes tot het volk: “Hij verootmoedigde u, Hij liet u honger lijden en Hij liet u manna eten, dat u niet kende en ook uw vaderen niet gekend hadden, om u te laten weten dat de mens niet alleen van brood leeft, maar dat de mens leeft van alles wat uit de mond van de Heere komt”.
De ongehoorzaamheid aan Gods woorden was de directe oorzaak van Israëls problemen en neergang, de ballingschappen, de verwoesting van het heiligdom en alle ellende verder op de aarde. Zegeningen komen echter voort uit het geloof in Gods Woord. Volgens Johannes1:1 was in het begin het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. God nam het initiatief, Hij heeft een plan en Zijn Woord moet worden geloofd (volgens Deut. 6:13,16; 8:3; 10:20 en Matt. 4:4, 7 en 10).
Het vijfde psalmboek begint met Psalm 107:1 “Loof de HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig” en in vers 20 lezen we: “Hij zond Zijn Woord uit, genas hen en bevrijdde hen uit hun grafkuilen”. Dit laatste boek, en daarmee allemaal, wordt afgesloten met vijf prachtige lofprijzingpsalmen die alle beginnen en eindigen met een ‘Halleluja’!

NOOT:
Ik kan niet instaan voor de juiste weergave van genoemde stichting. Het gaat nu over de indeling. Zoals hier een parallel wordt getrokken met de boeken van Mozes, zo heb ik het nooit horen verklaren. Ik weet wel dat het Boek der Psalmen uit een vijftal boelen bestond. De Psalmen stonden los van de Profetische geschriften en de Boeken van Mozes. Samen vormden ze wel de Heilige Schrift en waren ook alzo erkend door de Joodse Kerk, om zo te zeggen.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Mag een preek in mineur eindigen?

Bericht door -DIA- »

Een preek die niet in mineur eindigde, maar met:
'Kom Heere Jezus, ja kom haastiglijk.'

DE LAATSTE PREEK VAN DS. G. SCHIPAANBOORD
Op 7 november 1973 hield hij (ds. G. Schipaanboord) Dankdag in Zwolle. Daar was hij met de trein naartoe gereisd. Hij logeerde bij zijn zoon in Hasselt, die toen in Zwolle lid was. Deze heeft die Dankdag als een geschenk van God ervaren, omdat zijn vader de rest van de dag bij diens gezin doorbracht en daar de vierde verjaardag van een van zijn kleinkinderen beleefde. Zijn zoon bracht hem naar het station en zwaaide hem na toen hij in de trein stapte. ‘Want Gods goedheid zal uw druk, eens verwiss’len in geluk’ was het laatste versje dat hij in Zwolle opgaf.

Hij was onder de indruk van het zeer onverwachte sterven van ds. J. van Sliedregt, met wie hij heel goed bevriend was, evenals met ds. G. Boer. We herinneren ons nog goed hoe hij in Rotterdam-Zuid over het sterven van ds. Van Sliedregt in de preek sprak. Voor de aanvang van de middagdienst op zondag 28 september werd hij van dit sterven op de hoogte gebracht. Hij ontroerde hevig van dit bericht. Met een heilige jaloersheid bracht hij deze gebeurtenis in de preek naar voren. Toen was het ademloos stil. “Hij is er door, wij staan er voor, sterven is erven voor Gods kinderen.”

Twee dagen na Zwolle ging hij voor in ’s-Gravenzande. Meestal reisde hij met de trein. Ook die vrijdagavond. Er liep een beroep uit deze gemeente. Hij was vermoeid toen hij van huis ging. Zó vermoeid, zoon Paul herinnert zich nog dat zijn vader zo moe was dat hij zijn schoenen niet zelf van boven kon halen. Dat heeft Paul toen voor hem gedaan. Daarna ging ds. Schipaanboord met zijn auto naar het Centraal Station in Rotterdam. Tot Hoek van Holland. Daar zou hij opgehaald worden.

Het werd zijn laatste preek, die hij zeer opmerkelijk besloot met: ‘Kom Heere Jezus, ja kom haastiglijk.’ Hij werd weer teruggebracht naar het station. In Rotterdam aangekomen, liep hij naar zijn auto die bij het Centraal Station geparkeerd stond. Daar is hij tegen zijn auto aangevallen. Mensen zagen hem vallen; zijn bril was kapot. Vlakbij was een EHBO-post vanwaar meteen eerste hulp werd geboden. Maar twee minuten later was hij niet meer. Zonder doodstrijd. ‘Kom haastiglijk’, dat werd aan hem vervuld. Het was bijzonder hoe hij de preek die avond had beëindigd. Later zei de kerkenraad dat het leek of hij zijn dood had aangevoeld. Even opmerkelijk was zijn voorgaan in Hilversum, heel kort tevoren. Daar sprak hij over het heimwee van Gods volk, om eeuwig Thuis te mogen komen. En ook daar was zijn laatste versje toepasselijk: ‘Ter dood toe zal Hij ons geleiden.’

Zijn heengaan bracht grote verslagenheid teweeg. Niet alleen bij zijn vrouw, kinderen, familie en gemeente, maar in het geheel van het kerkverband en ook daarbuiten. Ouderling Abr. van Bochove, een ambtsdrager met onmiskenbare (leiders)capaciteiten, was zo verslagen dat hij nog voor ds. Schipaanboord begraven zou worden, speciaal de treinreis Rotterdam-Centraal naar Hoek van Holland maakte om ‘s- Gravenzande te bezoeken en om zijn indrukken een plaats te geven. In het nog maar kort bestaande Reformatorisch Dagblad werd bijzonder veel aandacht aan het heengaan van deze geliefde predikant besteed. Er werden zelfs andere predikanten benaderd om een reactie te geven.

De overledene werd opgebaard in de pastorie aan het Mijnsherenplein. Talloos velen namen daar afscheid van hun geliefde herder en leraar. In gedachten zien wij hem daar nog liggen, in zijn ambtsgewaad, geflankeerd door zijn zoons.

Woensdag 14 november zou de jaarlijkse Dankdag worden gehouden. Het werd een rouwdag. Juist op deze dag vond de begrafenis plaats. We herinneren ons dat de kist onder doodse stilte voor de kansel werd neergezet. Zo’n 3000 mensen waren aanwezig; de kerk was afgeladen vol. In de rouwsamenkomst spraken achtereenvolgens ds. A. Vergunst, ouderling M.P. van As uit Apeldoorn en ouderling Van Bochove. Na de laatste woorden werd onder het zingen van Psalm 45:7 gewijzigd: ‘Nu leidt men hem in statie uit zijn woning’ het lichaam de kerk uitgedragen. Velen konden hun ontroering niet bedwingen en waren niet in staat mee te zingen.

Daarna werd de droeve stoet geformeerd. De gemeente kon met bijna twintig autobussen deel uitmaken van de rouwstoet. We horen ouderling Van Bochove nóg zeggen: “Gemeente, de bussen zijn alléén voor gemeenteleden en niet voor de overige belangstellenden. Hoort u niet tot deze gemeente, stapt u dan niet in de bussen. Ik leg het aan uw consciëntie!” Aangekomen op de begraafplaats Duinhof te Lisse, werd de kist, die werd voorafgegaan door de predikanten A. Vergunst, K. de Gier en H. Paul, in het familiegraf neergelaten. Ds. De Gier sprak namens het predikantencorps; de op een na oudste zoon J.J. Schipaanboord sprak namens de familie hartelijke woorden van dank. Daarna besloot begrafenisondernemer P. van Bezeij, die tevens koster was van de Mijnsherenpleinkerk, de plechtigheid.

Onder het geboomte van deze oude begraafplaats rust zijn stof, tot aan de morgen der opstanding. Zijn nagedachtenis zij tot zegen.

Bron: Oude Paden, Kerkhistorisch blad, (weet jaar en dag van publicatie niet meer)
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Plaats reactie