Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Sven
Verbannen
Berichten: 96
Lid geworden op: 18 apr 2018, 20:57

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door Sven »

Zita schreef:Dr. P. Eikelboom zou de topictitel naar alle waarschijnlijkheid een geval van annexatie noemen. Bijbelse uitdrukkingen die expliciet het geloofsleven betreffen, worden verbonden met psychologische verschijnselen als depressie. Het streven om Gods Woord te betrekken bij een thema mag volgens hem positief gewaardeerd worden. Tegelijkertijd is het daarbij een risico dat er een te gemakkelijke relatie wordt gelegd tussen Gods geïnspireerde Woord (dat primair een geestelijke strekking heeft) én mentale, cognitieve, psychische, psychiatrische, somatische en psychosomatische verschijnselen.
Hij zei dit jaren geleden tijdens een lezing die het geachte bestuur de titel 'Ik ellendig mens' had gegeven, en die zou handelen over depressiviteit en het gereformeerde mensbeeld, o.a. naar aanleiding van de denkbeelden van Aleid Schilder (die beweert dat het gereformeerde mensbeeld depressiefmakend is). 'Op het gevaar af dat nu de verdenking rijst van splitsen en isoleren (namelijk tussen geloof en het psychisch en/of somatisch functioneren), de uitroep van Paulus: 'Ik ellendig mens' heeft een andere inhoud en functioneert ook in een ander domein dan de schuldgevoelens, depressiviteit en het zogenaamde 'gereformeerde mensbeeld'. Hiermee wordt niet beweer dat geestelijke, relitieuze beleving geïsoleerd functioneert ten opzichte van psychisch, somatisch en relationeel handelen. ook niet dat zij elkaar niet zouden beïnvloeden. Waar het om gaat, is dat er onderscheidend gesproken moet worden, waarbij gewaakt wordt voor te gemakkelijke annexaties.' Aldus Eikelboom.
ja precies .
je kunt depressief /wanhopig zijn, dit is anders dan heilzame wanhoop aan jezelf die voorkomt uit genade van de Heere God in je leven en die je tot Jezus moet brengen. Dat onderscheid moet je maken ja.
De waarheid is hard
Sven
Verbannen
Berichten: 96
Lid geworden op: 18 apr 2018, 20:57

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door Sven »

Zita schreef:Ontopic, aub
of een nieuw topic, immers is het een interessante discussie?
of niet dan?
De waarheid is hard
Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10418
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door Zita »

Nog wat lezenswaardige stukjes van Eikelboom: 'Ondanks de verwevenheid mag niet over het hoofd gezien worden dat er verschillen zijn tussen psychische en geestelijke problematiek. Het is belangrijk daartussen te kunnen onderscheiden. Het psychische domein staat in directe relatie met de beleving van het eigen zelf en het denken over het zelf. Daarbij wordt gedacht aan het zelf als zelfstandige persoon en in de relatie met anderen. Het 'ik' is het concentratiepunt. Het geestelijke, religieuze domein heeft als fundamenteel en onderscheidend kenmerk dat het de verhouding ten opzichte van God als kernpunt heeft. Het betreft bijvoorbeeld vragen over het wel of niet bekeer zijn toe-eigening van het heil, bedreven zonden, onbegrepen leiding van God in het leven of het gevoel dat God ver weg is. De noden zijn als het ware in een cirkel om God en godsdienst heen gegroepeerd.
Het bovenstaande maakt duidelijk dat het moeilijk is goed te onderscheiden. Er is soms sprake van een zodanig grote verwevenheid dat er verwarring optreedt. Niet alle problematiek die geestelijk klinkt, heeft ook geestelijke oorzaken. En niet alle schuld die geestelijk verwoord wordt, is ook geestelijke schuld. Het omgekeerde geldt overigens ook.'
Hij onderscheidt dus de psychische nood en de geestelijke nood. Psychische nood is depressie, schuld en angst. Geestelijke nood is ellendekennis. Bij psychische nood is de persoon opgesloten in zichzelf en gericht op zichzelf, bij geestelijke nood gaat men ondanks alles met zijn nood tot God. Bij psychische nood zijn er gevoelens van waardeloosheid op allerlei terreinen, bij geestelijke nood zijn er gevoelens van onwaarde, besef van schuld en kleinheid. Bij psychische nood ligt de basis in psychologisch of biologische factoren. Bij geestelijke nood ligt de basis van de nood in het oordelend spreken van God of in het missen van God. Bij psychische nood zijn er ook andere symptomen van depressiviteit die het algemene functioenren belemmeren; bij geestelijke nood staat deze nood niet in de weg dat men op allerlei levensterreinen normaal functioneert. Bij psychische nood verdwijnt de benauwdheid zodra de stemming verbetert; bij geestelijke nood verdwijnt de benauwdheid zodra God spreekt.
'Er bestaan dus fundamentele verschillen tussen problemen in het psychische en in het geestelijke domein. Er is sprake van andere oorzaken, andere instandhoudende factoren en andere oplossingen. Het complexe van het verhaal is dat er tegelijkertijd sprake is van verwevenheid, waardoor bovenstaande onderscheiding niet radicaal door te voeren is. Een depressie heeft ongetwijfeld invloed op het geestelijke leven. Soms zo, dat eerst de psychische stoornis behandeld moet worden voordat het geestelijk leven weer normaal kan gaan functioneren. De geestelijke beleving kan op een indrukwekkende manier gestagneerd en vervormd zijn. In dat geval moet niet de fout gemaakt worden om voor de nood die ontstaan is geestelijke oorzaken en dus ook oplossingen te gaan zoeken (zoals de prediking, het ongeloof, het verslapte gebedsleven). Dit is een fout die door zowel ambtsdragers als hulpverleners gemaakt wordt. De psychische stoornis moet behandeld worden! En het is hachelijk om daarbij de kerk, de prediking, de gelovige of de ambtsdrager rechtstreeks verantwoordelijk te stellen voor het ontstaan van de problemen. Omgekeerd moet schuld die nadrukkelijk verband houdt met het overtreden van Gods Wet niet toegedekt worden door problemen psychisch te formuleren.'
Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10418
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door Zita »

Sven schreef:
Zita schreef:Ontopic, aub
of een nieuw topic, immers is het een interessante discussie?
of niet dan?
Open gerust een nieuw topic.
Sven
Verbannen
Berichten: 96
Lid geworden op: 18 apr 2018, 20:57

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door Sven »

Zita schreef:
Sven schreef:
Zita schreef:Ontopic, aub
of een nieuw topic, immers is het een interessante discussie?
of niet dan?
Open gerust een nieuw topic.
ik zal er over denken.
De waarheid is hard
Danny
Berichten: 1
Lid geworden op: 13 jun 2018, 14:18

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door Danny »

Een goed boek over dit onderwerp is geschreven door Marit Goessens en heet 'Handboek bij Burn-Out' (https://scholtenuitgeverij.nl/shop/boek ... k-burn-out). Deze christelijke ervaringsdeskundige en psycholoog belicht burn-out in theorie en praktijk op een prachtige manier met een Bijbelse visie.
4kinderen
Berichten: 100
Lid geworden op: 29 mei 2018, 12:25

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door 4kinderen »

Laten we ook niet vergeten wat satan kan doen. Wanneer we gered zijn en ons denken niet vernieuwen naar het Woord van God, ons leven niet spiegelen aan het Woord van God, bepaalde zonden toelaten in ons leven terwijl we weten dat we die beter kunnen laten, dan geven we de satan rechtsgrond om ons lastig te vallen. Wanneer we niet bidden en Gods Woord tot ons nemen, gaan we geestelijk honger lijden en zal de satan ruimte krijgen om ons denken te infecteren met zijn negativiteit, leugens en duistere gedachten.
Ik zal niet beweren dat elke depressie satans werk is, soms heeft het te maken met hormonen maar feit is dat mensen met negatieve gedachten geen gedachten hebben die in overeenstemming zijn met het Woord. Wie in angst leeft of in dwang, moet weten dat er bevrijding is. Maar daar is een weg van verootmoediging en schuldbelijdenis voor nodig. Satan heeft een grote macht, als Gods kind niet leeft in overeenstemming met het Woord zal hij zeker komen om gaten te slaan in de muren van je levensstad om gedeeltes in te nemen, gebondenheid noemt men dat. Ieder kind van God heeft last van aanvallen, maar ook kinderen van God kunnen gebonden zijn als ze satan ruimte hebben gegeven in hun leven door in zonde te leven, biddeloos te zijn, het Woord gesloten te houden en een slordig leven te leiden.

Ik ben zelf een levend praktijkvoorbeeld van gebondenheid maar ook van bevrijding. Zelf heb ik een vreselijke angststoornis gehad. Van de één op de andere dag was het er, 2 jaar geleden. Ik was de hele dag bang voor ziektes tot de dood. Bevoelde mijn hele lijf op bobbels en knobbels ed. Keek met lampjes in mijn mond als ik dacht daar iets te voelen. Zelfs een verkoudheidje kon mij angst aan jagen. Had een abonnement bij de dokter ondertussen en geen psycholoog kon mij helpen. Ik dacht dat het erfelijk was deze stoornis. En ik liep alles af, van doktoren tot psychologen tot homeopaten en natuurgeneeskundigen, maar in plaats van minder werd het alleen maar erger. De satan vergiftigde mijn gedachten over ziekte en dood. Ik kon alleen nog maar aan afscheid nemen denken, aan chemokuren en aan de meest verschrikkelijke ziekbedden. Ik was zo wanhopig dat ik doodsgedachten kreeg: ik wilde niet meer leven. Mijn leven was voorbij, dit was geen leven meer. Diepe dalen kende ik, radeloosheid, helemaal klaar zijn met mezelf, ik was de hele dag op mijn hoede, had last van mijn kleding omdat daardoor vanalles voelde zitten. Dagen kon ik ergens pijn hebben, druk voelen of psychisch een bobbel voelen. Het was geen leven, het was een levend doodzijn!
Vrienden van mij zijn gaan bidden voor mij. Ik kon zelf niet tot gebed komen. En stille tijd had ik niet, ondanks dat ik God wel kende als mijn Verlosser. Op hun gebed gaf God een geweldige drang om Hem te gaan zoeken. En een pastorale hulpverlener wees mij op het Woord en het gebed, dat het Woord niet alleen gelezen moet worden maar dat dit een bron is tot het leven in de waarheid, dat je het in je leven moet gaan toepassen, hoe zwaar de strijd ook is. Toen ben ik psalm 27 en psalm 55, maar ook psalm 34 en 119 gaan lezen en leven. Ik beleed al mijn zonden uit het verleden die boven kwamen, schoonde mijn leven op, bekeerde mij van alles waarvan ik wist dat het niet in overeenstemming was met Gods wil en liep de Heere voortdurend aan om hulp, om een weg uit de duisternis. En de Heere kwam over. Hij stortte zijn liefde zo overweldigend uit in mijn hart dat ik drie dagen alleen maar kon huilen en jubelen. Waar de Geest is daar is vrijheid. Hij liet mij zien dat ik moest leren te zien en vertrouwen op Jezus, middenin de storm en dat ik dan kon wandelen op water. Ik zag mijn egoïsme en het willen vasthouden van de controle als zonde. Mijn vertrouwen in God was zo klein. En vanuit elke keer weer belijden en God vragen om mij te leren te vertrouwen op Hem, is mijn leven 180 graden veranderd. Ik ben nu ruim 2 jaar verder en het is een proces geweest van leren vertrouwen op God, loslaten van mijn angst en het in Zijn handen leggen en leren dat wat Hij zegt waar is, in de weg van de gehoorzaamheid aan het Woord. Nu ben ik verlost van mijn angst en dwang, maar ik moet dichtbij Hem blijven. Wanneer ik God verlaat, zal satan weer terrein veroveren. Elke dag waakzaam zijn en mijn gedachten toetsen.
Mijn focus is veranderd van leven voor mezelf en gericht zijn op mijzelf naar leven voor God en Hem laten bepalen waar Hij mij wil gebruiken. Een grote bevrijding, die voor iedereen is weg gelegd die bij Hem zijn hulp zoekt. Ik ben God zo dankbaar. Hij is echt een veilige Schuilplaats. Wie leert in Hem te leven en te bewegen, mag weten dat Hij niets toelaat wat ons niet zal vormen. En voor dat knedingsproces hoeven wij niet bang te zijn. God is een God die zo goed voor ons zorgt, dat heel ons leven veilig is bij Hem.

Door dit proces is er een grote focusverandering gekomen. Romeinen 12: 2 is nu mijn focus. De wil van God, leven voor Hem en vertrouwen op Hem. Want Hij is het waard.

'2 En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.'
Junia
Verbannen
Berichten: 164
Lid geworden op: 02 jun 2018, 15:52

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door Junia »

4kinderen schreef:Laten we ook niet vergeten wat satan kan doen. Wanneer we gered zijn en ons denken niet vernieuwen naar het Woord van God, ons leven niet spiegelen aan het Woord van God, bepaalde zonden toelaten in ons leven terwijl we weten dat we die beter kunnen laten, dan geven we de satan rechtsgrond om ons lastig te vallen. Wanneer we niet bidden en Gods Woord tot ons nemen, gaan we geestelijk honger lijden en zal de satan ruimte krijgen om ons denken te infecteren met zijn negativiteit, leugens en duistere gedachten.
Ik zal niet beweren dat elke depressie satans werk is, soms heeft het te maken met hormonen maar feit is dat mensen met negatieve gedachten geen gedachten hebben die in overeenstemming zijn met het Woord. Wie in angst leeft of in dwang, moet weten dat er bevrijding is. Maar daar is een weg van verootmoediging en schuldbelijdenis voor nodig. Satan heeft een grote macht, als Gods kind niet leeft in overeenstemming met het Woord zal hij zeker komen om gaten te slaan in de muren van je levensstad om gedeeltes in te nemen, gebondenheid noemt men dat. Ieder kind van God heeft last van aanvallen, maar ook kinderen van God kunnen gebonden zijn als ze satan ruimte hebben gegeven in hun leven door in zonde te leven, biddeloos te zijn, het Woord gesloten te houden en een slordig leven te leiden.

Ik ben zelf een levend praktijkvoorbeeld van gebondenheid maar ook van bevrijding. Zelf heb ik een vreselijke angststoornis gehad. Van de één op de andere dag was het er, 2 jaar geleden. Ik was de hele dag bang voor ziektes tot de dood. Bevoelde mijn hele lijf op bobbels en knobbels ed. Keek met lampjes in mijn mond als ik dacht daar iets te voelen. Zelfs een verkoudheidje kon mij angst aan jagen. Had een abonnement bij de dokter ondertussen en geen psycholoog kon mij helpen. Ik dacht dat het erfelijk was deze stoornis. En ik liep alles af, van doktoren tot psychologen tot homeopaten en natuurgeneeskundigen, maar in plaats van minder werd het alleen maar erger. De satan vergiftigde mijn gedachten over ziekte en dood. Ik kon alleen nog maar aan afscheid nemen denken, aan chemokuren en aan de meest verschrikkelijke ziekbedden. Ik was zo wanhopig dat ik doodsgedachten kreeg: ik wilde niet meer leven. Mijn leven was voorbij, dit was geen leven meer. Diepe dalen kende ik, radeloosheid, helemaal klaar zijn met mezelf, ik was de hele dag op mijn hoede, had last van mijn kleding omdat daardoor vanalles voelde zitten. Dagen kon ik ergens pijn hebben, druk voelen of psychisch een bobbel voelen. Het was geen leven, het was een levend doodzijn!
Vrienden van mij zijn gaan bidden voor mij. Ik kon zelf niet tot gebed komen. En stille tijd had ik niet, ondanks dat ik God wel kende als mijn Verlosser. Op hun gebed gaf God een geweldige drang om Hem te gaan zoeken. En een pastorale hulpverlener wees mij op het Woord en het gebed, dat het Woord niet alleen gelezen moet worden maar dat dit een bron is tot het leven in de waarheid, dat je het in je leven moet gaan toepassen, hoe zwaar de strijd ook is. Toen ben ik psalm 27 en psalm 55, maar ook psalm 34 en 119 gaan lezen en leven. Ik beleed al mijn zonden uit het verleden die boven kwamen, schoonde mijn leven op, bekeerde mij van alles waarvan ik wist dat het niet in overeenstemming was met Gods wil en liep de Heere voortdurend aan om hulp, om een weg uit de duisternis. En de Heere kwam over. Hij stortte zijn liefde zo overweldigend uit in mijn hart dat ik drie dagen alleen maar kon huilen en jubelen. Waar de Geest is daar is vrijheid. Hij liet mij zien dat ik moest leren te zien en vertrouwen op Jezus, middenin de storm en dat ik dan kon wandelen op water. Ik zag mijn egoïsme en het willen vasthouden van de controle als zonde. Mijn vertrouwen in God was zo klein. En vanuit elke keer weer belijden en God vragen om mij te leren te vertrouwen op Hem, is mijn leven 180 graden veranderd. Ik ben nu ruim 2 jaar verder en het is een proces geweest van leren vertrouwen op God, loslaten van mijn angst en het in Zijn handen leggen en leren dat wat Hij zegt waar is, in de weg van de gehoorzaamheid aan het Woord. Nu ben ik verlost van mijn angst en dwang, maar ik moet dichtbij Hem blijven. Wanneer ik God verlaat, zal satan weer terrein veroveren. Elke dag waakzaam zijn en mijn gedachten toetsen.
Mijn focus is veranderd van leven voor mezelf en gericht zijn op mijzelf naar leven voor God en Hem laten bepalen waar Hij mij wil gebruiken. Een grote bevrijding, die voor iedereen is weg gelegd die bij Hem zijn hulp zoekt. Ik ben God zo dankbaar. Hij is echt een veilige Schuilplaats. Wie leert in Hem te leven en te bewegen, mag weten dat Hij niets toelaat wat ons niet zal vormen. En voor dat knedingsproces hoeven wij niet bang te zijn. God is een God die zo goed voor ons zorgt, dat heel ons leven veilig is bij Hem.

Door dit proces is er een grote focusverandering gekomen. Romeinen 12: 2 is nu mijn focus. De wil van God, leven voor Hem en vertrouwen op Hem. Want Hij is het waard.

'2 En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.'
Wat een prachtig getuigenis, 4kinderen, dank je wel dat je dit hebt willen delen. God is goed!!
4kinderen
Berichten: 100
Lid geworden op: 29 mei 2018, 12:25

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door 4kinderen »

Dodo schreef:
Mannetje schreef:
Jongere schreef:
Overigens wordt depressie en burn-out in dit topic geregeld (in ieder geval in de titel) in één adem genoemd, maar het gaat ook daarbij natuurlijk om twee totaal verschillende dingen.
Geheel mee eens. De reden dat ik ze samen noemde was dat dit topic is ontstaan naar aanleiding van een opmerking waarin dit ook gebeurde.

Ik heb de afgelopen tijd behoorlijk gepeinsd over de vraag naar een Bijbels voorbeeld van depressie zonder geestelijke woestijnervaring. Ik heb het (nog) niet gevonden.
Wat denk je van Saul? Toen David harp moest spelen voor hem? Was Saul depressief?
In 1 samuel 16: 14 staat duidelijk dat een boze geest Saul lastig viel. En waarschuwing voor ons. Wie God verlaat en Hem niet gehoorzaamd kan last krijgen van de boze. We onderschatten het werk van de satan. Wie biddeloos is, zonde toelaat in zijn leven, leeft in eigen gerechtigheid en zijn vlees niet kruisigt geeft satan ruimte.

https://cip.nl/cip+/69036-jenoe-seboek- ... wfF04edBYZ
4kinderen
Berichten: 100
Lid geworden op: 29 mei 2018, 12:25

Re: Geestelijke woestijn en depressie/burn-out

Bericht door 4kinderen »

Junia schreef:
4kinderen schreef:Laten we ook niet vergeten wat satan kan doen. Wanneer we gered zijn en ons denken niet vernieuwen naar het Woord van God, ons leven niet spiegelen aan het Woord van God, bepaalde zonden toelaten in ons leven terwijl we weten dat we die beter kunnen laten, dan geven we de satan rechtsgrond om ons lastig te vallen. Wanneer we niet bidden en Gods Woord tot ons nemen, gaan we geestelijk honger lijden en zal de satan ruimte krijgen om ons denken te infecteren met zijn negativiteit, leugens en duistere gedachten.
Ik zal niet beweren dat elke depressie satans werk is, soms heeft het te maken met hormonen maar feit is dat mensen met negatieve gedachten geen gedachten hebben die in overeenstemming zijn met het Woord. Wie in angst leeft of in dwang, moet weten dat er bevrijding is. Maar daar is een weg van verootmoediging en schuldbelijdenis voor nodig. Satan heeft een grote macht, als Gods kind niet leeft in overeenstemming met het Woord zal hij zeker komen om gaten te slaan in de muren van je levensstad om gedeeltes in te nemen, gebondenheid noemt men dat. Ieder kind van God heeft last van aanvallen, maar ook kinderen van God kunnen gebonden zijn als ze satan ruimte hebben gegeven in hun leven door in zonde te leven, biddeloos te zijn, het Woord gesloten te houden en een slordig leven te leiden.

Ik ben zelf een levend praktijkvoorbeeld van gebondenheid maar ook van bevrijding. Zelf heb ik een vreselijke angststoornis gehad. Van de één op de andere dag was het er, 2 jaar geleden. Ik was de hele dag bang voor ziektes tot de dood. Bevoelde mijn hele lijf op bobbels en knobbels ed. Keek met lampjes in mijn mond als ik dacht daar iets te voelen. Zelfs een verkoudheidje kon mij angst aan jagen. Had een abonnement bij de dokter ondertussen en geen psycholoog kon mij helpen. Ik dacht dat het erfelijk was deze stoornis. En ik liep alles af, van doktoren tot psychologen tot homeopaten en natuurgeneeskundigen, maar in plaats van minder werd het alleen maar erger. De satan vergiftigde mijn gedachten over ziekte en dood. Ik kon alleen nog maar aan afscheid nemen denken, aan chemokuren en aan de meest verschrikkelijke ziekbedden. Ik was zo wanhopig dat ik doodsgedachten kreeg: ik wilde niet meer leven. Mijn leven was voorbij, dit was geen leven meer. Diepe dalen kende ik, radeloosheid, helemaal klaar zijn met mezelf, ik was de hele dag op mijn hoede, had last van mijn kleding omdat daardoor vanalles voelde zitten. Dagen kon ik ergens pijn hebben, druk voelen of psychisch een bobbel voelen. Het was geen leven, het was een levend doodzijn!
Vrienden van mij zijn gaan bidden voor mij. Ik kon zelf niet tot gebed komen. En stille tijd had ik niet, ondanks dat ik God wel kende als mijn Verlosser. Op hun gebed gaf God een geweldige drang om Hem te gaan zoeken. En een pastorale hulpverlener wees mij op het Woord en het gebed, dat het Woord niet alleen gelezen moet worden maar dat dit een bron is tot het leven in de waarheid, dat je het in je leven moet gaan toepassen, hoe zwaar de strijd ook is. Toen ben ik psalm 27 en psalm 55, maar ook psalm 34 en 119 gaan lezen en leven. Ik beleed al mijn zonden uit het verleden die boven kwamen, schoonde mijn leven op, bekeerde mij van alles waarvan ik wist dat het niet in overeenstemming was met Gods wil en liep de Heere voortdurend aan om hulp, om een weg uit de duisternis. En de Heere kwam over. Hij stortte zijn liefde zo overweldigend uit in mijn hart dat ik drie dagen alleen maar kon huilen en jubelen. Waar de Geest is daar is vrijheid. Hij liet mij zien dat ik moest leren te zien en vertrouwen op Jezus, middenin de storm en dat ik dan kon wandelen op water. Ik zag mijn egoïsme en het willen vasthouden van de controle als zonde. Mijn vertrouwen in God was zo klein. En vanuit elke keer weer belijden en God vragen om mij te leren te vertrouwen op Hem, is mijn leven 180 graden veranderd. Ik ben nu ruim 2 jaar verder en het is een proces geweest van leren vertrouwen op God, loslaten van mijn angst en het in Zijn handen leggen en leren dat wat Hij zegt waar is, in de weg van de gehoorzaamheid aan het Woord. Nu ben ik verlost van mijn angst en dwang, maar ik moet dichtbij Hem blijven. Wanneer ik God verlaat, zal satan weer terrein veroveren. Elke dag waakzaam zijn en mijn gedachten toetsen.
Mijn focus is veranderd van leven voor mezelf en gericht zijn op mijzelf naar leven voor God en Hem laten bepalen waar Hij mij wil gebruiken. Een grote bevrijding, die voor iedereen is weg gelegd die bij Hem zijn hulp zoekt. Ik ben God zo dankbaar. Hij is echt een veilige Schuilplaats. Wie leert in Hem te leven en te bewegen, mag weten dat Hij niets toelaat wat ons niet zal vormen. En voor dat knedingsproces hoeven wij niet bang te zijn. God is een God die zo goed voor ons zorgt, dat heel ons leven veilig is bij Hem.

Door dit proces is er een grote focusverandering gekomen. Romeinen 12: 2 is nu mijn focus. De wil van God, leven voor Hem en vertrouwen op Hem. Want Hij is het waard.

'2 En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.'
Wat een prachtig getuigenis, 4kinderen, dank je wel dat je dit hebt willen delen. God is goed!!
Hem alle eer en lof. Geen werk van mij, Hij heeft mij gewillig gemaakt alles aan Hem te willen en te durven geven. Mijn leven is nu zoveel heerlijker geworden. Te weten dat alle dingen moeten meewerken ten goede. Dat alles in gebed gebracht kan worden en in gehoorzaamheid aan het Woord altijd zegen komt, voor jezelf maar ook voor je omgeving. Is dat makkelijk? Nee, het is een zelfkruisigend leven waarin geen plaats meer is voor mijn eigen wil en hoogmoed. En dat is strijden elke dag, strijden tegen mijn vlees! Mij elke dag weer onderwerpen aan God, anders zal de satan niet van mij vlieden, vrijheid is onderdeel van de genade van God die Hij geeft aan degenen die zich vernederd voor Zijn aangezicht. Wie zich niet onderwerpt is hoogmoedig, God zal hen weerstaan.

Jakobus 4
6b. Daarom zegt de Schrift: God wederstaat de hovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade.
7 Zo onderwerpt u dan Gode; wederstaat den duivel, en hij zal van u vlieden.
Plaats reactie