In de reizen van Christen en christinne wordt soms te veel ingelezen. Zoals al eens aangegeven zijn er onnauwkeurige vertalingen van de boeken in omloop, of waarin zaken zijn gewijzigd. Hij schreef de boeken in ieder geval niet om te ontleden, ook niet om te bepalen hoe ver men op de weg is, maar eerder als aansporing ook weg te vluchten uit Stad verderf en de toevlucht te nemen tot Jezus Christus, want de gelovigen mogen weten een goede Koning en God te hebben, hoe het in het (geloofs)leven ook gaat. Ook heeft hij na de christenreis geschreven om aan te geven dat het niet zo is dat er een standaard weg is. God gaat met ieder van Zijn kinderen Zijn ondoorgrondelijke weg/wegen.-DIA- schreef:Hebben we de boeken van John Bunyan wel eens gelezen?
Ik, maar wie ben ik, ik meen dat het wel eens goed zou zijn als we saampjes (zoals ds. Venema het zo mooi kon zeggen, dat kun je niet nadoen) zijn geschriften eens zouden nalezen, en misschien voor degenen die het nog niet kunnen overnemen, de allegorie eens bekijken, in hoeverre deze mogelijk strijdt met de bevinding van alle gelovigen die zijn boeken nadien hebben gelezen. Zou Christen zich een waar gelovige geacht hebben toen hij uit de stad Verderf vluchtte? Zou er in de boeken van John Bunyan ook niet veel sprake zijn van tijdgelovigen, historieel gelovigen enz.? Zouden deze personen dat ook van zichzelf gevreesd hebben? Zouden zijn huisgenoten gedacht hebben dat Gods Geest in hem iets gewerkt had? Denk het niet, want ze verstonden hem niet.
DIA ook boekje van Bunyan gelezen zoals: "Uit genade zalig" ?