Rens overleden....

[samanthi]

Ik kan het me nauwelijks voorstellen.....

Woorden schieten tekort.

Maria, ook namens mijn vrouw, gecondoleerd.

Heel veel Sterkte toegewenst.

groeten Samanthi

[Erasmiaan]

Tjonge, jonge, jonge. De dood gaat aan niemand voorbij. Ik heb Rens ook een keer ontmoet, in het kader van refoforum.

Ik weet dat hij tot het laatst van zijn leven elke zondag naar ds. G.J. Baan uit Kapelle-Biezelinge heeft geluisterd. Ik hoop dat het tot zegen heeft mogen zijn voor hem.

Ik heb inderdaad net als Afgewezen gedacht dat het wel meeviel, tot het bericht van Vlinder, dat evangelist Visser bevestigde dat hij stervende was. Dit doet alle andere zaken wel even in het niet vallen. Aan discussies over verbonden en liturgieën ontvalt nu alle prioriteit.

Ik hoop dat de mensen die contact met de omgeving/ familie van Rens hebben nog een en ander kunnen laten horen over de begrafenis en dergelijke.

[Eppo Gremdaat]

Het forum zal `leeg`zijn zonder onze Rens.
Hij was buitengewoon gewoon (en dat kan
helaas niet van iedereen op dit forum ge-
zegd worden).
De Heer zij met de nagelaten betrekkingen
en sterke een ieder in het verdriet.

God gaat zijn ongekende gang
vol donkre majesteit.

[Wilhelm]

Dit is idd apart. Ik heb Rens niet gekend maar door het forum heb je wel een beeld van iemand.
Alle meelezende nabestaanden : van harte gecondoleerd.

[Lourens]

Via een RF'ster het bericht al gehoord.

Rens, een bijzondere man die ik via RF heb leren kennen. Een man die mocht getuigen, ook al waren we het niet altijd met hem eens.

Here, wilt u allen die hem lief waren troosten en ondersteunen en laten zien dat U een Gods van genade, maar ook een God van troost bent. Een God die Majesteit is die het waard is om gediend te worden?

[henriët]

Gecondoleerd aan de nabestaanden.
Sterkte in en met alles.
Stel op de Heer'in alles uw betrouwen.

[Mister]

Aan de nabestaanden: gecondoleerd.
Weer een roepstem mensen. Gisteren een meisje van 16, vandaag Rens.
Zijn we bereid?

[Gian]

Nabestaanden en allen die betrekking op Rens hadden; gecondoleerd.
We wisten dat het steeds slechter ging, toch is het nu moeilijk. De dood is zo definitief. Ik heb bij tijden vrij regelmatig contact met Rens gehad, en dan vermenigvuldigen je gedachten bij het feit dat hij er niet meer is. Ik hoop dat Rens zijn rust gevonden heeft.

Ik wil een stukje van de hyvespagina van Rens qouten. Rens ten voeten uit, zoals ik hem althans ken.

Ik kan me de dag nog heel goed herinneren dat ik voor de uitslag van de gevreesde longfoto’s moest komen bij de longarts in Haarlem, medio 1999.

De longarts vertelde dat de longen geen tekenen gaven van de aanwezigheid van kankercellen. Dat was een hele opluchting!!

Maar daarna ging hij verder: wat we inmiddels wél hebben geconstateerd is, dat je onomstotelijk longemfyseem hebt.

“Is dat álles???” knalde ik er meteen uit………”Je komt er nog wel achter wat dat betekent jongen!!!, zei de longarts………..en hij heeft meer dan gelijk gekregen: ik bén er inmiddels achter wat het betekent!!!! Als je nu eens probeert via 2 ouderwetse dunne limonaderietjes in je mond, én je neus dichtgeknepen, 2 á 3 minuten te ademen, dan weet je aardig hoe het aanvoelt om longemfyseem te hebben……….dat was de tip van een longspecialist om anderen duidelijk te maken hóé benauwd je het doorgaans hebt, de slechte perioden niet eens meegerekent.

Lang doorvragen leerde mij dat longemfyseempatiënten een overlevingskans hebben van 0,00%.......maar dat realiseer je je dán nog totaal niet. En al helemáál niet dat de meeste patiënten binnen 12 jaar na diagnostisering komen te overlijden!

Nu begint het toch wel akelig dichtbij te komen, en ben ik er heel wat minder blij mee. Maar ja, je moet toch érgens aan doodgaan nietwaar? Ik heb inmiddels allang geaccepteerd dat het einde nu toch snel naderbij komt.

Vreemd misschien, maar ik heb er vrede mee. Alleen het moment supréme vindt ik niet zó gezellig lijkt me, om te stikken. Maar ik heb geleerd nooit in paniek te raken bij een verstikkings-aanval, omdat geen paniek de grootste kans geeft om door het kritieke moment heen te komen. Wéten wat je wél en voorál níét miet doen heeft me er al menig keer doorheen geholpen.
Én vooral proberen diréct 1.1.2.te bellen, ook al kun je geen wóórd uitbrengen, ze snappen al heel snel dat ze dan een ambulance moeten sturen met superhaast.
En dan lig je heel snel op de intensive care om je met man en macht “boven de grond” te houden. Na een dag of 2 á 3 lig je vervolgens op Acute Zorg ook weer een dag of 2, om vervolgens naar zaal te gaan. Al met al heb je het dan een dag of 5 vreselijk benauwd gehad ondanks zuurstoftoediening en een boel andere medicatie. Maar aangezien je aan allerhande slangen en kabels vastligt, houden ze je van minuut tot minuut volledig in de gaten, en is er een arts binnen 3 minuten ter plekke mocht er iets fout gaan.

Maar als ik zo eens bedenk wat ik zag, vele jaren terug, hoe geriatrische patienten erbij liggen………..tjónge, als je zó aan je eindje moet komen…..nee, dan valt het met longemfyseem nog best mee……ahum…..

Maar het elke dag vechten om een béétje normaal te kunnen ademen dat vréét energie! Ik ben inmiddels in ruim een jaar tijd afgevallen van 103 kilo naar 59….en ik kan niet zeggen dat ik niet of weinig eet, allerminst. Maar dat energieverslindende gevecht om lucht gaat vaak de draagkracht te boven.

Maar los van alles hou ik nog immer vast aan m’n levensmotto: vandáág moeilijk? Ok, maar morgen….morgen is er een nieuwe dag met nieuwe kansen!!!

Fijne ochtend/middag/avond lieve vrienden!!!

[Lassie]

Gecondoleerd.

[Marnix]

Het stemt me verdrietig. De langst actieve forummers is niet meer.

Nee... hij heeft dit keer echt voor het laatst refoforum verlaten, dit keer komt hij echt niet meer terug

[MariaW]

Alle nabestaanden gecondoleerd.

Een schok voor RF. Memento mori.

[Mariavt]

Aan de nabestaanden: gecondoleerd.
Weer een roepstem mensen. Gisteren een meisje van 16, vandaag Rens.
Zijn we bereid?

Even offline, vorige week donderdag is hier een jonge moeder van twee kindertjes van7 en 5 jaar overleden. Ze had een bacterie was opgenomen geweest in het ziekenhuis maar weer naar huis gestuurd, een paar dagen later waren de kids naar school, haar man naar zijn werk en ze krijgt een hartstilstand, dat was al een schok om te horen, zo jong nog en die arme kinderen die zonder hun mama verder moeten.

Nu Rens, en dan denk je idd. : Het leven is een damp de dood wenkt ieder uur, zijn wij bereid?
Het stemt je tot nadenken en het verdriet is intens al woonde ik niet meer bij Rens, tóch bleven we, zoals hij vaak tegen me zei, een speciale band hebben. Dus ondanks alles zal ik (de contacten met) hem missen....

Lieve mensen, heel veel dank voor jullie medeleven, zodra ik meer weet zal ik jullie op de hoogte houden.

[gertje]

Gecondoleerd met het overlijden van rens.

[Marie-Henriëtte]

Mijn oprechte condoleances aan alle nabestaanden met dit aardse verlies. Sterkte gewenst. Hopelijk zullen jullie de troost en kracht van de HEERE mogen ervaren.

[-DIA-]

gecondoleerd...