Ik denk dat vooral de chemie tussen jullie twee niet in orde is. Er is niet zo veel mis met die dame. Beetje onzeker en ze wil dat verbergen met praten. Sommige mensen willen altijd praten en dan snijden ze wel eens merkwaardige onderwerpen aan. Vermoedelijk is dat dan iets waar ze zelf - bewust of onbewust - mee bezig zijn. Bijvoorbeeld: haar ouders of zijzelf maken een scheiding van vrienden mee. Ze weet niet precies hoe je daarmee omgaat. Verbreek je de vriendschap met één of met allebei?HersteldHervormd schreef:Ik heb op mijn werk een vrouwelijke collega die af en toe nogal vervelend gedrag vertoont. Dat gaat dan voornamelijk om het sensatie zoeken bij vervelende of nare dingen in het leven. Bijvoorbeeld heel hard en gemeen gaan lachen als je iets vervelends verteld. Het zijn vaak kleine dingetjes, want echt persoonlijke zaken zijn niet veilig, maar desondanks wel vervelend. Als je bijvoorbeeld zou vertellen dat je pech had met je auto, en dat je daar van baalt zou ze gerust heel hard en gemeen om gaan lachen. Ze is heel erg gericht op negatieve verhalen van de andere, daar geniet ze helemaal van. Ze probeert ook allerlei prive dingen los te frutselen in de hoop dat er nog wat vervelends naar voren komt. Als je ooit bijvoorbeeld zou zeggen dat het bij je vader en moeder altijd een beetje troeperig in huis is komt ze daar gerust maanden later zomaar op terug in de trend van: Bij jouw ouders was het ook altijd een troep toch??? Rather annoying. We hebben op het werk wel eens over wat we gegeten hebben de dag ervoor, en als ik dan zeg andijvie dan zegt ze: Dat heb je vorige week toch ook al op? Vind je dat niet vervelend al weer? bla bla bla. Bij een andere collega vroeg ze: Hebben jouw ouders nog gescheiden vrienden? Echt superraar maar ook weer gericht op het negatieve. Ze spiegelt haar leven aan andermans leven. Aangezien ze zelf haar leven totaal niet op orde heeft (feit). Ze vraagt ook veel over je priveleven zoals: Hoe vaak stofzuigt je vrouw het huis? etc. Een collega kwam na langdurig ziekteverzuim weer op kantoor en het eerste wat ze zei was: Je bent wel heel erg afgevallen, hoeveel weeg je nu blablabla. Ik kan echt uren (ook een feit) doorgaan met verhalen en aparte dingen die ik in een paar jaar al hebt meegemaakt. Eigenlijk iedere dag dat zij ook werkt doet ze erg apart en vraagt ze vreemde dingen.
Ik heb geleerd om prive zaken niet te delen. Het is alleen vervelend om precies op je woorden te moeten letten, omdat alles aangegrepen word om er maar weer een negatief verhaal er van te maken. Omdat het niet alleen om mijzelf maar ook mijn familie gaat moet je echt heel goed opletten.
Hoe mee om te gaan? Zijn er experts of mensen met vergelijkbare verhalen die mij tips en tricks kunnen geven?
Dat iets 'superraar', 'sensatie zoeken', 'heel hard en gemeen', 'gericht op negatieve verhalen' is, is allemaal aan jou toe te rekenen. De vragen die ze stelt, zie ik allemaal als een verzoek om informatie. Maar het zijn allemaal losse zinnen voor ons, als medeforummers. Ik zie tenminste geen dialoog of conversatie. Als een vraag me vreemd in de oren klinkt, vraag ik meestal: waarom wil je dat weten?