Ik kom er steeds meer achter dat ik best wel wat autistische trekjes heb.

De onderstaande zaken herken ik bij mezelf:

• Moeilijk contact maken en onderhouden;
• Veel moeite hebben met veranderingen;
• Niet flexibel zijn in denken en doen;
• Gevoeliger of juist minder gevoelig voor prikkels als pijn en geluid zijn;
• Anderen minder goed kunnen aanvoelen;
• Herhaling in gedragingen en vasthouden aan routines;

Sommige zaken loop ik regelmatig tegenaan, maar het heeft ook positieve aspecten:

• Op mijn werk, merk ik ook veel positieve effecten. Ik sta bekend om mijn accuratesse, volgen van procedures en afspraken (en het attenderen van anderen als daar wat mis gaat), analytisch vermogen en kritisch naar bepaalde zaken kijken. (het flexibel zijn en omgaan met veranderingen is daar mijn grote uitdaging)
• Ik raak niet zo snel in de war van mensen die zus of zo beweren, of die heel bijzondere geestelijke ervaringen als norm stellen. Ik kan er niet zoveel mee, en ik vraag me dan af: wat zegt het Woord?

Pollvraag:
Vind je van jezelf dat je autistische trekjes heb?

Verder:
Heb je bepaalde lessen geleerd of tips (in het kader van dit onderwerp), waar anderen misschien wat aan hebben?

Een van de kenmerken van autisme is weinig zelfreflectie. Dus hoeveel zin dit onderwerp heeft....

Philpot heeft het over autistische trekjes, niet over autisme. Iemand met (enkele) autistische trekjes hoeft de stoornis autisme niet te hebben.

Het zegt iets over hoe we de wereld en elkaar beoordelen. Namelijk door een diagnostisering van de afwijkingen en dat terug te projecteren op jezelf. Dat kan een goede hulpmiddel zijn voor als je in gesprek bent met een ander.

Ik ben een introvert persoon. Dan heb je ook wat kenmerken die er op lijken:
- weloverwogen
- eerst iets van alle kanten bekijken voor je een mening klaar hebt
- rustig
- naar binnen gericht
- goed alleen kunnen zijn
- in groepen op de achtergrond
- gevoeliger voor prikkels van buitenaf
- focus op één taak, hekel aan chaos

Maar ik hoor ook vaak van mensen dat ik heel goed kan luisteren en dingen aanvoelen. Dat ze bij mij kwetsbaar durven zijn en het fijn vinden met mij echt persoonlijke gesprekken te voeren.
Ik heb zeker behoefte aan persoonlijk contact. Alleen minder dan extraverte mensen en ik heb tijd alleen nodig om weer op te laden.

Ik ben nogal snel geïrriteerd als ik in de rede gevallen word, als er iemand begint te zeuren als ik geconcentreerd bezig ben en ik maak wat ik begin eerst graag af.
Of dat autistisch is weet ik niet maar dan weet ik zeker dat ik niet de enige ben.

"Als je de kenmerken van hoogsensitiviteit vergelijkt met die van autisme, dan zijn er veel overeenkomsten. Ook met hoogbegaafdheid is er veel overlap. Autisme is een officiële diagnose, hoogsensitiviteit niet. Hoogsensitiviteit is een onderdeel van autisme, maar elke HSP is geen autist."
Bron: https://www.dathebiknoualtijd.nl/hoogge ... n%20autist.

Ik heb dus vooral HSP trekjes, maar (dichtbij) familie heeft de diagnose autisme en idd komt er veel overeen en begrijpen we elkaar erg goed, dat is een vrouw) terwijl een ander familielid autisme heeft ( een man) en die z'n gedachtegang is lastig te volgen. Wij zeggen dan: "hij denkt met een bochtje" en 'voelt niet veel aan' .
Mijn empathisch vermogen is juist zeer sterk ontwikkeld, dus wel overlap, maar toch weer heel anders.

Door omstandigheden me veel verdiept in autisme de laatste tijd, maar er zijn zoveel raakvlakken met Hoogbegaafdheid, Asperger e.d., dat het moeilijk is de juiste diagnose te stellen.
In deze hectische tijd met z'n vele prikkels kiest menigeen voor een overlevingsstand welke ook weer op autisme lijkt.

Ik heb dat ik heel erg in mijn eigen gedachtewereld kan zitten.

Iedereen heeft wel een aantal dwangmatigheden. De mijne zijn o.a.:
- een gewassen kledingstuk ophangen aan twee of drie exact gelijke wasknijpers
- het bestek gesorteerd plaatsen in de besteklade in de vaatwasser

Ik houd niet van onverwachte gebeurtenissen.

Volgens sommige testen is het ook een autistische trek als je in een rij cijfers snel een verband ziet, maar dat ligt bij mij denk ik meer aan mijn wiskundeknobbel.

En zoals anderen al opmerkten, soms ligt er een dunne lijn tussen gedragingen als gevolg van autis(me/tische trekjes) en gedragingen als gevolg van hoogbegaafdheid en/of hooggevoeligheid.

Is alles te labelen? Nee... Is dat erg? Nee hoor, ik ben gewoon Mannetje met zijn eigen persoonlijkheid.

Dodo schreef:Een van de kenmerken van autisme is weinig zelfreflectie. Dus hoeveel zin dit onderwerp heeft....

Vind je dit zelf ook niet tamelijk beledigend voor degene die het draadje opent?

Ik betwijfel overigens of deze stelling juist is. Heb je daar ook een bron voor?

Mijn meest ergerlijke 'stoornissen' voor sommige mensen dan, is dat ik recht door zee wil, openheid najaag, en zodra ik merk dat er achterbaks gedaan wordt en om de hete brei heen draait, dan heb ik den neiging om er me nog dieper in te wringen, en te laten voelen dat ik degene die draait door heb. Dat geeft wel een minder plezierige opmerkingen van mensen die, dat valt me op, introvert zijn!
Hoewel ik niet introvert ben is het voor mij altijd een beetje lastig om contacten te onderhouden. Ik denk dat hier mijn grootste problemen liggen. Tot ongeveer mijn 50ste levensjaar wist ik niet dat ik mogelijk het syndroom van Asperger kon hebben. Sterker nog, hoewel ik van mijn jonkheid aan met vele dokters en geneesheren in contact kwam, heeft niemand in de richting van een AAS gezocht. Ik werd er zelf door overrompeld doordat ik een nieuwe arts kreeg die deze diagnose dacht te moeten stellen. Ik heb ne zelf daarna wat verdiept in deze materie. Ik heb zelfs een poosje deelgenomen in een groepje zogenaamde, of zo gedachte lotgenoten. Het resultaat was ongedacht. Ik heb mensen ontmoet die formidabele codes moeiteloos konden onthouden, maar met diezelfde mensen kon je niet een fatsoenlijk gesprek mee hebben. Steeds viel men terug op een zeer beperkt interessegebied, dat mijn op mijn beurt, niet bar veel kon boeien. Anders gezegd: Ik was snel uitgepraat met iedereen. En iedereen van hun kant met mij. De reden: Ik was te ingewikkeld, te geleerd, of ik had zaken te snel door.
Of de diagnose dan wel juist is? Ik denk het wel. Er zijn wel typische trekjes die dit doen vermoeden: zoals gezegd ben ik een vreemde in het onderhouden van contacten, en het maken van nieuwe contacten. Maar daar heb ik in mijn leven nooit last van gehad.
Het punt dat voor sommigen ook als ergerlijk kan worden gevonden is dat ik een perfectionist ben. Wat ik doe, daar zet ik me voor 200 % voor in. Dat leidt ook weer tot onbegrip: Zo netjes hoeft het ook niet, want tijd is geld. Dat was de reactie van mijn eerste baas in de supermarkt aan het Beatrixplein.... Maar later werd dit bij een andere baas juist zeer op prijs gesteld. Een mens is soms ondoorgrondelijk. Ik las wel een een mooi blaadje: Psychologie Magazine. Dat kan me wel boeien. Alles was met techniek te maken heeft vindt ik in eerste instantie lastig. Ik nam pas autorijles toen mijn broer dat twee jaar later deed. Nou ja, een auto is mooi, maar dan kijk ik naar de vormgeving en de kleur... De pc heb ik nooit gewild. Maar ja, mijn tekstverwerker gaf het een keer op, en ze werden nauwelijks meer gemaakt. Ik van armoede een pc aangeschaft zonder internet. Dus puur voor Word en Excel etc. Maar toen de tijd voortschreed schreed het inzicht verder van de mogelijke voordelen die we met internet zouden kunnen doen. Dus ja, het kwam ervan: een heuse pc en filternet...
En dat kwam van pas toen een arts meende een diagnose te moeten stellen van een Syndroom van Asperger, en waar toentertijd het MSN-chatprogramma populair was dacht het de goede arts goed om in een MSN-groepje met lotgenoten te spreken... Ik heb het geweten wat dat was. Nee, ik kon er geen gesprek op enig niveau beginnen. De meesten hadden een eenzijdige belangstelling. Het duurde dan ook niet lang of ik had veel kennis opgedaan met mensen die aan een ASS leden. Nou ja, ik kon er niet mee praten... Een voorbeeld: er zat een jongeman in die MSN-groep die gek was van het sportwagenmerk Ferrari. Als je weet dat dit merk zoveel verschillende types heeft, en vaak zeer onbekend, in een zeer beperkte oplage, en dat deze wagens allen een nogal lastige typeaanduiding hebben van de combinatie letter en cijfers, en eventueel aangevuld met GT of de naam van een carrosseriebouwer, en dat der honderden modellen zijn, en iemand kent die typeaanduidingen uit zijn hoofd, nou, dan kan ik wel zeggen dat dit een hele prestatie is. En toch... Ik kon ondanks dit geniale punt niet op niveau met hem een gesprek onderhouden. Mensen die ik trof waren over het algemeen niet erg snugger, tja, hoe zeg je dat met goed fatsoen? Dat was ook duidelijk waar te nemen in hun taal. Hun Nederlands barstte van de fouten... Tja, dat kon je dan zien op een medium als MSN.
Ik kwam er al heel snel achter dat ik niet in die groep Aspergers kon aarden. Weinig diepgang, en desinteresse in de meeste zaken, uitgenomen vaak enkele punten waar men zich in verdiepte.
Laten we aannemen dat de dokter die me toen de diagnose S.v.A. gaf, deskundig was, maar we moeten tevens constateren dat ik niet in een groepje lotgenoten pas. Overigens.... en dat is ook opmerkelijk, juist in die tijd werd het Syndroom van Asperger een zeer populaire diagnose bij artsen.... als ik dat zo waarneem. Waarnemen doe ik veel. Sommige mensen menen meer dat ik een Highly Sensitive Person leek te zijn. Ik weet het niet, maar ik accepteer me zoals ik ben. Asperger dan wel HSP, dat maakt me dan niet uit.

Wat ik ook wel merk bij mij is dat als ik er ergens mee zit ik meteen antwoord moet hebben.

Ik denk dat heel veel mensen autistische trekjes hebben. ASS is een heel breed spectrum, logisch dus dat er al snel gedragskenmerken zijn die je bij je zelf herkent en andere kenmerken juist niet.

Zou het misschien niet zo kunnen zijn.... ik veronderstel maar wat, dat mensen waar het hier over gaat, niet zo heel zelden op een internetforum terecht komen? Ergens lijkt me dit niet heel onlogisch. Maar ja, ik kan dat niet onderbouwen...