Arja schreef:Voorbeeld: het begeleiden van een moeder die in gewetensnood komt omdat zij haar baby niet kan dopen (geloofsdoop) en vader wel (verbondsdoop). Hij komt in gewetensnood als hij het niet zou doen
In 1 Petrus 3 staat: “Waarvan het tegenbeeld, de doop, ons nu ook behoudt, niet die een aflegging is van de vuiligheid des lichaams, maar die een vraag is ener goede consciëntie tot God, door de opstanding van Jezus Christus”. Petrus laat hier onder andere uitkomen dat het nieuwe leven, dat in de wedergeboorte begint en waarvan de Doop als het sacrament van de inlijving een afspiegeling is, teweegbrengt dat we de Heere gaan vragen om een goed geweten. Een geweten kan nauw, of ruim zijn. Het geweten is niet onfeilbaar, en kan erg verschillend zijn. De laatste norm over goed en kwaad is: Gods onveranderlijke wil. Paulus maakt onderscheid tussen een zwak geweten (zie 1 Kor. 8) en een teer geweten (1 Kor. 10: 23-33). Een geweten kan verzwakt, of zelfs toegeschroeid zijn (1 Tim. 4:2 en Ef. 4: 18 en 19). Als alleen slechts het bestaan van gewetensnood een valide reden zou zijn, devalueert het geweten tot gevoel.