In mijn jeugd heb ik nooit van deze bezwaren gehoord. En werd het gewoon altijd gevierd. Ik kende geen gezinnen waar dat niet gebeurde.Luther schreef:Vind je dit niet wat overdreven?Erskinees schreef:Uiteraard! Een van de leukste avonden van het jaar.
Ik blijf niet begrijpen dat in de gereformeerde gezindte het vieren van Sinterklaas zo is ingeburgerd dat bezwaren die er voorheen altijd waren, nauwelijks meer klinken.
Het gaat om een feest met een verklede man en knechten ( over toneelspel gesproken) aan wie goddelijke eigenschappen worden toegekend: alwetend, alomtegenwoordig, onsterfelijk, etc., met een boek van gedachtenis, waarbij de sleutel is: wie zoet is, krijgt lekkers, wie stout is de roe. Is dat het beeld van goed en kwaad dat we onze kinderen willen meegeven?
Het staat echt in schril contrast met de Bijbelse boodschap en het Godsbeeld dat we onze kinderen willen meegeven.
Pas op volwassen leeftijd hoorde ik dat er mensen zijn die deze mening hebben. Plaatselijk waren dat alleen mensen uit OGG kringen.
En, opzich ik kan me er best nog wat bij indenken.
Tegelijkertijd denk ik dat je een beeld van goed en kwaad op allerlei manieren tegenkomt, ook in oude 'deugd' kinderboekjes, die toch wel een wat ander beeld geven dan het ware bijbelse beeld.
Ik zie het meer als traditie, een leuk verhaal. Waarbij Sinterklaas en Zwarte Piet leuk zijn voor de jaarlijkse intocht en het Sinterklaas journaal,maar inderdaad niet binnen komen om de cadeautjes uit te delen. Wij hebben de kinderen nooit de illusie gegeven dat het 'echt' is. Maar de gezellige jaarlijkse pakjesavond op 5 december met cadeautjes en lekkernijen en glunderende gezichtjes zou ik niet graag willen overslaan.
) boeken, een heerlijk parfummetje, sint heeft me heel erg verwend dit jaar. 
)
