Hollander schreef:

Zeeuw schreef:Geniet van je vreugde! Geen idee waarom je blij bent, maar ik ben blij voor je. En als mensen zich hierdoor gepasseerd oid voelen moeten ze echt een nuttigere tijdsbesteding zoeken.

Dat vind ik wel een bijzondere vorm van emotie. Je bent blij voor een ander, met als enige reden dat je weet dat de ander blij is. Ik kan dat gevoel zelf niet zo voorstellen. Ik kan het wel positief duiden als een ander blij is, maar mijzelf dan ook als blij typeren, is een emotionele uiting die ikzelf volgens mij nog nooit heb ervaren.

Ps. Dit heeft geen betrekking meer op de opmerking van Lilian. Het is slechts een (voor mij interessante) analyse van deze vorm van blijdschap.

Nou dat gevoel (van Zeeuw) herken ik zeker wel, mits je met die persoon een bepaalde band hebt. Dan kun je echt blij zijn vanwege de blijdschap van een ander. Idem verdriet hebben met het verdriet van een ander. Dat geldt m.i. ook al wanneer er alleen een natuurlijke band bestaat.

@Hollander:
Het geeft vreugde als je medemens blij is. Hoe nauwer met iemand verbonden, hoe dieper die vreugde is.

Voorbeeld: ik las in het plaatselijke krantje een artikel waarin iemand aangaf in een moeilijke periode gesteund te zijn door een docent van de middelbare school. Daar ben ik blij mee, om dat te lezen.
Blij voor haar, ook blij voor de docent. Dat laatste heeft vast met mijn beroep te maken, het geeft je blijdschap als je hoort/leest/merkt dat je werk voor een leerling de leerling heeft geholpen.

Als ik lees dat mensen in Noord- en Zuid-Korea elkaar naar 25 jaar weer eens zien, is dat ook vreugdevol om te lezen, maar het doet me wel minder.

Als ik lees dat er mooi nieuws is bij een collega, geeft dat juist weer meer vreugde dan bovenstaande voorbeelden.

Enz.

Hollander schreef:

Zeeuw schreef:Geniet van je vreugde! Geen idee waarom je blij bent, maar ik ben blij voor je. En als mensen zich hierdoor gepasseerd oid voelen moeten ze echt een nuttigere tijdsbesteding zoeken.

Dat vind ik wel een bijzondere vorm van emotie. Je bent blij voor een ander, met als enige reden dat je weet dat de ander blij is. Ik kan dat gevoel zelf niet zo voorstellen. Ik kan het wel positief duiden als een ander blij is, maar mijzelf dan ook als blij typeren, is een emotionele uiting die ikzelf volgens mij nog nooit heb ervaren.

Ps. Dit heeft geen betrekking meer op de opmerking van Lilian. Het is slechts een (voor mij interessante) analyse van deze vorm van blijdschap.

Er kwam bij mij ooit hoogsensitiviteit uit. Wellicht is dat het.

Valcke schreef:Nou dat gevoel (van Zeeuw) herken ik zeker wel, mits je met die persoon een bepaalde band hebt. Dan kun je echt blij zijn vanwege de blijdschap van een ander. Idem verdriet hebben met het verdriet van een ander. Dat geldt m.i. ook al wanneer er alleen een natuurlijke band bestaat.

Ook als het object van de blijdschap helemaal onbekend is? Dat is hier het geval, blijkens de gegeven reactie.

Mannetje schreef:@Hollander:
Het geeft vreugde als je medemens blij is. Hoe nauwer met iemand verbonden, hoe dieper die vreugde is. (…)

De voorbeelden die je gaf hadden allemaal een object van de blijdschap, de één wat meer helder dan de ander, maar dat terzijde. Voor jou dan dezelfde vraag als aan @Valcke.

Zeeuw schreef:Er kwam bij mij ooit hoogsensitiviteit uit. Wellicht is dat het.

Overigens, ik vind het dan wel weer mooi om te lezen dat je blij bent voor de ander. En dat meen ik oprecht. Tegelijkertijd vind ik het een interessante emotie-uiting die het overdenken waard is.

Ja. De emotie blijdschap van mijn medemens maakt mij blij.* Evenzo kan ik verdrietig worden van een mens met verdriet.

*Tenzij het onderwerp van die blijdschap mij niet blij maakt, natuurlijk. Ik kan niet blij zijn om de blijdschap van leerlingen die mijn collega het leven zuur hebben gemaakt.

Hebben we het nou over de vreugde of de psychologie van vreugde en blijdschap?

HersteldHervormd schreef:Hebben we het nou over de vreugde of de psychologie van vreugde en blijdschap?

Beide

Mannetje schreef:Ja. De emotie blijdschap van mijn medemens maakt mij blij.* Evenzo kan ik verdrietig worden van een mens met verdriet.

*Tenzij het onderwerp van die blijdschap mij niet blij maakt, natuurlijk. Ik kan niet blij zijn om de blijdschap van leerlingen die mijn collega het leven zuur hebben gemaakt.

Toch maak je met jouw kanttekening al een uitzondering. Want daarin is het object van de emotie bekend en daardoor wordt uiteindelijk jouw emotie bepaald. Dat lijkt erop dat jouw blijdschap zich juist niet richt op de enkelvoudige wetenschap van de blijdschap van een ander, zonder dat het object van de emotie bekend is.

HersteldHervormd schreef:Hebben we het nou over de vreugde of de psychologie van vreugde en blijdschap?

Zeg maar als ik moet stoppen.

In principe ben ik blij met de blijden. Om het voorbeeld verder uit te werken: zie ik blije leerlingen, dan maakt mij dat blij. Die blijdschap kan vervolgens door extra kennis verdiepen of verdampen.

Hollander schreef:

HersteldHervormd schreef:Hebben we het nou over de vreugde of de psychologie van vreugde en blijdschap?

Zeg maar als ik moet stoppen.

Oh nee hoor

Van het een komt het ander, zo gaat het gewoon

HersteldHervormd schreef:

Hollander schreef:

HersteldHervormd schreef:Hebben we het nou over de vreugde of de psychologie van vreugde en blijdschap?

Zeg maar als ik moet stoppen.

Oh nee hoor

Van het een komt het ander, zo gaat het gewoon

@Hollander je bent gewaarschuwd

Ik hoor de kinderen van de vakantiebijbelclub zingen ongeveer 120 kinderen, mijn oudste kleindochter is er ook heen.

Iemand vroeg of ik mijn dochtertje kwam brengen

samanthi schreef:Ik hoor de kinderen van de vakantiebijbelclub zingen ongeveer 120 kinderen, mijn oudste kleindochter is er ook heen.

Iemand vroeg of ik mijn dochtertje kwam brengen

Is dat laatste je grote vreugde?

Mannetje schreef:

samanthi schreef:Ik hoor de kinderen van de vakantiebijbelclub zingen ongeveer 120 kinderen, mijn oudste kleindochter is er ook heen.

Iemand vroeg of ik mijn dochtertje kwam brengen

Is dat laatste je grote vreugde?

Beiden hahahaha