Het wel en wee van de latere bekeerling...

[eilander]

Juist. Deze posting (ook de gedeelten die ik nu niet citeer) is ook wat ik bedoeld heb te zeggen, met name het door mij onderstreepte deel. Het wordt al snel als een veroordeling van iemand gezien, maar dat zij dan maar zo.

Natuurlijk ben ik het ook met jou en DIA eens, maar wat wordt er dan bedoeld met het "oude leven"? Kijk, als iemand de hoeren bezocht en zich elk weekend bezoop in een café is het duidelijk wat met het "oude leven" bedoeld wordt.
Maar stel dat iemand deed aan kickboxen en na de bekering nog steeds? Is dat ook het oude leven? Ja zegt de ene christen, nee zegt de andere christen. En zo kunnen er nog heel veel voorbeelden genoemd worden, wat overigens geen zin heeft, maar alleen om aan te tonen dat het "oude leven" niet altijd duidelijke definities zijn.

Goed dan, je wilt voorbeelden? Dan zal ik die geven:
- wie eerst het liefst zoveel mogelijk slaapt op zondag, gaat dan die tijd zoveel mogelijk inkorten en besteden aan het lezen van een goed boek
- wie eerst graag o zo nuttige maar tijdverslindende websites bekijkt, gaat dan met net zoveel inspanning de Bijbel onderzoeken
- wie eerst zich niet bekommert om hoe het met z'n buurman gaat, gaat dan eens een praatje met hem aanknopen en hem wijzen op eeuwigheidszaken
- wie eerst mee lachte met schunnige grappen in de bedrijfskantine, gaat daar iets van zeggen en/of zich terug trekken
- wie eerst vond dat gezelligheid in het gezin het allerbelangrijkste was, gaat nu meer oog krijgen voor de zielsbelangen van vrouw en kinderen (nee, het wordt niet in één keer ongezellig ofzo - het gaat erom: wat staat voorop?)
- wie eerst vooraan stond om de nieuwste roddels over medemensen of dominees te horen en door te geven, gaat dan alleen nog de goede dingen proberen door te vertellen
- wie eerst ontzettend boos kon worden als hem onrecht aangedaan werd, gaat dan zien dat zijn Heere en Heiland veel meer onrecht aangedaan is - en dat ook veel geduldiger heeft gedragen
- wie eerst opgaat in sport, gaat dan zijn tijd beter besteden
- wie eerst opgaat in de meest degelijke orgelmuziek, gaat dan zijn tijd beter besteden
- wie eerst voor het geld leeft, gaat dan de prioriteiten anders stellen
- wie zich eerst prima kon vinden in deze wereld, wordt dan een vreemdeling
- enzovoorts enzovoorts
- en: wie eerst erg tevreden zou zijn als hij bovenstaande dingen allemaal zou doen, gaat dan zien dat zelfs deze werken nog door Christus verzoend moeten worden

Ik hoop dat het nu duidelijker is wat ik bedoel, en ik wil nog steeds niet gaan discussiëren over deze voorbeelden. Het zijn ook maar voorbeelden.

[Mara]

Natuurlijk ben ik het ook met jou en DIA eens, maar wat wordt er dan bedoeld met het "oude leven"? Kijk, als iemand de hoeren bezocht en zich elk weekend bezoop in een café is het duidelijk wat met het "oude leven" bedoeld wordt.
Maar stel dat iemand deed aan kickboxen en na de bekering nog steeds? Is dat ook het oude leven? Ja zegt de ene christen, nee zegt de andere christen. En zo kunnen er nog heel veel voorbeelden genoemd worden, wat overigens geen zin heeft, maar alleen om aan te tonen dat het "oude leven" niet altijd duidelijke definities zijn.

Ik denk dat jij beter begrijpt wat het betekent om uit de wereld gegrepen te zijn.
M.i. wordt er nog teveel gefocussed op mensen die bekeerd worden, maar dan al een min of meer christelijke achtergrond hebben.
Dan weet je van huis uit toch al wel wat goed of fout is.

Nogmaals terug naar van Ewijk, wat hij zei:

Nu moet ik jullie toch wat vertellen over deze situatie..je merkt echt het verschil tussen jezelf en diegenen die van huis uit een christelijke opvoeding hebben genoten... veel bekender in de materie, de gebruiken, zowel binnen als buiten de kerk.
Je bent, zoals ikzelf hier, niet echt bekend met de terminologie en de uitdrukkingen, en van sommige dingen weet je regelrecht gewoon niet wat ze betekenen.

Iemand die in de wereld stilgezet wordt, de zgn. van kroeg naar kerk bekering, heeft op dat moment nog weinig kennis van christelijke gebruiken, gewoontes en zaken die niet bij een christen horen.
Vaak gaat dat vanwege de werking van de Heilige Geest van binnenuit, lidmaatschap voetbalclub wordt stopgezet, de pop CD's worden bij het vuil gezet, misschien ook de rij die eilander net postte gevolgd.
Maar.... je kunt niet meepraten op de bijbelstudievereniging/bijbelclub.
In sommige kerken word je met argusogen bekeken.
Je komt er achter dat je contact met je eigen familie heel anders wordt, hopelijk geen breuk, maar toch, het is anders dan voorheen want je kunt niet meer met alles meedoen en niet altijd is daar begrip voor.

Heeft van Ewijk nu antwoord gekregen op deze vragen?

Mijn vraag die ik u voor wil leggen is, is er in de christelijke wereld, en in de kerk wel genoeg aandacht en begrip voor deze nieuwe ''wereldse'' aanwas? en dan bedoel ik meer gemeenteleden onder elkaar...predikanten en ambtsdragers staan altijd klaar voor vragen en hulp, maar dat bedoel ik ook niet.
Hoe gaat men er bij u, en wat dat betreft uzelf mee om?
Is het verschil in cultuur en achtergrond voor u erg merkbaar als u zo iemand treft?
Kunt u begrijpen dat men zich soms een vreemde eend in de bijt voelt?

Laten we dus proberen om ons bij deze vragen te houden en daar het antwoord op te geven.

[-DIA-]

Wat mezelf betreft: Soms, nee, vaak een vreemde in eigen huis. Mijn enige broer heeft een andere richting gekozen en wil niet meer met het oude geconfronteerd worden. Dat heel moeilijk, als je het goede voor je enige bloedverwant zoekt en dat wordt dan niet aanvaard of je praat zo het lijkt in tegen een stomme. Begrip is vaak heel ver te zoeken. Begrip kan er wel zijn als je een beetje kunt relativeren en je moet anders denkenden als gelijkwaardig opvatten. Dat is in sommige gevallen een onmogelijkheid, anders kom je in conflict met je eigen belijdenis. En hoewel mijn enige broer dezelfde belijdenis in dezelfde kerk heeft afgelegd is praten een onmogelijkheid geworden. Dat is heel erg moeilijk, al zal ik zelden daarover klagen.

[helma]

Gistermiddag hadden we een preek: waarom worden wij een christen genoemd. (HC12). Hoe ziet je leven als christen eruit? Ik moest nog denken aan deze discussie. Aanbevolen! http://cgkrenswoude.nl/preken-archief/
(Trouwens, de morgenpreek ook aanbevolen)

[Mara]

Wat mezelf betreft: Soms, nee, vaak een vreemde in eigen huis.

Maar DIA, jij komt uit een degelijk christelijk nestje! Ik ook. En dan heb je een bepaalde kennis, ook al is het dan theoretisch, al wel.
Een latere bekeerling moet vanaf het allereerste begin vaak beginnen, kent niet één lied, kent geen gebeden, snapt niets van uitdrukkingen die vaak in de kerk gebezigd worden.
Ik heb eens gelezen wat een dominee zei:
je moet voor degene preken die voor het laatst in de kerk kan zitten, maar ook voor diegene die er voor het eerst zit.
En dat is de spijker op de kop.

[Orchidee]

Ik denk dat jou broer er precies hetzelfde over denkt @Dia
Ik denk dat hij het verdrietig vind dat jij in "het oude" blijft hangen.
In dezelfde kerk belijdenis doen heeft toch geen meerwaarde?
Van hetzelfde geloof belijdenis doen is wat je met elkaar verbind!

[-DIA-]

Wat mezelf betreft: Soms, nee, vaak een vreemde in eigen huis.

Maar DIA, jij komt uit een degelijk christelijk nestje! Ik ook. En dan heb je een bepaalde kennis, ook al is het dan theoretisch, al wel.
Een latere bekeerling moet vanaf het allereerste begin vaak beginnen, kent niet één lied, kent geen gebeden, snapt niets van uitdrukkingen die vaak in de kerk gebezigd worden.
Ik heb eens gelezen wat een dominee zei:
je moet voor degene preken die voor het laatst in de kerk kan zitten, maar ook voor diegene die er voor het eerst zit.
En dat is de spijker op de kop.

Jawel, maar als de rest om je heen vervreemd van de leer dan kan dat toch voor een enorme vervreemding een vereenzaming zorgen. Je niets meer met elkaar delen, tenzij het puur algemene mededelingen zijn. Het nieuws bespreken kan in de praktijk niet eens, want je kunt je visie op het nieuws niet zomaar los zien van je belijdenis. Dan moet je zwijgen, ondanks dat de vreselijke dingen gebeuren die wel eens wilt bespreken met een ander. Je voelt dan als het ware dat je beter niets kunt zeggen, wil je de vrede bewaren, en dat is toch wel heel belangrijk.

[Johann Gottfried Walther]

Dat is idd het kardinale punt. Een verandering is nog geen bekering. Het boek: "de bijna christen ontdekt" van M Meade is wat dat betreft aangrijpend maar ook verhelderend.

Daarbij komt dat juist zulke boeken minder populair lijken te worden. Ik merk dat er soms meer romans worden gelezen dan degelijke christelijke boeken. Neem ook de boeken van ds. Th. van der Groe. "Toetsteen der ware en valse genade". En zo zij er meer van zulke ontdekkende werken, waarvan ik me niet aan de indruk kan ontworstelen dat die minder worden gelezen dan bij ons voorgeslacht.

Laat men dan niet alleen De bijna christen ontdekt lezen, maar ook zijn preken, zoals zijn prekenserie over: het vallen in de handen van de levende God.

[-DIA-]

Dat is idd het kardinale punt. Een verandering is nog geen bekering. Het boek: "de bijna christen ontdekt" van M Meade is wat dat betreft aangrijpend maar ook verhelderend.

Daarbij komt dat juist zulke boeken minder populair lijken te worden. Ik merk dat er soms meer romans worden gelezen dan degelijke christelijke boeken. Neem ook de boeken van ds. Th. van der Groe. "Toetsteen der ware en valse genade". En zo zij er meer van zulke ontdekkende werken, waarvan ik me niet aan de indruk kan ontworstelen dat die minder worden gelezen dan bij ons voorgeslacht.

Laat men dan niet alleen De bijna christen ontdekt lezen, maar ook zijn preken, zoals zijn prekenserie over: het vallen in de handen van de levende God.

Als we dat recht zouden beseffen, de heiligheid en rechtvaardigheid van God, dan zou het hier vol ontzag stil worden. Dat geloof ik zeker. Denk eens aan het volk van Israël hoe zij beefden voor de majesteit Gods toen Hij Zijn wet gaf op Horeb. Denk aan profeten die het uitriepen: Wee mij want ik ben een zondig mens, en zo vele voorbeelden meer. Ik denk dat we te menselijk of helemaal niet over deze hoge grote, verschrikkelijke en majesteitelijke God denken.

[ejvl]

Goed dan, je wilt voorbeelden? Dan zal ik die geven:
- wie eerst het liefst zoveel mogelijk slaapt op zondag, gaat dan die tijd zoveel mogelijk inkorten en besteden aan het lezen van een goed boek
- wie eerst graag o zo nuttige maar tijdverslindende websites bekijkt, gaat dan met net zoveel inspanning de Bijbel onderzoeken
- wie eerst zich niet bekommert om hoe het met z'n buurman gaat, gaat dan eens een praatje met hem aanknopen en hem wijzen op eeuwigheidszaken
- wie eerst mee lachte met schunnige grappen in de bedrijfskantine, gaat daar iets van zeggen en/of zich terug trekken
- wie eerst vond dat gezelligheid in het gezin het allerbelangrijkste was, gaat nu meer oog krijgen voor de zielsbelangen van vrouw en kinderen (nee, het wordt niet in één keer ongezellig ofzo - het gaat erom: wat staat voorop?)
- wie eerst vooraan stond om de nieuwste roddels over medemensen of dominees te horen en door te geven, gaat dan alleen nog de goede dingen proberen door te vertellen
- wie eerst ontzettend boos kon worden als hem onrecht aangedaan werd, gaat dan zien dat zijn Heere en Heiland veel meer onrecht aangedaan is - en dat ook veel geduldiger heeft gedragen
- wie eerst opgaat in sport, gaat dan zijn tijd beter besteden
- wie eerst opgaat in de meest degelijke orgelmuziek, gaat dan zijn tijd beter besteden
- wie eerst voor het geld leeft, gaat dan de prioriteiten anders stellen
- wie zich eerst prima kon vinden in deze wereld, wordt dan een vreemdeling
- enzovoorts enzovoorts
- en: wie eerst erg tevreden zou zijn als hij bovenstaande dingen allemaal zou doen, gaat dan zien dat zelfs deze werken nog door Christus verzoend moeten worden

Ik hoop dat het nu duidelijker is wat ik bedoel, en ik wil nog steeds niet gaan discussiëren over deze voorbeelden. Het zijn ook maar voorbeelden.

Ik ben het wel met je eens eilander, zeker als het gaat om deze genoemde punten.
Echter gaat (ging) het mij om:

Het gaat mij niet om verschillen (verschilletjes is beter misschien) die er kunnen zijn in uiterlijke dingen, maar om belangrijker zaken in iemands levensstijl. En dan geloof ik vast dat de Heere iemand die midden uit de wereld komt, leert dat bepaalde zaken niet meer kunnen. Uit liefde tot God, Zijn Woord en wet, willen ze bepaalde dingen niet meer.
Dat is toch wezenlijk iets anders dan "Wat voor de één onoverkomelijk is, is voor de ander niet eens een drempeltje."?

Hier op het forum zijn ook mensen, misschien beperkt maar toch, die bijvoorbeeld het gebruik van de HSV onoverkomelijk vinden, voor een ander is dit niet eens een drempeltje. Of het dragen van een broek door een vrouw onoverkomelijk, voor de ander niet eens een drempeltje, of romans, of televisie, en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Ik denk dat, omdat de verschillen bij christenen zo enorm groot zijn, er zaken belangrijk en/of onoverkomelijk gemaakt worden wat voor een ander, niet eens een drempeltje is.
En inderdaad zullen er een hoop dingen veranderen, onder andere jouw voorbeelden, maar dat wil nog niet zeggen dat er nog steeds een hoop onbegrip kan zijn voor nieuwe bekeerlingen aangaande randzaken, wat onoverkomelijk wordt gemaakt, bijvoorbeeld kleding of de HSV.

Maar verder denk ik ook, als God in het leven gaat werken, gaan dingen vanzelf en worden dingen vanzelf nagelaten, misschien niet precies zoals gewenst is binnen bepaalde contreien, maar dat doet niet terzake. Het kan zeker onbegrip opleveren, maar het is niet belangrijk.

[eilander]

@ejvl, het lijkt er soms op dat er mensen zijn die menen dat er in levensstijl en levenshouding niet zoveel hoeft te veranderen. Anders gezegd: dat men met allerlei dingen gewoon kan meedoen en toch kan zeggen in Christus te zijn.
Daartegen heb ik iets willen zeggen, en uiteindelijk met mijn voorbeelden iets duidelijk willen maken. Zó heb ik al die tijd mijn bijdragen hier bedoeld. Op jouw voorbeelden ga ik daarom niet in.

[Hesther]

Ze zijn er, ik ben er zelf ook één en wij zijn best met velen...
Ik heb het hier al vaker gezegd en menigeen is er hier al bekend mee, ik stam uit een seculiere omgeving en heb gekozen voor de volwassendoop op latere leeftijd,
Geen godsdienstige familie, geen christelijke vrienden en familie, alleen op de tast zelf tot geloof gekomen, alhoewel dat allicht gezwets is omdat zulks altijd en immer het werk is van de Geest.

Nu moet ik jullie toch wat vertellen over deze situatie..je merkt echt het verschil tussen jezelf en diegenen die van huis uit een christelijke opvoeding hebben genoten... veel bekender in de materie, de gebruiken, zowel binnen als buiten de kerk.
Je bent, zoals ikzelf hier, niet echt bekend met de terminologie en de uitdrukkingen, en van sommige dingen weet je regelrecht gewoon niet wat ze betekenen.

- De drie formulieren? heeft dat met verzekeren te maken?
- Zegt het begrip oudvaders u iets?
- Bent u bekend met de kerkelijke cultuur?
- Klinken termen zoals ''thuislezers'' en ''huisgodsdienst'' bekend?
- Psalmberijming van Peter Datheen? is dat een uitgever?


Kortom: je bent behalve je bijbelkennis gewoon dom.
Daarbij ben je in vergelijking met anderen ook nog meer ''werelds'' .
Je hebt een tv, je gaat uit, je ziet geen kwaad in kermis en cafébezoek en het gross van je naasten is seculier.
je geloofsgenoten tref je alleen maar in de kerk of daaraan verwante activiteiten.
Laten we het over de verschillen in omgang en taalgebruik maar niet eens hebben...

Mijn vraag die ik u voor wil leggen is, is er in de christelijke wereld, en in de kerk wel genoeg aandacht en begrip voor deze nieuwe ''wereldse'' aanwas? en dan bedoel ik meer gemeenteleden onder elkaar...predikanten en ambtsdragers staan altijd klaar voor vragen en hulp, maar dat bedoel ik ook niet.
Hoe gaat men er bij u, en wat dat betreft uzelf mee om?
Is het verschil in cultuur en achtergrond voor u erg merkbaar als u zo iemand treft?
Kunt u begrijpen dat men zich soms een vreemde eend in de bijt voelt?

Deze contrasten baren mij al deze en vele andere vragen...

Als eerste schot voor de boeg heeft je getuigenis mij ontroerd. Ik heb geen enkele bijdrage daarna gelezen alleen jouw getuigenis.
Wat heerlijk om zonder ballast van kerkleer of formulieren of geef het maar een naam tot geloof te komen.
Je zou het geen 'Saulus' bekering kunnen noemen want hij was juist heel erg verweven met religieuze zaken en kennis van wetten en regels..... maar wat dacht je van de Kamerling uit Ethiopië?
De man las Jesaja en dan komt Filippus uit de lucht vallen en vraagt: "begrijp je nu wel wat je leest" en dan begrijpt de man misschien niet alles, maar hij GELOOFT en daar gaat het om. En dan is daar een meertje ofzoiets en wordt de man gedoopt en....'vervolgde zijn weg met blijdschap.

Of er in de kerk genoeg aandacht en begrip is voor deze ' wereldse ' aanwas weet ik niet. Wel in de kerk waar ik kom.
Iemand wordt opgevangen en begeleid in kennis van de Schrift en zodoende ook vertrouwd met 'de taale Kanaäns'. En dat doen we onder elkaar. Dat doen we vanaf heel kleine kinderen tot wie het maar wil 'horen'.
En de belofte is niet dat dominees of kerkbeambten ons zouden leiden in de weg van kennis van de Schrift , maar de Heilige Geest zou ons leiden in heel de waarheid, waarmee ik niet stel dat God ons geen herders namelijk leraren heeft gegeven en ik ben daar ook heel dankbaar voor, maar er is zoveel kaf onder het koren, er wordt zoveel onzin verteld waarbij ik geen vinger wil gebruiken naar welke denominatie danook, maar je moet wel heel goed (be) proeven of de geesten uit God zijn.
Daarom is goede opvang van jonge Christenen heel belangrijk.
En die wereldse gewoonten? Waarom zijn ze werelds? We zijn in de vrijheid geplaatst om God te dienen en die vrijheid mag je niet gebruiken voor de bevrediging van het vlees, maar Prediker zegt wel dat je mag genieten van alles wat onder de zon is.
En dat gaat heel goed samen met 'bedenken de dingen die Boven zijn'. Want die wetten die onze vaderen niet konden dragen hoeven wij elkaar niet op te leggen. Het is een leven uit genade en in afhankelijkheid van onze HEERE Jezus Christus.
De Here Jezus kwam voor zondaars en niet voor gelovigen. Hij kwam om zalig te maken wat verloren was zoals jij en ik.
En eenmaal in Zijn handpalm gegraveerd kan niemand jou daaruit rukken ( Rom 8 vers 38 meen ik).
Ik wens je Gods nabijheid toe in je weg van het kind tot zoonstelling.

[Jeremiah]

Daarbij ben je in vergelijking met anderen ook nog meer ''werelds'' .
Je hebt een tv, je gaat uit, je ziet geen kwaad in kermis en cafébezoek en het gross van je naasten is seculier.

En die wereldse gewoonten? Waarom zijn ze werelds? We zijn in de vrijheid geplaatst om God te dienen en die vrijheid mag je niet gebruiken voor de bevrediging van het vlees, maar Prediker zegt wel dat je mag genieten van alles wat onder de zon is.
En dat gaat heel goed samen met 'bedenken de dingen die Boven zijn'.

Dat gaat naar mijn bescheiden mening helemaal niet goed samen. Sterker nog: het gaat totaal niet samen. Want: "Heb de wereld en wat in de wereld is niet lief. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem". Daarom is er in de waarachtige bekering altijd een afsterven van de oude mens en een opstanding van de nieuwe mens. En daarom is de waarachtige bekering ook een totaal onmogelijke zaak bij de mens vandaan.

[GJdeBruijn]

1 Petrus 2 Gij, die eertijds geen volk waart, maar nu Gods volk zijt; die eertijds niet ontfermd waart, maar nu ontfermd zijt geworden.
Geliefden, ik vermaan u als inwoners en vreemdelingen, dat gij u onthoudt van de vleselijke begeerlijkheden, welke krijg voeren tegen de ziel;
En houdt uw wandel eerlijk onder de heidenen; opdat in hetgeen zij kwalijk van u spreken, als van kwaaddoeners, zij uit de goede werken, die zij in u zien, God verheerlijken mogen in den dag der bezoeking.

[helma]

Waar het om ging is dat niet altijd duidelijk is welke dingen nu wel en welke nu niet bij de wereld horen. (Als je als bekeerling uit de wereld in de kerk komt). Volgens mij was het wel duidelijk dat Gods geboden uiteraard gehouden moeten worden, maar er zijn dingen die niet overal en bij iedereen hetzelfde zijn. Voor de een horen oorbellen bij de wereld, een ander vindt dat niet, maar heeft wel weer moeite met roken. De ene vindt gekleurde kleding werelds maar een ander heeft juist veel moeite met dure kleding. Ook over lang en kort haar is verschil van mening. En er zou veel meer te noemen zijn. Hoe kan je, als je uit de wereld komt, nu snappen wat wel en niet bij de wereld hoort als er binnen de kerk ook zoveel verschil van mening is?
Het kan zomaar per woonplaats of kerkverband verschillen wat wel en niet mag.

Volgens mij heeft niemand gezegd dat een kind van God hetzelfde kan blijven na de bekering.
Een groot kenmerk is dat zo iemand gaat vragen : Heere wat wilt Gij wat ik doen zal. Dat heeft, als het goed is, vervolgens betrekking op je hele leven.
Och dat ik klaar en onderscheiden zag, hoe ik mij naar Uw bevelen moet gedragen.
En dat maakt je een vreemdeling, omdat de mens van nature zijn eigen wil wil doen en zichzelf wil handhaven.