Reformatorische inrichting

[eilander]

Gaat mij er meer om dat pakembeet iedere 6 maanden alle huismoeders als tijgers op Merel afspringen.

Ho ho, ik voel me miskend.

[Mara]

Gaat mij er meer om dat pakembeet iedere 6 maanden alle huismoeders als tijgers op Merel afspringen.

Ik ben geen huismoeder hoor.
Ik ben parttime gaan werken toen onze jongste naar de middelbare ging.
Ik heb ook geen principieel bezwaar tegen werkende moeders.
Maar als er een perfect plaatje wordt uitgestald, vraag ik mij wel eens af hoe dat kan. In real life zie ik nl. veel moeders zich in allerlei bochten moeten wringen om hun agenda en indeling sluitend te krijgen, omdat er een kind ziek is geworden, of hun man onverwacht weg moet of ook ziek, hun huishoudelijke hulp ermee gestopt is, hun schoonmoeder geen oppas meer kan doen, omdat ze zelf doodmoe zijn of tobben met een hardnekkig virus, dat soort onverwachte hobbels.
Dan kunnen we rekenen, maar moeten wel eens overrekenen. En DAT zou ik nu wel eens willen lezen, want dan komt het op mij realistisch over.
Hoe Orchidee erover denkt, moet ze zelf maar zeggen.

[Orchidee]

Ik heb al genoeg ( voor sommigen teveel) gezegd
Ik zal in de toekomst proberen op mijn handen te gaan zitten

[Tiberius]

Ik zal in de toekomst proberen op mijn handen te gaan zitten

Niet doen. Dat is slecht voor je toetsenbord.

[Orchidee]

[merel]

Gaat mij er meer om dat pakembeet iedere 6 maanden alle huismoeders als tijgers op Merel afspringen.

Ik ben geen huismoeder hoor.
Ik ben parttime gaan werken toen onze jongste naar de middelbare ging.
Ik heb ook geen principieel bezwaar tegen werkende moeders.
Maar als er een perfect plaatje wordt uitgestald, vraag ik mij wel eens af hoe dat kan. In real life zie ik nl. veel moeders zich in allerlei bochten moeten wringen om hun agenda en indeling sluitend te krijgen, omdat er een kind ziek is geworden, of hun man onverwacht weg moet of ook ziek, hun huishoudelijke hulp ermee gestopt is, hun schoonmoeder geen oppas meer kan doen, omdat ze zelf doodmoe zijn of tobben met een hardnekkig virus, dat soort onverwachte hobbels.
Dan kunnen we rekenen, maar moeten wel eens overrekenen. En DAT zou ik nu wel eens willen lezen, want dan komt het op mij realistisch over.
Hoe Orchidee erover denkt, moet ze zelf maar zeggen.

Dank je Curatorium!

@ mara het perfecte plaatje heb ik nooit uitgestald. Ik heb wel aangegeven hoe wij het thuis doen en dat dat echt samen is zonder hhh, oma's die oppassen etc. Ook heb ik aangegeven dat het best hard werken is voor ons. Dat wij onszelf op een lager plan zetten.

@ orchidee je hoeft van mij niet op je handen te gaan zitten hoor. Ik vind het alleen wel jammer dat jij je zo aangevallen voelt, terwijl ik in dit topic niets gezegd heb over thuisblijfmoeders. Ik heb alleen aangegeven dat ik wel volgens een strak schema schoonmaak, omdat ik anders achter de feiten aan ga lopen en er pas een week later weer aan toe kom.

[Ad Anker]

Ik vind dat moeders met kleine kinderen altijd thuis moeten zijn. Het is schadelijk voor kleine kinderen als ze overal gebracht worden. Een oplossing is dat vaders bijvoorbeeld een dag thuis zijn, zodat moeder dan kan werken. Dat doen wij ook. Werkt erg plezierig, moet ik zeggen.

Anderzijds: als alle kinderen op school zitten, en helemaal op het middelbaar onderwijs, kunnen moeders prima gaan werken. De tijden zijn veranderd, het huishouden is echt geen weektaak maar. Als dat wel zo is, doe je het fout. En dan wordt het winkelen, beppen, forummen en koffiedrinken, allemaal lusten van het vlees en dat werkt alleen maar luiigheid in de hand. Uiteraard kun je de tijd ook prima opvullen met mantelzorg, vrijwilligerswerk etc. Maar dóe iets.

[Mara]

Ook heb ik aangegeven dat het best hard werken is voor ons.

Dat het hard werken is, geloof ik zeker! Alleen hoop ik dat je je bewust bent dat het een kaartenhuis kan zijn, misschien nog niet is, maar als 1 kaartje omvalt, stort het hele bouwwerk in.

Dat wij onszelf op een lager plan zetten.

Ditzelfde zei ik tegen mijn huisarts, maar toen ik doodmoe, altijd verkouden en een torenhoge bloeddruk bij hem belandde, adviseerde hij mij heel streng dat ik mezelf nu eens op nummer 1 moest zetten.
Als je jezelf onbelangrijker acht dan de rest, steven je op een burn out af, dat is de les die ik moest leren.
Ik weet maar een klein deel van jou, maar wel veel moeten. En dat kan heel lang goed gaan, bij mij ook, totdat...
Ik hoop, lieve Merel, dat je zelf op tijd inziet als bij jou het lichtje oranje wordt, want als het op rood springt, ben je te laat.

De tijden zijn veranderd, het huishouden is echt geen weektaak maar. Als dat wel zo is, doe je het fout.

Dat is wel zo. Mijn moeder had alleen voor de was al 2 dagen per week nodig.
Nu zal de één het nodig vinden om elke week de buitenboel te doen, terwijl de ander denkt, dikke doei, zolang ik door de ramen kan kijken, is het mij goed.
Maar ik vind wel dat het soms onderschat wordt.
Ik heb 2 jaar in de gezinszorg gewerkt en kwam binnen als moeder niets meer kon, maar in sommige huizen was het heel erg vies. En dan bedoel ik, schrikbarend vies vanwege jaren niet goed schoonmaken en bijhouden.
Dan zagen de woonkamer en het huis en tuin er piekfijn uit hoor, alleen als je dan in de sanitairruimtes of slaapkamers kwam...
Veel mensen hebben kennelijk niet geleerd om schoon te maken.

Hier een noodkreet van een moeder die denkt dat het nooit genoeg is
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/242 ... ige-moeder

of teveel haar oren laat hangen naar een zus of schoonzus.
Dat is ook een kant ervan.

[ZWP]

Ik vind dat moeders met kleine kinderen altijd thuis moeten zijn. Het is schadelijk voor kleine kinderen als ze overal gebracht worden.

Er is een gebied tussen a. kinderen nooit ergens brengen en b. kinderen alle werkdagen elders onderbrengen (waarbij er ook nog onderscheid is tussen brengen bij een opa/oma/familie of niet).

In dat gebied tussen a. en b. kan een ieder, met inachtneming van de ontvangen talenten en gezondheid, een keuze maken die ze ook kunnen verantwoorden aan God.

[merel]

Ook heb ik aangegeven dat het best hard werken is voor ons.

Dat het hard werken is, geloof ik zeker! Alleen hoop ik dat je je bewust bent dat het een kaartenhuis kan zijn, misschien nog niet is, maar als 1 kaartje omvalt, stort het hele bouwwerk in.

Dat wij onszelf op een lager plan zetten.

Ditzelfde zei ik tegen mijn huisarts, maar toen ik doodmoe, altijd verkouden en een torenhoge bloeddruk bij hem belandde, adviseerde hij mij heel streng dat ik mezelf nu eens op nummer 1 moest zetten.
Als je jezelf onbelangrijker acht dan de rest, steven je op een burn out af, dat is de les die ik moest leren.
.

Zucht, jij maakt het altijd zo dramatisch. Bij ons stort niet het hele kaartenhuis in als er een kind ziek wordt of als wij onverwacht naar een arts moeten. Dan kijken wij wat haalbaar is, net zoals ieder ander.

Jezelf op een lager plan zetten, is wat anders dan jezelf onbelangrijker achten. Dat houdt in dat je heel bewust keuzes maakt en het gezin prefaleert boven eigen verlangens. Vriendinnen heb ik een tijd lang weinig/ veel minder gezien. Idem met de weekenden. Dan doen wij liever dingen samen met het gezin dan dat wij alle sociale verplichtingen afgaan om bij te blijven. Ook al wordt dat niet altijd gewaardeerd als je niet naar verjaardagen aan de andere kant van het land gaat. Daarbij ben ik/ zijn wij mentaal volgens mij sterker dan meniggeen en kunnen wij veel hebben. Als ik voldoende slaap krijg, kan ik zeker wel de hele dag doorgaan.

[Mara]

Zucht, jij maakt het altijd zo dramatisch.

Zo was het niet bedoeld.

Bij ons stort niet het hele kaartenhuis in als er een kind ziek wordt

Ik zei niet dat het zo is, maar dat het zo kan worden.
Het was alleen maar goed bedoeld.

[Hendrien]

Het is niet nodig om iemand aan te vallen, als je leven maar in "balans" is. Maar ik vind het wel naar dat hier erg negatief gesproken wordt over een bakje koffie drinken bij iemand. Daar ben ik het echt niet mee eens. Vooral als zgn. "thuisblijfmoeder" heb ik het altijd erg nodig gehad om even bij iemand langs te gaan. Op je werk spreek je toch ook met je collega's? En mensen die niet (meer) aan het arbeidsproces deelnemen, vinden het ook erg fijn als er iemand langs komt.

[helma]

Het is altijd lastig in een discussie dat er nogal eens generaliserend gesproken wordt. Dat zag je in de artikelen over Reformatorische kinderopvang ook. Dat vertroebelt een discussie en de een neemt de ander dan toch niet helemaal serieus meer. Ik hoop dat beide partijen hun keus om al of niet buiten de deur te werken biddend nemen. Het een of het ander maakt je geen betere of minder goede moeder.(Volgens mij heb ik Merel nooit aangevallen trouwens, we hebben wel allebei onze mening verdedigd).Op beide manieren kan je het moederschap verkeerd invullen. In beide keuzes moet je je naar God toe kunnen verantwoorden. Ook over de manier waarop je ( de rest van) je tijd invult. Koffiebezoekjes kunnen inderdaad heel waardevol zijn. Voor jezelf en de ander. Er zijn veel eenzame mensen die snakken naar een bezoekje. Ik heb zelf altijd de neiging om het 'zonde van mijn tijd' te vinden en combineer het meestal met een gezamenlijke wandeling of een gezamenlijke huishoudklus. Maar vaak zijn dat toch ook momenten waarop je van hart tot hart met iemand kan spreken of bepaalde (opvoed)struggles kan delen.
En als je kleine kinderen hebt vinden die het ook vaak gezellig om ergens op bezoek te gaan waar andere kindjes zijn om mee te spelen. Krijgen ze toch nog een beetje sociale ontwikkeling

[eilander]

Het is maar hoe je het 'aanvallen' definieert. Misschien valt mijn stellingname wel onder die definitie, maar dan wel in de zin dat ik het niet persoonlijk bedoel maar dat ik wel persoonlijke keuzes onbijbels vindt.

Natuurlijk is er vrijheid van geweten, maar op een discussieforum moet je er niet gek van op kijken als je aangesproken wordt op je mening.

Ik vind 'thuisblijfmoeder' een verschrikkelijk woord, dus ik zal dan maar zeggen dat we meer waardering zouden mogen hebben voor het feit dat er toch nog steeds moeders voor kiezen om geen 'niet-thuis-moeder' te zijn. Maar ik ben ook een enorm ouderwetse vader met een enorm gezin.
In mijn huidige werkkring gaf ik een tijdje terug dagelijks tijdens de lunch uitleg over één van de facetten van een groot gezin: hoe gaan jullie eigenlijk op vakantie? Passen jullie wel in één auto? En zo zijn er nogal wat vragen te bedenken door mensen die drie kinderen al echt veel vinden - en niemand heeft er ook meer dan drie.
O ja, ze vragen ook nog wat voor eettafel we hebben.... (on-topic graag....)

[helma]

Haha, zulke vragen zijn herkenbaar. Toen ze nog klein waren zag je mensen ook altijd tellen. Mijn man stak dan nog wel eens heel blij 9 vingers op. Ik vind thuisblijfmoeder een prima woord, mooier dan thuis-zit-moeder. Het maakt me niet zoveel uit hoe ze me noemen, voel wel ergernis als er gevraagd wordt of ik 'nog steeds niet werk'. Nee, ik 'werk' niet...huh. Het is wel zo dat ik nog van voor 1970 ben, ik hoefde in mijn tijd niet op te roeien tegen allerlei moeders die wel een baan hadden naast hun gezin. Het was nog vrij normaal als je voor het fulltime moederschap koos. Voor de jonge moeders van nu, die helemaal voor hun gezin kiezen, valt de druk van de omgeving echt niet altijd mee. Voor die moeders heb ik echt respect.