Mijn oudste zoontje bad (hardop) voor de zuster, toen ze samen een boterhammetje aten tussen de middag. Ze vond dat zo ontroerend.crossmountain schreef:Als je buiten de biblebelt woont heb je niet de luxe om overal een Christelijke variant voor te kiezen.
Ik heb heel goede ervaring met "seculiere" hulpverlening. Je kan zelfs met ze over de preek praten!
Het altijd maar een Christelijke variant van te zoeken is ook niet getuigend naar anderen toe. Juist met een hulpvelener heb je een vertouwensband en is het mooi om iets van je geloof te delen. Net zo als Christelijke kraamzorg. Zou ik nooit voor kiezen. Het is juist mooi om een seculier iemand deelgenoot te maken voor een paar dagen in je gezin!
Jaren later had ze het er nog over.
Onze oude huisarts was destijds gereformeerd, zijn opvolger een atheïst. Kort daarna werd vader ernstig ziek.
Maar hij heeft het ziekbed van mijn vader zo goed begeleid, niet alleen lichamelijk.
Met alle respect voor onze opvattingen w.b. behandelen en levenseinde.
Ook met andere behandelaars, al moet je wel oplettend blijven.
Zeker bij bepaalde klachten "waar je mee moet leren leven, omdat de geneeskunde daar geen antwoord op heeft", is het uitkijken dat je niet beïnvloed gaat worden door reiki, boeddha, bioresonantie e.d.
