Opvoeden, verbieden of begeleiden?

[Mara]

N.a.v. diverse boeken die ik in de afgelopen weken gelezen heb, waarin een strenge opvoeding centraal stond, wil ik jullie het volgende voorleggen.
Ik zie om me heen dat veel ouders dingen verbieden, zonder daar echt een onderbouwing aan te geven.
Wij willen dit niet, wij willen geen open internet in huis, je hebt een mobiel dus is een smarthphone niet nodig, omdat ik het zeg.
Ouders maken op Bijbelse gronden aanspraak op hun gezag, terecht, laat daar geen twijfel over bestaan.
Laten we uitgaan van "normale" kinderen, middelbare-schoolleeftijd. Ze zijn bezig zich langzaam los te maken van hun ouders, moeten zelf gaan nadenken en hun mening leren vormen.
Kun je dan als ouders domweg verbieden?
Ik ben zelf moeder van inmiddels oudere kinderen en ik geloofde meer in het begeleiden dan in het verbieden. Natuurlijk hebben mijn man en ik grenzen gesteld en echt lang niet alles goedgevonden. We hebben wel altijd getracht meer naast ons kind te gaan staan en niet erboven.
Opvoeden is lastig. Als je meerdere kinderen mag krijgen, kom je al snel tot de ontdekking dat elk kind anders is, een andere aanpak nodig heeft. Het ene kind heeft genoeg aan een boze blik, terwijl het andere kind maar door en door gaat, totdat het wat hardhandiger gestopt moet worden.
Ook merk je tijdens die roerige jaren niet, dat het vruchten afwerpt. Vaak zie je dat op volwassen leeftijd, omdat het kind het tegen je zegt.
Je wilt graag een fijne warme band met je kinderen hebben, tegelijk moet je die grenzen stellen waardoor het kind ontzettend boos op je kan worden.
Hoe gaan jullie als ouders met die emotie om?
En moeten thuiswonende kinderen zich aan alle huisregels houden, ook al zijn ze 24 jaar, dus zelf verantwoordelijk voor hun daden?
Grepen jullie terug naar je eigen opvoeding, of juist niet?

[-DIA-]

Hoewel ik zelf geen kinderen heb wil ik wel wat doorgeven wat onze predikant ons wel eens
heeft voorgehouden.
Kinderen willen antwoord op vragen. En daar hebben ze ook recht op, in die zin dat ze niet
geholpen worden als ze vragen waarom mag dit en dat niet, en dan maar gemakkeijk
je ervan afmaken door te zeggen: Dat staat in de Bijbel, of: Dat is nu eenmaal altijd zo
geweest, of: Dat zul je later misschien wel begrijpen.
Kinderen moeten eerlijk behandeld worden. Als het gewicht van een kinderziel op je hart
drukt zal dat denk ik ook niet anders kunnen.
Maar wat we nu om ons heen waarnemen is, dat kinderen op een verkeerde manier worden
voorgeleefd. De ouders, hoewel ze beter konden weten, gaan veelal de kinderen voor in
het zondige. Omdat bij velen, ik zeg velen! zonde geen zonde meer is.

[Eppo Gremdaat]

De bekende pedagoge Lea Dasberg schreef in 1975 `Grootbrengen door kleinhouden`, een boek over opvoedkunde, waarin ze stelt dat kinderen onvoldoende de mogelijkheid krijgen om zelfstandig volwassen te worden. Kinderen worden door de volwassene in een beschermd `jeugdland`klein gehouden. Niettemin is het de taak van de opvoeders om de denkgrenzen van het kind te verruimen.
Lea Dasberg was jarenlang wetenschappelijk hoofdmedewerker aan de UvA en later hoogleraar theoretische- en historische pedagogiek.

[Mara]

De bekende pedagoge Lea Dasberg schreef in 1975 `Grootbrengen door kleinhouden`, een boek over opvoedkunde, waarin ze stelt dat kinderen onvoldoende de mogelijkheid krijgen om zelfstandig volwassen te worden. Kinderen worden door de volwassene in een beschermd `jeugdland`klein gehouden. Niettemin is het de taak van de opvoeders om de denkgrenzen van het kind te verruimen.
Lea Dasberg was jarenlang wetenschappelijk hoofdmedewerker aan de UvA en later hoogleraar theoretische- en historische pedagogiek.

Dat was toen zeker! Nu hoor je ouders zeggen dat je een 13jarige toch moeilijk iets kunt verbieden.
Pubers zijn op zoek naar de grenzen, die moet je dan wel aangeven.
Maar hoe ver gaat het nu het "domweg" verbieden"?

[ejvl]

Dat was toen zeker! Nu hoor je ouders zeggen dat je een 13jarige toch moeilijk iets kunt verbieden.
Pubers zijn op zoek naar de grenzen, die moet je dan wel aangeven.
Maar hoe ver gaat het nu het "domweg" verbieden"?

Net wat DIA zei, dingen verbieden kan heel goed, maar je moet het ook uitleggen, niet zoiets zeggen "dat zijn we nu eenmaal zo gewend".
Ik vind het bijvoorbeeld hypocriet dat ouders hun kinderen zaterdagsavonds wel uit laten gaan naar één of andere zuipkeet maar ze moeten wel voor 12 uur thuis zijn terwijl het feestvieren in een zuipkeet bijbels heel goed te weerleggen is maar het op zaterdagavond voor 12:00 thuis zijn juist compleet niet, wat een onduidelijkheid schept dat zeg!
Je kunt dan beter proberen de kinderen zo ver te krijgen dat ze goed gezelschap hebben, en dat houd niet in met een boek op de bank of in een clubgebouw met een sjoelbak en een tafeltennistafel, hetzelfde met de invulling van de zondag.

Kinderen respecteren wel grenzen, maar dan moeten de ouders ze zelf voorleven hierin en ook goed beargumenteren waarom iets niet of juist wel mag.

En natuurlijk is niet ieder kind hetzelfde, sommigen kun je opsluiten en ze klimmen nog door een raam naar buiten en gaan feestvieren, ieder kind heeft zelf zijn/haar kenmerken.

En ja, ik heb zelf kinderen

[Mara]

Gelukkig gebeurde het niet vaak, maar ik had er ontzettende moeite mee als een kind boos op mij was, omdat ik echt iets moest verbieden. Dan ben je de stomste moeder op de wereld. Gelukkig duurde dat niet lang, maar vond dat heel onaangenaam.
En kinderen zeggen over het algemeen meer dan wij vroeger durfden. Ik durfde mijn ouders amper tegen te spreken.
Hoe gaan jullie om met het tutoyeren? Onze kinderen zeggen "jij" tegen ons.

[jakobmarin]

Gelukkig gebeurde het niet vaak, maar ik had er ontzettende moeite mee als een kind boos op mij was, omdat ik echt iets moest verbieden. Dan ben je de stomste moeder op de wereld. Gelukkig duurde dat niet lang, maar vond dat heel onaangenaam.
En kinderen zeggen over het algemeen meer dan wij vroeger durfden. Ik durfde mijn ouders amper tegen te spreken.
Hoe gaan jullie om met het tutoyeren? Onze kinderen zeggen "jij" tegen ons.

Onze kids mogen jij en jou zeggen, maar 2 kiezen er zelf voor om U te zeggen, prima toch.
De achtergrond is overigens dat in het Zeeuws eigenlijk niet eens U bestaat (een oude ouderling in onze vorige gemeente sprak in zijn gebed God ook aan met 'Jie' en 'Joe' )

Maar gewoon verbieden doen wij ook, uiteraard met uitleg. Maar we gaan bijv. niet onderhandelen of mijn 11-jarige zoon vuurwerk mag kopen en afsteken, dan gaan we echt niet doen, punt uit.
"Maar iedereen mag het!", kan best, maar wij niet (gevaar voor ledematen, milieu, geldverspilling, heidens oorsprong etc.).

[Mara]

Gelukkig gebeurde het niet vaak, maar ik had er ontzettende moeite mee als een kind boos op mij was, omdat ik echt iets moest verbieden. Dan ben je de stomste moeder op de wereld. Gelukkig duurde dat niet lang, maar vond dat heel onaangenaam.
En kinderen zeggen over het algemeen meer dan wij vroeger durfden. Ik durfde mijn ouders amper tegen te spreken.
Hoe gaan jullie om met het tutoyeren? Onze kinderen zeggen "jij" tegen ons.

Onze kids mogen jij en jou zeggen, maar 2 kiezen er zelf voor om U te zeggen, prima toch.
De achtergrond is overigens dat in het Zeeuws eigenlijk niet eens U bestaat (een oude ouderling in onze vorige gemeente sprak in zijn gebed God ook aan met 'Jie' en 'Joe' )

Maar gewoon verbieden doen wij ook, uiteraard met uitleg. Maar we gaan bijv. niet onderhandelen of mijn 11-jarige zoon vuurwerk mag kopen en afsteken, dan gaan we echt niet doen, punt uit.
"Maar iedereen mag het!", kan best, maar wij niet (gevaar voor ledematen, milieu, geldverspilling, heidens oorsprong etc.).

Dit argument gebruiken alle kinderen geloof ik. Uiteindelijk mag niemand, of een enkeling. Als kind lijkt dit een ijzersterke reden, maar dat is het helaas niet.
Fijn dat je nu nog grip hebt op het verbieden van die gevaarlijke zooi. We hebben het uiteindelijk één keer toegestaan toen de oudste 18 of 19 was, hij was er snel mee klaar. Uiteindelijk heeft mijn man overal de fik in gestoken en het de lucht in laten vliegen. Je kunt het natuurlijk niet bewaren, veel te gevaarlijk,
Het was meteen de laatste keer, GELUKKIG.

[albion]

Gelukkig gebeurde het niet vaak, maar ik had er ontzettende moeite mee als een kind boos op mij was, omdat ik echt iets moest verbieden. Dan ben je de stomste moeder op de wereld. Gelukkig duurde dat niet lang, maar vond dat heel onaangenaam.
En kinderen zeggen over het algemeen meer dan wij vroeger durfden. Ik durfde mijn ouders amper tegen te spreken.
Hoe gaan jullie om met het tutoyeren? Onze kinderen zeggen "jij" tegen ons.

Onze kids mogen jij en jou zeggen, maar 2 kiezen er zelf voor om U te zeggen, prima toch.
De achtergrond is overigens dat in het Zeeuws eigenlijk niet eens U bestaat (een oude ouderling in onze vorige gemeente sprak in zijn gebed God ook aan met 'Jie' en 'Joe' )

Maar gewoon verbieden doen wij ook, uiteraard met uitleg. Maar we gaan bijv. niet onderhandelen of mijn 11-jarige zoon vuurwerk mag kopen en afsteken, dan gaan we echt niet doen, punt uit.
"Maar iedereen mag het!", kan best, maar wij niet (gevaar voor ledematen, milieu, geldverspilling, heidens oorsprong etc.).

Dit argument gebruiken alle kinderen geloof ik. Uiteindelijk mag niemand, of een enkeling. Als kind lijkt dit een ijzersterke reden, maar dat is het helaas niet.
Fijn dat je nu nog grip hebt op het verbieden van die gevaarlijke zooi. We hebben het uiteindelijk één keer toegestaan toen de oudste 18 of 19 was, hij was er snel mee klaar. Uiteindelijk heeft mijn man overal de fik in gestoken en het de lucht in laten vliegen. Je kunt het natuurlijk niet bewaren, veel te gevaarlijk,
Het was meteen de laatste keer, GELUKKIG.

Neeflief (11) vond een cobra6 op straat met een kort lontje. Samen met vriendjes toch proberen aan te steken. De eerste keer lukte het niet, dus nog maar een keer er boven hangen en aansteken met een andere lucifer, weer een eindje verder afwachten wat er gebeuren ging. Dus niets. Hij er weer naar toe en wou er op trappen. Het ding ontplofte. Resultaat: zijn hiel verbrijzeld, en zijn vriendje werd door de druk weggeblazen en heeft een gehoorprobleem (mag de eerste 6 maanden niet blootgesteld worden aan harde geluiden). We zijn nu 4 weken verder. Hij is nu gelukkig thuis maar moet verschillende operaties ondergaan. Gelukkig was zijn achillespees nog vast aan de voet en de groeischijf intact. Ondanks de waarschuwingen van zijn ouders en het weten dat vuurwerk gevaarlijk is dringt niet door op het moment dat ze een mogelijkheid hebben om vuurwerk af te steken.... Hij zal voor zijn hele leven beperkt mobiel zijn zeiden de dokters en dan moet je dol op voetballen zijn en uitzonderlijk goed in judo. Hij zag een filmpje met schaatsrijders en zeí: Doe maar uit, dat kan ik toch nooit meer. De dokters zeiden dat hij drie pre's had: jong, gezond en nooit gerookt.

[Mara]

He bah, wat een nare gevolgen. Helemaal gevaarlijk is het als ze zelf in iets elkaar gaan knutselen.
Dat ging 2 jaar geleden fout in de straat waar een tante en oom van mij wonen.
Mijn oom rende naar buiten toen hij een enorme dreun hoorde en vond de jongen met een opengereten buik, zijn darmen lagen er half naast.
Het is wonder boven wonder (!) goed gekomen.
Ze hadden het "recept" op internet gevonden.
Gewoon huis-tuin-en keukeningrediënten, maar het ging om de combinatie begrijp ik.

[Simon]

Gelukkig gebeurde het niet vaak, maar ik had er ontzettende moeite mee als een kind boos op mij was, omdat ik echt iets moest verbieden. Dan ben je de stomste moeder op de wereld. Gelukkig duurde dat niet lang, maar vond dat heel onaangenaam.
En kinderen zeggen over het algemeen meer dan wij vroeger durfden. Ik durfde mijn ouders amper tegen te spreken.
Hoe gaan jullie om met het tutoyeren? Onze kinderen zeggen "jij" tegen ons.

Onze kids mogen jij en jou zeggen, maar 2 kiezen er zelf voor om U te zeggen, prima toch.
De achtergrond is overigens dat in het Zeeuws eigenlijk niet eens U bestaat (een oude ouderling in onze vorige gemeente sprak in zijn gebed God ook aan met 'Jie' en 'Joe' )

Maar gewoon verbieden doen wij ook, uiteraard met uitleg. Maar we gaan bijv. niet onderhandelen of mijn 11-jarige zoon vuurwerk mag kopen en afsteken, dan gaan we echt niet doen, punt uit.
"Maar iedereen mag het!", kan best, maar wij niet (gevaar voor ledematen, milieu, geldverspilling, heidens oorsprong etc.).

Dit argument gebruiken alle kinderen geloof ik. Uiteindelijk mag niemand, of een enkeling. Als kind lijkt dit een ijzersterke reden, maar dat is het helaas niet.
Fijn dat je nu nog grip hebt op het verbieden van die gevaarlijke zooi. We hebben het uiteindelijk één keer toegestaan toen de oudste 18 of 19 was, hij was er snel mee klaar. Uiteindelijk heeft mijn man overal de fik in gestoken en het de lucht in laten vliegen. Je kunt het natuurlijk niet bewaren, veel te gevaarlijk,
Het was meteen de laatste keer, GELUKKIG.

Neeflief (11) vond een cobra6 op straat met een kort lontje. Samen met vriendjes toch proberen aan te steken. De eerste keer lukte het niet, dus nog maar een keer er boven hangen en aansteken met een andere lucifer, weer een eindje verder afwachten wat er gebeuren ging. Dus niets. Hij er weer naar toe en wou er op trappen. Het ding ontplofte. Resultaat: zijn hiel verbrijzeld, en zijn vriendje werd door de druk weggeblazen en heeft een gehoorprobleem (mag de eerste 6 maanden niet blootgesteld worden aan harde geluiden). We zijn nu 4 weken verder. Hij is nu gelukkig thuis maar moet verschillende operaties ondergaan.

Vergoedden de zorgverzekeraars nu nog steeds dit soort gevolgen van onnodig risiko's nemen?

[refo]

Gelukkig wel.

[Mara]

Vergoedden de zorgverzekeraars nu nog steeds dit soort gevolgen van onnodig risiko's nemen?

Heb jij nooit doms gedaan in je jeugd?

[freek]

Ik ben vandaag opgevoed door Afgewezen.

(Lastig dat je bij fora niet kunt mentionen of taggen. Je weet nu nooit of iemand het leest)

[Mara]

Ik ben vandaag opgevoed door Afgewezen.

(Lastig dat je bij fora niet kunt mentionen of taggen. Je weet nu nooit of iemand het leest)

Dan moet je even uitleggen aan de dummies hier, waaronder ik, wat het betekent