Mijn ziel is der tegenheden zat.Posthoorn schreef:-DIA-, ik vind het niet mooi van je dat je je terugtrekt, terwijl er mensen zijn die je bijvallen of op zijn minst de beweringen van de je opponenten in twijfel trekken. Je geeft mij het gevoel dat mijn bijdragen er wat jou betreft niet toe doen.-DIA- schreef:Ik trek me bij dezen terug uit het topic dat ik ooit ben begonnen tot stichting en onderwijs.
Maar het tegengestelde blijkt. Helaas!
Gedachten in de nacht... ter overdenking
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Mogelijk kan deze tekst toch wel als een vingerwijzing in een bepaalde richting worden gezien. Wij weten gewoon ook niet alles.huisman schreef:Je noemt een interessante tekst ik heb alleen Calvijn daarbij opgeslagen en vind deze tekst geen bewijsgrond voor de bevinding zoals omschreven door Mientje Vrijdag.
Ik ben iets dergelijks ook bij anderen tegengekomen, ja.Ken jij deze bevinding ook uit andere bekeringsgeschiedenissen/levensbeschrijvingen ?
Laatst gewijzigd door Posthoorn op 30 sep 2014, 22:32, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Na wat zoeken vond ik een zeer ter zake doende artikelreeks(7 stuks) in de Waarheidsvriend op Digibron.
Zoek op De gemeenschap der heiligen alleen in de Waarheidsvriend en je vindt ze zo.
Deze artikelen/studie lijken DIA/Posthoorn gelijk te geven en al lezende overtuigde het mij ook.
De vraag is: Is er gemeenschap tussen de strijdende en de triumferende kerk ? Het antwoord is Ja.
Wordt dat dan ook beleefd zoals beschreven in het boekje van Mientje Vrijdag ? Daar wordt verschillend over geoordeeld maar in deze serie artikelen zijn meer zulke voorbeelden te vinden (oa van ds G Boer)
Toch geef ik ruiterlijk toe dat ik veel te afwijzend heb gesproken over deze bevinding
Zoek op De gemeenschap der heiligen alleen in de Waarheidsvriend en je vindt ze zo.
Deze artikelen/studie lijken DIA/Posthoorn gelijk te geven en al lezende overtuigde het mij ook.
De vraag is: Is er gemeenschap tussen de strijdende en de triumferende kerk ? Het antwoord is Ja.
Wordt dat dan ook beleefd zoals beschreven in het boekje van Mientje Vrijdag ? Daar wordt verschillend over geoordeeld maar in deze serie artikelen zijn meer zulke voorbeelden te vinden (oa van ds G Boer)
Er zijn ook citaten te noemen die weer wat anders zeggen.ds G Boer schreef: De gemeenschap der heiligen is nooit zo werkelijk geweest als voor en na de operatie. God gaf velen gebed en Hij heeft deze wonderlijk verhoord. Bij de laatste Avondmaalsviering voor de operatie in Huizen heb ik gemeenschap mogen hebben met velen uit de triomferende kerk, die bijna lijfelijk tegenwoordig waren. Er was een wolk der getuigen om mij heen. Met velen in en buiten de Hervormde Kerk was en ben ik verbonden in de Geest.''
Calvijn schreef:De doden:
''[...] terwijl de Heere hen aan het verblijf. met ons onttrokken heeft, heeft Hij ons geen omgang met hen gelaten (Pred. 9 : 5, 6) en zelfs hun niet met ons, voorzover we kunnen gissen.'' ffl, XX, 24 (editie dr. A. Sizoo, deel II, blz. 418).
John Owen schreef:Hierbij is een voortdurende gemeenschap tussen de triumferende Kerk hierboven en de nog strijdende Kerk hier beneden. Dat er zo''n gemeenschap bestaat tussen de verheerlijkte heiligen en gelovigen in deze wereld, is een artikel des geloofs. Beide gemeenschappen zijn één Kerk, één mystiek lichaam, hebben één Hoofd, en hebben wederzijds bezorgdheid voor elkaar. De oorsprong en de bedoelingen van deze gemeenschap vormen bepaald geen klein onderdeel van de heerlijkheid van de Blijde Boodschap. Want, voordat aan de heiligen onder het Oude Testament dit geheim van de verheerlijking van God in Christus, met daaraan toegevoegd onze verlossing, geopenbaard was, zoals hier- n voor reeds verldaard, was deze gemeenschap oudheel erg in het duister gehuld, maar nu worden we naar het licht en de verheerlijking ervan gevoerd, zoals de apostel verklaart (Hebr. 12: 22-24). [...].'' Blz. 268 (Bor, blz. 423). ''[...]. Gemeenschap vereist geen directe wederzijdse communicatie, tenzij onder personen in dezelfde staat, en dan in zodanige omstandigheden als waarin zij elkander wederzijds steunen en helpen. Het feit, dat wij in een verschillende staat leven, staat zo''n gemeenschap niet toe; ook kunnen wij hen op generlei wijze verlichting schenken, of door enige daad van liefde hunnerzijds geholpen worden, zoals wij elkaar hier beneden steunen en helpen. Waarom dan ook het middelpunt van deze gemeenschap alleen in Christus is, en wij bij de beoefening ervan alleen op Hem gericht zijn.
Toch geef ik ruiterlijk toe dat ik veel te afwijzend heb gesproken over deze bevinding
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Mooi, huisman!
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Ik zou die uitspraak wel wat stelliger willen doen.Posthoorn schreef:Ik zou daar niet zo'n stellige uitspraak over willen doen. Denk eens aan Hebr. 12: 22,23. Soms moet je even wat dieper 'graven' in de Schrift om het antwoord op zo'n vraag te vinden.huisman schreef:Daar ben ik het wel mee eens maar gemeenschap met ontslapen zielen spoort volgens mij niet met de boodschap van de Bijbel.
In Hebreeen 12 gaat het niet over een buitenissige ervaring met overledenen. Me dunkt dat er dan toch het gevaar van valse mystiek niet denkbeeldig is. De enige met wie wij in geloof gemeenschap moeten oefenen is met Christus en met de levende gemeente waartoe we behoren.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Zeker. Het zou wel mooi zijn als @DIA hier ook nog een reactie op gaf.Posthoorn schreef:Mooi, huisman!
Ik ben het met Posthoorn eens: de forummers die jou niet tegenspreken lijk je niet erg serieus te nemen. Daarmee suggereer je de enige te zijn die dit standpunt hier verdedigt. Maar ziedaar, je hebt toch nog medestanders.
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Maar heb ik ooit iets anders gezegd dan ds. Boer zegt? Ik meen neen.eilander schreef:Zeker. Het zou wel mooi zijn als @DIA hier ook nog een reactie op gaf.Posthoorn schreef:Mooi, huisman!
Ik ben het met Posthoorn eens: de forummers die jou niet tegenspreken lijk je niet erg serieus te nemen. Daarmee suggereer je de enige te zijn die dit standpunt hier verdedigt. Maar ziedaar, je hebt toch nog medestanders.
Laar ik dan nogmaals op aandringen niet lichtelijk en ongehoord te (ver)oordelen.
Deze zaken hadden nog geen 50 jaar terug een volkomen zekerheid onder ons.
Ik denk dat het zo ligt: We zien onze tekenen niet meer.
Dat droevig, maar waar. Maar er is toch nog altijd een overblijfsel naar de verkiezieng van eeuwigheid,
die deze zaken niet vreemd zijn.
Zo ken ik ook een mens die tijden de narcose in bij een operatie zulke dingen ondervond dat het
in mensenwoorden niet is uit te drukken.
En dat niet bij één mens. Ds. Venema heeft iets dergelijks ondervonden, ook ds. Klok en meer nog
bekenden uit onze stad.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Ja joh, DIA, maar doe niet net of dit nu alleen jouw unieke, persoonlijke probleem is.-DIA- schreef:Maar heb ik ooit iets anders gezegd dan ds. Boer zegt? Ik meen neen.eilander schreef:Zeker. Het zou wel mooi zijn als @DIA hier ook nog een reactie op gaf.Posthoorn schreef:Mooi, huisman!
Ik ben het met Posthoorn eens: de forummers die jou niet tegenspreken lijk je niet erg serieus te nemen. Daarmee suggereer je de enige te zijn die dit standpunt hier verdedigt. Maar ziedaar, je hebt toch nog medestanders.
Laar ik dan nogmaals op aandringen niet lichtelijk en ongehoord te (ver)oordelen.
Deze zaken hadden nog geen 50 jaar terug een volkomen zekerheid onder ons.
Ik denk dat het zo ligt: We zien onze tekenen niet meer.
Dat droevig, maar waar. Maar er is toch nog altijd een overblijfsel naar de verkiezieng van eeuwigheid,
die deze zaken niet vreemd zijn.
Zo ken ik ook een mens die tijden de narcose in bij een operatie zulke dingen ondervond dat het
in mensenwoorden niet is uit te drukken.
En dat niet bij één mens. Ds. Venema heeft iets dergelijks ondervonden, ook ds. Klok en meer nog
bekenden uit onze stad.
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Wat leerden we op catechisatie ook weer over een wondergeloof?
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Ja vertel dat eens, want over die soorten geloof bestaan de meest wonderlijkste definities.refo schreef:Wat leerden we op catechisatie ook weer over een wondergeloof?
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Drs. W. Chr. HoviusLuther schreef:Ik zou die uitspraak wel wat stelliger willen doen.Posthoorn schreef:Ik zou daar niet zo'n stellige uitspraak over willen doen. Denk eens aan Hebr. 12: 22,23. Soms moet je even wat dieper 'graven' in de Schrift om het antwoord op zo'n vraag te vinden.huisman schreef:Daar ben ik het wel mee eens maar gemeenschap met ontslapen zielen spoort volgens mij niet met de boodschap van de Bijbel.
In Hebreeen 12 gaat het niet over een buitenissige ervaring met overledenen. Me dunkt dat er dan toch het gevaar van valse mystiek niet denkbeeldig is. De enige met wie wij in geloof gemeenschap moeten oefenen is met Christus en met de levende gemeente waartoe we behoren.
Drs. W. Chr. Hovius (1934), inmiddels emeritus, leverde in de tijd dat hij de Hervormde Gemeente te Katwijk aan Zee - diende een bijdrage aan de bundel in antwoord... een uitgave van ''Het Reformatorische boek'', Den Haag 1967. Daarid bespreekt hij de vraag of de gemeenschap der heiligen zich ook uitstrekt tot degenen, die reeds ontslapen zijn. Na een bepaalde aanloop wijst hij op'een onverbrekelijke eenheid tussen de strijdende kerk op aarde en de triumferende in de hemel. In de weg van wedergeboorte en bekering zijn de gelovigen gebracht tot de stad des levenden Gods, het hemelse Jeruzalem... (Hebr. 12 : 22- 24). Dat behoeft nog geen rechtstreeks contact in te houden, maar wel is daar de eenheid der gelovigen in Christus.
Zo kan b.v. bij de Avondmaalsviering de zekerheid van de gemeenschap met de triumferende Kerk worden gesmaakt en versterkt.
Zo kan een kind Gods op aarde een ogenblik gemeenschap voor de troon Gods hebben met een ontslapen kind des Heeren. Zo is er uitzicht op en kennen van elkander in de Heere. [...]
Het antwoord op de gestelde vraag kan dus bevestigend luiden, mits geen verering van hen of voorbede voor hen plaats vindt, en deze niet gesteld wordt ten koste van de gemeenschap met Christus, Die grond en bron is, doch ook deze omspant.''Blz. 191.
Ds. P. de Vries (1956), hersteld Hervormd predikant, preekte op zondag 11 april 1999 in Schoonrewoerd. Hij schrijft daarover in zijn wijkbericht in de Hervormde Kerkbode - Weekblad voor de Nederlandse Hervormde Kerk op de Veluwe - van 16 april 1999.
Hij memoreert dat de Heere daar een bijzondere opening gaf in het spreken.
''Ik mocht onder het preken inblikken in het Borgwerk van Christus en zo de zaligheid van allen die Gods Naam ootmoedig vrezen uitstallen. Zo kwart-voor-acht moest ik echt mijn preek besluiten. Niet omdat ik geen stof meer had tot preken, maar omdat ik overweldigd werd door de liefde van Christus. [...] Afgelopen zondagavond mocht ik ook iets gevoelen van de gemeenschap met de triomferende kerk in de hemel. [...].''
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Alleen een wondergeloof is niet voldoende. Dat wil niet zeggen dat iemand die het ware geloof heeft niet in wonderen gelooft.refo schreef:Wat leerden we op catechisatie ook weer over een wondergeloof?
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Inderdaad kán een wondergeloof samengaan met het zaligmakende geloof. Maar een wondergeloof op zich is tekort.eilander schreef:Alleen een wondergeloof is niet voldoende. Dat wil niet zeggen dat iemand die het ware geloof heeft niet in wonderen gelooft.refo schreef:Wat leerden we op catechisatie ook weer over een wondergeloof?
Ik heb daar veel over gehoord van een man die ik in mijn jeugd kende. Hij was koster in een Christelijke Gereformeerde
Kerk ergens in Zuid-Holland. Velen dachten enkel aan een wondergeloof, maar het toen nog levende oude volk in
Rijssen zag er toch meer in. Die zagen naast dat wondergeloof het ware zaligmakende geloof in deze man. Waar deze koster
woonde weet ik niet meer, ik was er te jong voor, het zal misschien in de buurt van Den Haag-Scheveningen zijn
geweest. Ik kan zijn naam nog, maar zal die hier niet noemen,.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Gelukkig is het niet aan mensen dat te beoordelen.
Re: Gedachten in de nacht... ter overdenking
Gelukkig wel, maar ook wel gelukkig als God getuigenis aan Zijn eigen werk geeft.ejvl schreef:Gelukkig is het niet aan mensen dat te beoordelen.
Dan valt de mens, en het uiterlijke wonder weg, en zo blijft er geen roem in het schepsel.
Want God werkt alles ter verheerlijking van Zijn Naam, zodat geen vlees zou roemen,
dan in God.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??