Q! schreef:Dank jullie voor je uitleg. Ik had de term weleens gehoord, maar had geen idee wat ermee bedoeld werd.
Maar: Separeerden Johannes en Paulus in hun brieven eigenlijk wel?
Neen
Zij verkondigden het evangelie en daarin viel de beslissing in het werk van de Heilige Geest. Zij hadden dus niet een woordje voor kinderen van God en buitenstaanders apart!
Volgens mij is 'men' separerend gaan preken toen bleek dat de kerk vol zat met 'cultuur-christenen': mensen voor wie het Christelijk geloof niet meer was dan een uiterlijk vertoon van fatsoen.
De Heere Jezus sprak volgens mij ook separerend richting farizeers en gelovige tollenaren.
Precies. Ik sluit me bij de vorige spreker aan. De prediking van de Heere Jezus was steeds separerend. Idd tegenover de farizeers, maar denk ook eens aan de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus. Of de verloren zoon.... Maar ook in de "brieven uit de hemel" in Openbaring kun je de separatie vinden
Ik denk dus aan te kunnen tonen dat het wel Bijbels is.
wijkie schreef:Precies. Ik sluit me bij de vorige spreker aan. De prediking van de Heere Jezus was steeds separerend. Idd tegenover de farizeers, maar denk ook eens aan de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus. Of de verloren zoon.... Maar ook in de "brieven uit de hemel" in Openbaring kun je de separatie vinden
Ik denk dus aan te kunnen tonen dat het wel Bijbels is.
Sprak Hij dan èn tot de onbekeerden èn tot de bekeerden?
Of sprak hij tot allen met de oproep zich te bekeren?
Separerend preken is m.i. een kronkel van vleselijke christenen die zich willen verheffen boven anderen omdat zij de "echte"christenen zijn.
Wijkie: Kun je me dus aantonen dat het e.e.a. bijbels is?
plebe schreef:Separerend preken is m.i. een kronkel van vleselijke christenen die zich willen verheffen boven anderen omdat zij de "echte"christenen zijn.
Wijkie: Kun je me dus aantonen dat het e.e.a. bijbels is?
Moet Wijkie nu aantonen dat jouw definitie van separatie bijbels is, of dat zijn definitie dat is? Als je van tevoren van jouw definitie van separerende prediking uitgaat zal Wijkie m.i. nooit kunnen aantonen dat dat bijbels is.
Q! schreef:Dank jullie voor je uitleg. Ik had de term weleens gehoord, maar had geen idee wat ermee bedoeld werd.
Maar: Separeerden Johannes en Paulus in hun brieven eigenlijk wel?
Nee, maar zijn hun brieven (let wel: brieven) een blauwdruk voor de prediking (let wel: prediking) van vandaag? Waarom wel hun brieven en bijv. níet de prediking van de Heere Jezus?
Q! schreef:Dank jullie voor je uitleg. Ik had de term weleens gehoord, maar had geen idee wat ermee bedoeld werd.
Maar: Separeerden Johannes en Paulus in hun brieven eigenlijk wel?
Nee, maar zijn hun brieven (let wel: brieven) een blauwdruk voor de prediking (let wel: prediking) van vandaag? Waarom wel hun brieven en bijv. níet de prediking van de Heere Jezus?
Ik weet het niet.
Toch kunnen we niet ontkennen dat er verschil in benadering zat tussen Paulus en Jezus. Of het nou brieven waar of preken doet daar niets aan af m.i.
Ik vind dat er wel enige separatie moet zijn. Het is zinloos om een beetje algemeen te zijn. Daarin ben ik het van harte met de theorie eens van ds Moerkeren, dat er plaats moet zijn voor een woord voor alle ""groepen" Zelf kan ik dat uit zijn preken overigens niet halen.
Er zijn namelijk Davids die een Nathan nodig hebben.
Er zijn moormannen die een Filippus nodig hebben.
Q! schreef:Dank jullie voor je uitleg. Ik had de term weleens gehoord, maar had geen idee wat ermee bedoeld werd.
Maar: Separeerden Johannes en Paulus in hun brieven eigenlijk wel?
Nee, maar zijn hun brieven (let wel: brieven) een blauwdruk voor de prediking (let wel: prediking) van vandaag? Waarom wel hun brieven en bijv. níet de prediking van de Heere Jezus?
Paulus en Johannes spraken in hun brieven de (nieuwtestamentische) gemeente van Christus aan. Jezus sprak het volk als geheel aan. Daar zit een verschil tussen. Op wie lijken wij als gemente? De vraag stellen is hem beantwoorden.
Beluister ik de preken in onze gemeenten, dan zijn die meer geënt op de brieven van de apostelen dan op de prediking van Jezus. Daarom lijkt me het stellen van de vraag: separeerden Paulus en Johannes, in dit verband heel legitiem.
Het Woord zélf separeert. Wanneer het Woord, dat is Christus, verkondigt wordt, separeert dat Woord zelf. Dat horen we van het Woord zelf in het gesprek met Nicodemus: [...] opdat een iegelijk die in Hem gelooft niet verderve maar het eeuwige leven hebbe, maar die niet gelooft is alrede veroordeeld. In zelfde bewoordingen spreekt de Heidelberger in de zondag over de sleutelmacht.
Separeren tussen geloof en ongeloof is naar het Woord. Separeren in het geloof niet! De Schrift spreekt niet over een historieel geloof, etc. De Schrift vraagt u, jouw en mij: wie zegt gij dat Ik ben?!
In de bijbel zien we de personen, met kennis van wat er in de harten om gaat, separeren. Jezus separeerde en in openbaringen staan wel degelijk separaties. Neem de brieven aan de engelen van de 7 gemeenten.
De dominee kan en mag dus niet zeggen dat iemand wel of niet het ware geloof heeft, want hij is geen hartenkenner.
Dan zit je met een aantal problemen. Het avondmaal bijvoorbeeld. Wat wel bijbels is, is het letten op de vruchten van iemands geloof. Indien die haat, tweedracht, roddel, laster, hoererij of wat dan ook als vrucht heeft en daarin volhard, dan mag zo'n persoon, wanneer hij/zij onder de tucht staat, van het avondmaal geweerd worden. Ik denk dat dit een juiste gang van zaken is.
Verder heb je natuurlijk ook nog steeds de gelovigen en ongelovigen in de gemeente. Weer wijst de bijbel ons op de vruchten. Die mag de dominee ook in de prediking gebruiken om te separeren en dwalenden te wijzen op de smalle weg en het bloed van Jezus Christus, of anders de hel.
De dominee moet daarbij wel letten op de separerende vruchten die de bijbel ons leert en niet op de vruchten die vanuit een traditie belangerijk zijn geworden. Denk alleen al aan materialisme versus sport. Het ene is geaccepteerd en het andere wordt als zeer werelds betitelt.
Separeren lijkt me wel zo gezond, maar de vraag is of het nodig is in een rechte prediking. Het evangelie en het Woord separeerd namelijk al meer dan voldoende naar mijn mening. Daar hoeft de dominee niet met een wijzend vingertje een schep boven op te doen.
Q!, in de brief aan de gemeente van Sardis bijv. (Openb. 3:1-6)
Daar lees je: Ik weet uw werken, dat gij de naam hebt, dat gij leeft, en gij zijt dood....want Ik heb uw werken niet vol gevonden voor God. Gedenk dan, hoe gij het ontvangen en gehoord hebt, en bewaar het en BEKEER U.
Het is dus duidelijk dat er ook in de brieven separerend wordt gepreekt/gesproken.
En het argument:
Kun je de prediking van de Heere Jezus model stellen voor de Nieuwtestamentische gemeente? Dat vraag ik me af.
Wil jij beweren dat de prediking van de onveranderlijke God, toch veranderlijk is? Dat de manier waarop de Heere Jezus op aarde preekte, "ouderwets, niet meer van deze tijd" is? M.i. blijft de ware prediking altijd hetzelfde.
