Geloofsbelijdenis

[eilander]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen

Misschien niet goed om één stukje uit deze discussie te halen, maar dit zinnetje roept bij mij toch vragen op. Hoe bedoel je dit precies?

[DDD]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen.

.

Ik weet niet waar jij bent geweest,maar ik heb heel wat diensten bijgewoont waar belijdenis des geloofs werd afgelegd, waar na het ja woord de jongeren nadrukkelijk erop werden gewezen dat het ja-woord alleen niet voldoende is, maar dat ze wederom geboren moeten worden. En dan werden de nieuwe leden, die zojuist belijdenis van hun geloof hadden afgelegd, van harte en bewogen aangeraden de Heere te zoeken, nu het nog het heden der genade is.

Volgens mij zeggen jullie allebei hetzelfde alleen met een andere insteek.

Zeker. Maar met dit verschil, dat kennelijk in het laatste geval het uitgangspunt is dat de geloofsbelijdenis niet echt was. Dat heb ik nog niet vaak meegemaakt. Misschien is het ook hoe je luistert.

[DDD]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen

Misschien niet goed om één stukje uit deze discussie te halen, maar dit zinnetje roept bij mij toch vragen op. Hoe bedoel je dit precies?

Volgens veel ds. in de GG kun je ook een kind van God zijn zonder dat je Christus kent. Over de vraag of je jezelf dan een kind van God mag noemen kun je dan ook weer verschillende ´inzichten´ of beter gezegd gevoelens waarnemen. Ik ga die discussie niet voeren want dat gebeurde al in een ander draadje en ik vind het grotendeels geneuzel, maar wil als ik de feiten beschrijf wel iedereen recht doen. Vandaar deze opmerking.

[Wilhelm]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen.

.

Ik weet niet waar jij bent geweest,maar ik heb heel wat diensten bijgewoont waar belijdenis des geloofs werd afgelegd, waar na het ja woord de jongeren nadrukkelijk erop werden gewezen dat het ja-woord alleen niet voldoende is, maar dat ze wederom geboren moeten worden. En dan werden de nieuwe leden, die zojuist belijdenis van hun geloof hadden afgelegd, van harte en bewogen aangeraden de Heere te zoeken, nu het nog het heden der genade is.

Volgens mij zeggen jullie allebei hetzelfde alleen met een andere insteek.

Zeker. Maar met dit verschil, dat kennelijk in het laatste geval het uitgangspunt is dat de geloofsbelijdenis niet echt was. Dat heb ik nog niet vaak meegemaakt. Misschien is het ook hoe je luistert.

Ik zou niet weten hoe dat te maken kan hebben met 'hoe je luistert'
Je gaat er vanuit dat, als iemand belijdenis van zijn of haar geloof aflegt, zo iemand een welkom wordt geheten in de strijd, en er een dankbaarheid in doorklinkt dat God doorgaat met zijn Kerkvergaderend werk, en dat deze nieuwe leden daarvan het levende bewijs zijn. (ook in het licht van de DL hfst 3/4 artikel 15)
Dan is een aansporing om zich te bekeren en God te zoeken niet op zijn plaats lijkt me.

[-DIA-]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen

Misschien niet goed om één stukje uit deze discussie te halen, maar dit zinnetje roept bij mij toch vragen op. Hoe bedoel je dit precies?

Volgens veel ds. in de GG kun je ook een kind van God zijn zonder dat je Christus kent. Over de vraag of je jezelf dan een kind van God mag noemen kun je dan ook weer verschillende ´inzichten´ of beter gezegd gevoelens waarnemen. Ik ga die discussie niet voeren want dat gebeurde al in een ander draadje en ik vind het grotendeels geneuzel, maar wil als ik de feiten beschrijf wel iedereen recht doen. Vandaar deze opmerking.

Is dat echt waar? Vergeet je niet (misschien onbewust) een woordje? Zou je niet beter kunnen spreken van een nog niet bewust kennen van de tweede Persoon in het Goddelijk Wezen?

[DDD]

@Wilhelm:

Dat vind ik niet zo stellig. In zo'n kerkdienst kan een oproep tot zelfonderzoek best aan de orde zijn, al is het niet heel logisch, inderdaad, omdat je dat beter vooraf kunt bespreken.

@DIA:
Dat zou kunnen. Het spijt me als ik een dominee daarmee te kort heb gedaan. Ik denk dat daarover zo'n variëteit aan gedachten is, dat die niet helemaal te vatten is in een kort stukje. Maar ik wil er zelf niet hier over discussiëren, want ik vind het een volstrekt onbelangrijk onderwerp, het leidt niet tot enige godsvrucht om wedergeboorte en geloof met discussies te analyseren.

[-DIA-]

@Wilhelm:

Dat vind ik niet zo stellig. In zo'n kerkdienst kan een oproep tot zelfonderzoek best aan de orde zijn, al is het niet heel logisch, inderdaad, omdat je dat beter vooraf kunt bespreken.

@DIA:
Dat zou kunnen. Het spijt me als ik een dominee daarmee te kort heb gedaan. Ik denk dat daarover zo'n variëteit aan gedachten is, dat die niet helemaal te vatten is in een kort stukje. Maar ik wil er zelf niet hier over discussiëren, want ik vind het een volstrekt onbelangrijk onderwerp, het leidt niet tot enige godsvrucht om wedergeboorte en geloof met discussies te analyseren.

Ik ben het met je eens dat dit de plaats niet is om erover te discussiëren. Maar beslist niet, als of je het kunt afdoen met een volstrekt onbelangrijk onderwerp, waar het toch wel om eeuwigheidsbelangen gaat.

[DDD]

Over dat laatste verschillen wij dus van mening. Volgens mij zijn het grotendeels definitiekwesties en misverstanden, en is het zonde van de tijd. De bijbel besteedt niet de minste aandacht aan zulke twistingen en strijdvragen.

[-DIA-]

Over dat laatste verschillen wij dus van mening. Volgens mij zijn het grotendeels definitiekwesties en misverstanden, en is het zonde van de tijd. De bijbel besteedt niet de minste aandacht aan zulke twistingen en strijdvragen.

Dat is dan weer de interpretatie van 'de mens van nu' maar niet van 'het oude volk', als je begrijpt wat ik bedoel?

[DDD]

Ik zou het geoefende volk daar niet graag van beschuldigen, dus laat dat maar bij jou.

[-DIA-]

Ik zou het geoefende volk daar niet graag van beschuldigen, dus laat dat maar bij jou.

Pardon?
Zou u zo vriendelijk willen zijn om uw excuses aan te bieden?
Als ik het goed begrijp dan...

[Luther]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen

Misschien niet goed om één stukje uit deze discussie te halen, maar dit zinnetje roept bij mij toch vragen op. Hoe bedoel je dit precies?

Volgens veel ds. in de GG kun je ook een kind van God zijn zonder dat je Christus kent. Over de vraag of je jezelf dan een kind van God mag noemen kun je dan ook weer verschillende ´inzichten´ of beter gezegd gevoelens waarnemen. Ik ga die discussie niet voeren want dat gebeurde al in een ander draadje en ik vind het grotendeels geneuzel, maar wil als ik de feiten beschrijf wel iedereen recht doen. Vandaar deze opmerking.

Dat zeggen de GG niet, dat je een kind van God kunt zijn (en dat weet) en dat je Christus niet kent.
(Als dat geleerd zou worden, zou men grof dwalen.)

En DIA, ook niet met bewust en onbewust gaan werken, want dan wordt het helemaal ingewikkeld. 1 Joh. 5: 12 is op dit punt eenvoudig en helder.

[-DIA-]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen

Misschien niet goed om één stukje uit deze discussie te halen, maar dit zinnetje roept bij mij toch vragen op. Hoe bedoel je dit precies?

Volgens veel ds. in de GG kun je ook een kind van God zijn zonder dat je Christus kent. Over de vraag of je jezelf dan een kind van God mag noemen kun je dan ook weer verschillende ´inzichten´ of beter gezegd gevoelens waarnemen. Ik ga die discussie niet voeren want dat gebeurde al in een ander draadje en ik vind het grotendeels geneuzel, maar wil als ik de feiten beschrijf wel iedereen recht doen. Vandaar deze opmerking.

Dat zeggen de GG niet, dat je een kind van God kunt zijn (en dat weet) en dat je Christus niet kent.
(Als dat geleerd zou worden, zou men grof dwalen.)

En DIA, ook niet met bewust en onbewust gaan werken, want dan wordt het helemaal ingewikkeld. 1 Joh. 5: 12 is op dit punt eenvoudig en helder.

Ik geloof de u niet geheel op de hoogte bent van wat er bedoeld wordt.

[DDD]

Ik ben in heel wat GG geweest bij een belijdenis doen, maar ik heb het maar één keer meegemaakt dat de dominee het betrok op de leer. Geloof en bekering en belijdenis doen worden over het algemeen zeer nauw op elkaar betrokken. Maar het is wel zo dat de criteria om aan het avondmaal deel te nemen bij een deel predikanten wat strikter lijken, terwijl dat toch ook is om het geloof te versterken. Daarvoor willen sommigen dan enige kennis van Christus als voorwaarde stellen

Misschien niet goed om één stukje uit deze discussie te halen, maar dit zinnetje roept bij mij toch vragen op. Hoe bedoel je dit precies?

Volgens veel ds. in de GG kun je ook een kind van God zijn zonder dat je Christus kent. Over de vraag of je jezelf dan een kind van God mag noemen kun je dan ook weer verschillende ´inzichten´ of beter gezegd gevoelens waarnemen. Ik ga die discussie niet voeren want dat gebeurde al in een ander draadje en ik vind het grotendeels geneuzel, maar wil als ik de feiten beschrijf wel iedereen recht doen. Vandaar deze opmerking.

Dat zeggen de GG niet, dat je een kind van God kunt zijn (en dat weet) en dat je Christus niet kent.
(Als dat geleerd zou worden, zou men grof dwalen.)

En DIA, ook niet met bewust en onbewust gaan werken, want dan wordt het helemaal ingewikkeld. 1 Joh. 5: 12 is op dit punt eenvoudig en helder.

Ik wil niet alle schuld voor misverstanden bij een ander neerleggen, maar toch vind ik dit een beetje raar. Waarom is het nou nodig op mij te reageren en dan de stelling te veranderen?

Daarnaast is 'de GG' wel een wat onduidelijk en onjuist begrip, want hierover zijn gelukkig wel zeker verschillen van inzicht. En ik betwijfel dus sterk of wat je zegt waar is, volgens mij zijn er wel degelijk predikanten die zgn. bekommerden willen bemoedigen, ook als zij in hun eigen beleving Christus niet kennen.

En DIA moet ook gewoon wat beter lezen.

[Luther]

Dat zeggen de GG niet, dat je een kind van God kunt zijn (en dat weet) en dat je Christus niet kent.
(Als dat geleerd zou worden, zou men grof dwalen.)

En DIA, ook niet met bewust en onbewust gaan werken, want dan wordt het helemaal ingewikkeld. 1 Joh. 5: 12 is op dit punt eenvoudig en helder.

Ik wil niet alle schuld voor misverstanden bij een ander neerleggen, maar toch vind ik dit een beetje raar. Waarom is het nou nodig op mij te reageren en dan de stelling te veranderen?

Daarnaast is 'de GG' wel een wat onduidelijk en onjuist begrip, want hierover zijn gelukkig wel zeker verschillen van inzicht. En ik betwijfel dus sterk of wat je zegt waar is, volgens mij zijn er wel degelijk predikanten die zgn. bekommerden willen bemoedigen, ook als zij in hun eigen beleving Christus niet kennen.

Ik heb de stelling bewust ene aangevuld, om scherp te krijgen wat je bedoelde. Gezien je reactie moet ik je zo begrijpen, dat je hebt willen stellen dat predikanten in de GG zeggen dat je onbewust een kind van God kan zijn, zonder Christus te kennen.

Ik zou daar drie dingen op willen zeggen:
1. Klopt die stelling wel?
2. Als de stelling klopt, ben je het dan met me eens dat dit een 'dwaling' genoemd moet worden?
3. Een zogenoemde 'bekommerde' bemoedig je alleen door Christus rijk en ruim te prediken; te nodigen tot het heil in Hem en te prediken hoe Zijn bekwaamheid en bevoegdheid is, hoe gewillig Hij is om te zaligen.
Let wel: Je helpt ze dus niet om te beschrijven welke vragen, gedachten, gevoelens zij zouden kunnen hebben.