Dat is een goede vraag.DDD schreef:Wat is het verschil met de conclusie waarover verschillende oudvaders spreken (de sluitrede)?
Ik lees in een scriptie dat de sluitrede bij a Brakel de volgende zaken meeweegd:
Bron: http://www.theologienet.nl/documenten/S ... riptie.pdfScriptie schreef:Brakel wendt zich vervolgens pastoraal tot de klein en zwak gelovige om hem d.m.v. het opmaken van de sluitreden verzekerd te doen zijn van zijn rechtvaardigmaking. Onderzoekt uzelven of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven. Of kent gij u zelven niet dat Jezus Christus in u is? Tenzij dat gij eenigszins verwerpelijk zijt. (2 Cor. 13:5)
Volgens Brakel kan men zich beproeven en tot verzekering komen dat men in het geloof is, waardoor men dan ook verzekerd is dat men gerechtvaardigd is. Brakel beroept zich hierbij op het geestelijke in de mens, omdat zijn natuur (door de wedergeboorte, WvS) verbeterd, verlicht en geheiligd is, waardoor hij weet dat hij de volgende zaken weet;
- Hij weet dat hij God tot zijn verzoende Vader, tot zijn deel, tot zijn vermaak en totzijn rust kiest en begeert;
- Hij weet dat zijn ziel alleen gelukkig zou zijn als hij dit had en dat hij treurt omdathij het mist;
- Hij weet dat hij uitziet naar de Heere Jezus als zijn Borg, dat hij Hem begeert en daarom dikwijls met tranen bidt;
- Hij weet dat hij zich aan Jezus aanbiedt en zich aan Hem overgeeft;
- Hij weet dat de zonden hem smarten en bedroeven en dat hij verlangt naar heiligmaking, dat hij daarom bidt en daarom tot Christus loopt;
- Een gelovige weet dat al deze dingen in hem zijn en hij weet dat hij dit weet!
In dat geval gaat de sluitrede niet enkel om een optelsom van ervaringen, maar gaat het hier ook over de verhouding met Christus. Wie is Hij voor mij (geworden)? In dat geval heb ik er minder moeite mee.
Als het echter een checklist is: dit heb ik meegemaakt, deze tekst heb ik gekregen (waarbij de persoon Christus niet in beeld komt), dan ben ik bang dat het een louter conclusiegeloof is.