Collectief als in 1 gebouw?Herman schreef:De laatste voorbeelden die ik ken zijn van het begin van de 20e eeuw (China) en dat begon met een spontane en publiekelijke schuldbelijdenis tijdens een eredienst van een ouderling die zijn zonde niet meer voor zich kan houden. Dat lijdde tot een collectieve uiting van berouw.Zeeuw schreef:Ken je ook recente tijden?Herman schreef:
Er zijn zeer veel tijden geweest waarin sprake was van openlijk berouw. Zoals in Ninevé ten tijde van Jona de profeet. Of de verslagenheid van het hart na het optreden van Petrus tijdens de pinksterdag. Die lagen echt niet allemaal stilletjes achter hun bedstee te wenen.
Dergelijke zaken kan je ook lezen over de grote opwekkingen in Schotland en Amerika.
Ik ben niet op de hoogte van hedendaagse voorbeelden, maar dat komt omdat ik teveel in het verleden leef.
Ik vind het nl een beetje makkelijk om te verwijzen naar Ninevé of het optreden van Petrus. De crux bij dit laatste ligt in kanttekening 86.
Als we denken dat we als mensen het redden met een beetje jammeren en verslagenheid, dan gaat het dat echt niet worden.
Onze schuld ligt m.i. niet in het oprichten van kerkverbanden an sich, maar in het verwerpen van de boodschap van vrije genade. Het verdacht maken van de Heere. In het toevoegen van allerlei voorwaarden om tot Hem te komen. Zaken die Hij nooit gezegd en bedoelt heeft.
41 Die dan zijn woord 86gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drieduizend 87zielen.
86 Of: met behagen, gewilliglijk; daartoe door de genade Gods gewillig gemaakt zijnde.
87 Dat is, personen, Gen. 46:27. verwijsteksten